ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 1 : หวั่นไหว
หวั่นไหว
ฉันในชุดแสกสีขาวกำลังฝ่าผู้คนนับแสนล้าน(เว่อร์)เพื่อจะเดินเข้าไปในห้องส่วนตัวของวง KFlism ท่ามกลางสายตาของผู้คนมากมาย
คงสงสัยสินะว่าฉันมาทำไม ฉันก็มาเป็นผู้จัดการไงคะ ^^ เร็วชิมิล้าาาา อย่าลืมสิว่าฉันนะ เพื่อนโทโมะเชียวนะ !
ปึ๊กก ! < เสียงเดินชนนะเออ
"อุ๊ย ! ขอโทษค่ะ ๆๆ"
เมื่อฉันกล่าวขอโทษเสร็จ เขาคนที่ฉันเดินชนก็เงยหน้าขึ้นมามองด้วยสายตาแบบ ... เอ่อ เย็นชาและไม่เป็นมิตร ฉันชักจะหวั่นๆแล้วสิ
"ให้ฉันช่วยนะคะ"
"ไม่ต้อง" เขาตอบเสียงเรียบ
อั้ยหยาาาา TT' ผู้ชายอะไร๊ น่ากลัวที่สุด !
"เธอใช่มั้ย ผู้จัดการใหม่"
"เอ๋...คะ ค่ะ"
"ตามฉันมาสิ"
เขาพูดจบก็พาฉันเดินฝ่าผู้คนไปอย่างรวดเร็ว เขาเดินเร็วมากๆเลยล่ะ คนบ้าอะไรเดินเร็วชะมัด นายเป็นคนหรือจรวดกันแน่ห้ะ !
เขาค่อยๆเดินช้าลงราวกับว่ากำลังรอฉัน เขาหันมามองหน้าฉันเหมือนกับกำลังจะบอกว่า 'ยัยเต่า เดินเร็วๆสิ'
หลังจากนั่นฉันก็ก้มหน้าก้มตารีบเดินอย่างเร็ว ก็คนมันเดินเร็วได้แค่นี้ ขาฉันไม่ได้ยาวเหมือนนายนะยะ ! .\ /.
ปึ๊ก ! โอเคเลย ฉันเดินชนแผ่นหลังของเขา
"ถึงแล้ว"
พูดจบเขาก็เปิดประตูเข้าไปในห้อง ห้องนี้สวยมากเลย ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาเฉียดแสน ! โอ้พระเจ้า ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย ?
ฉันเดินตามเขาเข้าไปในห้อง ห้องนี้ช่างน่าหลงไหลจริง ๆ ฉันกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ห้องอย่างเพลิดเพลิน โดนที่ไม่สนใจใครอีกคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
"สำรวจพอรึยัง"
"คะ...ค่ะ"
"เข้ามาข้างในสิ แล้วก็แนะนำตัวให้เพื่อนๆฉันรู้จักด้วย"
"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อฟางค่ะ"
"ว้าววว นี้นะเหรอผู้จัดการใหม่ น่ารักเป็นบ้าเลย สวัสดีครับ ผมชื่อป็อปปี้นะครับ เป็นนักร้องนำของวงนี้"
"เฮ่ยๆๆๆ ไอ้ป็อปอย่าเสียมรรยาทสิวะ สวัสดีครับ ผมชื่อจองเบนะครับ เป็นคนเล่นกีต้าร์ให้วงนี้ โทโมะคุณคงรู้จักแล้ว ส่วนนี่คนที่ไปรับคุณเขาชื่อ..."
