ใบสมัครนางเอกยูชอน
ชื่อ : โซลดารึม หรือ โซลริ ที่คุณเธออยากให้เรียก -*-
ชื่อเล่น/ฉายา : ชื่อ...ดารึม/ ชื่อเล่น โซลริ / ฉายา กบอืด!!!!!
อายุ : 19ขวบ -*- แต่ยังทำตัวเด็กอยู่เลย
รูปร่าง หน้าตา และบุคลิก : สาวน้อยดารึมสุดอ่อนหวาน (??ซะเมื่อไหร่ล่ะ -*-) ใบหน้าเรียวเล็กผิวสีขาวถูกจัดกันอย่างลงตัว กับหุ่นสูง เพรียวยาวของเธอ
สูง176 หนัก 49 เป็นคนยิ้มสวยและถูกมองว่าสวยมากๆๆ (หลงตัวเอง - -*) ยิ้มแล้วตาจะเป็นเสี้ยวพระจันทร์ตามชื่อแคว้นของเจ้าหญิงองค์นี้ (ห๊ะ - -? นี้องค์หญิง???)
ดารึมเป็นเจ้าหญิงแสนซน แสบ...และก็อยู่นิ่งไม่เป็น บุคคลิกของเธอเลยจะเป็นเหมือนเจ้าหญิงองค์เล็กของแคว้นซึ่ง...น่ารัก น่าชังนัก (ข้อหลังนี้ยังไง)
อาชีพ(เจ้าหญิง แม่มด องครักษ์ แม่ค้า ขอทาน อะไรก็ได้ว่าเลยค่ระ>O<”): เจ้าหญิงตามที่ขอคร่า~
ที่อยู่(แคว้นอะไรหรือมาจากต่างแดน) : มาจากต่างแดน...แคว้นดาราพิภพ อยู่ไม่ห่างจากแคว้นแสงอรุณเท่าไหร่นัก (ชื่อราชวงค์คือ ราชวงศ์ โซล)
เป็นแคว้นที่มีความอุดมสมบูรณ์ ร่ำรวยและแข็งแกร่ง (555+)
นิสัย : โดยตามปกติของเจ้าหญิงทั่วๆไป จะต้องมีนิสัยเรียบร้อย สง่างาม... ซึ่งมันไม่ใช่นิสัยของยัยดารึมเล้ยย ยัยนี้ทั้งแสบซ่า บ้าซน แถมยังไม่ค่อยเชื่อฟังใครง่ายๆด้วยเอ๊า
อายุตั้ง19แต่ก็ยังคงทำตัวเหมือนเด็กอนุบาลได้ยังไงยังงั้น ถึงจะแบบนั้น...แต่ดารึมคนนี้ก็เสน่ห์เหลือล้นนะค่ะคุณเธอ ดันจีบใครเขาไปทั่ว - - (ทั่ววัง -*-)
ไม่กลัวอะไรเลย ไม่กลัวความมืด ไม่กลัวผี เพราะยัยนี่มันเกิดตอนกลางคืน จึงชอบความมืดมน - -* ปากร้ายด่าหนัก แรงเยอะ แต่พออยู่หน้าผู้ใหญ่ก็กลับกลายเป็นดารึมที่เรียบร้อยอ่อนหวาน
แต่นั้นสำหรับผู้ใหญ่ใจดีหรือคนดีๆเท่านั้น
รอยยิ้มของดารึมแฝงไปด้วยอะไรมากมายที่ไม่มีใครสามารถรับรู้ได้อย่างแท้จริง... เพราะในตัวของผู้หญิงคนนี้มีอะไรมากมายที่น่าค้นหา
เธอทั้งเป็นเจ้าหญิงซึ่งไม่ได้มีความเลิศหรูหรือหยิ่งยโส แต่กลับติดดินได้อย่างไม่น่าเชื่อ
เจ้าหญิงที่ไหนที่จะมาเล่นกับคนทั้งวังให้วุ่นวาย เจ้าหญิงที่ไหนที่แสบบ้าซ่าขนาดนี้ เจ้าหญิงที่ไหนกันที่ร้องไห้ได้เสียงดังและน่าสงสารจนคุณทนไม่ไหวลากตัวเข้ามากอด
เจ้าหญิงที่ไหน...นอกจากโซล ดารึม เธอคนนี้แหละจะทำให้ตาเจ้าชายปาร์คยูชอนแห่งแคว้นแสงอรุณรู้...
