[ Fic-All-Anime ] Yamamoto Family

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 เกิดใหม่?

Yamamoto Family

ตอนที่ 1 เกิดใหม่?

9 มกราคม ปี ค.ศ.2019

             ณ ประเทศญี่ปุ่นเวลายามค่ำคืนช่วงที่พึ่งจะหัวค่ำได้ไม่นานนัก... บริเวณตรอกซอกซอยแห่งหนึ่ง ได้มีร่างกายของชายคนหนึ่งที่กำลังยืนหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน

             ชายคนนี้เป็นเพียงมนุษย์เงินเดือนอายุใกล้เลขสามเท่านั้น ทว่าสิ่งรอบข้างต่างๆ ที่เกิดขึ้นนั้น หากมองในมุมมองคนทั่วไปแล้ว ก็คงจะเรียกได้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เลยว่าที่ชายคนหนึ่งจะยืนหยัดอยู่ได้โดยเผชิญหน้ากับกลุ่มบุคคลที่เป็นชายฉกรรจ์เกือบยี่สิบคนที่มีอาวุธมีคมครบมือ

             ด้านหลังของชายหนุ่มที่กำลังยืนหอบหายใจอยู่นั้น มีเพียงเด็กหญิงตัวน้อยตัวสกปกไม่ต่างอะไรกับขอทานนั่งกอดเข่าจ้องมองแผ่นหลังของชายหนุ่มอยู่ด้วยอาการสั่นกลัว

             ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ไม่กี่สิบนาทีนั้น เด็กหญิงตัวน้อยผู้นี้ได้หนีออกมาจากโกดังเก็บของแห่งหนึ่งที่กลุ่มยากูซ่าดูแล และชายหนุ่มมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่งนามว่า 'ยามาโมโตะ โทชิโร่' ก็ได้ผ่านทางมาพบเข้า

             ด้วยความที่เป็นคนที่ไม่ชอบเรื่องวุ่นวายมากนัก โทชิโร่ที่พึ่งเลือกงานจากออฟฟิศนรกนั้น ก็เลี่ยงที่จะไม่ขอเข้าไปยุ่งเกี่ยวอะไรด้วย ทว่าเด็กสาวที่วิ่งหนีหัวซุกหัวซุนนั้นกลับกลายเป็นว่า เธอนั้นคือลูกสาวของเจ้าของบริษัทที่ตนนั้นทำงานด้วย

             เมื่อเห็นว่าเด็กสาวคือคนที่เกี่ยวเนื่องกับคนใหญ่คนโตอย่างเจ้าของบริษัทแล้ว มันก็ทำให้โทชิโร่เล็งเห็นผลประโยชน์ที่จะทำให้เขานั้นอยากลองเสี่ยงดวงดู แม้ว่าการเข้าไปช่วยเหลือเด็กสาวนั้นจะอาจทำให้เขาซวยได้ก็ตาม

             พฤติกรรมการแสดงออกเฉกเช่นนี้ จะเรียกว่าเห็นแก่ตัว หรือเห็นแก่ผลประโยชน์มาก่อนก็ไม่ผิดนัก ในสังคมคนเมืองปัจจุบันนั้น ไม่มีใครอยากแส่หาเรื่องตายหรอกจริงมั้ย?

             โทชิโร่คือหนึ่งในกลุ่มคนเหล่านั้น ทว่าค่าตอบแทนจากความเสี่ยงที่จะเกิดในอนาคตหากเขาช่วยเหลือลูกสาวเจ้าของบริษัทได้ ก็ดูเป็นสิ่งล่อตาล่อใจสำหรับเขา

             สุดท้ายแล้วโทชิโร่ก็เลือกที่จะตัดสินใจและฝากความหวังไว้กับฝีมือทักษะการต่อสู้มือเปล่าทุกแขนงที่เขาเรียนมันผ่านๆ มาอย่างละครึ่งๆ กลางๆ 

             จวบจนเหตุการณ์ปัจจุบันนั้น โทชิโร่ก็สามารถยืนยัดโค่นล้มกลุ่มชายฉกรรจ์ที่พกท่อนเหล็กหรือไม่ก็มีดพกมากันทุกคนได้ ทว่าร่างกายของเขาก็ไม่ใช่ยอดมนุษย์ต่างดาวที่ไหน

             ตาซ้ายโดนคมมีดกรีดลึกเข้าไปพอควร ไม่ต้องบอกก็รู้ได้ว่าตาซ้ายบอดสนิท... กระดูกมือทั้งสองข้างก็แหลกเพราะใช้มันต่างโล่ห์ป้องกันชีวิตมา กลางหลังก็มีรอยแผลถูกฟันลึกหลายสิบแผล ที่ท้องก็ถูกแทงไปหลายทีเช่นกัน

"แฮ่ก... แฮ่ก... แฮ่ก..."  

