ฤดูรักแรกผลิ / spring of love

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1

ท่ามกลางอากาศอันหนาวเหน็บของเดือนพฤศจิกายน 
ด่านตรวจคนเข้าเมือง ท่าอากาศยานนานาชาติสคิปโพล ประเทศเนเธอร์แลนด์

“เดินทางมาจากไหนนี่” เจ้าหน้าที่วัยกลางคนในเครื่องแบบตำรวจตรวจคนเข้าเมือง รับหนังสือเดินทางจากชายหนุ่มไปเปิดดูหน้าแรก แล้วเงยหน้ามาถามเขาปราศจากรอยยิ้มแห่งความเป็นมิตร ซึ่งมันเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของประเทศที่ขึ้นชื่อเกี่ยวกับความแปรปรวนทางสภาพดินฟ้าอากาศ ที่ผู้คนจะประหยัดรอยยิ้มราวกับว่าเป็นของมีค่าต้องเก็บไว้ใช้ยามจำเป็นจริงๆ เท่านั้น ซี่งต่างกันอย่างมากกับประเทศที่เขาเดินทางจากมา

“ประเทศไทยครับ” นิคชายหนุ่มตาสีเทาฟ้าตอบกลับด้วยความเหนื่อยอ่อนจากการเดินทางอันแสนยาวนานบนเครื่องบิน ที่เขาไม่ได้พักผ่อนเต็มที่สักเท่าไร เพราะว่าเด็กหนุ่มแบคแพคเกอร์ชาวฝรั่งเศสที่นั่งข้างเขา ชิงกรนตัดหน้าตั้งแต่ครื่องบินยังไม่เทคออฟเสียด้วยซ้ำ กลิ่นตัวบวกกลิ่นถุงเท้าที่ไม่สมกับเป็นสมาชิกเมืองน้ำหอมเอาเสียเลย ทำเอาเขาแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนตลอดเที่ยวบิน 

เจ้าหน้าที่คนเดิม พลิกสมุดเล่มเล็กสีน้ำตาลที่อัดแน่นไปด้วยวีซ่าและตราประทับเข้าเมืองแต่ละประเทศ จนแทบจะหาที่ว่างไม่เจอ ไล่ดูทีละหน้าอย่างรวดเร็วก่อนที่จะส่งคืนให้เขาไป

“ยินดีต้อนรับกลับบ้าน แล้วอย่าลืมทำพาสปอร์ตเล่มใหม่เสียด้วย เล่มเก่าแทบจะไม่มีที่ว่างเหลือให้ประทับตราแล้ว” เจ้าหน้าที่พูดเสียงราบเรียบ  นิครับหนังสือเดินทางมาใส่ไว้ในกระเป๋าด้านในของเสื้อแจคเก็ตหนังกันหนาว เขาพึมพำขอบคุณเป็นภาษาดัทช์เบาๆแล้วฉวยกระเป๋าเดินผ่านช่องทางเข้าเมืองไปโดยไม่เหลียวหลัง

ชายหนุ่มลากกระเป๋าเดินทางขนาดย่อมที่บรรจุเพียงเสื้อผ้าที่จำเป็น และแล็บท็อปคอมพิวเตอร์ตัวเก่งสำหรับใช้ทำงานเมื่อปราศจากสิ่งของต้องห้าม เขาจึงพกกระเป๋าเดินทางติดตัวขึ้นไปบนเครื่องทุกครั้ง จากประสบการณ์การเดินทาง ทำให้เรียนรู้ว่าจะประหยัดเวลาในการรอรับกระเป๋ากว่ากันมากทีเดียว

ลมหนาวพัดปะทะใบหน้าของชายหนุ่มจนผิวแก้มขาวใสกลายเป็นสีชมพูอย่างเห็นได้ชัด หน้าตาที่ดูดีบวกกับรูปร่างที่สูงโปร่งไร้ไขมันอย่างคนที่ออกกำลังกายสม่ำเสมอ บวกกับท่าเดินที่สง่างามมั่นคงทุกย่างก้าว ทำให้เขาตกเป็นเป้าสายตาของเหล่าลูกเรือสาวๆที่ยืนรอตรงบริเวณที่จอดรถรถโดยสารทั้งของสาธารณะ และรถโดยสารของโรงแรมเข้าอย่างจัง เขาส่งยิ้มให้สาวสวยเหล่านั้น แล้วมองหาจุดจอดรถสำหรับโรงแรมที่เขาจองไว้โดยไม่คิดที่สานต่อ  เพราะยังมีอย่างอื่นอีกมากมายที่ต้องจัดการ และที่สำคัญเขาเริ่มเบื่อกับความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนเสียแล้ว

ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี เขาก็ยังไม่ชอบอากาศในฤดูหนาวอยู่ดี เพราะมันไม่ใช่แค่ความหนาวอย่างเดียว แต่ประเทศเนเธอร์แลนด์มีภูมิประเทศที่ราบเรียบ ปราศจากภูเขาสูง ทำให้ไม่มีที่กำบังจากลมหนาวที่พัดมาจากทะเลเหนือ ที่นำเอาความหนาวเหน็บมาแทรกผ่านเครื่องกันหนาวไปยังรูขุมขนทุกอณู เขายังจำช่วงเวลาในวัยเด็กที่ต้องปั่นจักรยานไปโรงเรียนได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะตอนที่มีลมพัดโต้ด้านหน้า หรือที่เรียกว่าเฮดวินด์ อากาศที่หนาวบวกกับลมแรงมันคือฝันร้ายของเด็กนักเรียนดีๆนี่เอง

และด้วยเหตุนี้ เขาจึงตัดสินใจไม่ยากเมื่อได้รับการเสนองานให้ทำที่ประเทศแถบเมืองร้อนอย่างออสเตรเลีย เขาทำงานอยู่ที่นั่นและเดินทางท่องเที่ยวไปด้วยสองปี การทำงานและการใช้ชีวิตที่ประเทศออสเตรเลียให้ทั้งเงิน ความท้าทาย แถมยังได้มีโอกาสท่องเที่ยวไปยังต่างแดนในช่วงชีวิตวัยหนุ่มของเขา ถือเป็นประสบการณ์ที่ดีมากที่สุด จนเกือบที่จะตัดสินใจตั้งรกรากที่ประเทศดาวน์อันเดอร์เสียแล้ว หากว่าไม่มีบริษัทใหม่เสนองานที่มาพร้อมกับตำแหน่งที่สูงขึ้น พร้อมกับเงินเดือนที่สูงลิ่วและสวัสดิการต่างๆอีกมากมาย และที่สำคัญเขาได้เดินทางไปยังประเทศทั่วทวีปเอเชีย และเขาสามารถเลือกพักอาศัยที่ไหนก็ได้ โดยบริษัทรับผิดชอบค่าใช้จ่ายค่าที่พักและการเดินทางทั้งหมด

เขาตอบรับงานในบริษัทใหม่อย่างไม่ต้องสงสัย และย้ายที่พักจากประเทศออกสเตรเลีย เป็นประเทศไทยทันที บิดาของเขาเป็นผู้บริหารภูมิภาคเอเชียของบริษัทขนระหว่างประเทศยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง มารดาและบิดาของเขาได้ย้ายมาอยู่ในประเทศไทยตั้งแต่เขายังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย เขาและน้องสาวมักจะเดินทางมาเยี่ยมบิดามารดาช่วงวันหยุด เขาไม่ได้หลงรักประเทศไทยแต่ทีแรก แต่เมื่อได้มาใช้ชีวิตอยู่ประจำเป็นเวลาเกือบสามปี ก็ทำให้เขาแทบจะไม่อยากจากไปไหน จนกระทั่ง

“แน่ะ....รถโรงแรมมาโน่นแล้ว!!” เสียงคู่สามีภรรยาที่ยืนอยู่ข้างเขาเอ่ยขึ้นมาเป็นภาษาอังกฤษเบาๆ เพื่อให้ได้ยินกันสองคน แต่กลับปลุกชายหนุ่มให้ตื่นจากภวังค์ เขากระชับกระเป๋าลากเดินไปต่อแถวขึ้นรถ เพื่อเดินทางไปพักผ่อนยังโรงแรมที่เขาจองไว้ผ่านระบบอินเตอร์เน็ตเมื่อคืนก่อน

คืนนี้เขาขอพักก่อน เพราะว่ามีธุระอีกหลายอย่างที่เขาต้องจัดการและต้องตัดสินใจให้เสร็จภายในวันพรุ่งนี้ 

*****ฝากผลงานเรื่องแรกจากคนอยากเขียนด้วยนะคะ สำนวนยังไม่ลื่นไหลเท่าไร และมีข้อผิดพลาดจากการพิมพ์ผิด พิมพ์ตกเยอะ ผู้เขียนจะพยายามเช็คก่อนโพสต์ให้มากที่สุด แต่ถ้าหลุดไปก็ขออภัยนะจ้ะ หากมีข้อติชมอย่างไร อย่าลังเลค่ะ ผู้เขียนรับฟังทุกข้อความ ไม่เหวี่ยงไม่วีนแน่นอน เพราะรู้ตัวว่าต้องพัฒนาอีกเยอะเลย เขียนไม่เก่งแต่อยากลองค่ะ / ขอบคุณผู้อ่านทุกคนนะคะ :-) *****