ความเจ้าชู้น่ะ มันไม่ได้ช่วยให้คนเรามีความสุขหรอกนะ แล้วเจอกันนะตาปลาไหล ยูจา~!!! [ชื่อเล่นที่ดารึมตั้งให้ยูชอน]
งานอดิเรกหรือกิจกรรมยามว่าง : หนีออกจากวังเป็นกิจกรรมยามว่าง แกล้งคนในวังเป็นงานอดิเรก... อ๊ะ ล้อเล่นเค่อะ (แต่เรื่องจริงนะนั้น)
งานอดิเรกคือวุ่นอยู่ในห้องครัวส่วนตัวของตัวเอง ดารึมชอบทำขนม และเธอก็เป็นเจ้าของความคิดที่จะส่งเสริมให้เด็กๆหรือแม่บ้านที่อยู่บ้านเฉยๆ
ทำขนมพวกนี้และมารวมกันเปิดเป็นร้านอาหาร (คล้ายคลึงกับสหกรณ์ชาวบ้านยังไงยังงั้น)
นอกจากนั้น ดารึมยังร้องเพลงและเล่นเปียโนเป็นงานอดิเรก - - กิจกรรมยามว่างที่เหลือก็คือ คุณเธอจะชอบไปนั่งเล่นกับกบ (กบ??) ที่ริมแม่น้ำหลังวังราชวงศ์โซลด้วย
ประวัติครอบครัว : ราชวงศ์โซลเป็นราชวงศ์ใหญ่ อยู่ในแคว้นดาราพิภพ ชื่อแคว้นมาจากดวงดาวที่เปล่งประกายตลอดคืนและตลอดปี
คุณพ่อของดารึมชื่อว่า "โซลซึงฮยอน" เป็นราชาสุดแสนจะน่ากลัว เงียบขรึมแต่เป็นที่รักของประชาชนม๊ากมาก ส่วนราชินีหรือคุณแม่ของดารึม ชื่อ "ฮวังจียอง แต่ชื่อจริงๆคือจียง"
เป็นคุณแม่ที่สวยมาก น่ารักและอ่อนโยน หวาน...ซึ่งทำให้คุณพ่อรักคุณแม่ม๊ากมาก -*- แล้วคุณลูกก็มีอยู่ด้วยกันสี่องค์ ชายสอง หญิงสอง...
ซึ่งดารึมเป็นลูกสาวคนสุดท้อง คุณพี่ชายก็เตรียมจะรับหน้าที่เป็นราชาต่อจากคุณพ่อ ซึ่งฮารึมน้องชายคนเล็กก็เตรียมรับต่อจากพี่มินวูเช่นกัน
ส่วนพี่สาวมิรา ทำภารกิจช่วยชาวบ้าน เธอเปรียบเหมือนกับนางฟ้า หรือดาวเหนือที่ส่องสว่างในแคว้นดาราพิภพเลยล่ะ!!! (ซึ่งตาปาร์คหลงเสน่ห์หญิงสาวคนนี้ไปเช่นกันนนน)
พี่ชายคนโตชื่อ โซล มินวู
พี่สาวคนรองชื่อโซล มิรา
น้องชายคนเล็กชื่อ โซล ฮารึม
ประวัติด้านความรัก : 0% - - อย่างยัยดารึมไม่เคยมีความรักกับเขาเลย อย่างมากก็แค่ปลื้ม -*-
ชอบ : กบ!!! ความมืดและผี (มีแต่สิ่งที่ตายูชอนกลัว) ชอบกินช็อกโกแลตปั่น เค้กที่ทำเอง ชอบทำอาหาร
และก็ชอบเสียงเพลงและเปียโน!!
