คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 6 : รสชาติของวอดก้า
“ตอนนี้มอเตอร์ไซค์ว่างแค่ 4 คัน ไปคันละสองคนแล้วกันนะ”
ยี่หวาเดินมาบอกพวกเราพร้อมกับชูกุญแจมอเตอร์ไซค์ในมือ แล้วถ้าฉันเดาไม่ผิด...
“หวาซ้อนนิวนะ หวาขี่มอเตอร์ไซค์ไม่เป็น”
นั่นไง...ทำไมซื้อหวยไม่ถูกแบบนี้บ้าง
นิวตันหันมามองหน้าฉัน ฉันจึงโบกมือเป็นทำนองว่า ‘ตามสบายเลยเพื่อนรัก...ข้าวสารมาป้อนถึงปากแล้ว’
“ซ้อนมั้ย?”
เป็นซีเนียร์หันมาถามฉันแล้วตบ ๆ เบาะมอเตอร์ไซค์ เห็นกอหญ้ากับมุกดาเดินไปซ้อนมอเตอร์ไซค์ของไอเต้กับไอเหนือแล้วจึงรับหมวกกันน็อคที่ซีเนียร์ยื่นให้มาสวมบนหัว
ซีเนียร์เอื้อมมือมาปรับสายล็อคใต้คางฉันให้พอดีกับหน้า แล้วก็เอาที่พักขาคนซ้อนออก ฉันมองดูคนที่จัดการทุกอย่างให้เสร็จสรรพยิ้ม ๆ ก่อนจะขึ้นไปนั่งซ้อนและจับไหล่คนตรงหน้าฉันเป็นหลักยึด
“เอว”
“ฮะ?”
ฉันงงกับคำพูดไม่มีปี่มีขลุ่ยของซีเนียร์ ก่อนจะเข้าใจเมื่อเขาเอามือฉันให้มาตรงเอวเขา ดังนั้นฉันจึงโอบแขนกระชับให้แน่นขึ้นจนเหมือนกอดเขาจากด้านหลัง ซีเนียร์หัวเราะเบา ๆ กับการกระทำของฉัน
“ลวนลามเก่ง”
“ยอมรับ”
ตอบกลับเขาไปด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ กำไรชีวิตอะเนอะ
.
.
.
พวกเราขับเที่ยวกันแทบจะรอบเกาะ ขึ้นเขาลงทะเลกันจวนจะหมดวัน ที่เกาะสีชังแม้จะเป็นเขาแต่ก็ขับมอเตอร์ไซค์ไม่ลำบากนัก มีการปูถนนลาดยางเป็นอย่างดีด้วยความที่เป็นเกาะท่องเที่ยวยอดฮิตไม่ไกลจากกรุงเทพด้วยล่ะมั้ง
เล่นน้ำทะเลกันจนเย็นก็เริ่มหิว พวกเราจึงแวะตลาดเพื่อเลือกซื้อของสดมาเตรียมทำปาร์ตี้กัน พอเซฟค่าที่พัก อาหารการกินก็จัดเต็ม
หนุ่ม ๆ พากันไปเลือก กุ้ง หอย ปู ปลา และหมึก ตัวโตกันมาหลายโล เนื้อหมูและเนื้อวัวที่เตรียมเอามาเสียบไม้ย่างทำบาร์บีคิวอีก ส่วนสาว ๆ กลับพากันมาเดินเลือกซื้อแอลกอฮอล์ กลับตาลปัตรกันไปหมด
บรรยากาศยามกลางคืนของเกาะสีชังในช่วงเดือนเมษา แม้ตอนกลางวันจะอบอ้าวไปนิดแต่กลางคืนกลับเย็นสบาย มีลมพัดโกรกตลอดเวลา
เต้และทิศเหนือโชว์สกิลพ่อครัว จับกุ้งหอยปูหมึกมาเผามาย่าง และทำอาหารง่าย ๆ อีกสามสี่อย่าง อย่างปลาทอดน้ำปลา หมึกผัดไข่เค็ม และต้มยำทะเล
ส่วนทางด้านสาว ๆ กำลังหั่นเนื้อเสียบไม้เตรียมทำบาร์บีคิวกัน ค่ำคืนนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความครื้นเครง โดยเฉพาะเมื่อถึงกิจกรรมหลักที่ขาดไม่ได้ของพวกเราอย่างการเล่นเกมพระราชา
“หมายเลข 4 กูขอสั่งให้เต้น i will survive แบบที่คืนนี้ต้องได้ผู้ชายกลับห้อง!”
