คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : love gallery part 1 [ อดีตแสนเจ็บปวด ]
[ joeypart ]
ดอกกุหลาบช่อโตในมือชายหนุ่ม ถูกทิ้งลงกับพื้นอย่างไร้เยื่อใย พร้อมกับ หยดน้ำใสใสที่ค่อยๆเอ่อล้นออกมาจากดวงตาคู่สวย หยดลงไปกระทบกับพื้นปูนด้านล่าง กลีบกุหลาบ กระจายเต็มพื้น ชายหนุ่มพยายามเงยหน้า เพื่อบังคับให้น้ำตาหยุดไหล แต่ยิ่งพยายามมากเท่าไหร่ก็ดูเหมือนร่างกายจะไม่ยอมฟังเขาเลย
.
.
.
2 ชั่วโมงก่อนหน้านี้
"ช่อนี้ราคาเท่าไหร่ครับ" ผมยื่นช่อดอกไม้ให้พนักงานที่เคาท์เตอร์ ช่อนี้แหล่ะ ดีที่สุด ผมจัดการจ่ายเงิน และเดินออกมาจากร้าน
"ว่าแต่ มึงซื้อดอกไม้ไปให้ใครวะ ปกติเห็นมีแต่คนให้ดอกไม้มึง นี่มึงมาซื้อเอง" ก้องหันมาถามผม
"เออหน่าา มึงไม่ต้องรู้หรอก" ใช่ ตอนนี้ผมกำลังแอบชอบใครบางคนอยู่
และคนคนนั้น เป็นคนที่ผมและมันรู้จักดีด้วย
ผมรีบเดินหนีออกมาจากตรงนั้น ก่อนที่หน้าจะแดงไปกว่านี้
[ ฮัลโหลครับ พี่โจ้ ]
[ แสตมป์ ว่างรึเปล่า ]
[ ว่างครับพี่ มีอะไรรึเปล่าครับ ]
[ คือพี่มีเรื่องอยากจะคุยด้วยน่ะ ]
[ อ๋อ ได้ครับๆ ผมก็มีเรื่องที่อยากจะบอกพี่เหมือนกัน งั้น เจอกันนะครับพี่ ]
ให้ตายสิผมอายเป็นบ้า ผมจะพูดยังไงดี ผมจะทำยังไงดี ต้องพูดอะไรยังไงแบบไหน ผมตกอยู่ในภวังค์ แต่แล้วจู่ๆก็มีเสียงเสียงหนึ่ง ทำให้สติผมกลับมาอยู่กับตัวเอง และหันไปสนใจกับคนตรงหน้ามากกว่า
"รอนานมั๊ยครับ พี่โจ้ แหะๆ" คนตัวเล็กเจ้าของเสียงทำหน้าตารู้สึกผิด ใบหน้าใสที่เริ่มแดงระเรื่อ เกือบทำให้ผมสติหลุดอีกรอบ ถ้า
"พี่โจ้ครับ!!" คนตรงหน้าไม่เรียกชื่อผมอีกที
"ขอโทษทีๆ พี่มัวแต่คิดอะไรเพลินๆน่ะ"
ใช่ คนที่ผมชอบก็คือคนตรงหน้า คนนี้แหล่ะ แสตมป์ อภิวัชร์ เอื้อถาวรสุข อายุ 20 ปี2 คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ คนนี้แหล่ะ เจ้าของช่อดอกไม้นั่น ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าผมชอบเค้าตอนไหน แต่ผมรู้สึกตัวอีกที ผมก็ตกหลุมรักรอยยิ้มบ้าๆนั่นเข้าอย่างจัง ผมไม่สนหรอกนะว่าใครจะมองว่าผมเป็นเกย์ เป็นอะไรก็ช่าง ผมก็แค่อยากบอกสิ่งที่มันค้างคาใจผมอยู่นานออกไป
"เอ่อ พี่โจ้ครับ คือ..."
ผมมัวแต่มองแสตมป์ จน
"พี่มีเรื่องจะบ.." เผลอพูดสิ่งที่ต้องการบอก ออกไปก่อนที่เค้าจะพูดจบเสียอีก
"ผมมีเรื่องจะบอก!!" แต่ผมก็ยังไม่ทันจะพูดจบ เพราะมีเสียงแสตมป์ แทรกขึ้นมาก่อน
"อืม ว่ามาสิ" รู้สึกเหมือนแสตมป์จะไม่ได้ยินที่ผมพูดเมื่อกี้นะ -"-
แสตมป์มองหน้าผม แววตาเป็นประกาย แก้มที่แดงระเรื่อๆนั่น ทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้ ว่าสิ่งที่เขาอยากจะบอกผม คืออะไรกันแน่ ผมเปล่าเข้าข้างตัวเองนะ จริงๆ ><
"คือ.......ผม
ผมกับพี่ก้องเราคบกันแล้วนะครับ!!! ><"
ผมรู้สึกชาๆอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรต่อไป เมื่อกี้แสตมป์พูดว่า แสตมป์กับก้อง.....
"คือ ผมขอบคุณพี่โจ้มากนะครับ ที่คอยเป็นที่ปรึกษาให้ผมมาตลอด ตั้งแต่ตอน ปี1 เลยอ่ะครับ คือคนที่ผมชอบที่ผมเคยบอกพี่ ก็คือพี่ก้องนี่แหล่ะครับ"
"พี่โจ้ครับ คือผมมีเรื่องจะปรึกษาอ่ะพี่"
"อะไรล่ะ ว่ามาเลยๆ"
"คืองี้อ่ะพี่ ผมแอบชอบรุ่นพี่อยู่คนนึงอ่ะ"
"จริงดิ ใครวะ"
"งืมม ไม่เอา ไม่บอกดีกว่าครับ 555"
ภาพวันนั้น ...
ที่ผมเข้าใจว่าเป็นผมมาตลอด
มันไม่ใช่เลยสินะ
ผมเข้าใจผิดมาตลอด
"อ๋อ อืมวันนั้นสินะ ไม่เป็นไรหรอก .... พี่ก็ ขอให้เรามีความสุขแล้วกันนะ" ผมพูดพลางยิ้มให้แสตมป์ ตอนนี้ผมเข้าใจคำว่า น้ำตาตกในแล้วล่ะ
"ขอบคุณมากครับพี่ ^^ ว่าแต่ ดอกไม้นั่น สาวที่ไหนให้มาครับเนี่ย เนื้อหอมไม่เบาเลยนะพี่ชายผม"
//กริ้งง~ "อ๊ะ ฮัลโหลครับพี่ก้อง อ๋อ ครับๆได้ครับ เอ่อ พี่โจ้ครับ ไปกินข้าวกับผมแล้วก็พี่ก้องมั๊ยครับ" ผมชะงักเล็กน้อย
"ไม่เป็นไรๆ พอดีพี่มีธุระต่อน่ะงั้นพี่ไปก่อนนะ"
ผมยิ้มให้แสตมป์ ก่อนจะเดินจากไป
.
.
.
.
.
.
.
.
.
//เป็นไงบ้างคร้าบบ ตอนแรกก็ดราม่าซะแล้วว TT-TT สงสารพี่โจ้จังเลยยย เขียนเองบ่นเอง 555555 เดี๋ยวตอน 2 มาต่อนะคร้าบบ เย้~ ^^
ความคิดเห็น