ไม่ชอบ : ของมึนเมา...ทุกอย่าง คนผิดสัญญา คนขี้โกหก ความไม่ยุติธรรมและคำพูดหยาบ ๆ
แค่ที่เกลียดที่สุด คือ การลาจาก
อาวุธ(ไม่มีก็ไม่ต้องใส่นะค่ะ^^) : ถึงจะบ้า...แต่ก็เก่ง ดังนั้นอาวุธประจำของเธอคือ ธนูเงิน (ขนาดใหญ่) ลูกดอกเป็นทองที่ทำจากนิกเกิลถูกหลอมเหลวจากใต้พิภพอาบยาพิษพิเศษ
โดนคนตายสนิท โดนปีศาจกลายเป็นหิน โดนเอล์ฟจะเดินไม่ได้ทำอะไรไม่ได้ และอีกอย่างหนึ่ง ดารึมจะมีขวดแก้วคริสตัลซึ่งข้างในเป็นยาถอนพิษจากธนูและยาชุบชีวิต
ไม่ถึงกับชุบชีวิตแต่สามารถรักษาแผลให้หาย ถึงแม้จะเจ็บปางตายก็ตาม
<<< ธนูเงินส่วนคนที่ยิงนั้นคือคุณลุงของดารึม
<<< ยาชุบชีวิตของดารึม
เพิ่มเติม : กบตัวโปรดของดารึมมีชื่อว่า "เคโระ"
อิมเมจของคุณและคู่(แล้วแต่กำลังศรัทธาเจ้าค่ะ>O<) : รูปตาปาร์คที่ให้ความรู้สึกว่าเจ้าชายยยยย >O<
++++++++++++++++++++
คำถามคัดเลือกจ้า(ตั้งใจตอบเน้ถ้านิสัยโดนหลายคนเราจะตัดสินที่คำถามนี้ค๊า^___^)
1. เมื่อคุณรู้ว่าตัวเองถูกจับคลุมถุงชนให้หมั้นกับเจ้าชายปาร์คยูชอนคุณจะทำยังไง?
:: ยิ้ม...และถามเหตุผลกับราชาและราชินีของดารึม หึหึ...โดยส่วนตัวของดารึมที่รู้จักสมญานามของปาร์คยูชอนแห่งแคว้นแสงอรุณมาเล็กน้อย พอจะรู้ได้ว่าเขาเป็นคนยังไง?
นั้นแหละทำให้ดารึมมันเถียงคุณพ่อกับคุณแม่ครั้งนี้ ถึงขั้นหัวชนฝากันเลยทีเดียว!!! อาจจะเป็นการทะเลาะครั้งยิ่งใหญ่ของพ่อลูกในประวัติการณ์ราชวงศ์โซลเลย
ออกแนวประมาณว่า "ไม่อาวววววววววว ถ้าเสด็จพ่อให้ลูกไปหมั้นกับตาปลาไหลนั้น ให้ลูกตา ยยยยยยยยยย ซะยังดีกว่า T T" แต่พอมินวู มิราและฮารึมมาปลอบใจและทำความเข้าใจกับดารึมว่า
"โธ่...น้องสาวของพวกพี่ แค่หมั้นเองนะ และการหมั้นครั้งนี้น้องสาวของพวกพี่จะได้พิสูจน์พลังในตัวเองด้วยไง จริงมั้ยล่ะ?? เชื่อพี่สิมันไม่เลวร้ายนักหรอก
ยูชอนแคว้นนู้นเขาก็ไม่อยากหมั้น เธอก็ไม่อยากหมั้น ดารึมเองก็ไม่ชอบขี้หน้าของปาร์คยูชอน แต่เธอต้องไปทำให้ปลาไหลตัวนั้นเห็นนะ
ว่าเธอน่ะมีดีมากกว่าภายนอก เธอต้องไปแสดงให้ยูชอนเห็นว่า แคว้นดาราพิภพของเราดีกว่าแคว้นแสงอรุณเป็นไหนๆ ไปสนุกกับการแกล้งปั่นหัวคนที่นู้นหน่อยเป็นไง พี่ว่าน่าสนุกดีออก"
คำพูดนี้หลุดออกมาจากปากของพี่ชายสุดที่รักมินวูเพียงคนเดียว (โห...ไม่น่าเชื่อ ก็เพราะว่ายูชอนแย่งแฟนมินวูไปครั้งหนึ่ง อ๊าก)
ทำให้ดารึมคิดแผนการออก ไปเพื่อไปแกล้ง...และมันทำให้เธอยอมไปเป็นคู่หมั้นในที่สุด หึหึหึหึหึ (แอบประสงค์ร้าย แฮะๆ >3<)
2.การพบกันครั้งแรก?
:: พบกันอย่างไม่ค่อยดีนัก... วันนั้นคือวันที่ดารึมรู้เรื่องการจับคลุมถุงชน และเกิดอาการน้อยใจจึงไปนั่งเล่นที่ริมแม่น้ำหลังวังโซล
ซึ่งที่นี้เป็นเส้นแบ่งอาณาเขตระหว่างแคว้นดาราพิภพและแคว้นแสงอรุณ ดารึมมานั่งเล่นและกบอ๊อบๆ สีเขียวตัวโปรดของเธอก็ขึ้นมาบนบก และหยุดนิ่งหน้าดารึม
"เฮ้อ...เจ้าเคโระ (ชื่อกบ -*-) ต่อจากนี้ไปฉันต้องไปเป็นคู่หมั้นให้กับตาบ้าปาร์คยูชอนนั้นแล้ว โอ๊ยยยยย เครียด!"