             เสียงหอบหายใจของโทชิโร่ดังขึ้น ซึ่งเขานั้นยังคงยืนอยู่พร้อมกับตั้งการ์ทเหมือนนักมวยอย่างมั่นคง แม้ว่าเหล่าศัตรูของเขาข้างหน้าจะล้มลงไปกองกับพื้นหมดแล้วก็ตาม

             "อ่า... คุ้มมั้ยเนี้ย... สมองเริ่มจะเบลอๆ แล้วแฮะ..."  โทชิโร่กล่าวในใจ ซึ่งในตอนนี้เขานั้นเหนื่อยล้าอย่างมาก เขาอยากจะเปลี่ยนท่าทางเป็นนั่งหรือนอนก็ได้ ทว่า...

             "ไม่ไหว... ร่างกายมันไม่ขยับตามที่คิดเลย... แขนกับขา...ลำตัวก็ชาจนไม่รู้สึกอะไรเลย...."  โทชิโร่กล่าวในใจ

"ชาย... พี่ชาย... พี่ชาย..."

             เสียงของเด็กสาวได้ดังขึ้นที่ด้านหลังของโทชิโร่ ทว่าเสียงนั้นก็ไม่อาจทำให้เขานั้นหันไปมองได้อย่างที่ควรจะเป็น

             จากนั้นไม่นานนัก ก็มีเสียงรถตำรวจดังขึ้น ก่อนที่จะมีเสียงรถพยาบาลตามมาด้วย ซึ่งนั้นเกิดขึ้นเพราะมีกลุ่มผู้หวังดีช่วยกันโทรแจ้งประสานงานให้ตำรวจกับเจ้าหน้าที่จากโรงพยาบาลมาที่นี่

             ในช่วงเวลานั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้รีบเข้ามาคุมสถานการณ์อย่างรวดเร็ว พร้อมกับกั้นพื้นที่ไม่ให้คนนอกเข้าไปในบริเวณ จะมีคนที่สามารถเข้าไปได้ก็เพียงแค่หมอพยาบาล กับพ่อของเด็กสาวที่ถูกโทชิโร่ช่วยเอาไว้นั้นเอง

             ตำรวจรวมถึงพ่อของเด็กสาวได้เข้ามาถึงที่เกิดเหตุ ก็เห็นเพียงร่างของโทชิโร่ยืนตั้งนิ่งไม่ไหวติงในท่าของนักสู้ที่องอาจ พร้อมกับมีเด็กสาวยืนกอดขาของเขาไว้แล้วร้องไห้ออกมา

"นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี้ย?"  ตำรวจนายหนึ่งได้กล่าวออกมา

"ไอ้หมอนั้นเป็นสัตว์ประหลาดหรือไงนะ?"  ตำรวจอีกนายกล่าวก่อนจะเดินเข้าไปดูอาการพร้อมกับหมอที่ตามมาด้วย

             ในตอนนั้นหมอที่ตามมานั้นได้ตรวจเช็คทุกอย่างเกี่ยวสภาพร่างกายของโทชิโร่อย่างดีแล้ว พวกเขาก็หันมามองตำรวจกับพ่อของเด็กสาว ก่อนจะส่ายหัวไปมาอย่างจนใจ

"เขาเสียชีวิตแล้ว..."  หมอได้กล่าวออกมา

"ไม่ทราบว่าคุณรู้จักกับชายคนนี้ไหมครับ?"  

             ตำรวจได้กล่าวถามพ่อเด็กสาวออกมา แม้ว่าจะพอเดาได้อยู่แล้วว่าชายคนนี้ต้องเป็นพนักงานบริษัทที่พ่อเด็กสาวเป็นเจ้าของก็ตามหากมองจากชุดฟอร์มทำงานแล้ว

"เขาน่าจะเป็นเจ้าหน้าที่บริษัทของผมครับ"  พ่อของเด็กสาวได้กล่าวออกมาด้วยใบหน้าเสียใจเพราะคนดีๆ ในบริษัทไป

             หลังจากนั้นทุกอย่างก็ดำเนินไปตามที่ควรจะเป็น พื้นที่ถูกจัดการไปตามระบบ ร่างกายของโทชิโร่ถูกส่งไปโรงพยาบาลเพื่อซ่อมแต่งศพ โดยที่พ่อของเด็กสาวได้เป็นผู้ดูแลในเรื่องนี้อย่างดี

             ด้วยจิตใจที่พ่อมีคุณธรรมและมโนธรรมที่เต็มสมบูรณ์ดี พ่อของเด็กสาวได้สักสอบหาประวัติของ 'ยามาโมโตะ โทชิโร่' คนนี้อย่างละเอียดเพื่อจะส่งค่าทำขวัญชดเชยไปให้ครอบครัวของชายหนุ่มผู้นี้

             ทว่ากลับต้องพบปัญหาว่า 'ยามาโมโตะ โทชิโร่' นั้น ไร้ญาติตัวคนเดียว คนที่นามสกุลเหมือนกันกับเขานั้น ต่างก็ไม่ใช่เครือญาติแท้จริงของเขา เป็นเพียงกลุ่มครอบครัวอื่นที่นามสกุลจำเจซ้ำกันเท่านั้น...

