ll •• มารยาแสนกล พาคนมารักกัน •• ll

ลำดับตอนที่ #1 : มารยาเล่มที่ 1 >> มารยากันชะนี

PS. เรื่องนี้อาจมีคำหยาบคายไม่เหมาะสมกับเยาวชน แต่มันเป็นการแต่งเพื่อความเพลิดเพลินค่ะ

ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าใครไม่ชอบ

มารยาเล่มที่ 1 >> มารยากันชะนี





...ผู้ชายดีดีนั้นมีแค่ในนิยาย ฉันก็แค่ผู้ร้ายที่รักแค่ไหนคงต้องตาย สุดท้ายเค้าได้เธอไปครอง...




ฮึ่ย ใครโทรมาตอนนี้วะ  คนกำลังนอนฝันดีเลย ช่างมัน ปล่อยให้ดังต่อไปเดี๋ยวก็เงียบเองแหละ




...ผู้ชายดีดีนั้นมีแค่ในนิยาย ฉันก็แค่ผู้ร้ายที่รักแค่... คลิ๊ก!!!




"............หวัดไม่ดี เป็นอันตรายต่อสุขภาพ~~~"  ฉันจำใจต้องกรอกเสียงลงไปอย่างัวเงียสุดขีด




"เฮ้ย หวัดไม่ดงหวัดไม่ดีอะไรกันเล๊า!!! ยัยคิร่า นี่มันที่โมงกี่ยามแล้วยะ 2 ทุ่มครึ่งแล้วนะ เธออยู่ที่ไหนเนี่ย"




โอ๊ยๆๆ เสียงของยัยเอมี่มันแสบแก้วหูได้ถึงทรวงจริงๆ ถ้าฉันไม่เอาหูโทรศัพท์ออกมาก่อน มีหวังแก้วหูออกมาเต้นจ่ำบ๊ะ ข้างนอกแล้วแน่ๆ เลย




"อยู่บนเตียง ทำไมเจ๊ เพิ่ง 2 ทุ่มครึ่งเองนะ นัดตั้ง 3 ทุ่มนะยะ" 



ฉันตอบไปด้วยความสัตย์จริง ก็ในเมื่อนัดกัน 3 ทุ่ม ทำไมต้องไปก่อนเวลาด้วยเนี่ย อีก 5 นาที 3 ทุ่ม ยังไปทันเลย บ้านกับผับ นี่มันใกล้กันชิบหายเลยอ่ะ




"แกต้องรีบมาด่วนๆ เลยนะ มีเรื่องด่วนมากมายเลย ถ้าหากแกไม่มานะ แกจะต้องเสียใจ" ไอ้เอมี่พูดเสียงเครียดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด ทำให้ฉันดีดตัวขึ้นมานั่งอย่างรวดเร็วปานจรวด




"ทำไมๆ มีเรื่องอะไร แกบอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน อ้ากก มีเรื่องอะไรกับกลุ่มฉันอีกเนี่ยต้องรีบๆ เสื้อผ้าๆ เสื้อผ้าจ๋าอยู่ไหนเนี่ย ฉันวิ่งไปวนมา ในใจก็รีบร้อนอยากฟังคำตอบของยัยเอมี่ แล้วเสื้อผ้าเอาชุดไหนดีวะเนี่ย โอ๊ยยย ปวดหัว




"ยัยพวกชะนีถึกแถวนี้แหละแก  มาเร็วๆ นะมันมาร้องหาผัวอยู่หน้าผับเราเนี่ย น่ารำคาญ...เฮ้ย ไอ้แยม แกไปดูดิ่ว่านังพวกนั้นทำอะไรคลับพี่ฉันรึเปล่าเนี่ย"




วุ้ย!! ยัยพวกนี้อีกแล้วหรอเนี่ย เดี๋ยวแม่เจอดีแน่ๆ บังอาจมาเหยียบดินแดนนรกแล้วมึงง




"โอเค เดี๋ยวฉันไปนะแก ถ้าพวกมันกล้าเหยียบธรณีประตูแม้แต่เศษเสี้ยวส้นตรีนมันนะ แกจัดการอย่าให้เหลือซากแม้แต่นิดเลยนะ"  ฉันพูดเสียงเย็นเยียบ ตอนนี้แทบจะนั่งสมาธิทำใจให้สติกลับมาแล้วเนี่ย รองเท้าๆ รองเท้าผ้าใบอยู่ไหนเนี่ย อ๊ะ!! เจอแล้ว




