คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 5 : ห้องใกล้เรือนเคียง
เสียงจ้อกแจ้กจอแจของบรรดานักศึกษาที่สอบไฟนอลวันสุดท้ายเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทำให้บรรยากาศในมหาวิทยาลัยดูชุลมุนวุ่นวาย
นักศึกษาหลากหลายคนกำลังจับกลุ่มคุยกันในแทบทุกพื้นที่ในมหาวิทยาลัย รวมถึงกลุ่มของนิวตันที่นั่งรวมกันอยู่บริเวณโต๊ะม้าหินอ่อนด้านหน้าตึกคณะนิเทศศาสตร์ที่เป็นที่ประจำของพวกเขาด้วย
มีสายตาหลากหลายคู่ที่จ้องมองมาที่กลุ่มของพวกเขา ส่วนใหญ่จะเป็นสายตาของหญิงสาวที่มองมาด้วยความชื่นชม เพราะนอกจากนิวตันที่มีดีกรีเป็นถึงเดือนคณะแล้ว เพื่อนในกลุ่มซึ่งก็คือเบสท์และนับก็จัดว่าเบ้าหน้าดีไม่น้อยเลย
“กว่าจะเสด็จลงมาได้ กะเอาท็อปเหรอครับคุณศศิริน” ทันทีที่เห็นฉันเดินมาไอนิวตันก็เอ่ยแซวฉันเสียงดังทันที ฉันกรอกตาเล็กน้อยแล้วพูดด้วยความมั่นใจ
“กูก็ไม่เห็นจะมีวิชาไหนทีกูไม่ได้ท็อปสักทีนะคะ คุณนีรภัทร”
“เกลียดมึงว่ะ ฮ่า ๆๆๆๆ” ขำเล็กน้อยให้กับคนที่ปากบอกว่าเกลียดฉัน แต่ดันหัวเราะเต็มเสียงทั้งยังเอาสองมือมาขยี้หัวฉันจนยุ่งเหยิงด้วยความหมั่นไส้อีก
“สัส พอละ หัวกูยิ่งไม่ค่อยได้หวีอยู่” ปัดมือมันออกก่อนจะจัดผมให้มันดูไม่ยุ่งจนเกินไปนัก
“เออ มึงมาก็ดีละ กูเพิ่งชวนไอนับกับไอเบสท์ไปทะเลฉลองสอบเสร็จ แต่มันไม่ไป มึงจะไปป้ะ?”
“พวกกอหญ้าก็ชวนกูไป มึงไปรวมกับพวกกูเลยมั้ยล่ะ” ฉันเอ่ยชวน เพราะกลุ่มเพื่อนที่ฉันจะไปด้วยมันก็สนิทสนมกันดี เป็นเพื่อนสมัยม.ต้นของฉัน กลุ่มเดียวกับซีเนียร์นั่นแหละ
แถมไอนิวตันเคยจีบกอหญ้าก่อนจะโดนหักอกแบบไม่มีชิ้นดี จนตอนนี้ก็มาเป็นเพื่อนกันไปแล้วด้วย
“เออ เมื่อวานคุยดิสคอทกับพวกไอซีมันก็ชวนกูเหมือนกัน ไปพร้อมกันเลยก็ได้นะ กูอยากดูกอหญ้าใส่ชุดบิกินี่”
“กูจะฟ้องกอหญ้า!” ขู่มันแบบขำ ๆ ให้พอได้เห็นมันลุกลี้ลุกลน
จะผ่านมากี่ปีมันก็แพ้ทางกอหญ้าไม่หาย คนกะล่อนแบบมันกอหญ้าไม่สนใจหรอก นางมีพี่ชายข้างบ้านสุดฮอตของนางอยู่ละ
“คุยอะไรกันอยู่เหรอ ดูสนุกเชียว ขอหวาคุยด้วยสิ” เสียงหวาน ๆ ของคุณหนูประจำคณะดังขึ้น
แล้วนั่นก็ทำให้จังหวะเฮฮาของกลุ่มเราหยุดชะงักลงเช่นกัน และยังคงเป็นไอนิวตันที่ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษหันไปตอบยี่หวาเช่นเคย
“อ๋อ กำลังคุยว่าจะไปเที่ยวทะเลหลังสอบเสร็จกันอะหวา”
“น่าสนุกจัง จะไปไหนกันเหรอ หวาไปด้วยได้มั้ย?” ยี่หว่าจับมือนิวตันพลางเอ่ยถาม
ฉันเห็นท่าทางนิวตันทำหน้าเลิ่กลั่กขอความช่วยเหลือ ตลกดีแฮะ มันคงไม่คิดว่ายี่หวาจะกล้าขอไปด้วยแบบนี้เหมือนกัน
“ว่าจะไปทะเลอะ ไปกับเพื่อนสนิทสมัยม.ต้นของเรา หวาอยากไปเหรอ?” ฉันเน้นย้ำเสียงว่าฉันไปกับเพื่อนสนิทของฉัน ถ้าหน้าไม่ด้านจริงก็คงไม่กล้าไปด้วยหรอก
“ถ้าเมไม่มีปัญหาอะไรหวาก็อยากไปด้วยนะ ยังไงก็ยังพอมีคนรู้จักอย่างนิวตันอยู่ด้วย...”
