ระบบนักเขียนมืออาชีพ

ลำดับตอนที่ #8 : ผีเสื้อราตรีโลหิตจ้าวเฟย

ตอนที่ 8 ผีเสื้อราตรีโลหิตจ้าวเฟย

แอปพลิเคชั่นแผนที่ ?

ตงฟางรุ่ยจื่อรู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อย…ตั้งแต่เขามาอยู่ที่โลกเต๋าสวรรค์นี่เขารู้สึกเหมือนตัวเองโง่อยู่หลายครั้ง แต่เมื่อคิดอีกทีก็รีบปัดตกความคิดนั้นไป 

อืม…เขาไม่ได้โง่ เพียงแต่เขายังไม่ชินกับระบบของไอแพดกับโลกใบนี้มากกว่า

[…]

ระบบที่อ่านใจตงฟางรุ่ยจื่อได้ถึงกับไม่มีอะไรจะพูด จริง ๆ แล้วหากตงฟางรุ่ยจื่อไม่หาเรื่องและเชื่อฟังคำแนะนำของระบบมากกว่านี้คงจะไม่เกิดเหตุการณ์เสี่ยงชีวิตแบบนี้นักหรอก

อีกอย่าง…ได้ข่าวว่าโลกเก่าของโฮสต์ก็มีแอปแผนที่ไม่ใช่หรือไง ? 

ข้ออ้างที่โฮสต์อ้างมามันใช้ได้จริง ๆ หรือ ?

แต่ระบบไม่ได้มีตัวตนและสีหน้าให้ตงฟางรุ่ยจื่อได้มองเห็น…ดังนั้นความขุ่นข้องหมองใจของระบบทั้งหมดตงฟางรุ่ยจื่อจึงไม่ได้รับรู้เลยแม้แต่น้อย 

"โอเค…แผนที่สินะ ไหนมาดูซิว่ารังของปิศาจแมงมุมนั่นอยู่ตรงไหนกัน" ตงฟางรุ่ยจื่อกดเข้าแอปแผนที่แล้วก็รู้สึกงงนิดหน่อย…

เหมือนว่าแผนที่จะแสดงเส้นทางอย่างละเอียดแค่ในรัศมีประมาณ 1 กิโลเมตรเท่านั้น ที่เหลือเป็นเหมือนตอนภาพที่ zoom out ใน google map บอกตำแหน่งคร่าว ๆ ว่าสถานที่นั้น ๆ ชื่ออะไร แต่ไม่สามารถ zoom in เข้าไปดูรายละเอียดในเส้นทางย่อย ๆ ได้ 

ตงฟางรุ่ยจื่อมีหลายคำถามที่อยากถามระบบเกี่ยวกับแอปแผนที่นี้ แต่เขาต้องเร่งทำเวลา…

มีดที่อยู่ในมือของตงฟางรุ่ยจื่อดูดเงินเขาไปถึงนาทีละ 200 เหรียญทองแดง! 

โชคดีที่ในรัศมี 1 กิโลเมตรนี้บอกตำแหน่งของรังปิศาจแมงสุมแม่ม่ายดำอย่างชัดเจน ถึงกับมีโหมดดาวเทียมให้เขาเห็นภาพของเส้นทางที่จะไปยังรังของมันด้วย! 

ภาพรังของปิศาจแมงมุมน่าขนลุกเป็นอย่างมาก ศพที่เหลือเพียงกระดูกกองเป็นพะเนิน ใยแมงมุมระโยงระยางเกาะกลุ่มกัน กลุ่มใยบางกลุ่มก็มีศพที่ยังพอเห็นโครงร่างกายอยู่โดยมีลูกแมงมุมรุมกัดแทะศพเหล่านั้น

ส่วนใหญ่น่าจะเป็นกระดูกของมนุษย์มีสัตว์อสูรอยู่บ้างประปราย…

กลุ่มใยที่ใหญ่ที่สุดนั่นเขาเหมือนจะเห็นอะไรสีม่วง ๆ ขดเป็นก้อนอยู่กัน ? หรือว่าจะเป็นหัวใจของปิศาจแมงมุม ?

พยายามที่จะซูมเข้าไปอีก แต่ก็มีป็อบอัปแจ้งเตือนว่าเวอร์ชั่นของแอปแผนที่ต่ำไป ไม่สามารถซูมเข้าไปได้ใกล้มากกว่านี้…

ตอนนี้เขาอยากรีบจบภารกิจนี้แล้วกลับไปศึกษาระบบของไอแพดนี่อย่างจริงจังสักที จะได้ทวงคืนเงินที่เสียไปให้กับระบบเกือบสองหมื่นเหรียญด้วยการรับรางวัลจากภารกิจหลัก!