"ฮะๆๆ ได้เลย เดี๋ยวน้องเอมี่จัดให้~~ ฮ่าๆๆๆๆ" ยัยเอมี่พูดด้วยน้ำเสียงสนุกสนานเมื่อมันคิดถึงเวลาจะจัดการกับแขกที่ไม่เคยมีใครคิดจะเชิญ




"หึๆ แกเหลือไว้ให้ฉันด้วยล่ะ อย่าถึงตายล่ะ เดี๋ยวฉันอดสนุก แกจะได้สนุกอยู่คนเดียว จะไปอีก 5 นาที ติ๊ด!!"




ฉันพูดด้วยน้ำเสียงขำขัน แต่ก็แฝงความหมายโหดเหี้ยมอยู่ในตัว ฉันเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากระโปรง แล้ววิ่ง
ออกจากบ้านโดยไม่บอกใคร แต่ทุกคนก็ไม่ได้กังวลอะไรมากมาย เพราะฉันทำแบบนี้ออกบ่อย




                                                   ******************************




/// 5 นาทีต่อมา หน้า Beauty Rose ผับของเฮียเบียร์ พี่ชายเอมี่ และยังเป็นผับประจำด้วย ///






"....พลอยๆ ดูสิๆ ยัยนั่นมาแล้ว" หนึ่งในฝูงชะนี ที่ท่าทางจะเป็นรองหัวหน้าชะนี สะกิดให้นังพลอยดู เมื่อมันมองมาเห็นฉัน และทันทีที่ยัยนั่นพูด  นังพลอยและเพื่อนชะนีของมันอีกนับ 20 ตัว หันมามองที่ฉันเป็นตาเดียว




"อ้อ!! แหม ไอ้ฉันก็นึกว่าใครที่ไหน นังคิร่าคนเก่งนี่เอง นึกว่าจะไม่กล้าโผล่หน้ามาเสียอีก ฮี่ๆๆๆ"
"ฮ่าๆๆ ใช่เลย หน้าตาก็ไม่ได้ดีเด่อะไร สวยสู้พลอยก็ไม่ได้ เน๊อะพวกเรา" "ใช่ 5555555555555+"




เสียงหัวเราะของนังพลอยมันทำให้ฉันแทบบ้า  มันช่างหัวเราะได้เหมือนกับม้าตกลูกจริงๆ แล้วยังมีเสียง วี้ดๆ
ที่หยั่งกับหวูดรถไฟของยัยสมุนชะนีทั้งหลายอีก  ทำเอาฉันเหนื่อยหน่ายจริงๆ ดูไปๆ หน้าตาอีพวกนี้ก็คล้ายๆกับชะนีผสมพันธุ์กับม้า อ๊ะ!! แบบว่าใช่เลยนี่หว่า 555+




"จุ๊ๆๆ แหม ไอ้ฉันก็นึกว่าหมาตัวไหนมาเห่าอยู่ที่หน้าร้ายเฮียเบียร์ ที่แท้..อืม ก็เป็นพวกชะนีถึกทั้งหลายที่มาร้องผัวๆ อยู่นี่เอง"  ฉันแกล้งพูดด้วยความเย้ยหยันและสะใจ พลางประเมินพวกมันทั้งหลายด้วยสายตาดูถูก




"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด แก...แก...อีบ้า  แกกล้าว่าฉันหรอ" หุหุ อีพวกชะนีทั้งหลายเต้นชะชะช่ากันอยู่นั่นแหละ  จะไปแข่งขันโอลิมปิกหรือไงยะ




"อ้าว ถ้าฉันไม่ว่าพวกเธอ ฉันจะว่าจิ้งเหลนตัวไหนล่ะจ๊ะ"  ฉันพูดด้วยสีหน้าใสซื่อไร้เดียงสา  แต่ในใจสะใจมากกก




"อ๊ายยยยยยยย อี อี อีคิร่า หนอยแก" พูดเสร็จนังพลอยและสมุนก็เตรียมตัวแถเข้ามาจะมาตบ มาซิๆ มาๆ เดี๋ยวจะตบให้หน้ายุบเลย




