ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
"รีบกลับบ้านกันเถอะ ฝนจะตกแล้ว" ฉันเอ่ยปากชวนเพ้นท์และพั้นแฝดสาวสุดน่ารักซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของฉันเพราะได้ยินเสียงฟ้าร้องมาแต่ไกล
"เออ รีบไปเหอะ"เพ้นท์พูดขึ้นก่อนที่จะรีบขึ้นสะพานลอยเพื่อไปขึ้นรถอีกฝั่งหนึ่ง
"อย่าเชื่อใจคนรอบตัวให้มาก จงอยู่ในโลกของความเป็นจริง ไม่หลงระเริงในความฝัน ไม่อย่างนั้นเจ้าจะต้องเสียใจ"
"คะ=()=?"ฉันเอ่ยขึ้นอย่างงงๆ ก่อนที่จะเงยหน้ามองลุงขอทานแก่ๆที่นั่งอยู่บนสะพานลอยแห่งนี้
"เจ้า"ลุงพูดขึ้นและชี้มาที่ฉัน ด้วยความที่ฉันไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้อยู่แล้วบวกกับฝนที่เริ่มตกปรอยๆลงมาทำให้ฉันไม่ได้สนใจคำพูดของลุงคนนั้นแม้สักนิดเดียว
...ที่บ้าน...
"เฟรนด์ ไปอาบน้ำสระผมก่อนแล้วค่อยลงมากินข้าวนะลูก"แม่หันมาบอกฉันแล้วก็หันกลับไปทำกับข้าวต่อ
"จ้า แม่"ฉันบอกแม่แล้วรีบวิ่งขึ้นไปอาบน้ำสระผม บรื๊อ หนาวชะมัดเลย ฝนนะฝนตกลงมาได้นี่มันหน้าร้อนนะเนี่ย
"แม่จ๋า กับข้าวเสร็จยังเฟรนด์หิวจะแย่แล้วนะ"ฉันเดินเข้าไปกอดแม่อย่างเอาใจ
"ไม่ต้องมาอ้อนเลยเรา เสร็จแล้วไปกินข้าวกันเถอะ"แม่พูดแล้วเดินนำไป
ที่บ้านหลังนี้มีฉันกับแม่อยู่กันแค่สองคน พ่อเสียไปตั้งแต่ที่ฉันยังเล็กๆอยู่เลยทำให้ความทรงจำเกี่ยวกับพ่อนั้นแทบจะไม่มีเลย จะมีก็แต่รูปถ่ายที่ยงคงหลงเหลืออยู่บ้าง โชคดีที่แม่ฉันเป็นเจ้าของบริษัทการท่องเที่ยวแห่งหนึ่งที่โด่งดังพอสมควรทำให้เราไม่ลำบากเรื่องเงินทอง ฉันมีพี่ชายอยู่คนหนึ่งแต่ตอนนี้พี่เรียนอยู่ที่มหาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ พี่เลยอยู่หอจะลงมากรุงเทพทีก็ต้องคอยปิดเทอม พี่ฉันชื่อฟรีดอมที่แปลว่าอิสระนั่นแหละ แต่ฉันเรีบกสั้นๆว่าฟรี เลิกพูดถึงหมอนั่นดีกว่าพี่ฉันน้าเจ้าชู้อย่างกะอะไรดี ขนานยัยเพ้นท์ยังเกือบหลงเป็นกิ๊กพี่ฉันเลยดีนะที่ฉันดึงมันออกมาจากวงโคจรเจ้าชู้ของพี่ได้ไม่อย่างนั้นล่ะก้อเพื่อนผู้น่ารักของฉันต้องแปดเปื้อนแน่ๆ คิดแล้วเซ็งกินข้าวดีกว่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น