ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตกปลา หารัก
เพล้ง // เสียงขาอันยาวและเรียวงามของฉันเตะเข้าไปที่กระจกอย่างเเรงและมันก้อแตกลง
นั่นใครน่ะ // เสียงร.ป.ภ.เรียกฉัน
ไม่จำเป็นต้องรู้ // พูดจบฉันก้อหันหลังกลับไปเตะก้านคอร.ป.ภ.ผู้โชคร้ายคนนั้นก่อนที่เค้าจะลงไปกองกับพื้นทันที
ต้องรีบแล้ว // ฉันรู้ตัวว่าหากมีร.ป.ภ.มาแล้วคนนึงคงจะมีรมาอีกเป็นฝูง
สำเร็จ ^ ^ // ฉันพูดก่อพล้นที่จะกระโดดกำแพงที่สูงประทาณ3เมตรโดยไม่เซแม้แต่นิดเลย
นี่ค่ะพ่อ // ฉันพูดพร้อมยืนสิ่งบางอย่างให้ชายวัยกลางคนที่ดูสง่าบ่งบอกถึงฐานะ
ดีมาก ไปพักผ่อนเถอะ // พูดอย่างไม่มองหน้าฉันเลย
ค่ะ ( - - ) // โห พ่อจะไม่ให้ไรเลยอ่อ
ของอยู่ในห้องลูกนะ // พูดอย่างมีเลศนัย
ของอะไรคะ (._.?) // ถามอย่างงงๆ
เดี๋ยวก้อรู้เอง // พูดตัดบทนี่หน่าพ่ออ่ะ
ล้า ลั่น ลา // ฉันเดินไปที่ห้องอย่างอารมณ์ดีและคิดไปพลางๆว่าของสิ่งนั้นคืออะไร
กริ๊ก // เมื่อฉันเปิดประตูเข้าั่ฉันอยากจะกรี๊ดออกมา ภาพที่ฉันเห็นคือ.....
... ห้องนอนที่ห่อของฉันให้คนมาทำให้ใหม่ เตียงนอนเป็นของซานริโอ้รูปคิตตี้ กระจกรูคิตตี้ พูดง่ายๆตอนนี้ทุกอย่างในห้องของฉันเป็นคิตตี้หมดเลย อร้าย (^0^)/ ยกมือขึ้นแล้วร้อง “ว้าว” รักพ่อที่สุดอ่ะ
ครืนๆ // เสียงโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดของฉันดังขึ้น
ติ๊ด // ฮัลโหล นาเดียพูดค่ะ ( ^ ^ ) // ฉันรับโทรศัพท์อย่างมีมารยาท
เดีย แกไปเดินเล่นเป็นเพื่อนันหน่อยดิ // แคทเพื่อนของฉันนั่นเอง
ได้สิ แปปนะอีก15นาทีเจอกัน ( ^ o ^ ) // วางสายโทรศัพท์แล้วเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที
วันนี้ฉันออกจากบ้านด้วยชุด เสื้อคอปกสีดำแขนกุดลายคิตตี้และกระโปรงสีดำที่เข้าชุดกัน รองเท้าส้นสูงสีดำ กระเป๋าสะพายน่ารัๆอันนึง วันนี้ฉันปล่อยผมดัดลอน ดวงตาโตของฉันสีฟ้าอมน้ำเงินมันทำให้ฉัน
ไม่ต้องใส่บิ๊กอายเลยและเป็นที่อิจฉาของเพื่อนๆหลายๆคน
แคท (^ _^ )// // ฉันโบกมือเรียกเพื่อนสาวของฉันซึ่งวันนี้หล่อนก็แต่งตัวได้เริ่ดมากเหมือนกัน
โห เริ่ดเชียวนะเดีย // เเคทชมฉันทำให้ขินอย่างบอกไม่ถูก ( > ///// < )
