ราฟาเอล: นักฆ่าราชันย์

ลำดับตอนที่ #2 : แผนการ

" ข้าแต่ท่านซีเรเลส ท่านผู้เป็นดั่งหยาดทิพย์ประดุจน้ำค้างท่ามกลางพื้นทะเลทรายอันหาจุดสิ้นสุดมิได้ ขอท่านโปรดประธานพรแก่ข้าเหล่าเชื้อสายแห่งท่านในการปฏิบัติภารกิจของเหล่าข้าด้วยเถิด"

เสียงที่เข้มแข็งของผู้สืบทอดรุ่นที่37 นั้นดังก้องไปทั่วทุกอณูของเขตประกอบพิธีกรรม

เหล่านักฆ่าต่างแต่งกายรัดกุมด้วยชุดสีดำราวกับค่ำคืนนี้จะไม่มีวันสว่างอีกต่อไปแล้ว

เสาหินสลักคำสวดนั้นตั้งตระง่านเป็นมุมสามมุมทำให้การประกอบพิธีกรรมคืนนี้ดูมีมนต์ขลังอย่างน่าพิศวง

มุมที่หนึ่ง เสาหินออบซิเดียน เป็นหินที่สมัยโบราณนั้นใช้นำมาทำเป็นอาวุธสำหรับล่าสัตว์ เพราะเป็นหินที่มีความคมมาก

มีความหมายว่าปัญญาที่คมกริบประดุจดั่งอาวุธที่มีประสิทธิภาพสูงส่ง

มุมที่สอง เสาหินชนวน เกิดจากการแปรสภาพของหินดินดานด้วยความร้อนและความกดอัดทำให้แกร่ง

มีความหมายว่าเหล่านักฆ่านอกจากจะมีความแข็งแกร่งแล้วต้องสามารถแปรสภาพของตนเองให้เข้ากับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นได้อย่างแนบเนียน

มุมที่สาม หินอ่อน หินอ่อนเป็นหินที่มีความสวยงาม ชวนมอง น่าครอบครอง

มีความหมายว่า แม้ว่าเราจะเป็นนักฆ่าเราก็เป็นมนุษย์ เราต้องมีความรัก ความอ่อนโยนต่อกลุ่มอื่น ต่อสัตว์ร่วมโลก ในกรณีที่ควรจะมี

"เอาหล่ะ ก่อนที่ดวงจันทร์จะคล้อยไปอีกสองปีกผีเสื้อ เราจะจัดตำแหน่งเหล่านักฆ่าที่จะไปร่วมปฏิบัติการ สายลมแห่งกริช กัน"

"จงตั้งใจฟังให้ดี ข้าจะไม่พูดซ้ำเพราะมันจะเป็นการดูถูกความสามารถของเหล่าข้า"

"เราจะจัดคนแบ่งเป็นสามกลุ่ม กลุ่มแรกมีสามคน เจ้าจะต้องเป็นกลุ่มที่ลงมือก่อนเป็นกลุ่มแรก คือ ต้องใช้ไหวพริบและวิชาที่พวกเจ้ามีสำรวจจำนวนเป้าหมายให้ถูกต้องและแม่นยำที่สุดภายในเวลาเพียงปล่อยใบไม้จากมือข้าเท่านั้น ถ้าหล่นถึงพื้นเมื่อไหร่พวกเจ้าต้องรายงานทันที ผู้ใดปฏิบัติการผิดพลาด จะถูดลดตำแหน่ง"

"กลุ่มที่สอง มีหกคน ต้องจัดการผู้ที่ขัดขวางให้หมด ผู้ใดไม่มีพฤติกรรมขัดขว้างจงให้โอกาส เพราะมันเป็นหลักกฎเสาที่สาม เข้าใจหรือไม่เหล่าข้า?? และ ต้องคอยคุ้มกันกลุ่มที่สามด้วย "

