ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ปะทะคารม
“ทะเลาะอะไรกันคะนี้” เสียงระฆังพักยกของคุณแม่อิ่ม เรียกให้สองหนุ่มสาวหันกลับมามอง
“แม่อิ่มขา ดูอีตานี้สิคะ แก้มพูดด้วยดีๆก็มากวนประสาทใส่ แถมยังจะเอากระเป๋าแม่อิ่มไปไหนอีก ก็ไม่รู้”หล่อนวิ่งเข้าไปหาแม่นมก่อนจะฟ้องถึงการกระทำของชายหนุ่มผู้ตกเป็นจำเลย แม่อิ่มได้แต่ยิ้ม สายหน้ากับอาการเว้าวอนของเด็กสาว
“ผมก็กำลังเอาไปไว้บ้านคุณแม่อิ่มสิครับ คุณหนูแก้ม” เข้าตอบเน้นหนัก ที่คำเรียกขานหล่อน
“ไม่ได้ แก้มไม่ให้แม่อิ่มไปไหนทั้งนั้น แก้มอยู่นี้แม่อิ่มก็ต้องอยู่นี้”
“เด็กไม่รู้จักโต” คำพูดลอยๆของชายหนุ่ม เรียกค้อนวงโตจากหญิงสาวทันควัน
“เอ๊ะ! นายนี่ แม่อิ่มเป็นแม่นมฉัน ฉันอยู่นี้แม่อิ่มก็ต้องอยู่นี้”
“ครับแม่นมคุณ แต่แม่ผม” หญิงสาวอึ้งไปครู่
“นาย!” สาวน้อยเต้นเร้า กัดฟันแน่น หากแววตาของหล่อนเป็นเปลวไฟคงเผาชายหนุ่มข้างหน้าเป็นจุนภายในพริบตา
“นาย!” สาวน้อยเต้นเร้า กัดฟันแน่น หากแววตาของหล่อนเป็นเปลวไฟคงเผาชายหนุ่มข้างหน้าเป็นจุนภายในพริบตา
“ทีนี้ผมจะเอา กระเป๋าของแม่ผมไปได้รึยังขอรับ คุณหนูแก้ม” เขาถามน้ำเสียงกวนโทสะ
“ไม่!” หล่อนตอบโดยที่ไม่ลังเล
“ใครจะสน” ว่าแล้วร่างหนายักไหล่ เดินถือกระเป๋าตั้งท่าจะเดินออกไป
“หยุดนะ” หล่อนวิ่งร่าไปกระชากกระเป๋า ไม่ยอมให้เขาเอาไปไหนทั้งนั้น
“ดูเถอะ สองคนนี้ทะเลาะกันตั้งแต่ตัวเล็กๆ ห่างกันไปตั้งนานพอเจอกันปุบก็ตั้งท่าจะมีเรื่องกันให้ได้เลยสิ” หลังจากนิ่งฟังมานาน แม่อิ่มผู้เป็นชนวนแห่งการวิวาทครั้งนี้เอ่ยขึ้นอย่างอ่อนใจ ภาพการทะเลาะ ถกเถียงระหว่างชายหนุ่มบุตรชายของตน กับหญิงสาวบุตรสาวของผู้เป็นนาน เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนชินตาตั้งแต่สมัยยังเด็ก ไม่นึกว่าห่างกันไปเกือบสิบปี ภาพเหล่านี้ก็ยังคงวนกลับมาให้หล่อนได้ปวดหัวอีกครั้ง
“ดินเอง แก่กว่าคุณแก้มเธอเกือบสิบปีไม่คิดจะลดลาวาศอกให้เธอหน่อยรึ” คนเป็นแม่อดที่จะดุบุตรชายของตนไม่ได้ แม้จะเอ่ยเตือนหลายครั้งหลายหน แต่ก็ได้รับคำตอบที่ชวนให้กุมขมับจากพ่อลูกชายตัวดี “คุณแก้มเธอ มีคนตามใจเยอะแล้ว เว้นผมสักคนคงจะเป็นไร”
เด็กสาวมองหน้าเขาอย่างผู้ชนะ รอยยิ้มปรากฏขึ้นแทนร่องรอยแห่งความเกรี้ยวโกรธที่เขาเป็นผู้กระตุ้นให้มันเกิดขึ้นเมื่อครู่นี้
“ดูสิแย่งแม่เขาไปตั้งหลายปี พอแม่ลูกเขาได้เจอกันก็จะมาขัดขวางอีก พรากลูกพรากแม่เค้าไม่ดีนะครับคุณแก้ม” ชายหนุ่มวางกระเป๋าลง เดินตรงเข้าไปโอบเอวผู้เป็นมารดาบ้าง เลยกลายเป็นแม่อิ่มมีชายหนุ่มหญิงสาวล้อมกอดซ้ายขวา
“แม่อิ่มของฉัน”
