คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ▪ 2%
⌠ 하나 ⌡
ึ!
ฟิ้ววว
ึ!!
"ผนัห้อูะทะลุไปห้อ้าๆแล้ว"
ผมหยิบลูอำเ็มมือปาไปที่เป้าพร้อมันทีเียว หุหิๆๆๆๆๆ เห็นระานปาเป้าที่ผมอุส่าสั่ทำเป็นรูปหน้าิมอินโยเพาะยิ่โมโหๆๆๆๆๆ อยาให้เ้าัวในภาพเ็บริๆเวลาผมปาลูอแหลมนี่ไปิ้มหน้า =_=
หลัาอินเ้าห้อล็อประูทำให้ผมามไปวนหน้าไม่ไ้ ไม่ว่าผมะทุบประูู่เผาห้อหมอนั่น็ไม่ออมาแน่สิใระไปทำริ ผมเลยมาสบิสบใที่ห้อแบฮยอนแทน
ผมเินไปถอนลูอนับสิบที่ปัหน้าอินออพร้อมเินมายืนประำทีเรียมปาใหม่ !!
"เฮ้ย ยอู้พอเถอะนะนะ" แบฮยอนวิ่ปรีมาแย่ลูอในมือผมไป ผมหันไปทำาวานยิ่อารม์เสียทำไมอบัใ
"เอ่อ..ใเย็นินีู่ไม่ใ่ระานปาเป้านะเว้ย" ผมถอนหายใเ็ๆ ทิ้ัวนั่บนโฟา
"โทษทีูโมโหนี่หว่า" แ่ิว่า้อลับไปเอสภาพห้อแบบนั้น.. =_=
"เอาี้ไปหาอะไรินลาหลัมอับพวูีว่าะไ้อารม์ี" นั่นสิั้แ่เ้าผมยัไม่ไ้ินอะไรเลยเพราะมีสอบย่อยเ้าแ่ันื่นสายลาวัน็มีเ้าห้อแล็บสรุปนอนเย็น็ยัไม่ไ้ินอะไร
ผมถึไ้หุหิอินนานี้แหละมั้นี่็ไม่ใ่รั้แรที่อินพาเพื่อนเ้ามาแล้วทำห้อรมันนับรั้ไม่ถ้วนแ่ผม็ะบ่นๆๆๆๆนเหนื่อยแล้ว็เ็บวา แ่วันลับอยา่าหมอนั่นมาว่าแ่บ่น
"ไอานยอล! มัวแ่เล่นเมมานี่!"
"ไรๆๆๆๆๆ มีอะไรร้าบบบบบ" านยอลว่าอยเมส์ระิหามาหาเ้านายทันที
"ไปลาันเร็วๆ"
.
พวเราเินูแผายอ้าทาบาร้าน็เป็นนัศึษาายสวนมาเป็นอ handmade อิปาถะ บลาๆ านยอลบ่นหิวพวเราเลยแวะทาน้าวัน่อน อนแรผมปิเสธเสียแ็ว่าะไม่ินอาหารี่ปุ่นแ่สอเสีย่อหนึ่แพ้เห็นๆ
ผมเลย้อำยอมินอาหารี่ปุ่นลท้าย้วยื้อลูิ้น้าทาิน่อเพราะผมินอาหารี่ปุ่นไปนี๊เียวมันไม่อร่อยเลยสำหรับผม ลมันสอนทั้ใพาผมมาให้อารม์ีแน่มั้ยเนี่ย
"านยอละินทำไมเมื่อี้ไม่ื้อวะ"
"แย่มึอร่อยว่า =)O(=" ผมี้เียแย่ับมันเลยให้ไปทั้ถุไอบ้านี่ ถ้าผมื้อแล้วมันไม่ื้อแ่มาแย่ินราวนี้เ็บัวแน่
"ป้อนูมั้ อ้า อ้ามม" แบฮยอนที่เินนำอยู่ถอยลับมาอ้าปารอลูิ้น(เยเป็น)อผมาานยอล
"อฟรีหร่อยริอะ ้ำๆ" าลยอลิ้มลูิ้นใส่ปาแบฮยอน ผมเบือนหน้าหนีามันสอัวเห็นแล้วอยาบะโหล หันไปมอรอบๆ่อนะสะุาับ้อนสีเทาๆ นั่นมันอินับพ้อเพื่อนและ่อนที่พวนั้นะเห็นผมเ้า ผมหันไปลาแบฮยอนับานยอลเินอ้อมไปทาอื่นทันที
"เฮ้ยๆ รีบไปไหนวะ แ่ๆ ลู ิ้นะ ิ อ" านยอลสะบัมือผมเอาไปทุบอัวเอ ผมใรีบส่ใน้ำให้มัน
"น้ำๆ เป็นไบ้าวะ" ผมับแบฮยอน่วยทุบหลัให้
"พอๆหายแล้ว ะายเพราะมึสอัวเนี่ย เ็บนะเว้ย"
"อโทษ" ผมยมือไหว้ปลๆอย่ารู้สึผิ หนีอินแ่นี้เพื่อนเือบายวยริๆที่เอหมอนั่น
"หนีไรวะยอู" แบฮยอนถาม
"อิน" หน้าผมเ็ึ้นมาทันที้อพูื่อหมอนั่น
"อ่อ.. เฮ้ยนั่น!! *O*" ผมาโใามแบฮยอนอยู่ๆมัน็แหปาร้อเสียัี้มือไ้้านหลัผม ผมนึว่าอินเรียมวิ่เ็มทีแ่ลับโนแนแบฮยอนเี่ยวอลาผมไป้าหน้ามันลายเป็นว่าผมเินถอยหลัเ้าหาอะไรไม่รู้
"แบฮยอนใหู้เินีๆ่อนสิวะ" ผมสะบัแนมันออ แ่ๆ อะไรอมันเนี่ยผมหันหลัลับไปมอปราว่าเป็นร้านเรื่อประับเ่าๆ พระเรื่อ เรื่อสัโล อ่อ…
แบฮยอนมันบ้าสะสมอพวนี้น่ะผมูไม่เป็นหรออันไหนสวยไม่สวยอย่าเียวที่รู้ือมันเ่าและูลัแปลๆ
"พวมึูไปนะูไปื้อน้ำแพ้พพพ" านยอลบอ่อนปลีัวหายไปเย อะ อ่าวผม็อยาไปื้อน้ำ้วยนะไม่อยายืนรอแบฮยอนเลือเลยอะเบื่อ มันเลือโร.นานูนั้นูนี่เละออแล้วรับ =_=
ระหว่ารอผม็แ้เ็โยารมอนั่นนี่ไปเรื่อยอเ่าๆพวนี้มันสวยรไหนเนี่ย ทว่าสายาผมลับสะุเ้าับำไลวหนึ่
ผมมอมัน่อนัสินในหยิบึ้นมาูใล้ๆ ำไลเินเรียบๆผมหมุนมันเรื่อยอย่าสนใ้านในมีภาษาอะไรที่อ่านไม่ออสลัไว้มีลวลายผีเสื้อับเถาวัลย์ูสวยแปลา ้านนอมันูเป็นำไลเินธรรมาที่เรียบมาแ่ผมลับสะุาับมันเนี่ยนะ ผมำลัะวามันลับทีแ่ิทีว่า..
"ำไลสวยอะยอู" แบฮยอนทัเสีย่อน ผมเลยยื่นำไลนี่ให้
"เอาไปสิ"
"ไม่อะ มึื้อสิสวยนะ" ผมมวิ้วมอำไลในมือ ถามว่าผมอยาไ้หรออบไ้เลย..ไม่
"ไม่อะเี๋ยวัน" ือผมไม่่อยอบใส่เรื่อประับเท่าไหร่รู้สึันและรำา แ่พอผมะวามันลอีรอบ็..
"พ่อหนุ่ม.." ยายเ้าอร้านลับทัผมไว้ ผมเลยไม่ไ้วามันับที่สัที
"รับ?"
"ำไลนั่นมันรอพ่อหนุ่มมาลอ"
"ห๊า / ห๊ะ" ผมับแบฮยอนอุทานพร้อมันๆ รอผม รอผมเนี้ย? น่าลัวไปแล้วผมรีบวามันลทันที
"เอ่อ..ูไปรอ้านอนะ" ผมอัวออมาร้านนั้นทันที ยายพูอะไรอะน้ำเสียริัแบบนั้นหมายวามว่ายัไ
วูบหนึ่ลมาทิศไหนไม่รู้พัผ่านไปนผมลุแปลๆเลยล่ะ อเ่าแบบนั้น้อมีผีสิัวร์ เฮ้อ
.
.
"มึๆ นั่นยอูใ่มั้ยวะ" ผมหันไปมอทาที่ไอเทาเพยิหน้า ัวเี้ยแถมสีผมแเ่นแบบนั้นใ่สิ
"อืม"
"ีเลยูวระไปอโทษสัหน่อยที่ทำห้อเาร" เฮุนบหัวไอแพน้าสมอน้อยไปทีโยที่ผมไม่้อลมือเอ
"เาะไ้บอมึว่า อย่าเสนอหน้ามาที่ห้อเาอีะีมา" ..อืม อาะใ่แบบที่เฮุนมันพู
"แ่นั่น็ห้อไออินเหมือนัน โอ๊ย" เฮุนัไปอีอ ีผมะไ้ไม่้อออแร
"มึทำห้อเารแ่ไอเพื่อนำมึไม่ไ้เ็บวา นทำือยอูเว้ยไอโ่" ถูอีนี่ลผมหรือมันที่เป็นรูทเมทไอัวเล็นั่น
"มึนี่เลวเนอะอิน" ผมบผั๊วะที่หัวไอเทาเอที ไอนี่รู้สึนที่ทำห้อรเิรึ่เปอร์เน็มันนั่นแหละ
"โอ๊ยๆๆ พวมึ!!" ผมไม่สนใแ่มอไปทายอูที่อยู่ในร้านายเรื่อประับเ่าๆับเพื่อนที่ื่อแบฮยอน แล้วอยู่ๆไอัวเล็็ทำาโแบบเวลาใหรือโมโหอบทำประำ(บาทีอาะโอยู่แล้วแ่ทำให้โอีเ่มา-_-)่อนวาำไลในมือลแล้วรีบเินออมา ไม่นานแบฮยอน็เินามออมาแล้วทั้สอน็เินไปทาอื่น
หมอนั่นใอะไร.. ทำไมผม้ออยารู้ไม่อยารู้สัหน่อยแ่ามันพาผมเินไปที่ร้านนั่นแล้ว
"มาทำไมวะ" ไอเทาถาม
"หาอะไรอยู่พ่อหนุ่ม.." เสียยายเ้าอร้านัึ้น ผมเลยถามว่าผู้ายสอนเมื่อี้มาื้ออะไร ยายแ็ส่ำไลเินวหนึ่มาให้ผม อย่าบอนะว่าไอัวเล็มันลัวำไล
"ำไล?" ผมถามยาย
"ื้อไปให้แฟนสิพ่อหนุ่ม" ถึผมะหล่อแ่ผมยัไม่มีแฟนหรอรับ(แหม้า)
"ผมไม่มีแฟนรับ" ผมส่ำไลืนแู่เหมือนยายแอยาาย..มา
"ื้อให้พ่อหนุ่มผมแนเมื่อี้็ไ้่ะ" ทำไมผม้อื้อให้หมอนั่น้วยวะ
"ำไลไรวะ ยอูอยาไ้หรอ"
"ใ่่ะพ่อหนุ่มนเมื่อี้อยาไ้.. 
"มึไม่ื้อูะื้อเอ ถือเป็นารอโทษยอูที่พวูทำห้อรบ่อยๆ" ไอเทาทำหน้าสำนึผิ่อนะพยายามแย่ำไลในมือผม
"ผมื้อเอรับ"
ความคิดเห็น