"ฉันชื่อแก้ว เล่นเบส"
แก้ว หน้าตาดีใช่ได้เลย ^^ หน้าหวานเหมือนผู้หญิง แต่ติดอยู่ที่ท่าทางเย็นชาของเขา ฉันคงคิดว่าเขาเป็นผู้หญิงแล้วแน่ ๆ
"ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ"
ฉันกล่าวพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้ทุกๆคน แอบคิดว่าเป็นนางสาวไทยแวบนึง คริ ๆ
"เอ้อจริงสินะ...ค่าจ้างของเธอ เดือนละแสนห้าพอมั้ย ?" จองเบถามฉัน
"ค่ะ พอค่ะ"
"แล้วก็ทุกครั้งที่วงฉันแสดงคอนเสิร์ต เธอก็จะได้ที่นั่งวีไอพี ส่วนเรื่องหน้าที่ของเธอก็ไม่มีอะไรมาก คอยดูแลเรื่องอาหารและเสื้อผ้าให้ก็พอ"
"รับทราบค่ะ ^^" ฉันยิ้มหวานให้จองเบ
"เธอเรียนอยู่ที่ไหน มออะไร ?" คราวนี้ป็อปปี้เป็นถามฉัน
"อยู่ที่ LISM school มอห้าค่ะ"
"อ่าวงั้นก็ที่เดียวกันนะสิ เอางี้นะ ฉันจะไปรับเธอที่บ้านเองแล้วเราไปพร้อมกัน ^^"
"เออ...ไม่ดีกว่าค่ะ"
"เอาหนาาาา"
"เออ...."
ฉันหันไปสบตากับแก้วพอดี สายตาแบบนี้อีกแล้ว แบบที่เจอกันครั้งแรกเลย :'(
"เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง"
"เฮ้ย ! อย่างแกเนี้ยะนะไอ้แก้ว"
ดูท่าทางป็อปปี้จะตกใจมาก เมื่อเห็นแก้วพูดแบบนั้น... ส่วนฉันก็ไม่ขัดข้องอะไร
"ทำไม ?"
"เออ..เปล่า"
แก้วหันมามองหน้าฉัน แต่ฉันกลับหลบสายตาของเขา นี่ฉันเป็นอะไร ... ฉันใจเต้นแรงทำไมกันนะ ฉันจะดีใจทำไมที่เขาพูดแบบนั้น คำพูดของเขา ทำให้ฉันหวั่นไหว...งั้นหรอ
"เอ่ออ ... วันนี้เธอกลับไปก่อนก็แล้วกัน"
เมื่อจองเบเห็นสถานะการณ์แบบนี้ เขาก็บอกให้ฉันกลับไปก่อน ฉันก็พยักหน้าตอบ แล้วเดินออกจากห้องไป ใครจะรู้ล่ะว่าฉันทำให้เรื่องวุ่นวายตั้งแต่วันแรกที่เข้ามา ทำให้พวกเขาทะเลาะกันได้ เห้อออ ! ฉันนี้มันไม่ได้เรื่องเลยจริง ๆ ยัยฟาง :(
คงสงสัยสินะว่าฉันมาทำไม ฉันก็มาเป็นผู้จัดการไงคะ ^^ เร็วชิมิล้าาาา อย่าลืมสิว่าฉันนะ เพื่อนโทโมะเชียวนะ !
ปึ๊กก ! < เสียงเดินชนนะเออ
"อุ๊ย ! ขอโทษค่ะ ๆๆ"
เมื่อฉันกล่าวขอโทษเสร็จ เขาคนที่ฉันเดินชนก็เงยหน้าขึ้นมามองด้วยสายตาแบบ ... เอ่อ เย็นชาและไม่เป็นมิตร ฉันชักจะหวั่นๆแล้วสิ
"ให้ฉันช่วยนะคะ"
"ไม่ต้อง" เขาตอบเสียงเรียบ
อั้ยหยาาาา TT' ผู้ชายอะไร๊ น่ากลัวที่สุด !
"เธอใช่มั้ย ผู้จัดการใหม่"
"เอ๋...คะ ค่ะ"
"ตามฉันมาสิ"
เขาพูดจบก็พาฉันเดินฝ่าผู้คนไปอย่างรวดเร็ว เขาเดินเร็วมากๆเลยล่ะ คนบ้าอะไรเดินเร็วชะมัด นายเป็นคนหรือจรวดกันแน่ห้ะ !
เขาค่อยๆเดินช้าลงราวกับว่ากำลังรอฉัน เขาหันมามองหน้าฉันเหมือนกับกำลังจะบอกว่า 'ยัยเต่า เดินเร็วๆสิ'
หลังจากนั่นฉันก็ก้มหน้าก้มตารีบเดินอย่างเร็ว ก็คนมันเดินเร็วได้แค่นี้ ขาฉันไม่ได้ยาวเหมือนนายนะยะ ! .\ /.
ปึ๊ก ! โอเคเลย ฉันเดินชนแผ่นหลังของเขา
"ถึงแล้ว"
พูดจบเขาก็เปิดประตูเข้าไปในห้อง ห้องนี้สวยมากเลย ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาเฉียดแสน ! โอ้พระเจ้า ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย ?