ด้วยความลืมตัวดารึมหยิบกบเคโระสุดที่รักขว้างไปอีกฝั่งหนึ่งแล้วววววว
"อ๊อบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ"มันร้องครางแบบกลัวสุดชีวิต
"แพละ..."และสุดท้ายก็ไปแปะที่หน้าของหนุ่มรูปงามคนหนึ่งเข้า
เขาหยิบมันออกจากหน้าของตัวเองและมองหาคนที่ขว้างมันมาก่อนที่จะวางกบตัวน้อยลงให้มันกระโดดลงแม่น้ำอีกครั้ง
ซึ่งตอนนี้ดารึมหลบเข้าวังแอบมองอยู่ห่างๆซะแล้ว
"เฮ้อ...แค่เรื่องคลุมถุงชนยังไม่พอ กบลอยที่ไหนก็ไม่รู้มาแปะที่หน้าอีก อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก"เขาร้องว๊ากออกมา มันทำให้ดารึมรู้ทันทีเลย
...ตานี้แหละ ปาร์คยูชอน...
"เหอะ...แล้วจะคอยดู"
วันต่อมาที่ดารึมจะต้องไปเจอยูชอนในฐานะเจ้าหญิงแห่งแคว้นดาราพิภพและต้องไปเป็นคู่หมั้นของเขา
ดารึมได้ข้อมูลเล็กๆน้อยๆจากพี่ชายมินวู ว่า...ยูชอนกลัวผี กลัวที่มืด นั้นแหละจุดอ่อนเขา
หลังจากที่ได้คุยอะไรกับราชาและราชินีของทางราชวงศ์ปาร์คเรียบร้อย (ด้วยท่าทางอีกหน้าหนึ่งของดารึม -*-) ดารึมขอว่า อยากให้ยูชอนเดินชมวังสักหน่อย
เขากับเธอจึงได้เดินไปด้วยกัน ในตอนนั้นยูชอนคิดว่ายัยนี้จีบง่าย ทิ้งง่ายแน่นอน และอยู่ๆคุณเธก็หายตัวไปในห้องมืดห้องหนึ่ง...
ยูชอนคิดว่าเธอคนนี้ต้องล่อให้เขาหลงเสน่ห์มากเข้าไปอีก แต่พอยูชอนเดินเข้าไปแล้ว กับติดกับซะงั้น ดารึมรีบออกมาจากห้องแล้วติดประตูล็อกไม่ให้ยูชอนออกมา
555+ ในห้องนั้นมืดมากและมันทำให้ยูชอนกลัวเอาจนต้องร้องขอความช่วยเหลือหลายครั้ง
"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ยัยบ้า ปล่อยฉันนะ ปล่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
และนั้นไม่ทำให้ยูชอนคิดเลยว่า โซลดารึมคนนี้คือผู้หญิงดี... - -* มันทำให้เขาเกลียดหน้าเธอมาตลอด
แต่ต้องจำใจเพราะพ่อและแม่ของเขาหลงกลหญิงสาวไปเต็ม100% นั้นคือการเจอกัน พบกัน และแกล้งกันครั้งแรก -*-
และยูชอนก็รู้ทันทีเลยว่า ยัยดารึมคนนี้คือคนที่ขว้างกบมา มันทำให้เขาตั้งฉายาให้เธอว่า "กบอืด"
3.ยูชอนมีกิ๊กนับแสน(เว่อไป- -;;)คุณมีวิธีที่จะจัดการกับสาวๆเหล่านั้นยังไง?
:: หึหึ...อย่างแกจะแกล้งให้พวกนั้นมีน้ำโห แกล้งมันเข้าไป เอาให้ทุกคนหรือคนทั้งแคว้นเห็น หรือให้ยัยนั้นอับอายไปตลอดชีวิต....