"กลุ่มที่สามจะมีเพียงหนึ่งคนเท่านั้น คือผู้ที่จะใช้วิชา สายลมแห่งกริช ในการปลิดชีพเป้าหมายของเราในค่ำคืนนี้ ............... รัชทายาทแห่งเจ้าหญิงหิมะ เอลลี่"

"เผ่าเจ้าหญิงหิมะนั้น นับว่ามีความเก่งกาจมาก พวกเจ้าต้องระวังตัว และปฏิบัติภารกิจให้สำเร็จ แล้วเราจะมาพบกันอีกครั้งที่นี้ ตอนก่อนตะวันขึ้นในอีกห้าตะวันเที่ยง(ห้าวัน)"

"และเนื่องจากเรามีนักฆ่าฝึกหัดอีกสองคนที่จะเป็นกำลังสำคัญของเราในอนาคตอันใกล้นี้ ข้าจะส่ง โซลและราฟาเอลไปเป็น กองสำรองเพื่อคอยสังเกตุการณ์และจับตาดูการปฏิบัติการครั้งนี้ เพื่อเป็นประสบการณ์"

"พวกเจ้าจงไปฆ่าพวกมัน"

เมื่อคำกล่าวจบลง เหล่านักฆ่าที่ถูกเลือกไว้ต่างแยกตัวออกอย่างรวดเร็วประดุจลมพัด

" โซล เอลลี่นี่ใครหรอ" ราฟาเอลกระซิบกระซาบกับโซล

"อ๋อ เอลลี่ เป็นธิดาองค์สำคัญแห่งเจ้าหญิงหิมะ เจ้าหญิงหิมะเธอเป็นผู้ควบคุมฤดูกาล เพียงเอ่ยคำสั่งนั้นๆออกมาจากริมฝีปากทั้งสองของเธอเมื่อไหร่ ไม่ว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น คาดว่าที่เราไปสังหารรัชทายาทครั้งนี้ก็เพราะว่าเป็นการตัดไฟแต่ต้นลม ไม่ให้เอลลี่ได้รับการฝึกฝนจนเต็มขั้น ไม่ว่าเผ่าไหนๆก็อยากจะเป็นใหญ่กันทั้งนั้น เราทั้งเผ่านักฆ่าของพวกเราด้วย เราต่างก็ต้องฆ่าล้างกันเพื่อปกป้องเผ่าของตน" โซลร่ายยาว

" แล้วเอลลี่นี่ ยังเด็กอยู่เลยหรอ" แววตาคู่สีครามนั้นหรี่เล็กลง เหมือนมหาสมุทรยามพายุสงบ

"ไม่รู้สิแต่ตามที่สายสืบมาเขาบอกว่าประมาณ 16 รุ่นเดียวกับแก" โซลตอบ

"โซล ถ้าพวกเราปฏิบัติภารกิจไม่สำเร็จจะเกิดอะไรขึ้น" ดวงตาคู่ครามที่เคยสงบนั้นบัดนี้ประดุจดั่งผืนท้องสมุทรที่กำลังเผชิญกับพายุที่บ้าคลั่ง

"จากที่ฉันจำความได้เผ่าเราไม่เคยแพ้ใคร แต่ก็เคยมีที่เล่าต่อกันมาว่าเมื่อประมาณสิบห้าปีก่อนเผ่าของเราเคยปฏิบัติภารกิจผิดพลอดมาแล้วครั้งนึง" โซลกระซิบเบาๆ

"พวกแกสองคน อย่าเป็นตัวถ่วงรู้ไหม รีบตามมาเร็ว" เสียงนักฆ่าชั้นสูงสั่ง

"ครับ วินด์วอลค!!" ทั้งสองร่ายพร้อมกันแล้วรีบเข้าไปสมทบทันที

"เอาละจากนี้ไปห้ามหยุดใช้คาถาเดินเร็ววินด์วอลคเด็ดขาด พวกเจ้าสองคนให้อยู่ตรงกลาง คอยตามอย่าให้บกพร่อง แล้วเราจะหยุดพักพร้อมกันตอนพระจันทร์สลายของวันถัดไป"