“ของผมเหมือนกัน” จากการยืดยุดฉุดกระชากกระเป๋ากลับกลายมาเป็นศึกชิงนาง
“เอาอย่างนี้ดีไหมคะ ให้ตาดินเอากระเป๋าแม่อิ่มไปไว้บ้านโน้น แต่เดี๋ยวแม่อิ่มจะมาคอยอยู่เป็นเพื่อนคุณหนูบ้านนี้ จนกว่าคุณหนูจะเบื่อคนแก่สะก่อน”
“แก้มไม่เบื่อหรอกค่ะ เอาตามที่แม่อิ่มว่าก็ได้ แต่สัญญานะคะว่าจะมาอยู่กับแก้มที่บ้านนี้” หญิงสาวเอ่ยอย่างเอาใจ พรางเกะมือชายหนุ่มให้พ้นจากร่างท้วมของสตรีในอ้อมกอด
“นี้ยกไปสิ ชักช้าอยู่ได้” เธอรีบไล่บุคคลที่ไม่ประสงค์จะเห็นหน้าเป็นที่สุดให้ไปพ้นจากระยะสายตา
“ครับ แต่ก่อนไปขอกอดแม่ให้ชื่อใจสักหน่อย แถวนี้แมวขโมยเยอะเผลอไม่ได้เชียว” เอาโอบเอวมารดาดึงเข้ามาหาตัว เลยรังเอาร่างอรชรของเด็กสาวที่โอบรัดมารดาของตนอยู่ ติดมาในอ้อมกอดด้วย
“นี่!นายว่าฉันเหรอ”
“ผมรึจะกล้า”
ชายหนุ่มหันหลังเดินถือกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ก้าวออกมาจาก “สนามรบ” ทันทีที่หันหลังกลับมาใบหน้าคมเข้มก็ระบายไปด้วยรอยยิ้ม จนเจ้าตัวเองก็อดที่จะแปลกใจตัวเองไม่ได้
คุณหนูดาริกา นียานนต์ เด็กหญิงตัวเล็กๆเอาแต่ใจ ที่ชอบหาเรื่องมาสร้างความวุ่นวายให้กับเขา ทุกเมื่อเชื่อวัน
“พี่ดินๆ แม่อิ่มละ ” เด็กหญิงผมเปียสองข้าง เดินกึ่งวิ่งอุ้มตุ๊กตาตัวโตเกือบเท่าตัวคนอุ้ม มายืนจังก้ามองเขาด้วยสายตาไม่เป็นมิตร
“ไปตลาด จะเอาอะไรฮึ ยัยตัวแสบ” เขานั้งยองๆลงไปคุยกับเด็กหญิงตัวเล็ก พรางเอามือขึ้นบีบปลายจมูกหล่อนเบาๆ อย่างหมั่นเคี้ยวในความแก่นของหล่อน
“โอ้ย” ชายหนุ่มร้องลั่น เมื่อเด็กหญิงตัวจิ๋วฝังเขี้ยวลงบนท่อนแขนของเขา อย่างไม่ยอมปล่อย
“สม ชอบแกล้งกันดีนัก” ว่าแล้วเธอก็สะบัดหน้าตั้งท่าจะวิ่งหนีไป แต่ก็นึกถึงเรื่องสนุกๆขึ้นมาได้ จึงหันมาตีบทเด็กน้อยผู้แสนน่ารัก
“พี่ดินขา” หนูน้อยเรียกชื่อเขาเสียงหวาน ทำตาแป๋ว
“ขา” ชายหนุ่มงุนงงกับทาทีที่เปลี่ยนแปลงรวดเร็วของเจ้าหล่อน แต่ก็ขานรับเสียงยาวไปตามเกม
“หนูแก้มได้ยินว่า เมื่อเช้าวัวของคุณพ่อออกลูก อยากเห็นจัง” หล่อนทำตาแป๋ว เดินเขามาเกาะแขนชายหนุ่มอย่างเอาใจ
“คะ ?” เขาแกล้งทำเป็นไม่รู้การของคนตัวเล็ก ย่อตัวลงมาคุยกับเจ้าหล่อนอีกครั้ง
“พาไปดูหน่อยได้ไหมคะ” มือป้อมวางตุ๊กตาลงบนโต๊ะไม้เล็กๆอย่างอ่อนโยน ก่อนที่จะหันมากอดคอชายหนุ่ม ทำตาเล็กตาน้อยทำทีจะให้อุ้มไปดูลูกวัวตัวใหม่
ment + vote เป็นกำลังใจให้คนแต่งด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
:))
ment + vote เป็นกำลังใจให้คนแต่งด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
:))
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น