ตงฟางรุ่ยจื่อมุ่งหน้าไปยังรังของปิศาจแมงมุมตามแผนที่ที่ปรากฎ แผนที่มีการแนะนำเส้นทางที่หลีกเลี่ยงลูกของปิศาจแมงมุมให้น้อยที่สุดด้วย…

นี่มันสะดวกดีจริง ๆ!

ไม่นานตงฟางรุ่ยจื่อก็มาถึงที่รังของปิศาจแมงมุม เมื่อลูก ๆ ของมันเห็นเขาก็กรูเข้ามาเหมือนเห็นอาหารอันโอชะ

ตงฟางรุ่ยจื่อถึงกับมุมปากกระตุกและอยากจะตะโกนออกไปว่า

ข้าไม่อร่อยโว้ย!!

แต่ก็ได้แต่คิดเท่านั้น เขาพยายามจะหลบเลี่ยงปิศาจตัวลูกและเข้าใกล้กลุ่มใยที่ใหญ่ที่สุดนั่น…

ลางสังหรณ์เขาบอกว่าหัวใจของปิศาจแมงมุมต้องอยู่ตรงนั้นแน่ ๆ!

ตงฟางรุ่ยจื่อพยายามจะปีนขึ้นใยนั่นอย่างทุลักทุเลจนบางครั้งก็เกือบจะหล่น ไหนจะต้องระวังลูกปิศาจแมงมุม ไหนจะต้องปีนป่ายใยแมงมุม

บัดซบ…ทำไมข้าถึงต้องมาลำบากขนาดนี้ด้วย

พยายามอยู่นานในที่สุดตงฟางรุ่ยจื่อก็ปีนไปกลุ่มก้อนสีม่วงนั่นจนได้…

เมื่อมองดูใกล้ ๆ แล้ว เจ้าก้อนสีม่วงนี่ดูไม่คล้ายหัวใจสักเท่าไหร่ มันดูเหมือนกับ…ดักแด้ ?

ใช่! เจ้าก้อนนี่มันเหมือนดักแด้ของหนอนผีเสื้อที่มีขนาดใหญ่เท่าคนเลย! 

ตงฟางรุ่ยจื่อลังเลที่จะเสียบมีดลงไป…จำได้ว่าภารกิจย่อยของเขามีการช่วยชีวิตและทำพันธสัญญากับจ้าวเฟย หรือว่าเจ้านี่จะเป็นจ้าวเฟย ? 

เพราะดูทั่วทั้งรังดูแล้วก็ไม่น่าจะมีสิ่งมีชีวิตอื่นที่ไม่ใช่แมงมุมนอกจากเจ้าก้อนนี่แล้ว…

ภารกิจที่ระบบให้มาพร้อมกัน…เขาเชื่อว่ามันจะต้องสัมพันธ์กัน จ้าวเฟยต้องอยู่ภายในรังนี้ และอาจจะเป็นดักแด้ยักษ์ตรงหน้าเขานี่แหละ!

[โฮสต์เข้าใจถูกต้องแล้ว นี่คือจ้าวเฟยผีเสื้อราตรีโลหิตที่ยังไม่ลอกคราบ] 

นั่นไง! 

ดีนะที่เขาไม่ใจร้อนและแทงดักแด้นี่ซะก่อน!

แล้วถ้านี่เป็นจ้าวเฟย…แล้วหัวใจของปิศาจแมงมุมอยู่ไหนกันล่ะ ?

[รังนี้ทั้งรังคือหัวใจของปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำ โฮสต์จะต้องทำลายรังนี่ทั้งหมดจึงจะสามารถฆ่าปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำได้] 

ทำลายทั้งรัง!? 

ด้วยความสามารถของเขาแล้วจะมีปัญญาไปทำลายรังนี่ได้ยังไงกัน ?

"ระบบ พอจะมีระเบิดให้ซื้อมั้ย…หรือปืนใหญ่ก็ได้ ?" ตงฟางรุ่ยจื่อถามระบบด้วยน้ำเสียงคาดหวัง…ถ้ามีระเบิดก็พอจะทำลายรังนี้ได้อยู่

[ระเบิดมือราคา 2000 เหรียญทองแดง ระเบิดฝังทุ่นราคา 5000 เหรียญทองแดง ระเบิด…]

"พอ!!" ฟังแค่ระเบิดอันแรกเขาก็ไม่มีปัญญาซื้อแล้ว หลังจากหักบัฟและค่ายืมมีดเกรงว่าเขาคงจะมีเงินเหลือไม่ถึงร้อยเหรียญทองแดงด้วยซ้ำ! 