"เฮ้ยเสียงไรวะ!!!.....อ้าวคิร่ามาแล้วหรอ"  เสียงหนึ่งดังออกทางประตูหน้า อ้อ เฮียเบียร์นี่เอง ฮิๆ ได้โอกาสแล้ว




"มาแล้วค่ะ คิร่าก็กะจะเข้าไปเหมือนกันล่ะค่ะ  แต่คิร่าโดนยัยพวกนี้กักตัวไว้ค่ะ  มันขู่ว่าจะตบคิร่าด้วยค่ะพี่เบียร์"ฉันวิ่งเข้าไปกอดเฮียเบียร์พลางบีบน้ำตาให้หลั่งไหลมาเป็นน้ำตกไนท์แองเจลล่า 555+ เรื่องมารยาเนี่ยฉันถนัด




"แก...มารยานักนะ พี่เบียร์คะอย่าไปเชื่อมันนะคะ พลอยไม่ได้ทำนะคะ มัน..ยัยคิร่ามันตอแหลค่ะ" นังพลอยรีบแก้ตัวพัลวัน  เนื่องจากนังนี่ชอบเฮียเบียร์มากๆ ถึงขั้นคลั่งเลยแหละ และแล้วมันก็ปรี่จะเข้ามาตบฉันอีกครั้ง  เรื่องอะไรฉันจะอยู่ให้มันทำร้ายล่ะคะ ฉันก็ไปหลบหลังเฮียเบียร์ดิ่ ฮุๆ




"ฮือๆ พี่เบียร์ช่วยคิร่าด้วย มันจะ...ฮึกๆ...มันจะตบคิร่าอ่ะ โฮๆๆๆ คิร่ากลัว"  ฉันพูดไปร้องไห้ไปด้วยความมารยาสาไถหน้าใสบริสุทธิ์  เอาหน้าซบหลังเฮียไว้ตัวสั่นระริก ไม่ใช่เพราะกลัว แต่เพราะสะใจ




"หยุดนะพลอย!!! พวกเธอทำไมนิสัยอย่างนี้เนี่ย เฮ้อ! พี่ไม่เคยเลยนะ...ไม่เคยคิดว่าเธอจะหมาหมู่อย่างนี้"




"มันไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ...พลอยแค่" เสียงยัยพลอยอ่อยลงอย่างเห็นได้ชัด น้ำตาเริ่มคลอเบ้า โอ๋ๆ น่าสงสาร ฮิๆ




"ไม่ต้องมาแก้ตัว พี่ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายนะ"




ว่าแล้วเฮียเบียร์ก็จูงมือฉันเข้าไปในผับ ฉันเห็นพวกนั้นรุมปลอบยัยพลอยกันใหญ่ ตอนนี้ยัยพวกลงไปนั่งอยู่กับพื้นและทันทีที่ยัยพลอยเงยหน้าขึ้นมาเป็นจังหวะเดียวกันที่ฉันหันไปแลบลิ้นใส่มัน โธ่ๆ ที่จริงฉันก็สงสารมันจับใจฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (สงสารบ้านแกหรอหัวเราะตามตูดอย่างนี้เนี่ย - MowiieZ) (เงียบน่ายัยโม - คิร่า) (ช่วยไม่ได้ปากของฉันน่ะยัยคิร่า - MowiieZ)




"คิร่าเป็นไรมากไหม  พวกพลอยทำอะไรเธอรึเปล่า ไหนดูซิ" เฮียถามฉันด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง พลางหมุนตัวฉันเพื่อสำรวจว่าฉันไม่เป็นอะไร




"ฮึกๆ...ไม่เป็นไรแล้วค่ะ หนูขอตัวไปหาเพื่อนๆ ก่อนนะคะ" ฉันแกล้งปาดน้ำตา แล้วยิ้มอย่างใสซื่อให้กับเฮียที่ซึ่งไม่รู้เรื่องอะไรเล๊ย!!! ^o^  และฉันก็หันหลังเพื่อไปหาเพื่อนที่ร๊ากกกกก




                                               *************************************



TalkinG With Me Please!!!


อ้ากก ไม่รู้ว่าจะถูกใจรึเปล่านะคะ


ถ้ายังไงก็เม้นเป็นกำลังใจให้หน่อยนะคะ


แล้วจะเอาตอนที่ 2 มาลงให้วันหลังค่ะ


With Love ,, MowiieZ