มุกดาที่ได้เป็นคิงในตานี้พูดพร้อมกับกวาดตาดูว่าใครได้หมายเลข 4 ปรากฏว่าเป็นไอเต้ที่ได้เลข 4 มันทำหน้าเหมือนกลืนยาขมที่ต้องเต้นแบบนั้น ปกติแล้วมันก็เป็นคนนิ่ง ๆ แต่ถ้าหากว่าเหล้าเข้าปากแล้วล่ะก็...
“อีชะนี...แล้วหล่อนจะต้องเสียใจที่สั่งให้ฉันทำแบบนี้”
...จะเผยความรั่วออกมาแบบสุด ๆ
เสียงดนตรี i will survive ดังขึ้นก่อนที่ไอเต้จะใส่จริตจะก้านโยกย้ายส่ายเอวจนบางทีคณะคาบาเรต์อาจจะต้องอายเมื่อเห็นไอเต้เต้น แถมมีการไปสีกับ ซีเนียร์ ทิศเหนือ และนิวตันอีก
ยั่วผู้สุดอะไรสุด
พวกฉันขำแล้วขำอีกกับแอคติ้งของมัน จ้างร้อยเล่นล้านชิบหาย เกมดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ บางครั้งก็โดนสั่งให้ทำอะไรพิเรนทร์ ๆ เต้นท่าแปลก ๆ เล่าเรื่องขายขี้หน้า หรือกระทั่งสั่งให้ไปหอมแก้มคนนั้นคนนี้ก็มี
ไอพวกฉันอะชินกันแล้ว คนที่ไม่ชินคงจะเป็นยี่หวา แต่ฉันเห็นนางก็แฮปปี้ดีนะ เพราะมีอยู่ครั้งนึงที่ไอหญ้าสั่งให้ เลข 2 หอมแก้มเลข 1 แล้วดันไปโดนยี่หวากับนิวตันพอดี บิดแล้วบิดอีก ถ้าเป็นผ้าคงแห้งแบบไม่ต้องตาก
“หมายเลข 7 จูบครั้งล่าสุดกับใครแล้วเมื่อไหร่ เล่ามา!”
ตานี้เป็นไอนิวตันได้เป็นคิง แล้วหมายเลข 7 ก็... ฉันกวาดสายตาดูเลขของเพื่อน ๆ ก่อนจะมาสะดุดที่ซีเนียร์
ฉันเลิ่กลั่กเล็กน้อยเมื่อเห็นสายตาเขามองมา
...จำได้หรือเปล่าวะ
“เล่ามาเลยไอซี กูเห็นมึงไม่มีสาวมาพักใหญ่ละ มีแอบไปกินแล้วไม่บอกกูรึเปล่า!”
นิวตันหันไปคาดคั้นซีเนียร์ ไอเพื่อนเวร! อยู่นิ่ง ๆ เป็นม้ายยยย
“เนี่ย เตงก็แบบเนี้ย เค้าก็มีแต่เตงคนเดียวแล้วจะให้เค้าไปมีสาวที่ไหนอะ!”
