ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ระบบนักเขียนมืออาชีพ

    ลำดับตอนที่ #7 : ปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำ

    • อัปเดตล่าสุด 2 มี.ค. 64


     

    ตอนที่ 7 ปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำ

     

    ในขณะที่ตงฟางรุ่ยจื่อกำลังจะเดินเข้าไปในส่วนลึกของถ้ำนั้น อยู่ ๆ เขาก็รู้สึกถึงสายตาและพลังบางอย่างที่จับจ้องเขาทำให้เขาถึงกับเหงื่อแตกพลั่กเต็มหลัง

     

    ความตาย!!

     

    เขาสัมผัสได้ถึงความตายจากภายในถ้ำนั่น!!

     

    [ระบบตรวจพบอันตรายภายในถ้ำ…ทำการส่งมอบภารกิจ]

     

    สิ้นเสียงของระบบไอแพดก็ลอยมาอยู่ตรงหน้าของตงฟางรุ่ยจื่อ หน้าจอไอแพดเปลี่ยนเป็นหน้าจอภายในแอปพลิเคชั่นภารกิจ
     

    ภารกิจหลักที่ 2

    ทำลายรังของปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำ [ยังไม่เสร็จ]

    บทลงโทษ :

    ไม่มี

    ของรางวัล

    - เงินรางวัล 20000 เหรียญทองแดง

    - เพิ่มคะแนนสุขภาพ 10 คะแนน

    - หินเทพ 5 ก้อน

    - รูนต้นกำเนิด 1 ชิ้น (แบบสุ่ม)

    - ตำราสายอาชีพพิเศษ 1 เล่ม (แบบสุ่ม)

    - เพิ่มหน่วยความจำของไอแพด 10 GB

    - อัปเดตไอแพด IOS 2.0 ระบบสั่งการด้วยเสียง

     

    ภารกิจย่อยที่ 3

    ช่วยชีวิตและทำพันธสัญญากับจ้าวเฟย [ยังไม่เสร็จ]

    เวลา : 

    45 นาที (เหลือเวลาอีก 44 นาที 57 วินาที)

    บทลงโทษ :

    ไม่มี

    ของรางวัล

    - เงินรางวัล 2000 เหรียญทองแดง

    - เพิ่มคะแนนสุขภาพ 5 คะแนน

    - เปิดการทำงานของกล้องถ่ายรูป เวอร์ชั่น 2.0

    - มีดสั้นระดับกำเนิดเทพขั้นสูง 1 เล่ม

     

    ว้อทเดอะ…!!!

     

    ตรวจพบอันตรายแต่ส่งให้ไปทำภารกิจเนี่ยนะ!!??

     

    แถมภารกิจย่อยเนี่ย เป็นภารกิจรับสัตว์อสูรมาทำพันธสัญญาหรือยังไง ? ไหนจะเว่ยหลาง อวี้หลัน นี่มาจ้าวเฟยอีก! 

     

    แล้วจ้าวเฟยนี่คือใครกัน ?? จำไม่เห็นได้ว่าเคยเขียนตัวละครนี้ในนิยายด้วย

     

    “ระบบ ฉันไม่จำเป็นต้องทำภารกิจนี่ก็ได้ใช่มั้ย? ยังเสียวสันหลังไม่หายกับพลังที่สัมผัสได้เมื่อกี้เลย” เอ่ยถามระบบที่ส่งมอบภารกิจ เพราะดูแล้วไม่มีบทลงโทษสำหรับภารกิจนี้…อาจจะไม่จำเป็นต้องทำก็ได้

     

    [ถึงโฮสต์จะไม่ทำก็จะไม่ได้รับบทลงโทษใด ๆ แต่ระบบเกรงว่าผู้ที่อยู่ด้านนั้นจะไม่ยอมให้โฮสต์ออกจากถ้ำนี้ไปได้โดยง่าย…]

     

    ตงฟางรุ่ยจื่อตั้งใจจะถามระบบต่อ แต่ว่าเขาก็ต้องหน้าซีดเมื่อสัมผัสได้ถึงไอทมิฬที่เข้าใกล้เขามาเรื่อย ๆ 

     

    และเมื่อตงฟางรุ่ยจื่อหันกลับไปก็พบกับแมงมุมตัวยักษ์ที่สูงกว่า 3 เมตร!! 

