คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 ความรู้สึกในใจ
เป็นอีกวันที่ช่างผ่านไปอย่างยากเย็น ร้องไห้อีกแล้ว กี่ครั้งกี่หนแล้วที่ต้องเป็นแบบนี้ เจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่ไม่เคยจำ สมน้ำหน้าตัวเองนัก “คิม รยออุค”
...................................................................................
“กลับมาแล้วเหรอครับ ทานอะไรมารึยัง” คนตัวเล็กกระวีกระวาดเข้าไปรับเสื้อสูทกับกระเป๋าเอกสารจากคนรักทันทีที่เขาก้าวลงจากรถ
“เรียบร้อยแล้วล่ะ รีบเข้าบ้านเถอะ” เขาก้าวนำอย่างไม่เหลียวหลัง โดยมีอีกฝ่ายก้มหน้างุดสาวเท้าตาม
คยูฮยอนกระชากรยออุคเข้ามากอดจูบทันทีที่ก้าวพ้นประตู
“คะ คุณคยู....อะ..อาบน้ำก่อนไหมครับ”
“ไม่!! ฉันต้องการนาย ตรงนี้ เดี๋ยวนี้”
รยออุคไม่เคยขัดใจคนรักสักครั้ง ชายหนุ่มรูปงาม ชาติตะกูลดี มีฐานะมั่นคง แต่ไม่เคยรู้จักอิ่ม ไม่เคยรู้จักพอในรสรัก คืนนี้ก็เป็นอีกหนึ่งคืนที่เขาต้องบอบช้ำทั้งกายทั้งใจ เปล่าเลย...ชายหนุ่มไม่เคยทำร้ายทุบตี หรือบังคับขู่เข็ญเขา มันเป็นเพราะตัวเขาเองที่อาจไม่แข็งแรงพอที่จะปรนเปรอให้กับคนรักได้อย่างเต็มที่ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่เคยปริปากบ่นหรือปฏิเสธเลยสักครั้ง
“วันนี้ไปไหนมารึเปล่า” เสียงพูดเบาๆแต่กลับดังชัดเจนในความเงียบ
“ไปซุปเปอร์มาเก็ตมาครับ วันนี้ผมได้กุ้งสดๆมาด้วย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะทำข้าวต้มกุ้งให้ทานนะครับ”
“อืม....อย่าทำเยอะล่ะ ฉันไม่อยากกินเยอะ”
“ครับ” เสียงสลดตอบกลับเสียงห้วน
“เดี๋ยวจะไม่อยู่ สักอาทิตย์นะ”
“ครับ”
“พอดีเพื่อนมันชวนไปเที่ยวอิตาลีน่ะ อาจจะไปดูบอลแล้วก็ไปปีนเขานิดหน่อย อากาศที่นู่นกำลังดีเลย”
“เดินทางเมื่อไหร่ครับ”
“คืนพรุ่งนี้”
“ห๊ะ!!.... เอ่อ....จะให้ผมจัดกระเป๋าให้ไหมครับ”
“ไม่ต้องหรอก ป่านนี้แม่บ้านที่บ้านใหญ่ก็คงเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วล่ะ เพราะฉันสั่งให้ซื้อใหม่หมดเลย ขี้เกียจมานั่งคิด”
“อ่อ...ครับ”
“นอนเถอะ ฉันง่วงละ”
“ครับ” เสียงตอบรับเบาๆที่เขารู้ว่าอีกฝ่ายคงไม่ได้สนใจฟังมัน รยออุคกดหน้าซุกลงบนหมอนขาวสะอาด แขนแกร่งโอบแน่นจากด้านหลังอย่างที่เคยเป็นเสมอ น้ำใสอุ่นๆเริ่มเกาะตัวเป็นเม็ดก่อนไหลผ่านร่องแก้มซึมหายไปกับหมอนเม็ดแล้วเม็ดเล่า มือเรียวเล็กยกขึ้นปิดเสียงสะอื้นไม่ให้เล็ดลอดจากริมฝีปากบาง
..............................................................................................
เลิกคาดหวังสักทีเถอะ คิม รยออุค เกือบ2ปีที่อยู่ด้วยกันมา เขาไม่เคยพาเราไปช๊อปปิ้ง ไปดินเนอร์ ไปสังสรรค์กับเพื่อน หรือพบเจอใครก็ตามที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรู้จักของเขา ไม่เคยเลยสักครั้งเดียวที่จะได้ยินจากปากว่าเขาพูดถึงเราให้ใครฟัง เรามันก็แค่ที่ระบายความใคร่ ก็แค่นั้น เจียมตัวเองซะเถอะ
.........................................................................................
ทักทาย........
ไม่ได้คาดหวังกับอะไรเลยจริงๆ ความรักที่มีให้สองคนนี้มันท่วมท้นมาแสนนาน แต่มันเป็นความรักที่แฝงไว้ด้วยความเจ็บปวดและทรมาน ยิ่งเขาให้ความสำคัญหรือทำในสิ่งที่เกินความคาดหมายมากขึ้นเท่าไหร่ ยิ่งทำให้นึกถึงความเจ็บปวดที่จะตามมาตลอดเลย ได้โปรดเถอะ....ถ้าไม่รักกันจริงๆ อย่าทำให้เราต้องเจ็บปวดที่ต้องเห็นเธอทั้งสองคนต้องทรมานกับการโหยหาความรักที่ไม่มีทางเป็นจริงผ่านสายตาที่ปวดร้าวแบบนี้
ความคิดเห็น