ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่5;
ณ ที่โรงแรม
ยุนอาสั่งให้ลูกน้องนั้นนำซอฮยอนไปไว้ที่ห้องพักของคยูฮยอน ลูกน้องทั้งสองคนเดินไปที่ห้องนอนแล้ววางซอฮยอนบนเตียงด้วยความเงียบเพราะว่าเดี๋ยวซอฮยอนจะตื่นขึ้นมาอีก หลังจากลูกน้องพาซอฮยอนไปไว้ที่ห้องนอนแล้วทั้งสองก็โทรไปบอกยุนอาว่า "เรียบร้อยแล้วครับคุณยุนอา"
(อื้ม ขอบใจมากนะ) ยุนอาพูด
"ครับ"
และขณะนั้นก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาในห้องนอนของซอฮยอนที่ตอนนี้เธอกำลังหลับอยู่ เขามองเธออย่างไม่วางตาเลย "ทำไมเวลาเธอหลับถึงสวยขนาดนี้นะ"ร่างสูงพูดกับตัวเองเบาๆ และก็เดินไปหาซอฮยอนที่ข้างเตียงแล้วก็ก้มลงมาจูบเธออย่างแผ่วเบาและอ่อนโยน
"เธอต้องมาเป็นผู้หญิงของฉันเพียงคนเดียว..ซอฮยอน"ร่างสูงพูดตรงหูของซอฮยอนจึงทำให้เธอเริ่มตื่นขึ้นมา ร่างบางมองไปทางต้นเสียงที่พูดเมื่อกี้ เธอไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรกับเธอเมื่อกี้แต่ว่าเสียงของเขาถึงกับทำให้เธอตื่นเลยหรอเนี่ย!?
"หึ. ตื่นแล้วหรอซอฮยอน"ร่างสูงมองเธออย่างเจ้าเล่ท์
"เอ๊ะ! นี่คุณ...!?"
"ตกใจล่ะสิ"
"คุณมาอยู่ที่นี่ได้ไง!"
"ก็ที่นี่มันคือห้องนอนของผม ทำไมผมถึงจะเข้ามาอยู่ไม่ได้ล่ะ ?"คยูฮยอนขยับตัวเข้าไปใกล้ซอฮยอนจนจมูกชนกัน จึงทำให้ซอฮยอนผลักคยูแล้วก็ขยับตัวออกห่าง
"แล้วคุณจับตัวฉันมาทำไม!"
"ก็.....ผมต้องการคำตอบ"
"คำตอบ? ฉันไม่มีคำตอบจะให้คุณ"
"แน่ใจนะ? ผมให้คุณตอบอีกครั้งนะถ้าเกิดผมได้คำตอบที่ไม่ถูกใจ บ้านและน้องกับแม่ของคุณก็..." คยูฮยอนยังพูดไม่จบซอฮยอนก็พูดขึ้นมาว่า "นี่คุณ!.......ฉันเกลียดคุณจริงๆ!"
"หึ ว่าไงครับ??"คยูฮยอนมองด้วยสายตาเจ้าเล่ท์
ถ้าฉันไม่ตอบตกลง ทั้งบ้าน และก็น้องกับแม่ก็ต้อง...โอ๊ยย! นี่เราต้องตอบตกลงหรอเนี่ยย
"คำตอบของฉันคือตกลง ฉันกลับบ้านก่อนล่ะ"ขณะที่ซอฮยอนจะลุกคยูฮยอนก็ดึงซอฮยอนให้นั่งลงบนเตียงแล้วก็พูดว่า
"เดี๋ยวผมไปส่ง"
"ไม่ต้อง ฉันกลับเองได้!"ซอฮยอนสะบัดแขน
"แถวนี้ไม่ค่อยจะมีรถด้วย สงสัยจะอีกนานกว่าคุณจะกลับถึงบ้าน " คยูฮยอนพูดน้ำเสียงอารมณ์ดี
"ไม่เป็นไร ฉันรอได้"ซอฮยอนพูดเสร็จก็เดินออกมาจากห้อง แ้ล้วก็เดินไปที่หน้าโรงแรมเำพื่อโบกรถแ๊ท็กซี่
"ดื้อจังเลยนะซอฮยอน.."คยูพูดกับตัวเองที่เห็นซอฮยอนยืนอยู่ตรงหน้าโรงแรมเพื่อรอรถ
"ทำไมแถวนี้ถึงไม่มีรถผ่านมาบ้างเลยนะ โอ๊ยย อยากกลับบ้าน! T_T"
และขณะนั้นก็มีรถยนต์ราคาแพงมาจอดหน้าซอฮยอน คนในรถเปิดหน้าต่างเพื่อจะบอกให้เธอขึ้นมาบนรถ
"จะไปมั้ย ?"