     

    ตาสีแดงก่ำเกือบสิบดวงของมันต่างก็จ้องมาที่ตงฟางรุ่ยจื่อ…แต่ที่น่าขนลุกที่สุดคือลำตัวส่วนหน้าของมันที่เป็นหญิงสาวกึ่งเปลือย ใบหน้าของมันกำลังฉีกยิ้มกว้างเหมือนได้พบอาหารอันโอชะ 

     

    “มนุษย์…ข้าไม่ได้ลิ้มรสมนุษย์เป็น ๆ มานานแล้ว” เสียงแหบพร่ายานคางเหมือนยายแก่ทั้ง ๆ ที่รูปลักษณ์ดูเป็นหญิงสาวทำให้ตงฟางรุ่ยจื่อขมวดคิ้ว 

     

    แม้ว่าภายนอกเขาจะดูสงบนิ่ง แต่ในใจกระวนกระวายหนักมาก ไอที่แผ่ออกมาจากร่างของปิศาจแมงมุมตัวนี้แข็งแกร่งกว่าอวี้หลันหลายเท่า ปิศาจตัวนี้อาจจะอยู่ในขอบเขตเส้นทางเทพขั้น 9 หรืออาจจะอยู่ในขอบเขตกำเนิดเทพ!!!

     

    ‘ระบบ!! ข้าจะรอดจากสถานการณ์นี้ได้ยังไง!! อาวุธล่ะ หรือสกิลเทพๆ น่ะมีมั้ย??’

     

    [โฮสต์สามารถซื้อบัฟเสริมความแข็งแกร่งของร่างกายได้ ระดับของโฮสต์จะขึ้นมาเป็นขอบเขตกำเนิดเทพขั้นต่ำจำกัดระยะเวลา 3 นาที ราคา 3000 เหรียญทองแดง…]

     

    ตูม! ตูม! ตูม! 

     

    “อ๊ากกกก อย่าเพิ่งฟาดสิโว้ย!! ขอเวลานอก!!”

     

    ขณะที่ระบบกำลังพูดอยู่ปิศาจแมงมุมตัวนั้นก็ไม่ได้รออยู่เฉย ๆ เข้าโจมตีตงฟางรุ่ยจื่อทันที ขาทั้งแปดของมันสลับกันโจมตีตงฟางรุ่ยจื่อ จนเขาต้องกระโดดหนีเป็นพัลวัน ซึ่งถึงแม้ว่าจะหลบพ้นแต่ก็โดนเศษหินกระดอนเข้าใส่จนรู้สึกเจ็บไม่น้อย

     

    ตูม! ตูม!

     

    “อยู่นิ่ง ๆ สิเจ้ามนุษย์ตัวจ้อย ดิ้นรนไปก็เปล่าประโยชน์ ข้าสัญญาว่าข้าจะกินเจ้าในคำเดียวไม่ให้ตายทรมาน” ปิศาจแมงมุมขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าตงฟางรุ่ยจื่อหลบหลีกการโจมตีของมันไม่หยุด 

     

    หากเป็นพื้นที่เปิดโล่งเกรงว่าตงฟางรุ่ยจื่อคงจะได้ไปพบเหยียนหลัวหวาง(พยายมราชของจีน)ที่ปรโลกแล้ว แต่พื้นที่ภายในถ้ำนั้นไม่ได้กว้างมากพอที่จะให้แมงมุมสูงสามเมตรเคลื่อนไหวได้สะดวก ตงฟางรุ่ยจื่อจึงยังมีลมหายใจรอดจนตอนนี้

     

    [เนื่องจากคู่ต่อสู้ของโฮสต์อยู่ในขอบเขตกำเนิดเทพขั้นกลาง ระบบแนะนำให้โฮสต์ซื้อบัฟเกราะป้องกันและเสริมความเร็วจำกัดระยะเวลา 3 นาที ราคา 3000 เหรียญทองแดง และยืมอาวุธมีดสั้นระดับกำเนิดเทพขั้นสูง ราคา 200 เหรียญทองแดง ต่อนาที…] 

     

    ตูม! ตูม! ตูม!