ผิดคาด...ซีเนียร์ไม่ได้ตอบคำถามนั้นทันที แต่หันไปออดอ้อนนิวตันด้วยท่าทางน้อยอกน้อยใจ จนเรียกเสียงเฮฮาในวงได้อีกระลอกนึง
“โธ่ ที่รักกก เค้าขอโทษนะ มา ๆๆ จุ๊บเหม่งให้หายงอนน้าาา”
ไอนิวตันก็บ้าบอเล่นด้วย หันไปจุ๊บหน้าผากซีเนียร์แรง ๆ จนได้ยินเสียงดัง มั๊วะ! ขึ้นมา เพื่อนยิ่งพากันฮายกใหญ่
“แต่มึงไม่ต้องมาเนียน ตอบมาาาา กูรออยู่”
เล่นเสร็จก็ไม่ลืมคาดคั้น ซีเนียร์ทำหน้าอึกอักนิดหน่อยจนไอนิวตันเริ่มหรี่ตาลง
“ทำไมดูมีพิรุธวะ ปกติมึงก็ตอบทันที หรือว่า...”
“หรือว่าอะไร!”
ชิบ...
ฉันที่เห็นไอนิวตันทำหน้าเจ้าเล่ห์แล้วเผลอตัวตะโกนถามมัน พอเห็นสายตาเพื่อนที่มองมาด้วยความงุนงง ก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองพลาดครั้งใหญ่แล้ว
“เป็นไรวะเม?”
“เปล่า! กูก็แค่สงสัย อยากเล่นต่อแล้วเนี่ยเร็ว ๆ ดิ”
ฉันรีบตอบเร็วจะลิ้นแทบพันกัน แล้วเพื่อน ๆ ก็เลิกสนใจฉันหันไปจ้องมองซีเนียร์ต่อยกเว้นก็แต่นิวตันที่ยังคงจ้องมองฉันด้วยความสงสัย
“กูเลือกไม่ตอบละกัน มา...จะลงโทษอะไรกู”
ฉันโล่งใจที่ซีเนียร์เลือกข้ามการตอบ ฉันไม่รู้ว่าวันนั้นเขาจำได้มั้ย หรือฉันเป็นจูบล่าสุดของเขาหรือเปล่า แต่มันคงไม่ดีแน่ถ้าเกิดว่าเขาตอบแล้วมันเป็นชื่อฉันขึ้นมา
นิวตันได้ยินซีเนียร์พูดดังนั้นจึงเลิกจ้องฉันแล้วหันไปสนใจซีเนียร์ต่อ
“อะไรว้าา ไอง่าย ๆ เสือกข้าม งั้นมึงวอดก้าเพียวไปเลย 2 ช็อต!”
เทว้อดก้าสีใสลงในแก้วเป๊กสองแก้วแล้วยื่นให้ซีเนียร์ ที่รับมาด้วยรอยยิ้มไม่อนาทรร้อนใจ แต่พอกระดกติดต่อกันสองแก้ว ความแรงของเหล้าก็ทำให้ใบหน้าใส ๆ นั่นเห่อร้อนเป็นสีอมชมพูขึ้นมาเช่นกัน
เรายังเล่นกันต่ออีกหลายต่อหลายเกมจนมีหลายคนเริ่มน็อกไปแล้ว เช่นยี่หวากับมุกดาที่นอนคอพับคออ่อนกองกัน คนที่มีสติสุดน่าจะเป็นไอเต้ที่คอแข็งยิ่งกว่าเหล็ก
“รอบสุดท้ายยยย เอิ้ก! กู...ขอสั่งอะไรแรง ๆ หน่อย”
ไอทิศเหนือพูดด้วยเสียงยานคาง นั่งก็เริ่มไม่ตรง กวาดสายตามองรอบวงพวกเรา
ปึง!
“ใครไม่ทำต้องกระดกหมดนี่!”
วางว้อดก้าที่เหลือลงกลางวง ก็เหมือนบังคับให้ทำโจทย์สุดท้ายนั่นแหละ เพราะถ้ากระดกหมดนี่มีหวังไปนอนเฝ้ายมบาลแน่นอน
“มึงจะสั่งไรมึงพูดดดดด พวกกูอะ! ใจ ๆ อยู่แล้วโว้ยยยย~ อึก!”
ไอกอหญ้าที่สภาพก็ร่อแร่เอ่ยมากลางวง
“กูขอสั่งให้หมายเลข 1 ป้อนเหล้า หมายเลข 2 ด้วยปาก!”