ฉันประเมินนางต่ำไปว่ะ...
หน้าฉันกระตุกนิดหน่อย กำลังคิดว่าจะปฏิเสธตรง ๆ หรืออ้อม ๆ ยังไงให้ยี่หวาเข้าใจดีแต่ก็ต้องชะงักเมื่อยี่หวายื่นข้อเสนอที่น่าสนใจสุด ๆ มาให้
“คุณอาของหวามีรีสอร์ทอยู่ที่เกาะสีชัง ไฮซีซั่นแบบนี้ปกติค่าที่พักแพงมากเลย...แล้วส่วนใหญ่ก็เต็มแล้วด้วยแต่หวาขอให้ไปพักฟรีได้นะ”
คำว่าฟรีนี่ทำให้ฉันแอบลังเลไปชั่วขณะ เพื่อน ๆ ฉันมีแพลนจะไปช่วงหลังสงกรานต์ แต่ค่าที่พักก็แพงเอาเรื่องอยู่ดี ถ้าเซฟจุดนี้ได้...
“เราไม่มีปัญหาหรอกยี่หวา ถ้ายังไงเราขอถามเพื่อน ๆ ก่อนนะว่าอยากไปเกาะสีชังกันมั้ย” หันไปยิ้มให้ยี่หวาทีนึงก่อนจะเดินเลี่ยงไปพิมพ์ยิก ๆ ในแชทกลุ่มชาวแก๊งค์ที่จะไปทะเลทันที
AprilFool’ s : เพื่อนรักกก มีที่พักฟรีที่เกาะสีชังจะมานำเสนอ
ฉันรอเพื่อน ๆ ในกลุ่มอ่านไม่นานนักไลน์ก็ถล่มตอบกันมาทันที
หมีมีหญ้า : ดีล!
Muk’ k Da : ดีลลลล
North : รอไรอะครับบบบ ไปเด้ ๆ
P’ tae : ได้หมด
- Senior : ทำไมฟรีอะ?
ฉันขำเพื่อนที่เห็นแก่ของฟรีเหมือนฉันไม่มีผิด
AprilFool’ s : มีชะนีน้อยนางนึงเสนอให้ แต่มีเงื่อนไขคือขอห้อยไปด้วย นางอยากไปเที่ยวกับไอนิวตันอะ ดูออก
หมีมีหญ้า : นิวตันไปด้วยเหรอ
AprilFool’ s : มันมาชวนกูเที่ยว เลยบอกให้มันไปกับเรา
AprilFool’ s : ฮั่นแน่! สนใจไรอะ
หมีมีหญ้า : ไม่ได้สนย่ะ!
คุยเล่นกันอีกนิดหน่อยสรุปได้คือ เพื่อนฉันเห็นแก่ของฟรีกันทุกคน แหงล่ะ ที่พักฟรีก็เซฟได้เป็นหมื่นอยู่นะ!!
ฉันเดินกลับมาหายี่หวาพร้อมกับยิ้มด้วยความเป็นมิตรให้ทันที
“เพื่อนเราโอเคนะหวา ถ้ายังไงฝากหวาจัดการเรื่องที่พักให้ด้วยนะ ว่าจะไปพักคืนวันที่ 17-18 อะ”
“ได้สิ เพื่อนเมมีกี่คนอะ หวาจะได้บอกคุณอาถูก”
“5 คน ถ้านับเรากับไอนิวด้วยก็ 7”
“โอเค งั้นเราไปก่อนนะ บ๊ายบายนะนิว ไว้เจอกัน”
หันไปลาไอนิวตันอย่างอ้อยอิ่งยี่หวาก็จากไป ฉันนึกรักความเป็นเพื่อนของฉันกับนิวตันก็วันนี้แหละ ทำหน้าหล่อ ๆ ต่อไปนะเพื่อนรัก!!