     

    “อั่ก!!”

     

    ระบบยังร่ายสิ่งที่ตงฟางรุ่ยจื่อต้องซื้อไม่หมด ปิศาจแมงมุมก็ยังโจมตีไม่หยุดเช่นกัน เมื่อครู่ตงฟางรุ่ยจื่อหลบขาของปิศาจแมงมุมได้ไม่พ้นจึงแฉลบโดนถาก ๆ แต่ก็รู้สึกจุกจนมึนไปหมด 

     

    “ซื้อ!! ซื้อทั้งหมดนั่นแหละ!! ข้าจะตายอยู่แล้วรีบส่งมาสักที!!!” ตงฟางรุ่ยจื่อตะโกนตอบระบบที่กำลังร่ายราคามหาโหดสำหรับการเอาตัวรอดในครั้งนี้

     

    แต่จะแพงกว่านี้เขาก็ต้องจ่าย!! ไม่อย่างนั้นเขาคงได้ออกจากที่ถ้ำแห่งนี้แบบร่างไร้วิญญาณแน่ ๆ!!

     

    [อนุมัติคำสั่งซื้อ…]

     

    ทันทีที่ระบบพูดจบ ร่างกายของเขาก็เปลี่ยนสภาพไปทันที…ไม่ใช่ว่าเขากลายร่างหรือมีแขนขางอก แต่พลังในตัวของเขาได้ปะทุขึ้นมา!

     

    นี่คือขอบเขตกำเนิดเทพ! 

     

    พลังมหาศาลไหลเวียนอยู่ในร่างกายของตงฟางรุ่ยจื่อ…เขารู้สึกราวกับว่าเขาสามารถต่อยหินก้อนใหญ่ ๆ แตกได้ด้วยมือเปล่า! 

     

    ตูม! 

     

    กร๊อบ!

     

    “โอ๊ย!!!”

     

    อืม…แต่ก็แค่รู้สึกนั่นแหละ 

     

    ความเป็นจริงก็คือด้วยพละกำลังของขอบเขตกำเนิดเทพขั้นต่ำไม่ได้สามารถต่อยหินให้แตกด้วยมือเปล่าได้ หากมีไอโง่คนไหนทดลองก็คงจะเจ็บตัวแบบที่ตงฟางรุ่ยจื่อเป็นเมื่อครู่…

     

    หรือหากอยากจะต่อยหินให้แตกจริง ๆ ด้วยขอบเขตเท่านี้ ก็ต้องควบคู่ไปกับการใช้ปราณ…จะใช้แต่พละกำลังไม่ได้!

     

    [โฮสต์ต่อยหินทำไมกัน ?] 

     

    ตงฟางรุ่ยจื่อไม่อยากจะตอบระบบว่าเขาคิดว่าเขาคิดอะไรอยู่จึงเลือกที่จะเงียบไม่พูดอะไรแทน

     

    มีดเล่มเดิมที่ราคาขูดเลือดเนื้อตงฟางรุ่ยจื่อปรากฎขึ้นมาในมือขวา เขากระชับมือจับมีดแน่น เตรียมตัวพุ่งเขาหาแมงมุมยักษ์ที่เมื่อครู่โจมตีเขาอยู่ฝ่ายเดียว

     

    “มา! ไอแมงมุมปิศาจ ถึงตาข้าเอาคืนบ้างล่ะนะ!”

     

    ตงฟางรุ่ยจื่อกระโจนเข้าหาปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำ ด้วยขอบเขตของตงฟางรุ่ยจื่อตอนนี้ทำให้การใช้งานมีดมีประสิทธิภาพมากขึ้น การโจมตีจากมีดจึงมีระดับทัดเทียมกับขอบเขตกำเนิดเทพขึ้นกลาง

     

    “กรี๊ดดดดดดดด” เสียงหวีดร้องของปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำดังโหยหวนเมื่อตงฟางรุ่ยจื่อกรีดมีดตัดขาของแมงมุมแม่ม่ายดำหลุดไปขานึง

     

    “เจ้าบังอาจตัดขาข้า!!! ตายซะเถอะ!!!” 

