คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Prologue (12.01.58)
“บีบี๋ตื่น บี”
เสียงแบมแบม...
“ไม่ตื่นแบมยัดหัวบาร์บี้ใส่ปากอ่ะ”
“จ๋า” ร่างสูงของคนบนเตียงกระเด้งตัวขึ้นมาทั้งๆที่ยังตื่นไม่เต็มตา แบมแบมมะเหงกหน้าผากใส่พี่ชายไปลูกนึง คนพี่ตื่นถลึงตาจนลืมง่วง
“ไปส่งแบมที่มหาลัยหน่อยดิ ลุงแซมไม่ว่างมารับ”
ลุงแซมคือคนขับรถของคุณนายใหญ่ แต่มีหน้าที่มารับลูกชายคนเล็กไป-กลับมหาลัยทุกวัน แต่นับตั้งแต่วันนี้ถึงสิ้นเดือนคุณลุงไม่ว่างเพราะขอลาพักร้อนกับครอบครัวที่ฮาวาย แบมแบมเลยต้องมาขออาศัยซูซี่(รถยนต์)ของพี่คนโต
เกิดเป็นคนรับใช้ของคุณนายนี่ดีเนอะ!
“บีต้องไปรับน้องที่ทำงานเข้าบริษัทด้วย แบมจะสายรึเปล่า” คนพี่ถามน้อง แบมแบมส่ายหัวแทบกระเด็น
“แบมมีเรียนบ่ายสอง”
แจบอมเงยหน้าไปมองนาฬิกาแขวนผนัง นี่หกโมงเช้า...
อีกแปดชั่วโมงมึงเอาเวลาไปทำอะไร สัส!
มีน้องชายชื่อ แบมแบม นี่มันดีจริงๆเลย
“แบมลงไปนั่งดูบาร์บี้รอบี๋ข้างล่างนะ เดี๋ยวบี๋อาบน้ำแล้วไปซดข้าวด้วยกัน” แบมแบมหันมาบอกคนบนเตียงเสียงใส มือบางจับลูกบิดค้างไว้แต่ไม่ยอมเปิดจนพี่ชายตอบรับคำ คนเป็นน้องเลยค่อยเดินออกไปแถมปิดประตูให้ด้วย
ปัง!!!!
(นาฬิกาแขวนผนังหล่น)
แบมเอ้ยยยยย!!
13.00 PM
“น้องที่ทำงานของบี๋คือใคร แฟนบีหรอ”
หลังจากที่กินข้าวและเดินช้อปทั่วห้าง แจบอมกับแบมแบมก็ขึ้นรถมุ่งหน้าไปรับน้องที่ทำงาน ตอนแรกบี๋จะไปส่งแบมที่มหาลัยก่อนแต่มันต้องอ้อมไปอีกทางเลยตัดสินใจไปรับมาร์คก่อนแล้วค่อยไปส่งแบมทีหลัง
“น้องคนนี้เป็นผู้ชายนะแบม บีไม่ได้ชอบไม้ป่าเดียวกัน”
“แล้วที่บีแกล้งเป็นลมหน้าพี่จินยองอ่ะ”
“อันนั้นใจสั่งมา...”
ถรุยยยยยยยย
แจบอมหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าซอยเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะค่อยๆชะลอความเร็วรถหยุดที่ขอบรั้วสีเหลืองอ่อน คนเป็นพี่หันไปกดโทรศัพท์ให้รุ่นน้องออกมา ขณะที่สายตาก็มองน้องชายที่นอนอมนิ้วเพราะความเหนื่อย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะกระจกเรียกให้แจบอมหันไปมอง มาร์คยืนถือของพะรุงพะรังอยู่ด้านข้างของรถ ใบหน้าอ่อนบึ้งตึงจนน่าเกลียด แต่แบบนั้นมันก็แปลกตาไม่มากสำหรับแจบอม
“ทำไมไม่เปิดประตูเบาะหน้า อยากเป็นคนขับ...เอ้า!”
มาร์คที่พึ่งขึ้นนั่งเบาะหลังบ่นฉอดๆก่อนที่จะชะงักปากเมื่อเห็นร่างของเด็กน้อยนอนน่าเอ็นดูที่เบาะหน้า
“นี่พี่ไปล่อลวงเด็กมาหรอวะ หรือลูก? แบบนี้ฟ้องพี่จินยอง...” มาร์คลดเสียงให้เบาลงเมื่อเห็นแบมแบมขยับตัว แจบอมถลึงตาใส่ ห้ามบอกจินยองเลยนะ!
“น้องกูเอง ทำไม?มีปัญหา”
มาร์คเลิกคิ้วเหมือนไม่เชื่อ...
“น้องแท้หรอ?”
“อืม ทำไม”
“ไม่เห็นเหมือนกันเลย นี่พี่ไปเอาพันธุกรรมเหยินๆมาจากใครเนี่ย” มาร์คกลั้วหัวเราะตอนที่ประธานบริษัททำท่าจะมาตีเขาแต่ติดเกรงใจน้องชาย
“เดี๋ยวมึงโดนตัดเงินเดือนแน่ เดือนนี้แดกน้ำปลาแทนข้าวเลย”
“โหยย โหดว่ะ” มาร์คเบ้ปากก่อนจะหันไปสนใจเด็กน้อยที่นอนอยู่
“น้องน่ารักดีนะ...”
ชอบก็จีบดิพี่มาร์คคคค ขออภัยสำหรับคนที่อ่านเรื่องที่แล้ว
ไรท์เกิดตันกะทันหันเลยเอาเรื่องนี้มาลงก่อน มันก็เออเร่อเหมือนกัน555
ไม่รู้สิไรท์ชอบคาแรกเตอร์น้องแบมเรื่องนี้ฟรุ้งฟริ้งดีอ่ะแก ฟิคนี้ใสๆอ่ะ(หรอ)555
ความคิดเห็น