ทางด้านของโทชิโร่...

             ณ เวลานี้สำนึกรับรู้เห็นได้ยินสิ่งต่างๆ สำหรับตัวของโทชิโร่ก็ยังคงเป็นเหมือนปกติยามที่เขานั้นมีชีวิตอยู่ แต่ต้องบอกให้ละเอียดอีกครั้งว่ายามนี้ เขานั้นกลายเป็นวิญญาณไปเสียแล้ว

             โทชิโร่ไม่สามารถไปไหนมาไหนไกลๆ จากร่างกายที่ตายแล้วของเขาได้ ดังนั้นตัวของเขาที่เป็นวิญญาณลอยอยู่บนอากาศ ก็ทำได้เพียงแค่นอนลอยไปลอยมาอย่างเรื่อยเปื่อยเพื่อรอคอยสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือยมทูตก็ได้ มารับพาตัวเขาไปเกิดใหม่ซะ

             ครั้งเมื่อรู้ว่าตนเองได้ตกตายไปนั้น โทชิโร่ก็ไม่ได้แสดงออกทางอารมณ์ว่าโกรธหรือโมโหที่สุดท้ายแล้ว ทางเลือกเสี่ยงๆ ที่เขาเลือกนั้น จะทำให้เขาตายก่อนจะได้รับผลประโยชน์ที่งดงามก็ตาม

             เหตุผลที่ทำให้โทชิโร่ไม่รู้สึกเช่น แต่กลับรู้สึกสงบใจแทนก็เพราะว่า เขานั้นเตรียมใจมามากพอว่าวันใดวันหนึ่งเขาจะต้องตายมันก็แค่นั้น แถมคนที่จะมาเศร้าเสียใจเพราะเขาตายมันก็ไม่มีอีกด้วย

             พ่อหรอ? แม่หรอ? แฟนหรอ? ทุกสิ่งที่กล่าวมา คือสิ่งที่ทิ้งตัวของโทชิโร่ไปหมดแล้ว ทำไมเขาถึงจะต้องแคร์สนใจสิ่งเหล่านั้นด้วยกัน?

             แรกเกิดมาได้สามเดือนก็ถูกนำมาทิ้งไว้ที่ป้อมตำรวจ มีเพียงแค่ห่อผ้าขนหนูกับกระดาษเขียนคำขอโทษจากคนที่บอกว่าเป็นพ่อเป็นแม่เท่านั้น

             โตมาจนอายุสิบแปดปีก็เริ่มมีความรักอย่างจริงๆ จังๆ กับสาวที่เรียนมาด้วยกันในวัยประถม แต่พออายุได้ยี่สิบต้นๆ ต่างคนก็ต่างแยกย้ายไกลห่าง โทชิโร่ที่มั่นคงในความรักก็ไม่เคยย่อท้อ คอยส่งข่าวคราวต่างๆ ไปตามช่องทางการติดต่อที่ทำได้กับฝ่ายหญิง

             ทว่าหลังจากอายุครบยี่สิบห้าปีดี ก็มีจดหมายตอบกลับมาจากแฟนสาวว่าเธอนั้นมีคนใหม่แล้ว และอย่าติดต่อเธออีก นั้นจึงทำให้ชีวิตของโทชิโร่พังทลายไร้ซึ่งสิ่งยึดเหนี่ยวใดๆ ในโลก

             สิ่งที่ต่อชีวิตให้ยืนยัดมาได้จวบจนอายุสามสิบต้นๆ นั้นก็มีเพียงแค่เงินเดือนจากบริษัท กับความฝันที่อยากจะใช้ชีวิตยามแก่ในบ้านพักคนชราสักที่ ทว่าวันที่ 9 มกราคม ที่ผ่านมานั้นกลับกลายเป็นว่า นั้นคือวันสุดท้ายของชีวิตเขา

             โทชิโร่มองดูความเป็นไปของร่างกายเขาอย่างไม่ยี่ระสนใจใดๆ มากนัก แต่ว่าในใจลึกๆ ของเขาเองก็รู้สึกดีเช่นกันที่เด็กสาวตัวน้อยที่ดูสกปกวันนั้นที่ตัดสินใจช่วยนั้น รอดชีวิตมาได้ แถมพอเจ้าตัวเด็กสาวแต่งตัวเรียบร้อยก็ดูน่ารักไม่เบา

             "ดีแล้วละนะที่ก่อนตายได้ช่วยเด็กสาวน่ารักๆ แบบนี้ไว้ ฮะ ฮะ ฮะ"  โทชิโร่ที่เป็นวิญญาณลอยอยู่เหนือโลงศพตนเองกล่าวหัวเราะชอบใจ...

โปรดติดตามตอนต่อไป...