"ไม่ ฉันจะรอคุณไปเถอะอย่ามาสนใจฉัน!"
"หืม ? นี่มันก็จะเย็นแล้วนะวันนี้ก็คงไม่ได้กลับหรอก"
"ชิ....."อย่าบอกนะว่าเราต้องไปกับอีตาบ้าคยูนี่น่ะ! T_T
"เร็วๆหน่อยสิ คิดนานจัง"
"โอเคๆ ไปก็ได้"ซอฮยอนเปิดประตูแล้วก็นั่งอยู่ตรงข้างเบาะคนขับ
ระหว่างไปสองคนนี้ก็นั่งเงียบกันมาตลอดทาง และรถของคยูฮยอนก็มาจอดตรงหน้าบ้านของซอฮยอนแต่ว่า ตอนนี้ซอฮยอนดันหลับซะแล้วเพราะระยะทางบ้านกับโรงแรมมันห่างไกลกันมากจึงทำให้ซอฮยอนเผลอหลับไป
"ซอฮยอน ตื่นได้แล้วถึงบ้านของเธอแล้ว"คยูฮยอนสะกิด พร้อมกับหัวเราะในใจ..
"อืม...งั้น ฉันไปก่อนนะ ขอบคุณ" ซอฮยอนเปิดประตูออกมาแล้วก็มองรถของคยูฮยอนที่ออกรถไปเมื่อกี้
ซอฮยอนเดินเข้าไปในบ้าน แล้วก็เดินไปทักแม่กับซอล
"แม่ซอกลับมาแล้วนะจ๊ะ
"จ้า หิวยังลูก ซอลเขาทำกับข้าวเสร็จแล้วนะ ^^"
"หิวมากเลยค่ะ T_T"
"งั้นเรามากินกันเลยดีกว่านะคะพี่ซอ><"
"จ้า ^^"
หลังจากซอฮยอนกินข้าวเสร็จแล้ว เธอก็ขอตัวไปอาบน้ำก่อนพอเธอออกมาจากห้องน้ำแล้วโทรศัพท์ของซอก็ดังขึ้น หน้าจอปรากฎเบอร์แปลกขึ้นมาจึงทำให้ซอสงสัยว่าใครโทรมา เธอจึงกดรับโทรศัพท์
(ฮัลโหล)
(นั่น.....ซอฮยอนใช่มั้ย ?)น้ำเสียงนี้มัน..! มันไม่จริงใช่มั้ย!
(ค่ะ ฉันซอฮยอน)
(นี่พี่เองนะ ยงฮวา)
(พี่ยง...)ซอฮยอนไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ได้ยินเมื่อกี้ มันไม่ต้องไม่ใช่เรื่องจริง!
(ซอจำพี่ได้แล้วใช่มั้ย?! ) ยงฮวารู้สึกตื่นเต้นมากที่ซอฮยอนจำเขาได้ เพราะว่าเรากับเธอไม่ได้ติดต่อกับมาตั้งหลายปี
(เราเคยรู้จักกันหรอคะ ?..) ขอโทษนะคะที่พี่ยง ฮึก.น้ำตาของซอฮยอนเริ่มไหลลงมาเรื่อยๆ
(นี่ซอลืมพี่ไปแล้วหรอ?! ลองนึกดูดีๆสิ!)
(คุณคงจะจำคนผิดนะคะ ขอโทษจริงๆค่ะ แค่นี้นะคะ)
(ซอ! ซอ!) ซอฮยอนกดวางสายยงฮวา เพราะว่าเธอทนฟังเสียงของเขาไม่ได้มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกเจ็บยิ่งกว่าเดิม
"ฉันคิดว่าฉันจะทำเป็นไม่รู้จักพี่มันจะเป็นสิ่งที่ดีสุด ณ ตอนนี้......ฉันขอโทษนะพี่ยง"
ซอฮยอนพูดด้้วยน้ำเสียงสั่นคลอนและน้ำตาก็ลงมาไหลอย่างไม่หยุด ฮึก.ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยนะ.....
ไรเตอร์มาอัพก่อนไปนะคะ ขอโทษนะคะที่คราวนี้อาจจะอัพมาน้อยไปหน่อย T_T
ขอร้องล่ะค่ะ ช่วยกันเม้นหน่อยนะคะ!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น