"เจ้าพอจะมีคำแนะนำมั้ยว่าข้าควรจะทำลายรังนี่ยังไง ?" ตงฟางรุ่ยจื่อจนปัญญาขึ้นมาจริง ๆ แล้ว

[โฮสต์อาจจะไม่มีความสามารถในการทำลายรังของปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำได้…แต่มีผู้หนึ่งที่มีความสามารถ]

"ใครกัน ?" เว่ยหลาง ? หรืออวี้หลัน ? 

[จ้าวเฟย] 

เมื่อสิ้นเสียงระบบ ดักแด้ยักษ์อันนั้นก็ฉีกขาด…

นิ้วมือเรียวยาวขาวผ่องทะลุออกจากรังดักแด้นั่น รอยฉีกขาดขยายกว้างมากขึ้นเรื่อย ๆ จนในที่สุดดักแด้ที่ห่อหุ้มร่างของจ้าวเฟยก็หายไปจนหมด

เมื่อไร้ซึ่งดักแด้ที่บดบัง…ก็ปรากฏร่างของหญิงสาวหน้าตางดงามราวกับนางฟ้า ดวงตาและสีผมของจ้าวเฟยเป็นสีม่วงอเมทิส ผิวกายขาวผ่องราวกับหยกนมแพะชั้นดี ขนตายาวเรียงเป็นแพหนา เอวเล็กคอดกิ่ว และขาเรียวยาวสวย 

ที่บริเวณมุมปากด้านซ้ายของเจ้าเฟยเหมือนจะมีขี้แมลงวันจุดเล็ก ๆ อยู่ แต่นั่นไม่ได้ทำให้นางดูแย่ลง มิหนำซ้ำกลับยิ่งขับเสน่ห์เฉพาะตัวให้มากยิ่งขึ้นไปอีก

จ้าวเฟยเงยหน้าขึ้นมองตงฟางรุ่ยจื่อ ดวงตาหวานเชื่อมส่องสกาวสุกใสเหมือนดวงดาวนั่นทำให้ตงฟางรุ่ยจื่อถึงกับใจกระตุก…

งดงามมาก…

เป็นความงดงามที่ล่อลวงให้ผู้คนหลงไหลได้ไม่ยาก 

"ท่าน…พี่" เสียงหวานใสของจ้าวเฟยเอ่ยเรียกตงฟางรุ่ยจื่อ

ฮะ? 

"ท่านพี่…" 

"ข้า…ท่านพี่?" ตงฟางรุ่ยจื่อหันซ้ายหันขวาแล้วนอกจากลูกปิศาจแมงมุมนับสิบ ๆ ตัวก็ไม่เห็นมีผู้ใด จึงชี้ที่ตัวเองแล้วทวนถามการเรียกขานของจ้าวเฟย 

"ท่านพี่" จ้าวเฟยพยักหน้าและตอกย้ำด้วยการเรียกตงฟางรุ่ยจื่อว่าท่านพี่อีกครั้ง 

"ทำไม…"

"ผีเสื้อราตรีโลหิต!!!" ตงฟางรุ่ยจื่อยังไม่ทันเอ่ยถามด้วยความสงสัยเกี่ยวกับคำเรียกขาน ก็มีเสียงแหบ ๆ ของปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำตะโกนขึ้นขัดจังหวะ

ซวยแล้ว!!

[เนื่องจากเงินในบัญชีของโฮสต์ไม่เพียงพอ โฮสต์จึงไม่สามารถใช้งานมีดสั้นระดับเส้นทางเทพขั้นสูงได้อีก มีดจะถูกส่งคืนกลับไปยังร้านค้าทันที]

ยังไม่ทันได้ตกใจกับปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำที่ผสานร่างรวมกันเสร็จสิ้น ก็มีความซวยระลอกใหม่เกิดขึ้น

เงินในคลังของตงฟางรุ่ยจื่อไม่เหลือพอที่จะเช่ามีดต่อไปได้อีก…

เมื่อมีดที่เป็นพึ่งเพียงหนึ่งเดียวของเขาก็หายไปแล้ว ตอนนี้คงถึงเวลาที่เขาจะต้องลาโลกนี้แล้วสินะ…

ในขณะที่ตงฟางรุ่ยจื่อกำลังนึกปลงกับโชตชะตาของตนเอง จ้าวเฟยก็เดินหน้ามาเผชิญหน้ากับปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำ

"ยัยแก่แมงมุมเฒ่า!!" 

พลังของเจ้าเฟยปะทุขึ้นมาจนตงฟางรุ่ยจื่อที่อยู่ใกล้ที่สุดถึงกับกระเด็นไปกระแทกกับผนังถ้ำ

"อั่ก!!!"

