ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เธอรักฉันมั้ย ? { SJ,SNSD}kyuseo

    ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่4;

    • อัปเดตล่าสุด 5 ธ.ค. 54





    หลังจากซอฮยอนกลับมาถึงบ้านแล้วซอฮยอนก็เก็บตัวอยู่แต่บนห้อง จึงทำให้แม่และซอลเป็นห่วง

    " ก๊อกๆ พี่ซอฮยอนคะ กินข้าวได้แล้วค่ะ" ซอลลี่ตอนนี้อยู่หน้าห้องของซอฮยอน พร้อมกับเคาะประตูไปด้วย

    "ซอล พี่ยังไม่หิวอ่ะจ๊ะกินกันไปก่อนเถอะ"ซอฮยอนตะโกนออกมา

    "ค่ะ ถ้าพี่ซอหิวต้องลงไปกินนะคะ"

    "จ้าๆ "

    หลังจากซอฮยอนพูดจบแล้ว เธอก็กลับมานั่งคิดเรื่องของคยูฮยอนว่าทำไมคยูถึงต้องการให้ซอฮยอนไปเป็นว่าที่ภรรยาด้วย! นี่เขาต้องการจะแกล้งฉันหรือป่าวนะ โอ๊ยๆ! นี่เขาต้องการอะไรกันแน่เนี่ยย



    ทางด้านซอลลี่กับแม่

    "แม่คะ พี่ซอเขาเป็นอะไรไปหรือป่าวคะ ถึงไม่ยอมมากินข้าว" ซอลลี่พูดโดยขณะที่กำลังกินข้าวไปด้วย

    "นั่นสิ คงอาจจะยังไม่หิวจริงๆก็ได้มั้งจ๊ะ " แม่พูด

    "ค่ะ" และขณะนั้นก็มีเสียงเคาะประตูบ้านดังขึ้น

    "เดี๋ยวหนูออกไปดูก่อนนะคะ" ซอลลี่เดินไปเดินประตูแล้วก็ได้เจอผู้ชายที่หน้าตาดี ดูมีชาติตระกูลและใส่ชุดสูทที่ราคาแพงน่าดู

    "มาหาใครหรอคะ ? " ซอลลี่ถาม

    "ผมมาหาคนที่ชื่อ ซอฮยอน ครับ ^^"

    "อ่อค่ะ คุณมีธุระอะไรหรือป่าวคะ ?"

    "มีนิดหน่อยครับ อ่า คุณช่วยเอาจดหมายอันนี้ไปให้คุณซอฮยอนหน่อยได้มั้ยครับ ?"

    "อ่อได้ค่ะ" ซอลลี่รับจดหมาย

    "ครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ^^"แล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินจากไป

    ซอลลี่ปิดประตูแล้วก็เดินขึ้นไปที่ห้องนอนของซอฮยอน แล้วก็เคาะประตู

    "พี่ซอ มีคนเอาจดหมายมาส่งค่ะ"

    ซอฮยอนเดินมาเปิดประตูแล้วก็พูดว่า "ของพี่หรอซอล ?"

    "ใช่ค่ะ"ซอลส่งจดหมายให้ซอฮยอน

    "จ๊ะ ขอบคุณนะ" ซอฮยอนรับจดหมายมาแล้วก็ปิดประตู

    "อยากรู้จังว่าจดหมายอันนั้นมันเกี่ยวอะไรกับพี่ซอฮยอน" ซอลพูดกับตัวเอง แล้วก็เดินลงไปข้างล่าง




    ทางด้านของซอฮยอน

    ซอฮยอนเปิดจดหมายแล้วก็นำมาอ่าน และมันทำให้เธอต้องถึงกับตะลึง!

    "นี่มันไม่จริงใช่มั้ย ?!" น้ำตาค่อยๆไหลลงมา

    นี่มันไม่จริงใช่มั้ย ?! นี่มันอะไรกัน..

    '  ซอฮยอนนี่พี่เองนะ พี่ขอโทษนะที่พี่ไม่ได้ติดต่อเธอเลย พี่ขอโทษจริงๆ.. ซอจะโกรธพี่ก็ได้นะเพราะพี่ผิดเองแหละที่ทำผิดสํญญา พี่ยังคงเก็บจดหมายของเธอที่ส่งมาหาพี่ตลอดพี่เก็บมันไว้อย่างดีแล้วก็ที่พี่ไม่ได้ส่งไปหาเธอเพราะพี่มีอะไรบางอย่างที่ต้องจัด.. อีก2วันพี่ก็จะกลับมาแล้วนะ ถ้าเป็นไปได้พี่อยากจะนัดเจอเธอ ถ้าเกิดเธอไม่อยากเจอพี่ก็ไม่เป็นไรนะ ^^




                                                                                                               จาก... ยงฮวา



    "หึ พี่ยังจำฉันได้ด้วยหรอคะ ?" น้ำตาเริ่มไหลลงมาเรื่อยๆ


    ตอนนี้ซอฮยอนรู้สึกสับสน ในเมื่อเขาไม่เคยโทรศัพท์หาเธอ ไม่เคยส่งจดหมายขาดการติดต่อไปหลายปีแต่พึ่งจะมาติดต่อเธอตอนนี้!

