คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : พ่อมดหน้าใส กับนายจอมบู๊,, 5
5
.
.
.
“โห ! ื้ออะไรันมาเยอะแยะเนี่ย ?” ยูฮยอนมอผมที่ถือถุใส่เสื้อผ้ามาเ็มมือทั้สอ้า แถมใ้ปาาบไว้อี 3 ถุ = =
“เอื้อ อ้า อ่ะ อิ(เสื้อผ้าน่ะสิ)”
“หือ ? OoO”
“อื๊อ มา อำ ไอ ไอ้ อู๊ เอ๊อะ แอ๊ะ (ื้อมาทำไมไม่รู้เยอะแยะ)” ผมยัพยายามสื่อสาร่อไป
“หะ...หา ? -0-”
“อ้าน อวย อั อ๋อ(บ้านรวยนัหรอ)”
ป๊อ ~
“เอาถุออ่อนสิ ยัยโ่ !” ฮันยอีหัวผม T T เห็นไหมล่ะรับ านั่นเถื่อนริ ๆ
“เออ อิ อ้วย เอ๊อะ (เออ ริ้วยเนอะ)”
โรม !
ไม่้อสสัยว่ามันือเสียอะไร เพราะมันือเสียนายฮันยอถีบผมนั่นเอ T^T
.
.
.
ในโลเวทย์มนร์
“ฮยอแลูพ่อ...ระิ ๆ T.T ่าน่าสสาร ระิ ๆ” หนุ่มวัยมีอายุำลัสะอื้นอยู่ภายในห้อทำาน พร้อมับมอภาพในอ่าน้ำให่ึ่บรรุน้ำสีฟ้าไว้้านใน สะท้อนให้เห็นภาพอลูสาว? อัวเอถูมนุษย์ใร้ายใำถีบยันโรม = =
“ระิ ๆ นี่น่ะหรอ เนื้อู่อลู T T ทำไมเาเถื่อนอย่านี้ล่ะลู ระิ ๆ” เายันพร่ำรำพรร่อไป
“ศาสราารย์วีเนียโหเรารึเปล่า ว่าบุลท่านนี้ือเนื้อู่อลู ฮยอแ ระิ ๆ ToT” ผู้เป็นพ่อร้อไห้้วยวามสสารผู้เป็นลู
“อะไรนะ ? ีวอน” ฮันยอพูโทรศัพท์้วยสีหน้าที่ใ
“ไฟไหม้ ? ะรีบไปเี๋ยวนี้ล่ะ” เาวา แล้วรีบหยิบุแรถเพื่อรไปยัสถานที่เิเหุ
“ไฟไหม้ ? ไหม้ที่ไหนัน ?” ผมที่แอบฟัอยู่ึรีบามไป โยใ้วิธี แมิวิสเทียม(พนานุรมบับพ่อมหน้าใสฯ: ล่อหน)
.
.
.
“ไหม้ที่ไหนไม่ไหม้ ันไหม้ที่ห้อเ็บเอสาร.....” ผมเห็นายหนุ่มหน้าามเ้มเ้าสเป็ผม -///- ำลัพูอยู่ับฮันยอ
“เอาไีเนี่ย ? อสำัอยู่ในนั้น บ้าเอ๊ย......” เาำลัมอูภาพที่พนัานับเพลิำลัับไฟันอยู่
“้อเป็นฝีมืออพวมันแน่ ๆ....” หนุ่มสุหล่อพูับฮันยอ เามอหน้าันอย่ารู้ทัน ฮันยอแสยะยิ้ม แล้วพูว่า
“้อเอาืน....”
“เอาไวะ ?”
“อืม.....” ฮันยอทำท่าิหนั
“นี่ ๆ ให้ัน่วยไหม ?” ผมเสนอหน้าเ้าไป
ป๊อ ~
“ไปไล ๆ เลยยัยโ่ !” นี่ะพูี ๆ ับผมสัรั้ไม่ไ้รึไหา ? อูย....แถมยัีหัวอี
“เอาน่า ฮันยอ นายนี่อาะ่วยไ้นะ” หนุ่มหล่อโนใผมพู
“ใ่ ๆ ^^” ผมยิ้มให้นายฮันยอที่มอผมอย่าไม่่อยะเื่อ (แถมมอั้แ่หัวรี_น
“ั้นนายไปหาเรื่อ่อยับพวมันใหู้หน่อย - - ” เาพูอย่าไม่แยแส
“เรื่อแ่นี้เอ สบมยห.” ผมยิ้ม แล้วเา็เินนำผมไปที่รถ แล้วับรถไปยัสถานที่แห่หนึ่
5 นาทีผ่านไป = =
เอี๊ย !