แกก็เหมือนกันย่ะ // ฉันชมเพื่อนแล้วเราสองคนก้อเดินไปที่ร้านอาหารประจำของพวกเรา
เราสองคนเริ่มสั่งอาหาร และสายตาของฉันก้อเหลือบไปเห็นผู้ชายผิวขาว หน้าตาดี จมูกเป็นสัน ริมฝีปากสีชมพู ตัวสูง สง่าจิงๆ
เฮ้ย แกลองหันไปดูผู้ชายที่อยู่หลังเราดิ่ // ฉันบอกให้แคทดู
ก้อหล่อดีนะ ทำไมอ่ะหรือว่าแกสนใจ // แคทพูดแซวฉันแต่มันทำให้ฉันเขินอย่างบอกไม่ถูก ( > ///// < )
บ้าป่าว แกก้อพูดไรเนี่ย // ฉันพูดแก้ขิน
-หลังจากที่เราหาอะไรกินเสร็จเราก้อไปหาซื้อเสื้อผ้ากัน-
เหมือนกับว่าผู้ชายคนนั้นและเพื่อนของเค้าอิกคนนึง สนใจเรา เพราะฉันเห็นเค้าเดินตามมา
เฮ้ยแคทเหมือนเราจะมีปลาให้ตกว่ะ // ฉันบอกแคทเพราะนึกสนุก
เอาดิ ฉันขอตกปลาเพื่อนละกัน แกเอาไปเฮอะผู้ชายคนนั้นอ่ะ // แคทบอกด้วยน้ำเสีงกระดี้กระด้า
ฉันแกล้งเดินไำปกับแคทไม่ดูทางแกล้งเดินชนผู้ชายคนนั้น // อุ๊ย ขอโทษค่ะ
ไม่เป็นไรครับ // อร้ายเสียงหล่อจัง ยิ่งได้อยใกล้ๆใจละลาย ^ ^
เอ่อ ถ้าคุณไม่รังเกียจคืนนี้ให้เกียจไปเที่ยวกับพวกผมนะครับ // พูดจบเค้าก้อส่งยิ้มให้
เอ่อ ได้ค่ะ งั้นเราแลกเบอร์ไว้มั้ยจะได้ติดต่อกันสะดวก // ไม่ได้ใจง่ายนร้าแค่บริหารเสน่ห์
ผมชื่อ นัท ครับ // เค้าส่งเบอร์ให้ฉัน
ค่ะคุณนัท ฉันชื่อ นาเดีย ค่ะ // ส่งยิ้มให้เค้าอย่างยั่วยวน
ีั่่
นั่นใครน่ะ // เสียงร.ป.ภ.เรียกฉัน
ไม่จำเป็นต้องรู้ // พูดจบฉันก้อหันหลังกลับไปเตะก้านคอร.ป.ภ.ผู้โชคร้ายคนนั้นก่อนที่เค้าจะลงไปกองกับพื้นทันที
ต้องรีบแล้ว // ฉันรู้ตัวว่าหากมีร.ป.ภ.มาแล้วคนนึงคงจะมีรมาอีกเป็นฝูง
สำเร็จ ^ ^ // ฉันพูดก่อพล้นที่จะกระโดดกำแพงที่สูงประทาณ3เมตรโดยไม่เซแม้แต่นิดเลย
นี่ค่ะพ่อ // ฉันพูดพร้อมยืนสิ่งบางอย่างให้ชายวัยกลางคนที่ดูสง่าบ่งบอกถึงฐานะ
ดีมาก ไปพักผ่อนเถอะ // พูดอย่างไม่มองหน้าฉันเลย
ค่ะ ( - - ) // โห พ่อจะไม่ให้ไรเลยอ่อ
ของอยู่ในห้องลูกนะ // พูดอย่างมีเลศนัย
ของอะไรคะ (._.?) // ถามอย่างงงๆ
เดี๋ยวก้อรู้เอง // พูดตัดบทนี่หน่าพ่ออ่ะ
ล้า ลั่น ลา // ฉันเดินไปที่ห้องอย่างอารมณ์ดีและคิดไปพลางๆว่าของสิ่งนั้นคืออะไร
กริ๊ก // เมื่อฉันเปิดประตูเข้าั่ฉันอยากจะกรี๊ดออกมา ภาพที่ฉันเห็นคือ.....