     

    การโจมตีของแมงมุมแม่ม่ายดำเริ่มหนักหน่วงขึ้น เหมือนว่าการโจมตีที่ผ่านมานั้นเป็นแค่การหยอกล้อกับเหยื่อ 

     

    ด้วยประสิทธิภาพของบัฟเกราะป้องกันทำให้การโจมตีของแมงมุมแม่ม่ายดำลดลงถึง 5 ส่วน ถ้าให้เปรียบเทียบก็คงเหมือนให้ขอบเขตเส้นทางเทพขั้น 5 มาโจมตีขอบเขตกำเนิดเทพขั้นต่ำ 

     

    แม้ไม่ได้ถึงขั้นบาดเจ็บหนัก แต่ก็รู้สึกเจ็บนิด ๆ พอให้คัน ๆ  

     

    ตงฟางรุ่ยจื่อเมื่อรู้ถึงประสิทธิภาพของบัฟเกราะจึงฮึกเหิมมากขึ้น มีดในมืดเขาตวัดหนึ่งครั้งปิศาจแมงมุมต้องได้แผลยาว ขาทั้งแปดของปิศาจแมงมุมมีแผลเหวอะหวะ ขาหกข้างหลุดออกจากลำตัวเหลือเพียงสองข้างที่พยุงอยู่เท่านั้น 

     

    “เจ้าอย่าคิดว่าแค่นี้จะฆ่าข้าได้!” ปิศาจแมงมุมที่ดูเหมือนกำลังจะพ่ายแพ้กลับงอกขาข้างที่ขาดขึ้นมาใหม่ 

     

    ตงฟางรุ่ยจื่อตากระตุกเมื่อเห็นว่าไม่ว่าจะตัดขามันไปเท่าไหร่ ปิศาจแมงมุมก็งอกมันกลับมาได้เท่านั้น เขาจึงเปลี่ยนวิธีการโจมตีไปโจมตีตามลำตัวของปิศาจแมงมุมแทน แต่ผลลัพธ์ก็เหมือนเดิม…

     

    เจ้านี่มันเป็นอมตะหรือยังไงกันนะ…มันต้องมีจุดอ่อนอะไรสักอย่างสิ! 

     

    ตงฟางรุ่ยจื่อโจมตีไปพลางหาจุดอ่อนของปิศาจแมงมุมไปพลาง เขาลองแทงไปที่ตำแหน่งที่น่าจะเป็นหัวใจแล้วแต่ก็ไม่เป็นผล…

     

    เขาถึงกับลองตัดหัวมันทิ้งด้วยซ้ำ แต่มันก็งอกมาใหม่ได้อีก!

     

    “กรี๊ดดดดดดด” เสียงร้องโหยหวนของปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำดังขึ้นอีกครั้ง ตงฟางรุ่ยจื่อชะงัก…รู้สึกเหมือนความแข็งแกร่งของปิศาจแมงมุมลดลงบางส่วน 

     

    เมื่อสังเกตดูแล้ว เมื่อครู่เขาโจมดีที่ดวงตามัน…

     

    หรือว่าจุดอ่อนของแมงมุมตัวนี้จะเป็นดวงตา!!

     

    เมื่อเกิดสมมุติฐานก็ต้องพิสูจน์…ตงฟางรุ่ยจื่อโจมตีดวงตาของปิศาจแมงมุมอย่างต่อเนื่อง ทุกครั้งที่ดวงตาถูกทำลายพลังของปิศาจแมงมุมก็จะลดฮวบลง 

     

    “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”

     

    3 ส่วน 

     

    5 ส่วน

     

    9 ส่วน

     

    พลังชีวิตของปิศาจแมงมุมแทบไม่เหลือแล้ว ตงฟางรุ่ยจื่อทำลายดวงตาทั้งเก้าของมันจนหมด แต่ปิศาจตัวนี้ก็ยังเหลือพลังปราณจาง ๆ เขาไม่สามารถปลิดชีพของมันได้… 

     

    ทำไมกัน ? 

     

    หรือยังมีดวงตาที่ซ่อนอยู่อีก ?