เชี่ย!
หมายเลข 2 คือฉัน!
ฉันมองดูคนรอบตัวทันทีว่าใครที่ได้หมายเลข 1
“กู 5”
ไม่ใช่ไอเต้
“กูได้เลขขข...สามมมมม”
ไม่ใช่ไอกอหญ้า
เหลือแต่ไอนิวกับซีเนียร์ ไอนิวหันไปมองหน้าซีเนียร์แล้วก็หันกลับมามองหน้าฉัน สายตาแบบนั้นอย่าบอกนะว่า...
“กูได้เลข 4”
ชัดเจน
ซีเนียร์หันไพ่ที่เป็น รูป A โพธ์ดำออกมาเพื่อยืนยันคำตอบในใจของฉัน
“ผมได้ 1”
“มาาาา คงสุขใจมึงละไอเม ได้โอกาสลวนลามไอซีอย่างถูกต้อง มากราบงาม ๆ ที่ตีนกูเส้~”
ฉันแทบไม่ได้ฟังที่ไอทิศเหนือพูด คำพูดมันเหมือนลมแว่วๆ ที่เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา เพราะสายตาฉันเอาแต่มองการกระทำของซีเนียร์ เขาเทวอดก้าลงในแก้ว ยกกระดกเข้าปาก มีบางส่วนไหลหกจากมุมปากลงมาที่คอ
ฉันไล่สายตาตามหยดน้ำนั่นลงไปจนมันหลบหายเข้าไปในเสื้อ แล้วก็มีมือนึงมาเชยคางฉันขึ้นมาจนฉันต้องละสายตาขึ้นมามอง ซีเนียร์เลิกคิ้วขึ้นถามเป็นเชิงว่าพร้อมมั้ย…
แต่จะถามฉันทำไมในเมื่อเขาไม่รอให้ฉันพยักหน้าด้วยซ้ำ...
ริมฝีปากนุ่มนิ่มนั่นประกบลงมาที่ปากฉัน ด้วยอารามตกใจฉันจึงเผลอเม้มปากแน่น ทำให้จูเนียร์ไม่สามารถป้อนวอดก้าในปากให้ฉันได้ เหล้าเลยไหลหกเลอะเทอะ ก่อนที่ซีเนียร์จะทำให้ฉันได้สติด้วยการส่งลิ้นมาแตะบริเวณรอยแยกของริมฝีปาก ฉันจึงได้เผยอปากออกเพื่อรับวอดก้าที่เหลือนั่น
ขม...
เป็นความรู้สึกแรกเมื่อเหล้าแตะปลายลิ้น ก่อนจะค่อย ๆ ไหลผ่านลงสู่ลำคอ ยิ่งไหลช้า ๆ ยิ่งทำให้รู้สึกได้ถึงรสชาติขมปล่าของวอดก้าและเริ่มรู้สึกมึนงงมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อเหล้าไหลเข้าปากมาจนหมด
ฉันสัมผัสได้ถึงลมหายใจเจือกลิ่นแอลกอฮอล์ของเขา ปลายลิ้นนุ่มนิ่มที่แตะเบา ๆ กับปลายลิ้นของฉัน ก็ทำให้รู้สึกเหมือนมีผีเสื้อมาบินวนเล่นอยู่ภายในท้องเป็นร้อยเป็นพันตัว และยังสัมผัสได้ถึงอีกรสชาตินึงขึ้นมา...
จนซีเนียร์ถอนริมฝีปากออกไปก่อนจะช่วยเช็ดเหล้าที่เลอะเทอะให้ฉันแล้วส่งยิ้มบาง ๆ มาให้
ตอนนั้นเองที่ฉันรู้สึกถึงความหวานแผ่ซ่านเข้ามาในอก และก็เพิ่งได้รู้ว่า นอกจากรสขมแล้ว...
.
.
.
วอดก้าก็ยังมีรสหวานเสียยิ่งกว่าน้ำผึ้งเดือนห้าอีกด้วย
ความคิดเห็น