หรือถ้ายังไม่ยอมไปอีก ก็จะพูดซึ่งๆเลยว่า
"นี้...ให้มันรู้สิ ใครกันแน่ที่แน่กว่ากัน คู่หมั้นหรือกิ๊กของยูชอนที่มีเป็นแสนๆคน ห๊ะ...แล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก อย่ามาให้ฉันเห็นอีกว่าเธอมายุ่งกับยูชอน ไม่งั้นเราได้เห็นดีกันแน่"
ตอนนั้นสีหน้าของดารึมคงน่ากลัวสุดๆ (ออกแนวนางร้ายโคดๆ - -)
4.ตอนจบให้เป็นแบบไหนดีค่ะ
:: จบ...?? อายชอบอ่านจบแบบมีความสุข แต่ก่อนมีความสุขต้องมีความทุกข์หรือความเศร้าก่อนอ่ะนะ คือทั้งยูชอนและดารึมต่างก็รักกันแล้ว
แต่ว่าด้วยเหตุผลบางอย่าง...จึงทำให้ดารึมต้องกลับแคว้นของตัวเอง และก่อนกลับเธอพูดว่า "ฉันจะไม่กลับมาพบกับนายอีกต่อไป ลาก่อน"
ซึ่งนั้นมันก่อนวันเกิดยูชอน1อาทิตย์ และดารึมก็ไม่กลับมาเลยจริงๆ ยูชอนทั้งเหงา ทั้งเศร้า ทั้งคิดถึง แทบขาดจายยยย (- -)
เมื่อมาถึงวันเกิดของเขา มีคนมากมายมาร่วมงาน แต่เขากลับไม่ยิ้มเลยสักนิดเดียว เหมือนกับยูชอนคนเดิมได้หายไปพร้อมกับดารึม
"ปึง!!" เสียงเปิดประตูก็ไม่เรียกสายตาของยูชอนเช่นกัน แต่...เมื่อเสียงๆนั้นดังขึ้นเสียงเพลงที่ถูกฮัมเบาๆ เรียกสายตาของยูชอนไป...
"แค่ไม่เจอกันอาทิตย์เดียว........นายซูบไปขนาดนี้เลยเหรอ ห๊ะ! ตาบ๊องยูจา!!" นั้นคือดารึมที่ใส่ชุดมาเต็มยศ ยูชอนถึงกับวิ่งเข้าไปกอดเธอ
"รู้มั้ยว่าคนเค้าคิดถึง คนเค้าเป็นห่วง คนเค้ารักเธอมากๆเลยรู้มั้ย"ยูชอนกอดไปพูดไป
"แล้วรู้มั้ยล่ะว่าไม่เจอหน้านายหนึ่งอาทิตย์กับคำพูดที่ต้องพูดนั้น มันก็ทำให้จิตใจฉันเจ็บปวดเหมือนกัน"พอยูชอนคลายกอดดารึม...พวกเขาก็หัวเราะกัน
"ดารึม...ฉันรักเธออ่ะ"ยูชอนพูดออกมา
"อ๊ะ...มาพูดอะไรตอนนี้อ่ะ คนมองกันเต็มเลยรู้มั้ย"
"เราเลิกหมั้นกันเถอะ.."ยูชอนทำหน้าเศร้า...
"อ้าวววว ไหนพูดว่ารักกันไม่ใช่เหรอ?? -.,-"
"เลิกหมั้นแล้วมาแต่งงานกันดีกว่า อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ยัยกบอืด"
ยูชอนอุ้มตัวดารึมไปนอกวัง วิ่งไปทั่วๆ ก่อนที่เขาจะจูบเธอ............
(เขินอ่ะ - - เขียนไปเขินไป อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก)
++++++++++++++++++++
ถ้าไม่ได้บทนี้เราขอให้เป็นอย่างอื่นได้ไหมค่ะ>O< :: ได้งับ...แต่บอกเหตุผลให้อายด้วยนะ
ถ้าติดแล้วอย่าลืมมารายงานตัวภายใน5วันนะค่ะ(ใครมีธุระแจ้งไว้ก่อนเลยงิ) :: ค่ะ แน่นอนๆๆ
ลงเรื่องแล้วอย่าลืมติดตามกันละเม้น+โหวตให้กำลังใจคนแต่งและติชมซักกะติ๊ด>___< :: เยสเซ่อ >O<
ขอบคุณทุกท่านที่เสียสละเวลามาออฟิคเรานะค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนเน้ สู้ๆสู้ตายค๊าV(^O^)V
:: ขอให้ติดเถ๊อะ สาธุ!!!!!
PS. CASSIOPEIA_BIGEST@TVXQ~ ความรักที่มีให้จะไม่จางหายไป ไม่ว่าวันเวลาใดก็ตาม ดวงดาวและแสงสว่างจะยิ่งใหญ่คับหัวใจพวกเราไปอย่างนี้...ความทรงจำ รอยยิ้ม น้ำตา และอุปสรรค...เราผ่านมันมา...ด้วยสองสิ่ง Love!!! 
ความคิดเห็น