“นี่นายับี ๆ ไม่เป็นรึไห๊า !” เาเล่นับ 140 มาลอทา แถยัเบระแรเลย
ปั !
“น่าน ปิประูใส่อี = =; ” ผม้าวาออารถ แล้วเินามหลัเาไป
หน้าึเ่า ๆ ร้า ๆ ……
“นาย้อะโนว่า ‘อยู่ไหนวะ แน่ริออมาิเว่ย !’ ” เาบอผม
“เอ่อ..... อยู่ไหนว๊า าา ! แน่ริออมาิเว่ย ยย !” ผมะโนเสียั้อไปทั่วทั้บริเว
“ที่เหลือนายัหารเอนะ ันะรอในรถ” ฮันยอพูแล้วเินเ้าไปในรถ เหลือผม ับสามลมที่พัผ่านไปมา.... .
ึ ั ึั ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
เสียฝีเท้าเหมือนมีลุ่มนำลัวิ่มาทาผม T T เริ่มลัว ๆ แล้วสิ
ึ...ั
1 นาที ำอบปรา..... . พวายในุำเป็นโย O.O
“แเรียันหรอ ว่าไ หนุ่มน้อย ?” ไอ้หน้าปลาไหลมันเริ่มเินเามาใล้ ๆ ผมแล้ว ผมึถอยออมาเรื่อย ๆ ไอ้บ้าฮันยอเอ๊ย ! นายให้ันมาทำอะไรเนี่ย
“เอ่อ.....ใ่ ! ันเรียแเอ !” ผมลั้นใพูออไป T^T
“มีอะไรั้นหรอ ?” มันเริ่มเลื่อนัวมาทาผม แล้วผม็ออห่าเรื่อย ๆ
“ัน...ัน ะมาหาเรื่อ่อยับพวแ ! ัมั้ย ?” แล้วผม็ถีบมันนล้มลไปอับพื้น
“ัารมัน !” สิ้นเสียอไอ้หน้าปลาไหล นนับสิบวิ่รูันมาทาผม อนนั้นผมยัำวามรู้สึไ้ี มันทำอะไรไม่ถูเลย ผมึ......
“เอาล่ะวะ ใ้าถา…..” ผมหยิบไม้ายสิทธิ์ึ้นมา แล้วเสาถาัารพวมันทีละน ทีละน และทีละน...
“เฮ่ย....อ๊า !”
พลั่ !
ผมถูผลันล้มลาทา้านหลั เผลอปล่อยไม้ายสิทธิ์ไปะแล้ว T.T
“หึ ๆ นายะมาเล่นายรรมับพวันรึไ ?” ไอ้หน้าปลาไหลพู มอไปทาลูน้ออพวมันบานที่ถูห้อยหัวับเสาไฟฟ้า่อแ่ แล้วเินมาร่อมัวผมไว้ ผมึหันหน้าหนี
“นะ...นาย”
“่อนอื่น มาสนุับพวันัรอบสอรอบเป็นไ ?”
“ม่าย ยย ไม่เอา !” น้ำาแห่วามลัวอผมเริ่มไหลออมา ระิ ๆ T^T
พลั่ !
“หึ ๆ นี่สำหรับที่พวแ่อวามวุ่นวายับไน์ลับอัน” ฮันยอพู ับไหน้าปลาไหลที่ลอยระเ็นไปสามเมร
เาเินไปที่ ๆ ไอ้หน้าปลาไหลนอนอยู่ แล้ว ....
ุ้บ !
“นี่ สำหรับที่แมายุ่ับนอัน !” เาเหยียบ้ำลไปที่หมอนั่น นเลือระอัออมาทาปา
“ไปบอหัวหน้าอแ้วย ถ้าไม่อยาาย ถอยออไปะ !” เาพูทิ้ท้าย แล้วึมือผมพาไปึ้นรถ
รถอฮันยอเลื่อนัวออไปอย่ารวเร็ว น....
ุ้บ !
ผมที่ลืมาเ็มันิรภัยน่าทิ่ม - -
“ยัยบ้า ! าเ็มัสิ” เาเอื้อมัวมาาเ็มัให้ับผม หน้ามันใล้ันนลมหายใอเารใส่หน้าผม -////- ร้อน ๆ หนาว ๆ แฮะ
“นี่ ! นายไม่สบายหรอ” เาพูใสผมเสียั = =
“ปะ...เปล่าะหน่อย -0-”
“นายื่ออะไร” เาถามเมื่อรถเลื่อนัวอีรั้ นี่อยู่้วยันมาสอสามวันแล้วยัไม่รู้ื่ออีหรอ ไอ้บ้า ! (แล้วแบอเาไปรึยัล่ะ ?)
“ลีฮยอแ”
“อือ” แล้ววามเียบปลุมอีรั้
ความคิดเห็น