"ท่านพี่!!" จ้าวเฟยเมื่อเห็นตงฟางรุ่ยจื่อกระอักเลือดบาดเจ็บก็เก็บซ่อนพลังแล้วกระโจนเข้าไปดูตงฟางรุ่ยจื่อทันที 

"ท่านพี่ข้าขอโทษ…ข้าไม่ได้ตั้งใจ" จ้าวเฟยเอ่ยขอโทษน้ำตาคลอ ด้วยรู้สึกผิดที่ทำตงฟางรุ่ยจื่อบาดเจ็บ 

นางปล่อยพลังออกมาสายหนึ่ง พลังนั้นห่อหุ้มตงฟางรุ่ยจื่อเอาไว้จนเหมือนกับว่าเขากลายเป็นดักแด้

แต่นอกจากมันจะไม่เจ็บแล้วยังทำให้รู้สึกสบายตัวและบรรเทาอาการบาดเจ็บได้มากโข 

"ท่านพี่รอข้าอยู่ตรงนี้ก่อนนะ…ข้าขอไปจัดการนางปิศาจเฒ่านั่นก่อน แล้วข้าจะรีบกลับมาหาท่าน"

ถึงตงฟางรุ่ยจื่ออยากจะพูดอะไรแต่จ้าวเฟยก็ไม่รอฟัง ทันที่ที่ห่อร่างของตงฟางรุ่ยจื่อเสร็จนางก็กระโจนไปหาปิศาจแมงมุมทันที 

"แสบนักนะนางเฒ่า บังอาจมาดูดกลืนพลังของข้าตอนข้ากำลังเปลี่ยนร่าง!"

"อีกนิดเดียวข้าก็จะดูดพลังเจ้าได้ทั้งหมดแล้วแท้ ๆ เจ้ามนุษย์นั่นแส่หาเรื่องจริง ๆ!!" ปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำตวัดสายตาอันดุร้ายไปยังดักแด้ที่ห่อหุ้มร่างของตงฟางรุ่ยจื่ออยู่ 

นางอยากจะกัดแทะเนื้อหนังของเจ้ามนุษย์แล้วป่นกระดูกให้เป็นผงนัก!

"ดูดพลังข้าไปตั้งแต่เยอะแยะแล้วเหตุใดเจ้ามีพลังเพียงเท่านี้กัน" จ้าวเฟยหรี่ตาตรวจสอบพลังของปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำ

ตอนแรกนางกังวลที่จะการเผชิญหน้ากับปิศาจแมงมุมเนื่องจากหลังจากโดนปิศาจเฒ่านี่ดูดพลังไป ขอบเขตนางก็ลดลงมาเหลือเพียงระดับกำเนิดเทพขั้นต่ำเท่านั้น 

นางปิศาจนี่ควรจะอยู่ในขอบเขตกำเนิดเทพขั้นกลางหรือสูงสิ ?

"เอ่อ…ข้าทำลายดวงตาที่เป็นจุดพลังของปิศาจแมงมุมนั่นไป เหลือเพียงทำลายรังที่เป็นหัวใจของปิศาจนี่มันก็จะตายทันที" ตงฟางรุ่ยจื่อที่อาการเริ่มดีขึ้นได้ยินบทสนทนาของปิศาจแมงมุมและจ้าวเฟยจึงเอ่ยตอบคำถามจ้าวเฟยไป

"หุบปาก!!" ปิศาจแมงมุมตะโกนใส่ตงฟางรุ่ยจื่อและส่งพลังสายหนึ่งไปทางนั้นหวังปลิดชีพตงฟางรุ่ยจื่อ แต่จ้าวเฟยนั้นเร็วกว่า…นางเคลื่อนที่เข้าไปขวางพร้อมสลายพลังสายนั้นทิ้งไป

ปิศาจแมงมุมแม่ม่ายดำหลังจากโดนทำลายจุดพลังก็เหลือพลังแค่เพียงระดับเส้นทางเทพขั้น 4 หรือ 5 เท่านั้น จะไปสู้จ้างเฟยที่อยู่ในขอบเขตกำเนิดเทพขั้นต่ำได้ยังไง

"หืม…รังนี่คือหัวใจของยัยเฒ่าอย่างนั้นหรือ ?" จ้าวเฟยเอ่ยพลางยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย

ปิศาจแมงมุมนั้นหน้าซีดทันที นางใช้ดวงใจของนางเป็นพลังในการหล่อเลี้ยงรังนี่ เพื่อให้ลูก ๆ ของนางได้เติบโตมาคอยรับใช้นาง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าคนที่นางไม่อยากให้รู้ความลับนี้ที่สุดได้ล่วงรู้เข้าแล้ว!