ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่10;
ตอนเช้า
แสงดวงอาทิตย์ยามเช้าส่องเข้ามาในห้องของร่างบางจึงทำให้กระทบกับดวงตาของร่างบางจึงทำให้ร่างบางค่อยๆลืมขึ้นมา
"เช้าแล้วหรอเนี่ย"ซอฮยอนพูดพร้อมกับบิดตัวไปด้วย
"เมื่อคืนเราคงไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยซอฮยอน"ซอฮยอนนึกถึงตอนที่คยูฮยอนจูบเธอที่หน้าห้องทำให้เธอคิดว่ามันเหมือนเป็นความฝันเลยทำให้เธอรู็สึกเขินตลอดเวลาที่คิดถึงมัน
"โอ๊ยย.ไม่คิดเรื่องนี้แล้วดีกว่าคิดไปก็รู้สึกเขินไปอาบน้ำดีกว่า>
หลังจากที่ซอฮยอนอาบน้ำเสร็จแล้วเธอก็แต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วก็เดินออกไปคยูฮยอนเจ้านายของเธอเพราะวันนี้คยูฮยอนจะพาเธอกลับบ้าน
"คุณคยูฮยอนคะนี่ซอฮยอนเองนะคะ"ซอฮยอนเคาะประตู
"อื้ม เอามาสิ"คยูฮยอนตะโกน
"ค่ะ" ซอฮยอนเปิดประตูเข้าไปในห้องของคยูฮยอนแล้วเดินไปหาคยูฮยอนที่นั่งอยู่ตรงขอบเตียง
"เราจะกลับกันหรือยังคะ?"
"นี่เธออยากกลับมากเลยหรอซอฮยอน"
"ค่ะ ก็คุณบอกว่าจะให้กลับวันนี้นี่น่า"
"อืม งั้นหรอ ฉันลืมไปแล้วล่ะ - -"
"คุณนี่ขี้ลืมจริงๆ"
"รู้และๆงั้นก็ไปกันเถอะ"คยูฮยอนเดินนำหน้าซอฮยอนแต่ก็ไม่ลืมที่จะดึงมือซอฮยอนไปด้วย
"นี่คุณคยู ปล่อยฉันเถอะค่ะ"ซอฮยอนพูด
"ไม่ ฉันจะจูงมือว่าที่ภรรยาเลยไม่ได้หรือไง!"
"เออ...แต่ว่า"
"หยุดพูดได้แล้วฉันรำคาญ!"
"....ค่ะ"เฮ้อ นี่ฉันต้องทนอย่างงี้ไปอีกนานมั้ยนะ.....
คยูฮยอนกับซอฮยอนกำลังเดินทางกลับบ้านระหว่างทางคยูฮยอนกับซอฮยอนไม่ได้คุยอะไรกันเลย ต่างคนต่างก็ไม่พูดอะไรซอฮยอนก็รู้สึกว่ามันเงียบมากจนเธอรู้สึกอึดอัด
"เออ....คุณคยูคะ"
"มีอะไร.."
"นี่เราใกล้ถึงหรือยังคะ?"ไม่รู้จะชวนคุยอะไรดี งั้นคุยอันนี้ไปก่อนแล้วกันนะ ซอฮยอนคิดในใจ
"ใกล้แล้วล่ะ"
"ค่ะ"
".................."
เฮ้ออ.นี่เขาเป็นอะไรไปเนี่ย อยู่ดีๆก็อารมณ์ไม่ดีขึ้นมาเดาอารมณ์ไม่ถูกเลย..
หลังจากคำถามนั้นทั้งสองก็ไม่ได้คุยอะไรกันเลยตั้งแต่ออกมาจากโรงแรมจนถึงที่บ้านของซอฮยอน
ซอฮยอนเปิดประตูรถและก็หันไปหาคยูฮยอนและก็พูดว่า
"ขอบคุณนะคะที่มาส่งฉัน"
"อืม"
"...."
ซอฮยอนปิดประตูและก็เดินเข้าบ้านไปกับความรู้สึกแปลกๆที่เข้ามาในหัวใจของเธอ
ในรถยนต์คันครูที่มีคยูฮยอนขับรถอยู่ตอนนี้เขารู้สึกหงุดหงิดกับซอฮยอนมาก เขาแค่จะจับมือหรืออย่างอื่นทำไมเธอต้องขัดขืน! ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่จะปฏิเสธเขาเลยสักคน! แต่นี่เธอเป็นคนแรกที่กล้าขัดขืนเขาเลยทำให้เขาโมโหมาก
"ทำไมเธอต้องขัดขืนฉันด้วยซอฮยอน!"
"เธอทำให้ฉันต้องโมโหเธอต้องชดใช้.."
บ้านซอฮยอน
โทรศัพท์ของซอฮยอนดังขึ้นขณะที่เธอกำลังจะเดินขึ้นบนบ้าน
"เบอร์ใครนะ"
(ฮัลโหล)
(ซอฮยอน นี่พี่เองนะ)
(นี่คุณคือใครคะ?!)น้ำเสียงนี้มัน!?
(พี่ยงฮวาไงซอฮยอน!)
"พี่ยงฮวา..."ซอฮยอนพูดออกมาในน้ำเสียงที่สั่นเพราะเธอตกใจที่ยงฮวาโทรมาหาเธอ
(ซอฮยอน ออกมาเจอพี่ได้มั้ย?ตอนนี้พี่อยู่หน้าบ้านซอออกมาหาพี่หน่อยนะ)
(ทำไมฉันต้องออกไปหาคุณด้วยหรอคะ?)ซอฮยอนพูดออกไปพร้อมกับน้ำตาที่ค่อยๆไหลลงมา
(ซอฮยอนทำไมซอถึงพูดอย่างงั้นล่ะ! ซอลืมพี่ไปแล้วหรอ?!)ยงฮวาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตกใจกับสิ่งที่ซอฮยอนพูดออกมา
(ฉันไม่รู้จักคุณจริงๆค่ะ...ฉันไม่ได้ชื่อซอฮยอนกรุณาอย่าโทรมาอีกเลยนะคะ) ซอฮยอนวางสายยงฮวา
เธอเดินไปดูที่หน้าต่างเพราะต้องการให้แน่ใจว่าเขามาจริงหรือป่าว และเธอก็เห็นยงฮวายืนอยู่หน้าบ้านที่ยืนตะโกนเรียกชื่อเธอเพื่อให้เธออกมาเจอเขา
ฮึก.ฉันขอโทษนะพี่ยงแต่ฉันไม่ต้องการที่จะเจอพี่จริงๆฉันเริ่มที่จะตัดใจจากพี่ได้แล้วแต่พี่ดันกลับมาตอนนี้ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกไม่แน่ใจกับหัวใจตัวเองแล้วพี่ช่วยกลับไปเถอะนะ ............. ขอโทษนะคะพี่ยง
ทำให้ชีวิตของฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ ต้องมาเจอความเจ็บปวดแบบนี้กับความรู้สึกอะไรบางอย่างที่กำลังจะก่อตัวขึ้นมาฉันจะมีความสุขแบบคนทั่วไปเลยไม่ได้หรอ?....
อัพแล้วนะคะ ช่วยเม้นกันหน่อยน้าา ไรเตอร์เห็นมีคนเม้นกันน้อยมากเลยรู้สึกท้อขึ้นมาแล้วล่ะค่ะถ้าเกิดไม่เม้นกันเลยเอาแต่อ่านกันขอบอกว่าเสียใจมากเลยนะคะ ช่วยเม้นกันหน่อยนะคะTT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น