.
.
.
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก วันนี้ก็เป็นวันที่พวกเราจะไปเที่ยวทะเลกันแล้ว พวกเรารวมตัวกันอยู่บนรถตู้ของบ้านไอเต้ ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงท่าเรือที่จะต้องนั่งไปยังเกาะสีชัง
“นิวตัน! ทางนี้!!!”
ทุกคนหันไปมองยี่หวาที่บรรจงแต่งตัวมาอย่างน่ารัก แม็กซี่เดรสกับหมวกปีกกว้างเข้ากันได้ดีกับบรรยากาศทะเล ยี่หวากึ่งวิ่งกึ่งเดินมาทางพวกเรา...ไม่สิ ทางไอนิวตันต่างหาก
นิวตันยิ้มแหย ๆ ให้กับยี่หวาก่อนจะแนะนำยี่หวาให้ทุกคนรู้จัก
“เอ่อ...ทุกคนนี่ยี่หวานะ ผู้สนับสนับสนุนที่พักให้พวกเรา แล้วนี่ ซีเนียร์ ทิศเหนือ เต้ กอหญ้า แล้วก็มุกดานะ”
เป็นไอนิวตันที่ไล่แนะนำชื่อแต่ละคนให้ยี่หวารู้จัก ยี่หวาคลี่ยิ้มสดใสก่อนจะหันมาโบกมือให้
“ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ ยี่หวาค่ะเป็นเพื่อนนิวกับเมที่มหาลัย”
คุยกันนิดหน่อยยี่หวาก็นำทางไปยังเรือสปีดโบ๊ทของรีสอร์ทอาเธอ ใช้เวลาเพียง 15 นาทีก็ถึงที่พัก
.
.
.
สีคราม รีสอร์ท....ที่พักสุดฮิตในเกาะสีชัง ราคาต่ำสุดต่อคืนคือ 5000 บาท ปกติช่วงไฮซีซั่นอาจจะต้องจองข้ามปี ต่อให้เป็นโลว์ซีซั่นก็ต้องจองไม่ต่ำกว่าหนึ่งเดือน
นึกไม่ถึงว่าบ้านยัยยี่หวาจะรวยขึ้นตาขนาดนี้ ตอนแรกแค่คิดว่าภาพลักษณ์ดูคุณหนู แต่ชีวิตจริงก็คุณหนูจริงด้วยแฮะ...
“โซนที่ให้ลูกค้าพักเต็มหมดแล้ว หวาเลยจัดโซนไพรเวทให้ ปกติทางรีสอร์ทจะให้เช่าถ่ายละครหรือไม่ก็เอาไว้ให้คนที่บ้านมาพักผ่อนน่ะ”
“โห...สวยมากอะ ต้องแพงมากแน่ๆ เลย”
ยัยกอหญ้ามองโซนที่พักเราแบบอึ้ง ๆ แต่มันสวยมากจริง ๆ พื้นที่เป็นรูปดาวดาวิด แต่ละแฉกจะมีห้องพักอยู่ แล้วโซนหกเหลี่ยมตรงกลางก็ทำเป็นศาลากลางน้ำ ห้องพักแต่ละหลังจะมีทางเชื่อมต่อกันได้
“เลือกห้องกันตามสบายเลยนะ ถ้าจะออกเที่ยวรอบเกาะหวาจะให้คนเอามอเตอร์ไซค์มาให้”
ยี่หวายื่นกุญแจห้องพักทั้งหมด 6 ดอกให้กับนิวตัน แล้วหันมาคุยกับพวกเรา
“งั้นหวาเลือกก่อนเลย พวกเราห้องไหนก็ได้”
ฉันให้สิทธิ์ยี่หวาเลือกก่อนเลย เนื่องจากห้องพักมี 6 แต่พวกเรามีทั้งหมด 8 คนรวมยี่หวา เราทุกคนนอนร่วมกันได้ไม่มีปัญหา ให้เธอนอนคนเดียวเลยน่าจะดีกว่า
“งั้นหวานอนห้องเดียวกับนิวตันละกัน”
พูดจบนางก็หันไปควงแขนนิวตันหน้าตาเฉย พวกเราทุกคนหน้าเหวอกันหมด แต่คนที่เหวอสุดก็คงเป็นนิวตัน
“หวาล้อเล่น ดูสิหน้าเหวอกันหมดเลย ฮิ ๆๆๆๆ”
ฉันแอบเห็นหลายคนถอนหายใจเป็นเชิงโล่งอก รวมถึงฉันด้วย นึกว่ายี่หวาจะใจกล้าขนาดรุกไปนอนห้องผู้ชายซะแล้ว
"หวาไปนอนที่บ้านคุณอาตรงโซนนู้นอะ เลือกห้องกันได้เลย แต่ตอนปาร์ตี้หวาคงต้องขอมาจอยด้วยได้มั้ย?”