    เมื่อหลายปีก่อน ณ ที่สนามบิน

    "ซอ พี่ต้องไปแล้วล่ะ ^^"ยงฮวาพูด

    "ค่ะ พี่อย่าลืมฉันล่ะต้องติดต่อมาหาฉันบ้างนะ"ซอฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าและเสียใจ

    "อื้ม พี่จะไม่ลืมเธอเลยซอฮยอนของพี่ "ยงฮวาลูบหัวซอฮยอนด้วยความรู้สึกที่ไม่อยากจากไป..

    ยงฮวาเดินจากซอฮยอนไปเพื่อจะเดินไปขึ้นเครื่อง เพราะมันถึงเวลาแล้วที่สองคนนี้ต้องจากกัน..



    "หึ ทำไมพี่ถึงพึ่งมาคิดถึงฉันล่ะคะ?"ซอฮยอนหันไปมองรูปภาพของยงฮวาที่หัวเตียง



    ตอนเช้า




    ซอฮยอนเดินลงมาจากบันได้แล้วเดินไปทางโต๊ะอาหารเพื่อจะได้หยิบขนมปังมากินระหว่างเดินทาง

    "แม่คะ ซอไปก่อนนะคะเดี๋ยวสาย ^^ "

    "จ้า ^^"

    "พี่ไปก่อนนะซอล " ซอฮยอนลูบหัวซอลลี่แล้วก็เดินจากไป




    ระหว่างที่ซอฮยอนอยู่บนรถมอเตอร์ไซค์ซอฮยอนก็ได้คิดเรื่องของยงฮวาเพราะเธออยากจะรู้ว่าทำไมเขาถึงพึ่งมาติดต่อเธอ ยิ่งคิดเรื่องนี้ก็ยิ่งทำให้ซอสับสน...

    "ถึงแล้วครับ"รถมอเตอร์ไซค์จอดตรงหน้าบริษัท

    "ค่ะ"ซอฮยอนยื่นเงินให้แล้วก็เดินเข้าไปในตึกบริษัทและขณะนั้นยุนอาเลขาของคยูฮยอนกำลังเดินเข้าไปในบริษัทเหมือนกันจึงทำให้เธอเห็นซอฮยอนเดินอยู่ เธอจึงเข้าไปทัก

    "สวัสดีค่ะคุณซอฮยอน"

    "สวัสดีค่ะคุณยุนอา ^^ "

    "คุณซอฮยอนคะ ขอเวลาคุยแปบนึงได้มั้ยคะ ?"

    "ได้ค่ะ"ยุนอาเดินนำซอฮยอนไปที่ที่ไม่ค่อยมีใครเดินมาแถวนี้เพราะว่ามันเป็นเรื่องสำคัญมากเพราะว่าห้ามให้ครูเด็ดขาด

    "คุณมีอะไรจะคุยกับฉันหรอคะคุณยุนอา ?"ซอฮยอนสงสัย

    "คือว่า คุณคยูต้องการคำตอบจากคุณค่ะ ว่าคุณจะตกลงหรือไม่ ?"ยุนอาพูดโดยน้ำเสียงเย็นชา

    "ตอนนี้ฉันยังไม่มีคำตอบให้คุณค่ะ"ที่แท้ก็ต้องการคำตอบจากเรานี่เอง ซอฮยอนคิดในใจ

    "ค่ะ งั้นก็...."ยุนอาเอาโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วก็พูดออกว่า

    "ออกมาได้แล้ว เร็วๆล่ะ"

    "คุณซอฮยอนคะ ฉันต้องขอโทษด้วยนะคะฉันทำตามหน้าที่.."

    "คะ? เอ๊ะ! นี่มันอะไรกันคะคุณยุนอา"มีผู้ชายสองคนร่างสูงเดินมาข้างหลังซอฮยอนแล้วก็เอาเชือกมามัดมือเธอและเอาผ้าเช็ดหน้ามาปิดปากเพื่อไม่ให้ใครได้ยิน

    "ขึ้นรถได้เลย"ยุนอาสั่งลูกน้องก่อนที่จะโทรไปบอกใครคนนึงว่าให้เตรียมตัวไว้ได้เลยเพราะเธอกำลังจะพา่ซอฮยอนไปส่งตามที่เขาต้องการ

    (ฉันทำตามที่่สั่งแล้วนะคะ)

    (เธอทำได้ดีมากยุนอา)เจ้าของเสียงยิ้มอย่างเจ้าเล่ท์

    (ค่ะ)

    ยุนอากดตัดสายไปแล้วก็หันมามองซอฮยอนในความรู้สึกตอนนี้เธอพูดอย่างเดียวว่า "ขอโทษนะคะคุณซอฮยอน มันเป็นหน้าที่ที่ฉันต้องทำจริงๆค่ะ.."






     


                   ยงฮวา;เป็นคนรักเก่าของซอฮยอน ฐานะรวย และเขาได้ไปเรียนต่อต่างประเทศจึงทำให้ซอฮยอน ต้องขาดการติดต่อกับเขาหลายปีและมีเหตุผลบางอย่างที่เขาไม่สามารถติดต่อหาเธอได้.







    มาอัพแล้วนะคะ ~ อย่าลืมมาเม้นนะคะ ขอร้องค่ะอ่านแล้วช่วยเม้นด้วย!
















    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×