     

    ตงฟางรุ่ยแทบจะสับปิศาจแมงมุมเป็นชิ้น ๆ แต่มันก็ยังไม่ตาย! ร่างเนื้อของมันพยายามจะกลับมารวมตัวกัน ประสานร่างใหม่ไปเรื่อย ๆ 

     

    ในขณะที่ตงฟางรุ่ยจื่อกำลังคิดไม่ตกอยู่นั้น เวลา 3 นาทีก็หมดลง! 

     

    “เวรแล้ว…”

     

    ตอนนี้ตงฟางรุ่ยจื่อกลับมาเป็นมนุษย์ธรรมดาที่ไร้ปราณแล้ว เหลือเพียงมีดสั้นที่ตราบใดที่มีเงินก็สามารถใช้งานมันได้เรื่อย ๆ 

     

    พลังของตงฟางรุ่ยจื่อเทียบได้กับขอบเขตเส้นทางเทพขั้น 5 เท่านั้น…

     

    “ระบบ! ทำไมปิศาจนี่ถึงไม่ตายสักที ? ข้าต้องทำยังไงถึงจะฆ่ามันได้ ?”  

     

    [รังของปิศาจแมงมุมเป็นหัวใจของมัน…โฮสต์ต้องเข้าไปทำลายรังของปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำด้านในของถ้ำ]

     

    แบบนี้นี่เอง!!!

     

    ปิศาจนี่ถึงกับแยกหัวใจไว้ในรัง!

     

    ตงฟางรุ่ยจื่อรีบวิ่งไปที่ด้านในของถ้ำ เขาต้องแข่งกับเวลา…ถ้าร่างของปิศาจแมงมุมฟื้นฟูเสร็จเมื่อไหร่ ไม่แน่ว่าเขาจะมีโอกาสรอดหนที่สอง!

     

    ในระหว่างทางที่วิ่งไปค่อนข้างทุลักทุเลพอสมควร มีลูก ๆ ของปิศาจแมงมุมพยายามขวางทางเขา แต่ดีที่พวกนี้ระดับไม่สูงเท่าไหร่ อยู่แค่เส้นทางเทพขั้นที่ 2 หรือ 3 เท่านั้น แต่มันก็ทำให้เขาเดินทางช้าพอสมควร

     

    อีกอย่างถึงจะอยู่แค่ในระดับเส้นทางเทพขั้น 2 ก็ทำเขาบาดเจ็บหนักได้…

     

    ต้องรู้ก่อนว่าร่างกายของตงฟางรุ่ยจื่อไม่มีปราณเลยสักนิด โดนขอบเขตเส้นทางเทพขั้นที่ 2 โจมตีก็เหมือนกับเอาไม่หน้าสามมาฟาดคนธรรมดานั่นแหละ!

     

    “บ้าเอ้ย! รังมันอยู่ที่ไหนกันนะ!”

     

    ในถ้ำนี่เหมือนเขาวงกต ตงฟางรุ่ยจื่อวิ่งเข้ามาแบบไม่รู้ทิศทาง เส้นทางซับซ้อนยากที่จะหารังของปิศาจแมงมุมเจอได้

     

    [ระบบถึงได้ย้ำเตือนโฮสต์เสมอว่าให้ศึกษาการทำงานของไอแพด มันจะมีประโยชน์กับโฮสต์เป็นอย่างมาก…]

     

    “มีอะไรที่สามารถช่วยข้าได้บ้างเจ้าก็บอกมาเลยเถอะ…ข้าสัญญาว่าถ้ารอดไปได้ข้าจะไปตั้งใจศึกษาทุกอย่างเป็นอย่างดี!”

     

    ตงฟางรุ่ยจื่อเหมือนได้ยินเสียงระบบถอนหายใจ…แต่เป็นระบบทำไมถึงถอนหายใจ ? เป็นระบบแต่มีอารมณ์นึกคิดเหมือนมนุษย์อย่างนั้นเหรอ ?

     

    ตงฟางรุ่ยจื่อกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ ไอแพดก็มาปรากฏตรงหน้าตงฟางรุ่ยจื่อ 

     

    [โฮสต์ลองเปิดแอปพลิเคชั่นแผนที่สิ…มันสามารถบอกเส้นทางภายในถ้ำแห่งนี้ได้]

     

     

     

     






     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×