ฉันเดินตามเขาเข้าไปในห้อง ห้องนี้ช่างน่าหลงไหลจริง ๆ ฉันกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ห้องอย่างเพลิดเพลิน โดนที่ไม่สนใจใครอีกคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
"สำรวจพอรึยัง"
"คะ...ค่ะ"
"เข้ามาข้างในสิ แล้วก็แนะนำตัวให้เพื่อนๆฉันรู้จักด้วย"
"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อฟางค่ะ"
"ว้าววว นี้นะเหรอผู้จัดการใหม่ น่ารักเป็นบ้าเลย สวัสดีครับ ผมชื่อป็อปปี้นะครับ เป็นนักร้องนำของวงนี้"
"เฮ่ยๆๆๆ ไอ้ป็อปอย่าเสียมรรยาทสิวะ สวัสดีครับ ผมชื่อจองเบนะครับ เป็นคนเล่นกีต้าร์ให้วงนี้ โทโมะคุณคงรู้จักแล้ว ส่วนนี่คนที่ไปรับคุณเขาชื่อ..."
"ฉันชื่อแก้ว เล่นเบส"
แก้ว หน้าตาดีใช่ได้เลย ^^ หน้าหวานเหมือนผู้หญิง แต่ติดอยู่ที่ท่าทางเย็นชาของเขา ฉันคงคิดว่าเขาเป็นผู้หญิงแล้วแน่ ๆ
"ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ"
ฉันกล่าวพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้ทุกๆคน แอบคิดว่าเป็นนางสาวไทยแวบนึง คริ ๆ
"เอ้อจริงสินะ...ค่าจ้างของเธอ เดือนละแสนห้าพอมั้ย ?" จองเบถามฉัน
"ค่ะ พอค่ะ"
"แล้วก็ทุกครั้งที่วงฉันแสดงคอนเสิร์ต เธอก็จะได้ที่นั่งวีไอพี ส่วนเรื่องหน้าที่ของเธอก็ไม่มีอะไรมาก คอยดูแลเรื่องอาหารและเสื้อผ้าให้ก็พอ"
"รับทราบค่ะ ^^" ฉันยิ้มหวานให้จองเบ
"เธอเรียนอยู่ที่ไหน มออะไร ?" คราวนี้ป็อปปี้เป็นถามฉัน
"อยู่ที่ LISM school มอห้าค่ะ"
"อ่าวงั้นก็ที่เดียวกันนะสิ เอางี้นะ ฉันจะไปรับเธอที่บ้านเองแล้วเราไปพร้อมกัน ^^"
"เออ...ไม่ดีกว่าค่ะ"
"เอาหนาาาา"
"เออ...."
ฉันหันไปสบตากับแก้วพอดี สายตาแบบนี้อีกแล้ว แบบที่เจอกันครั้งแรกเลย :'(
"เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง"
"เฮ้ย ! อย่างแกเนี้ยะนะไอ้แก้ว"
ดูท่าทางป็อปปี้จะตกใจมาก เมื่อเห็นแก้วพูดแบบนั้น... ส่วนฉันก็ไม่ขัดข้องอะไร
"ทำไม ?"
"เออ..เปล่า"
แก้วหันมามองหน้าฉัน แต่ฉันกลับหลบสายตาของเขา นี่ฉันเป็นอะไร ... ฉันใจเต้นแรงทำไมกันนะ ฉันจะดีใจทำไมที่เขาพูดแบบนั้น คำพูดของเขา ทำให้ฉันหวั่นไหว...งั้นหรอ
"เอ่ออ ... วันนี้เธอกลับไปก่อนก็แล้วกัน"
เมื่อจองเบเห็นสถานะการณ์แบบนี้ เขาก็บอกให้ฉันกลับไปก่อน ฉันก็พยักหน้าตอบ แล้วเดินออกจากห้องไป ใครจะรู้ล่ะว่าฉันทำให้เรื่องวุ่นวายตั้งแต่วันแรกที่เข้ามา ทำให้พวกเขาทะเลาะกันได้ เห้อออ ! ฉันนี้มันไม่ได้เรื่องเลยจริง ๆ ยัยฟาง :(
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น