... ห้องนอนที่ห่อของฉันให้คนมาทำให้ใหม่ เตียงนอนเป็นของซานริโอ้รูปคิตตี้ กระจกรูคิตตี้ พูดง่ายๆตอนนี้ทุกอย่างในห้องของฉันเป็นคิตตี้หมดเลย อร้าย (^0^)/ ยกมือขึ้นแล้วร้อง “ว้าว” รักพ่อที่สุดอ่ะ
ครืนๆ // เสียงโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดของฉันดังขึ้น
ติ๊ด // ฮัลโหล นาเดียพูดค่ะ ( ^ ^ ) // ฉันรับโทรศัพท์อย่างมีมารยาท
เดีย แกไปเดินเล่นเป็นเพื่อนันหน่อยดิ // แคทเพื่อนของฉันนั่นเอง
ได้สิ แปปนะอีก15นาทีเจอกัน ( ^ o ^ ) // วางสายโทรศัพท์แล้วเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที
วันนี้ฉันออกจากบ้านด้วยชุด เสื้อคอปกสีดำแขนกุดลายคิตตี้และกระโปรงสีดำที่เข้าชุดกัน รองเท้าส้นสูงสีดำ กระเป๋าสะพายน่ารัๆอันนึง วันนี้ฉันปล่อยผมดัดลอน ดวงตาโตของฉันสีฟ้าอมน้ำเงินมันทำให้ฉัน
ไม่ต้องใส่บิ๊กอายเลยและเป็นที่อิจฉาของเพื่อนๆหลายๆคน
แคท (^ _^ )// // ฉันโบกมือเรียกเพื่อนสาวของฉันซึ่งวันนี้หล่อนก็แต่งตัวได้เริ่ดมากเหมือนกัน
โห เริ่ดเชียวนะเดีย // เเคทชมฉันทำให้ขินอย่างบอกไม่ถูก ( > ///// < )
แกก็เหมือนกันย่ะ // ฉันชมเพื่อนแล้วเราสองคนก้อเดินไปที่ร้านอาหารประจำของพวกเรา
เราสองคนเริ่มสั่งอาหาร และสายตาของฉันก้อเหลือบไปเห็นผู้ชายผิวขาว หน้าตาดี จมูกเป็นสัน ริมฝีปากสีชมพู ตัวสูง สง่าจิงๆ
เฮ้ย แกลองหันไปดูผู้ชายที่อยู่หลังเราดิ่ // ฉันบอกให้แคทดู
ก้อหล่อดีนะ ทำไมอ่ะหรือว่าแกสนใจ // แคทพูดแซวฉันแต่มันทำให้ฉันเขินอย่างบอกไม่ถูก ( > ///// < )
บ้าป่าว แกก้อพูดไรเนี่ย // ฉันพูดแก้ขิน
-หลังจากที่เราหาอะไรกินเสร็จเราก้อไปหาซื้อเสื้อผ้ากัน-
เหมือนกับว่าผู้ชายคนนั้นและเพื่อนของเค้าอิกคนนึง สนใจเรา เพราะฉันเห็นเค้าเดินตามมา
เฮ้ยแคทเหมือนเราจะมีปลาให้ตกว่ะ // ฉันบอกแคทเพราะนึกสนุก
เอาดิ ฉันขอตกปลาเพื่อนละกัน แกเอาไปเฮอะผู้ชายคนนั้นอ่ะ // แคทบอกด้วยน้ำเสีงกระดี้กระด้า
ฉันแกล้งเดินไำปกับแคทไม่ดูทางแกล้งเดินชนผู้ชายคนนั้น // อุ๊ย ขอโทษค่ะ
ไม่เป็นไรครับ // อร้ายเสียงหล่อจัง ยิ่งได้อยใกล้ๆใจละลาย ^ ^
เอ่อ ถ้าคุณไม่รังเกียจคืนนี้ให้เกียจไปเที่ยวกับพวกผมนะครับ // พูดจบเค้าก้อส่งยิ้มให้
เอ่อ ได้ค่ะ งั้นเราแลกเบอร์ไว้มั้ยจะได้ติดต่อกันสะดวก // ไม่ได้ใจง่ายนร้าแค่บริหารเสน่ห์
ผมชื่อ นัท ครับ // เค้าส่งเบอร์ให้ฉัน
ค่ะคุณนัท ฉันชื่อ นาเดีย ค่ะ // ส่งยิ้มให้เค้าอย่างยั่วยวน
ีั่่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น