ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (GOT7) 404 NOT FOUND ERROR

    ลำดับตอนที่ #2 : First impression

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 12
      0
      12 ม.ค. 58


    -1-

     

     

                อย่างหล่ออ่ะ คนข้างหน้าแบมคือใคร?

     

                เทพบุตรหรือเจ้าชาย?

     

                แบมแบมขอพี่คนนี้เป็นสามีได้ไหมฮะ

     

                “แบม! ลุกไปมหาลัยได้แล้ว นี่บ่ายโมงจะครึ่งแล้วนะ”

     

                แจบอมใจร้ายยย!!!

     

                แบมแบมละสายตาจากพี่ที่ทำงานของแจบอมด้วยความเสียดาย ทำไมเวลาถึงเดินเร็วแบบนี้นะ รู้อย่างงี้แบมแบมไม่น่านอนหลับตอนแจบอมไปรับพี่มาร์คเลย -3- จะได้มองหน้าพี่เขานานๆ

     

                “อีกตั้งครึ่งชั่วโมงแหนะ” ไม่ว่าเปล่ากระแทกเสียงคำหลังพ่นใส่คนเป็นพี่ด้วย แบมแบมไม่พอใจเลย ไม่พอใจตัวเองที่พลาดโอกาสดีดีได้ยังไง

     

                จากความคิดที่อยากให้ลุงแซมกลับมาไวไว ตอนนี้ขอแทนเป็นลุงแซมเครื่องบินตกไปเลยก็ได้นะ!

     

                อาลัยให้วิญญาณลุงแซมหนึ่งวิ...

     

                เห้ย!! ไม่ใช่

     

                “ก็แบมมีเรียนตอนบ่ายสอง บีไปส่งก่อนก็ถูกแล้วไม่ใช่หรอ” บีก็พูดถูก แต่วันนี้แบมไม่อยากไปเรียนแล้วอ่ะ อยากอยู่กับบี๋กับพี่มาร์ค

     

                “ไปเร็ว...” เจบีคว้ากระเป๋าน้องชายมาถือให้หลวมๆก่อนจะหากุญแจรถที่ตัวเองลืมวางไว้สักแห่ง(แก่แล้วก็แบบนี้แหละ!) ทิ้งให้แบมแบมยืนบอกลากับพี่มาร์คในใจเป็นเวลาเสี้ยวเล็กๆ

     

                ครืดดด~

     

                “คุณเจบีครับ เกิดเรื่องด่วนครับ!!

     

                เหมือนเป็นการจุดประกายความฝันครั้งใหม่ ตอนที่พี่จินยองเลขาหน้าห้องของพี่ชายเปิดประตูแล้วบอกว่ามีเรื่องด่วน ทำให้ร่างเล็กเซย์เยสโนโอเคในใจ

     

                บีให้พี่มาร์คไปส่งแบมแทนก็ได้ แบมไม่ว่า...

     

                “ผมจะไปส่งน้องน่ะครับจินยอง ไว้ค่อยพูดทีหลังได้ไหม”

     

                เอ๊ะบี๋!! เขาบอกเรื่องด่วนก็เรื่องด่วนไง ฟังแล้วแปลไม่ออกหรอ?!!

     

                “เรื่องด่วนจริงๆครับ ต้องรีบแก้เดี๋ยวนี้เลย”

     

                “แต่น้องชายผม...”

     

                “นั่นสิ บีไปเถอะ บีเป็นอนาคตของบริษัทนะ” แบมแบมเขย่าแขนเสื้อพี่ชาย พร้อมคว้ากระเป๋าของตัวเองไปถือเอง คราวนี้แหละถึงโอกาสทำความรู้จักกับพี่หน้าหล่อสักที แบมแบมอยากให้บีไปทำงานนะ

     

                “แต่แบม...”

     

                “แบมไปเองได้” แต่ถ้าบีไม่มั่นใจให้พี่เทพบุตรที่นั่งพิมพ์ดีดอยู่ไปส่งแบมก็ได้นะ

     

                “ง่ะ!

     

                แจบอมร้องอย่างขัดใจ อีกใจหนึ่งก็อยากไปดูงานกับจินยองแต่ความรับผิดชอบบวกความเป็นห่วงน้องทำให้แจบอมไม่สามารถปล่อยวางได้จริงๆ

     

                “จริงๆนะ”

     

                “ไอ้มาร์คกูฝากน้องไปส่งที่มหาลัยหน่อยดิ” บอสใหญ่แห่งบริษัทหันไปออกคำสั่งรุ่นน้องฝึกงานอย่างเร่งด่วน

     

                “ครับ” มาร์คยิ้มกรุ้มกริ่ม แบมแบมฉีกยิ้มจนหน้าบาน นี่ถ้าพี่ชายเขาไม่ยืนอยู่นะแบมแบมเต้นเอบีซีชักกระตุกตรงนั้นแล้ว

     

                “เชิญครับบอส”

     

                “ครับๆ”

     

                สถานการณ์แบบนี้แบมแบมควรจะข่มขืนพี่มาร์คเลยดีไหมวะ?!

     

                นังแบมแบมแกมันร้าย!!!

     





      ห้าสิบเปอร์ฯ  



     

     

     




    © themy  butter

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×