สื่อให้เขาเรารักซะเอง2

ลำดับตอนที่ #1 : วุ่นวาย

เฮ้ย!~  แป้งปิดเทอนี้แกจะไปฝึงานที่อ่ะ?~
ยังม่ายรุเลย !  อิงค์...ว่าแต่แกเถอะมัวแต่สนใจเรื่องของคนอื่น แล้วแกล่ะจะไปฝึกงานที่ไหน?
ก็เหมือนกับแกนั้นแหละ ยังไม่มีจุดหมายปลายทางเลย 
อิงค์ว่า...เราไปหาที่ฝึกงานด้วยกันดีมะ


หลังจากวันนั้นทั้ง2ก้อได้ฝึกงานแต่กว่าจาหางานได้ยากยิ่งกว่าปอกกล้วยเข้าปากเสียอีก..


วันนี้เป็นวันแรกของการฝึกงานทั้ง แป้ง และ อิงค์มาถึงออฟฟอตพร้อมๆกันและก่อนที่จะไปรายงานตัวทั้ง2ก้อแว๊บเข้าห้องน้ำเพื่อไปเสริมความมั่นใจซะก่อน ..... ^^'l

นี่แป้ง...เทอก็ว่าแต่คนอื่นดูหน้าของตัวแกสิ ซีดสนิทเลย เติมสีสันให้กับใบหน้าหน่อบเด๊ เด๋วพวพี่ๆๆเค้าจาคิดว่าแกอ่ะเป็น..ศพเดินได้..


แล้วทั้ง2ก้อเดินไปยังสถานที่ฝึกงาน แต่กว่าจาไปถึงได้..เทอทั้ง2ก้อเดินทอดน่อง โชว์ความสวย ( หรือเปล่า! ) แลแล้ว้อมาถึงหน้าห้อง..

"อิงค์....อิงค์.....อิงค์ครับ...."
"เฮ้ย ! อิงค์ ชายหนุ่มที่ไหนเค้าเรียกแกอ่ะ"
แป้งถามเพื่อนประกอบกับส่าหน้า  สายตามองไปรอบๆๆ เมื่อแป้งเห็นเป้าหมายก้อยกมือที่หยาบหรานเอ้ยม่ายช่ายๆมืออันบอบบางและแสนนุ่มมาสะกินที่หัวไหลเพื่อน

"อิงค์แกหันมาดูเดะว่า..ไอ้ผู้ชายที่เด็นดุ่ยๆตรงมาหาเรานั้นมันใชพี่..นัท..หรือเปล่าอ่ะ? "
" ไหนอ่ะแป้ง"   อิงค์ถามเพื่อนพร้อมกับรี่มองตรงหน้าแต่อิงค์ต้องเบิกตาโต เมื่อเป้าหมายมายืนอยู่ตรงหน้า...

"ว้าย !... พี่นัท มาทำอะไรที่นี่ค่ะ ? "

ยายฟางข้าวถามนายนัทด้วยท่าทีที่ขัดเขิน  บิดม้วนไปม้วนมาจนแทบจะตัวป็นเกรียวเหมือนเส้นผมหลิ่มๆของเขา..


"พี่นัทต้องถามน้องอิงค์มากกว่า...ว่ามาทำอ่ะไรที่นี่เพราะว่าพี่นัททำงานอยู่ที่บริษัทนี้"
" แหม ! ก็มาอวคความสวยให้คนอื่นเค้าได้อิฉากันอ่ะเซ่ " 
ค                  ร้า                    บ  !!!!!!!!

แป้งเสริมขึ้นมาแทรงขึ้นระหว่างความเขิลขอลเพื่อนสาว เซอร์ เซ่า บ๊อง ต๊อง ฮา พิลึกพิลั่น ."

" โอ๊ะโห.....ถ้าเป็นน้องอิงค์พี่นัทก้อจะเชื่อสนิทเลย  แต่นี่เป็นน้องแป้งพีว่า....."
" ว่าอ่ะไรไอ้พี่นัท..พูดมาให้มันสวยๆๆนะพี่  เดี๋ยวก็ม่ายเป็น......โอ๊ย.....ย....."

แป้งพูดยังม่ายทันจบประโยคเลยก้อโดนนายนัทลากหัวไปหลบที่มุมห้อง...
"
น้องแป้งครับ....คุณพี่นัทขอโทษนะคับ "

นายนัทพูดพร้อมกับยกมือตบหัวของแป้งเบาๆ

"แป้งไม่ยอมยกโทษให้พี่นัทหรอก นอกจากเสียเย็นนี่พี่นัทจะให้แป้งไปกินข้าวฝีมือพี่นัท O.K. ป่ะ "

แป้งพูดต่อรองกับนายนัทด้วยท่าทียียวน  แต่ก็ดูน่ารักดีสำหรับสายตาของนายมิก  เพื่อนของนายนัทที่ยืนดูอยู่ห่างๆ...^ ^ "

"ก็ได้ๆๆ......แต่ว่าน้องแป้งที่น่ารัก( นายนัทกัดฟันพูด ) ต้องพาน้องอิงค์สุดสวย ของพี่นัทไปด้วยน่ะ แล้วพี่นัทจะทำให้สุดฝีมือเลย "

"ถึงพี่ไม่บอกแป้ง...แป้งก็เอายายอิงค์ไปด้วยอยู่แล้ว ก๊เพราะว่า..ต้นไผ่สัญญากับพี่นัทไว้แล้วว่า..จะเป็นแม่สื่อให้พี่นัท แป้งก้อต้องทำให้สำเร็จ..."

เย็นวันนี้...แป้งและอิงค์ก้อมาถึงบ้านของนายนัทอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว