คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : DOFICKYUMIN [SF] TEACH PHYSICS
“โอ๊ยยยย อิ่มว่ะ พวกแกไม่มีห้ามฉันเลยคืนนี้ต้องท้องอืดแน่ๆเลย”บ่นอุบอิบโดยที่มือป้อมๆก็ยังกุมท้องไว้อยู่ ก็ดูสิเข้าไปซิลเล่อร์ตั้งแต่สามโมงยันตอนนี้สองทุ่มเพิ่งจะออกมา กินกันบ้าระห่ำไม่ลืมหูลืมตาเลย คืนนี้ซองมินต้องท้องอืดนอนไม่หลับแน่เลย ฮืออ
“ก็แกนั่นแหละไอ้อ้วนฉันบอกให้ออกมาตั้งแต่หกโมงแกก็ไม่ยอมบอก ยังไม่อิ่ม ไม่อิน ไม่ได้เดี๋ยวไม่คุ้ม เป็นไงล่ะท้องอืดเลย สมน้ำหน้า”ฮึ่ย ไป เรียวเกียบเดี๋ยวแกจะโดน ก็ไปซิลเล่อร์ทีนึงจานละไม่ต่ำกว่าสองร้อยนะ ก็ต้องกินให้คุ้มสิ ฉันไม่ได้รวยเหมือนแกนะเว้ย
“หุปปากทั้งคู่แหละ บ่นหงุงหงิงอยู่ได้ ปวดท้องจะตายอยู่แล้ว ไปเหอะกลับบ้านอยากกลับไปนอนแล้วเนี่ย”ไอ้นี่ก็อีกคนกินก็เยอะทำไมมันไม่อ้วนเลยวะ? อิจฉาอ่ะทีฉันนะกินไปแค่นิดเดียว(?)อ้วนเอาอ้วนเอา ฟ้านะฟ้าทำไมทำร้ายซองมินแบบนี้
“เอ่อ กลับก็กลับ ฉันก็ปวดท้องจะแย่อยู่แล้ว แต่ขอแว๊ปไปดูเคสไอ้โฟนแปปนะ อยากได้ลายใหม่อ่ะอันนี้เก่าแล้วเบื่อ”หยิบไอ้โฟนน้องรักออกมาตั้งแต่ซองมินซื้อไปเมื่อหกเดือนที่แล้วยังไม่ได้เปลี่ยนเลย ทั้งเก่าทั้งสกปรกน่าสงสาร
“โคตรจะสมควรอ่ะเปลี่ยนสักทีเหอะใช้มาเป็นเดือนๆยังไม่เปลี่ยนสักที เอ่อใช่
ฮียั่วไปเปลี่ยนลูกกลิ้งบีบีกันเหอะของฉันมันกลิ้งไม่ไปและ เอ๊ะหรือไม่ต้องเปลี่ยนรออาทิตย์หน้าป๊าจะซื้อไอ้โฟนให้แล้ว เอาไงดีวะ”ย่ะ ไอ้เกียบไอ้รวยขออะไรป๊ามันก้ให้จะเอาบีบีไอ้โฟนไอ้แพดได้ทันที ชิส์
“ไม่ต้องเปลี่ยนหรอก ตังค์เยอะนักไง? จะได้ไอ้โฟนแล้วบีบีก็ไม่ต้องไปสนใจมันและ”พูกถูกฮียั่ว ก็เรามันไปได้รวยเหมือยไอ้เกียบหนิ
“แหมมม ฉันไม่ได้แรดยั่วเหมือนแกหนิ ไปยั่วเจ้าของร้านโทรศัพท์จนได้บีบีมาเครื่องนึงแล้วนี่” เอ่อ ลืมไปเลยนะเนี่ยเรื่องนี้ ซองมินยังจำวันนั้นได้แม่นเลยวันนั้นวันที่ฮีชอลได้ฉายาฮียั่วมาวันแรก ไอ้ยั่วนี่นะยั่วได้โล่จริงๆ ยั่วแล้วยังได้ของกลับมาอีกแต่ละอย่างที่มันยั่วมาแพงๆทั้งนั้น
“ฮ่าๆ เรื่องงี้นะใครดีใครได้เฟ้ย ก็ว่าอยู่เสาร์นี้อาจจะไปดูหนังกะมันซะหน่อย ตื๊ออยู่ได้น่ารำคาญโทรมาอยู่นั้นแหละ”
“ไปกับพี่กึนซอกเค้าอย่างนี้จะเปลี่ยนเป็นอะไรล่ะครับ ไอ้ยั่ว”มันมีแผนการแน่ๆอ่ะ ร้อยวันพันปีพี่เค้าโทรหามันมันก็ตัดทิ้งไม่ก็รับแล้วไม่พูดจนพี่เค้าต้องวางไป มีแผนแน่เชื่อซองมินมั้ยล่ะมันจะเอาไอ้โฟนเชื่อสิ ก็ไหนๆเราทุกคนในแก๊งจะเปลี่ยนมาใช้ไอ้โฟนกันหมดแล้วมันไม่ยอมเสียหน้าหรอกไอ้ยั่วนี่น่ะ
“เฮ้ยไรวะ รู้ทันอีกละเบื่อว่ะ ฮ่าๆๆ ครั้งนี้เอาไอ้โฟนสิไอ้อ้วนเปลี่ยน ไอ้เกียบก็ยังจะเปลี่ยนแล้วฉันจะใช้บีบีหาพระแสงอะไร?”
อื้มก็จริงรู้มั้ยในบีบีพวกเราสามคนเนี่ยคนในบีบีมีกันแค่เราเนี่ย คนอื่นเพื่อนเค้าเกินร้อยแต่เราแอดกันอยู่แค่นี้ บีบีซองมินมีแค่ไอ้ยั่วกับเกียบส่วนบีบีเกียบก็มีแค่ซองมินกันยั่วก็เช่นกันกับไอ้ยั่วที่ในบีบีมีแค่ซองมินกับเกียบเหตุผลง่ายๆเลยคือ พวกเราไม่ชอบคบใครเท่าไหร่คนเยอะก็ปัญหาเยอะ คบมันซะแค่นี้แหละพอแล้วไม่มีปัญหาดีชอบ อิอิ
“เอ่อ เอางั้นก็ได้งั้นวันนี้ก็ไปซื้อเคสไอ้โฟนของไอ้อ้วนแล้วกลับบ้านเนอะ”จบบทที่เกียบอุคที่หาวหวอดๆจะกลับบ้านไปนอน
“เฮ้ย งั้นยังไม่ต้องไปซื้อหรอกไว้มาซื้อกันวันเสาร์แล้วกัน ไอ้ยั่วงั้นตอนแกซื้อเคสอะซื้อเผื่อฉันด้วยอันนึงน้า นะให้พี่กึนซอกเค้าซื้อให้อ่ะ เครื่องนึงตั้งหลายร้อยตังค์หมดกระเป๋าแล้ว นะนะ”ทำสายตาปิ๊งปั้งไปให้ไอ้ยั่วให้กิ๊กมันซื้อให้ทีเดียวไปเลยไหนๆก็ต้องเสียเงินและ ฮ่าๆ
“เอ่อ ๆ ไว้นะหยิบมาให้เอาสีชมพูใช่มะ ต้องของแท้เท่านั้นด้วยล่ะสิ”แหนะรู้ทันอีก ช๊อบชอบเพื่อนรู้ใจงี้อ่ะ ฮ่าๆ
“แล้วแกอ่ะเอามั้ยไอ้เกียบจะได้ซื้อมาทีเดียวเลย”
“ไม่ต้องว่ะแค่เคสไม่กี่ร้อยฉันซื้อเองได้”
“เอ่อ ลืมไปเราพูดกับคุณหนูคิมเรียวอุคอยู่นี่น่า ไอ้ลูกสถาปนิกอันดับหนึ่ง ไอ้รวย”เยี่ยมไอ้ยั่วเหน็บมันเข้าไป ฮ่าๆๆๆๆ
“โอ๊ยไอ้บ้า หยุดเหน็บสักทีไปเหอะจะกลับแล้ว ง่วงจะตายแล้วเนี่ย “ปิดท้ายด้วยหาวอีกหวอด อะไปๆกลับก็กลับ
“งั้นฉันแยกกับพวกแกตรงนี้เลยนะเดี๋ยวเดินไปขึ้นรถไฟฟ้าด้วย แกก็กลับดีๆนะไอ้ยั่วนั่งรถเมล์นะอย่าไปยั่วพี่กระเป๋าจนโดนลวนลามเหมือนครั้งที่แล้วอีกล่ะ งกอะไรหนักหนาวะแค่ไม่กี่วอนเองนะเป็นไงล่ะโดนหอมแก้มแทนค่ารถเลย”ฉันล่ะงงกับแกจริงๆพี่กึนซอกนะให้ทีเป็นหมื่นแถมกิ๊กรุ่นน้องของแกอย่างคิมบอมให้มาทีก็ไม่ใช่น้อยแล้วยังมีบรรดากิ๊กอีกมากมายที่ให้แกไม่ต่ำกว่าพันทุกครั้งที่แกแค่ไปนั่งกินข้าวกับเค้านะ งกอะไรหนักหนาเพื่อนฉัน
“ก็ฉันไม่มีพ่อแม่ให้แบมือขออย่างพวกแกนี่ จะใช้อะไรก็ประหยัดๆค่าเช้าคอนโดเดือนเท่าไหร่ ค่ากินอีกล่ะ โอ๊ย ไม่ใช่น้อยๆนะไอ้อ้วน ได้มาเท่าไหร่มันก็เหมือนไม่พอว่ะ”อื้มก็จริง สงสารไอ้ยั่วเหมือนกันไม่ได้อยู่กับพ่อกับแม่ อยู่ตัวคนเดียวมาตั้งแต่เล็กๆมันก็งกเป็นธรรมดานะ
“น้อยๆหน่อยไอ้ยั่วแกอยู่คอนโดของพ่อฉันนะ แกเคยจ่ายด้วยหรอวะค่าห้องเนี่ย? แม้แต่ค่าน้ำแค่ไม่กี่วอนพ่อฉันยังไม่เคยให้แกออกเลยนะ ไอ้ยั่วมั่วแหลก”เอ่อจริงซองมินลืมไปเลยว่าไปยั่วอยู่คอนโดของเกียบ
“เอาน่ากลับเหอะๆ พูดมากจริงพี่ยอโซปอยู่ไหนแล้วอ่ะ มาถึงยังฉันจะได้ไปส่งที่รถ”
“มาถึงแล้ว งั้นฉันกลับก่อนนะเดี๋ยวคนขับรถรอนาน ไปแล้วไอ้อ้วน ไอ้ยั่วเจอกันๆ”
โบกมือลาเพื่อนตัวผอมมากถึงมากที่สุด ไอ้นี่มันติดหรูมีคนคอยขับรถมารับมาส่งแอบอิจฉามันนิดๆนะเนี่ย
“ไอ้ยั่วงั้นฉันไปก่อนนะปวดท้องแปล๊ดๆว่ะอยากรีบกลับเดี๋ยวพี่อีทึกแกจะบ่นเป็นป้าซะก่อน”ปวดท้องซองมินปวดท้อง กินเยอะเกินไปปวดท้องงี้ตลอดเลย
“อ้าว ป๊าม๊าแกไปไหนอ่ะ อยู่กับพี่อีทึกอีกแล้วหรอวะ?
“ป๊าไปต่างจังหวัดม๊าไปจำศีลที่วัดกับชาวแก๊ง ไปทีนี้แหละนานเป็นเดือนแน่ๆไปกับเพื่อนทีไรไม่เดือนก็เกือบสองเดือนตลอด” อื้มก็จริงนะเนี่ย ทุกวันนี้ก็ไม่แตกต่างกับซองมินอยู่กับพี่ชายแค่สองคนนะเนี่ยกลับบ้านทีก็เจอแต่พี่อีทึกป๊าม๊าไปเที่ยวกับเพื่อนตลอด
“เอ่อ งั้นโชคดีนะเว้ย เจอกัน กลับดีๆล่ะไอ้อ้วน”
“เออ ระวังตัวด้วยนะไอ้ยั่ว กลับดีๆมีอะไรรีบโทรมานะ บ๊ายบาย”
โบกมือลากันและกันเป็นครั้งสุดท้าของวัน ชีวิตในแต่ละวันมันเป็นแบบนี้ไปแล้ว วันนึงซองมินไม่สนใจหรอกว่าใครจะมาโรงเรียนเพื่ออะไรแต่ซองมินมาโรงเรียนเพื่อมาหาเพื่อน มาเจอไอ้เกียบกับไอ้ยั่ว มาคุยมาเม้าท์ มานินทาเพื่อนคนอื่นหรือชาวโลกคนอื่นที่เห็นและพร้อมที่จะคันปากเม้าท์ได้ตลอดเวลา
มีผู้คนมากมายหลายคนที่ไม่คิดแม้แต่จะเข้ามาคุยกับพวกเราอาจจะเป็นเพราะพวกเราปากร้าย ขี้เม้าท์แถมเรื่องมากอีก ใครๆก็ต่างพากันไม่ชอบแค่เห็นพวกเราเดินมาก็หลบกันหมดแล้ว น่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ พวกเราน่ะไม่มีอะไรหรอกแต่เข้าใจพวกขี้อิจฉามั้ยเห็นใครเด่นกว่า ดังกว่าก็พากันเกลียด พวกเราเบื่อคนพวกนี้ใจจะขาด
แต่จริงๆแล้วพวกเราไม่มีอะไรเลย ไม่มีความน่ากลัวสักนิด แถมยังติ๊งต๊องอีกต่างหากไม่ได้น่ากลัวอะไรเลย
แต่ก็ดีแล้วแหละถ้ามีเพื่อนมากมายแต่ถ้าไม่จริงใจต่อกันมันก็ไม่มีประโยชน์สู้คบกันแค่นี้แล้วมีแต่ความสุขมันดีกว่ามีเพื่อนเป็นร้อยๆแต่หาความจริงใจไม่ได้ เนอะ
.
...
เอ๊ะ แต่วันนี้ทำไมอาจารย์ฝึกหัดนั้นถึงเอาโพยมาให้ฉันล่ะ หรือสงสาร เอ๊ะหรือสมเพชวะ น่าเกลียดจริงๆถ้ามาสมเพชฉันน่ะ
ก็แค่ฉันผ่านวิชาฟิสิกส์วิชาที่โหดที่สุดของสายวิทย์คณิตเท่านั้นเอง ฮ่าๆ
แต่ก็แปลกอยู่ไม่น้อยนะทำไมถึงเอาโพยมาให้ล่ะ แถมยังใส่แว่นดำเข้ามาอีกต่างหากหรือว่าเป็นตาแดง โตป่านนี้แล้วยังเป็นตาแดงอีกหรอ?
โอ๊ยไม่คิดแล้ว ช่างเค้าเถอะจะเอาโพยมาให้เรื่องอะไรก็ปล่อยเค้ารู้แค่ว่า อีซองมินคนนี้ผ่านวิชาฟิสิกส์สุดหินก็พอแล้ว ฮ่าๆๆ
...........
สถานนี้ต่อไป....
เฮ้ยเกือบแล้วมั้ยล่ะเพราะอาจารย์ฝึกสอนนั้นคนเดียวเกือบทำให้เลยบ้านแล้ว ไม่น่าคิดถึงเลย แต่ยังไงก็ขอบคุณนะฮะ ที่ช่วยให้อีซองมินคนนี้ไม่ตกฟิสิกส์ เฮ้อแค่คิดถึงวิธีซ่อมก็จะอ้วกแล้ว
“ติ๊ด ติ๊ด"
- ไอ้ยั่ว -
ไอ้อ้วนแกอย่าลืมกินยาลดกรดตามด้วยน้ำร้อนนะเดี๋ยวนอน
ไม่หลับแล้วจะมาลำบากฉันต้องคุยเป็นเพื่อนแกจะแกง่วงนะ
เป็นห่วงนะไอ้อ้วน
โอ๊ย นี่แหละที่ซองมินบอกไม่มีใครดีเท่าเพื่อนพวกแบบนี้อีกแล้ว
ถึงจะด่ากันฉอดๆแค่ไหนตอนอยู่ด้วยกันแต่ความจริงคือพวกเรารักกันและพวกเราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันตลอดไป ให้ตายยังไงซองมินก็จะไม่ทิ้งไอ้ยั่วและไอ้เกียบ
“ติ๊ด ติ๊ด”
- ตะเกียบอุค -
ตายบนรถไฟฟ้าไปยังวะ? ปวดท้องอ่ะอย่าลืมไปอึล่ะ
มันจะได้ไม่หมกใว้ในท้องจนอ้วน อ้วน อ้วน ฮ่าๆๆ
กลับดีๆนะ เป็นห่วงๆ
นันไง เห็นมั้ยล่ะมีเพื่อนแค่นี้นะดีแค่ไหน ขอบใจจริงๆที่คอยเป็นห่วง คอยดูแลฉันเพราะเราสนิทกันมากจนรู้ไปทุกอย่างของกันและกันรู้แม้กันทั้งน้ำเสียงเวลาปวดอึฮ่าๆ
ขอบคุณฟ้านะฮะที่ส่งเพื่อนดีๆแบบนี้มาให้ซองมิน แค่มีเพื่อนดีๆแบบนี้ซองมินก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
......
...........................................................................................................................
โมและเพ้นท์ขอขอบคุณคอมเม้นทุกคอมเม้นท์และกำลังที่ส่งให้นะคะ
ขอขอบคุณมากนะคะ ^^
MinKyuYe IS Mine
minde
Chokyu LUV Leemin
J&P- -P&J
km 137 foever
KYuMIn-137
aoyaanya
-l3aiiTo'NG-137!!
dre_am_182769
zaiiw
kyumin_only137
arounddao
hermiony129
Blue rose love suju shinee
youstaff
bfany
KM2Lover
hfromj :)
\/(*๑๑*)\/
NamFonChoi
Jee hye
jaehee18
pepper_mint
chokyu
sakapo50
chokyu
neiysaing2
minjah
~Lollipop~Girls
Jee hye
เจ้าหญิงคาโนวาล
meenie
Love SUJU13
Jolokia
first star
plaiss
'MIN'
theft13
CaTziii_{DH}
ส่วนใครที่กำลังรอเรื่อง don't know my heart เวอร์ชั่นคยู อดใจรอกันอีกนิดนะคะ~
ความคิดเห็น