COMA

COMA

-Intro-


 

ได้โปรดพระเจ้า.....ช่วยทำให้ผมหลุดจากวังวนนี้ที...........

หากเขารักผมจริง ก็จงขอให้เขาแสดงออก..........แต่ถ้าไม่..........

ได้โปรด.....ให้ผมลืมเขาได้เสียที

.

.

..

ซ่า!~ เสียงเม็ดฝนที่กระหน่ำตกลงมากระทบกับพื้นถนนด้านนอก ทำให้บรรยากาศภายในร้านอาหารแห่งนี้ดูเงียบเหงาขึ้นหลายเท่า เด็กหนุ่มวัย 20 ดวงตาคมโตจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างบานใหญ่ เหม่อมองอย่างหาจุดหมายไม่ได้ เขายกแก้วน้ำเปล่าดื่มขึ้นเป็นครั้งที่สาม ก่อนที่โทรศัพท์จะมีเสียงข้อความดังขึ้น

‘ขอโทษนะ ฝนตกหนักมากวันนี้คงไปเจอไม่ได้แล้วล่ะ ไว้นัดกันวันหลังนะ’

ชายหนุ่มแค่นยิ้ม พลางนึกในใจว่านี่ถ้าเดาข้อสอบได้แบบนี้ก็คงได้คะแนนเต็ม

ก่อนเด็กหนุ่มใบหน้าคมจะโบกมือเรียกบริการให้มาคิดเงินค่าน้ำเปล่า เสียงกระดิ่งประตูร้านอาหารก็ดังขึ้นกรุ๊งกริ๊งพร้อมกับเด็กหนุ่มตัวเล็กแต่หุ่นดีกระชับได้สัดส่วน

‘ล้อเล่นน่า!!!’ เสียงคนตัวเล็กตะโกนขึ้น หน้าตายิ้มแย้มเบิกบานเล่นทำเอาคนในร้านต่างให้ความสนใจ มองกันเป็นตาเดียว

เด็กหนุ่มอายุ 18 ผู้อ่อนวัยตัวทำตาหยี ก่อนจะกึ่งวิ่งกึ่งกระโดดมาเกาะแขนเด็กหนุ่มแน่น

“คิดถึงผมมั้ย? พี่แดฮยอน” เด็กหนุ่มเจ้าของชื่อยิ้ม ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบหัวแล้วปัดน้ำฝนออกจากคนตัวเล็กกว่า ดวงตาคมมองด้วยหัวใจที่อ่อนโยน ต่างกับเด็กหนุ่มตาหยีที่แววตาเห็นจะมีแต่ความเจ้าชู้ขี้เล่น

“คิดถึงสิ หิวมั้ย สั่งอะไรกินกันเถอะ โทษนะครับ....” แดฮยอนยกมือเรียกบริกร แต่ถูกมือเล็กห้ามไว้

“เดี๋ยวครับพี่แดฮยอน คือ..พอดีผมติดธุระน่ะ จะมาบอกด้วยตัวเองว่าวันนี้ขอยกเลิกไปก่อน.....”คนตัวเล็กทำปากยู่

“อ้าว! แล้วอุตส่าห์มาเนี่ยนะ โทรมาบอกก็ได้ ไม่เห็นจำเป็นต้องมาเลย”

“ก็อยากจะมาเจอพี่ก่อนน่ะ เพราะเดี๋ยวจะไม่ได้เจอกันอีกตั้งสองอาทิตย์”

“ไปไหน?”ชายหนุ่มมองหน้าเค้นเอาคำตอบ เด็กหนุ่มอ่อนกว่าทำหน้าลังเล

“ไปเมกาน่ะครับ พอดีสามีคุณป้าเขาป่วย เลยต้องไปเยี่ยม แม่ผมเลยถือโอกาสไปฉลองสิ้นปีที่โน่น”

สิ้นปี................

“ไปกับครอบครัวสินะ”แดฮยอนพยักหน้า ทำไงได้ล่ะ

“แฟนผมก็ไปด้วยน่ะครับ”

......

..

.

ได้โปรดพระเจ้า......ให้ผมลืมเขาได้เสียที








Talk : พูดคุยกันได้นะ จะได้รู้ว่ามีคนอ่าน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