ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    มาให้จำซะดีๆ ยายวายร้ายหน้าใส

    ลำดับตอนที่ #1 : ตกปลา หารัก

    • อัปเดตล่าสุด 20 ต.ค. 56


    เพล้ง // เสียงขาอันยาวและเรียวงามของฉันเตะเข้าไปที่กระจกอย่างเเรงและมันก้อแตกลง
    นั่นใครน่ะ // เสียงร.ป.ภ.เรียกฉัน
    ไม่จำเป็นต้องรู้ // พูดจบฉันก้อหันหลังกลับไปเตะก้านคอร.ป.ภ.ผู้โชคร้ายคนนั้นก่อนที่เค้าจะลงไปกองกับพื้นทันที
    ต้องรีบแล้ว // ฉันรู้ตัวว่าหากมีร.ป.ภ.มาแล้วคนนึงคงจะมีรมาอีกเป็นฝูง
    สำเร็จ ^ ^ // ฉันพูดก่อพล้นที่จะกระโดดกำแพงที่สูงประทาณ3เมตรโดยไม่เซแม้แต่นิดเลย 
    นี่ค่ะพ่อ // ฉันพูดพร้อมยืนสิ่งบางอย่างให้ชายวัยกลางคนที่ดูสง่าบ่งบอกถึงฐานะ
    ดีมาก ไปพักผ่อนเถอะ // พูดอย่างไม่มองหน้าฉันเลย 
    ค่ะ ( - - ) // โห พ่อจะไม่ให้ไรเลยอ่อ 
    ของอยู่ในห้องลูกนะ // พูดอย่างมีเลศนัย
    ของอะไรคะ (._.?)  // ถามอย่างงงๆ
    เดี๋ยวก้อรู้เอง // พูดตัดบทนี่หน่าพ่ออ่ะ
    ล้า ลั่น ลา // ฉันเดินไปที่ห้องอย่างอารมณ์ดีและคิดไปพลางๆว่าของสิ่งนั้นคืออะไร
    กริ๊ก //
     เมื่อฉันเปิดประตูเข้าั่ฉันอยากจะกรี๊ดออกมา ภาพที่ฉันเห็นคือ.....
    ... ห้องนอนที่ห่อของฉันให้คนมาทำให้ใหม่ เตียงนอนเป็นของซานริโอ้รูปคิตตี้ กระจกรูคิตตี้ พูดง่ายๆตอนนี้ทุกอย่างในห้องของฉันเป็นคิตตี้หมดเลย อร้าย  
    (^0^)/ ยกมือขึ้นแล้วร้อง “ว้าว”  รักพ่อที่สุดอ่ะ 
    ครืนๆ // เสียงโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดของฉันดังขึ้น
    ติ๊ด // ฮัลโหล นาเดียพูดค่ะ ( ^  ^ ) // ฉันรับโทรศัพท์อย่างมีมารยาท
    เดีย แกไปเดินเล่นเป็นเพื่อนันหน่อยดิ // แคทเพื่อนของฉันนั่นเอง
     ได้สิ แปปนะอีก15นาทีเจอกัน ( ^ o ^ ) // วางสายโทรศัพท์แล้วเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที
    วันนี้ฉันออกจากบ้านด้วยชุด เสื้อคอปกสีดำแขนกุดลายคิตตี้และกระโปรงสีดำที่เข้าชุดกัน รองเท้าส้นสูงสีดำ กระเป๋าสะพายน่ารัๆอันนึง วันนี้ฉันปล่อยผมดัดลอน ดวงตาโตของฉันสีฟ้าอมน้ำเงินมันทำให้ฉัน
    ไม่ต้องใส่บิ๊กอายเลยและเป็นที่อิจฉาของเพื่อนๆหลายๆคน 
    แคท (^ _^ )//  // ฉันโบกมือเรียกเพื่อนสาวของฉันซึ่งวันนี้หล่อนก็แต่งตัวได้เริ่ดมากเหมือนกัน
    โห เริ่ดเชียวนะเดีย // เเคทชมฉันทำให้ขินอย่างบอกไม่ถูก ( > ///// < ) 
    แกก็เหมือนกันย่ะ // ฉันชมเพื่อนแล้วเราสองคนก้อเดินไปที่ร้านอาหารประจำของพวกเรา 
    เราสองคนเริ่มสั่งอาหาร และสายตาของฉันก้อเหลือบไปเห็นผู้ชายผิวขาว หน้าตาดี จมูกเป็นสัน ริมฝีปากสีชมพู ตัวสูง สง่าจิงๆ 
    เฮ้ย แกลองหันไปดูผู้ชายที่อยู่หลังเราดิ่ // ฉันบอกให้แคทดู
    ก้อหล่อดีนะ ทำไมอ่ะหรือว่าแกสนใจ // แคทพูดแซวฉันแต่มันทำให้ฉันเขินอย่างบอกไม่ถูก ( > ///// < )
    บ้าป่าว แกก้อพูดไรเนี่ย // ฉันพูดแก้ขิน
    -หลังจากที่เราหาอะไรกินเสร็จเราก้อไปหาซื้อเสื้อผ้ากัน-
    เหมือนกับว่าผู้ชายคนนั้นและเพื่อนของเค้าอิกคนนึง สนใจเรา เพราะฉันเห็นเค้าเดินตามมา
     เฮ้ยแคทเหมือนเราจะมีปลาให้ตกว่ะ // ฉันบอกแคทเพราะนึกสนุก
    เอาดิ  ฉันขอตกปลาเพื่อนละกัน แกเอาไปเฮอะผู้ชายคนนั้นอ่ะ // แคทบอกด้วยน้ำเสีงกระดี้กระด้า
    ฉันแกล้งเดินไำปกับแคทไม่ดูทางแกล้งเดินชนผู้ชายคนนั้น // อุ๊ย ขอโทษค่ะ
    ไม่เป็นไรครับ // อร้ายเสียงหล่อจัง ยิ่งได้อยใกล้ๆใจละลาย ^ ^
    เอ่อ ถ้าคุณไม่รังเกียจคืนนี้ให้เกียจไปเที่ยวกับพวกผมนะครับ // พูดจบเค้าก้อส่งยิ้มให้
    เอ่อ ได้ค่ะ งั้นเราแลกเบอร์ไว้มั้ยจะได้ติดต่อกันสะดวก // ไม่ได้ใจง่ายนร้าแค่บริหารเสน่ห์
    ผมชื่อ นัท ครับ // เค้าส่งเบอร์ให้ฉัน
    ค่ะคุณนัท  ฉันชื่อ นาเดีย ค่ะ // ส่งยิ้มให้เค้าอย่างยั่วยวน

     



    ีั่่
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×