“ได้สิ เดี๋ยวพวกเราเอาของไปเก็บแล้วจะขี่รถรอบเกาะกัน หวาไปด้วยกันมั้ย” ฉันเอ่ยชวนยี่หวา แอบมองนางในแง่ดีขึ้นมานิดหน่อย ถ้าไม่ใช้สายตาจิกกัดฉันตอนอยู่กับนิวตัน นางก็คงจะเป็นคนคบอยู่ได้ล่ะมั้ง?
“ไปอยู่แล้ว งั้นเดี๋ยวหวาไปจัดการเรื่องมอเตอร์ไซค์ก่อนนะ” พูดจบยี่หวาก็เดินไป ทำให้พวกเราหันมามองนิวตันเป็นตาเดียว
“หล่อเนอะ”
“หล่อสัส ๆ”
เริ่มด้วยกอหญ้า ต่อด้วยไอเต้ ก่อนที่ทิศเหนือจะทำจมูกฟุดฟิดแถว ๆ คอนิวตัน จนนิวตันต้องผลักออก
“ดมทำห่าไร กูจั๊กจี๋”
“กูอยากรู้ว่าใช้น้ำหอมยี่ห้ออะไร เนื้อหอมสัส ๆ ฮ่า ๆๆๆๆๆ”
เอ่ยแซวแล้วก็พากันหัวเราะครื้นเครง
“พอเลย เลิกแซวกู อะ ใครจะนอนที่ไหนยังไงเลือก!”
“เรากับมุกดานอนห้องเดียวกัน ที่เหลือก็เอาไปคนละห้องเลยละกัน”
กอหญ้าเอื้อมมือไปหยิบกุญแจจากมือของนิวตันมาหนึ่งดอก มองดูเลขที่กุญแจแล้วเดินไปห้องหมายเลข 4 เห็นดังนั้นทุกคนเลยหยิบกุญแจมาคนละดอก ฉันได้หมายเลข 2 ไอเต้เดินไปห้องหมายเลข 5 ทิศเหนือไปหมายเลข 3
“ห้องมึงเลขไร กูเลข 6”
นิวตันหันมาถามฉัน งั้นห้องเลข 1 ข้าง ๆ ฉันอีกห้องก็ต้องเป็นห้องของ...
“มา ช่วยถือกระเป๋า จะไปห้อง 2 ไม่ใช่เหรอ”
ซีเนียร์เอื้อมมือมาหยิบกระเป๋าเป้ใบใหญ่ รวมทั้งกระเป๋ากล้องและกระเป๋าถืออีกใบของฉันไปถือแล้วบุ้ยปากเป็นเชิงให้ฉันเดินไปที่ห้อง
“หนักโคตร คุณแบกอะไรมาบ้างเนี่ย”
“หนักก็ไม่ต้องถือออ เดี๋ยวเราถือเอง”
“ไม่ต้อง จะถือให้มาเร็ว จะเข้ามั้ยห้องอะ”
“รอเราด้วยยยย”
บ่นฉัน แต่พอจะถือกระเป๋าเองก็ไม่ยอมให้ฉันถือ พอเห็นซีเนียร์เดินนำฉันไปที่ห้องจึงกึ่งวิ่งกึ่งเดินตามไปเปิดห้องให้
.
.
.
อีกด้านนึงของนิวตันที่ยืนอยู่คนเดียวก็ได้แต่มองดูท่าทางของซีเนียร์และเมษาที่เดินไปไม่สนใจจะตอบเขา แววตาของนิวตันดูสงสัยอะไรบางอย่างแต่พอคิด ๆ แล้วก็ปัดผ่านไป
คงไม่หรอกมั้ง…
ความคิดเห็น