คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2
เมื่อถึงครวาปฐมนิเทศจริงๆ เราสองคนเกือบมาไม่ทันเวลา นั่นเป็นเพราะพวกเราไม่รู้ว่ามันอยู่ตึกไหน(ในวิทยาลัยนี้มี8ตึกไม่รวมตึกเล็ก) หวุดหวิดไป3นาทีก็ดีเท่าไหร่แล้ว ขออย่าให้เราเป็นคนสุดท้ายเลยนะ
" สวัสดีนักเรียนนักศึกษาทุกคนในห้องประชุมแห่งนี้ ขณะนี้ขอต้อนรับทุกคนเข้าสู่การปฐมนิเทศเพื่อเข้ามาเรียนอย่างเป็นทางการ.... "
ผู้อำนวยการวิทยาลัยกล่าวต้อนรับ จะกี่ชั่วโมงก็ได้ไม่ว่า แต่ว่าตอนนี้คนที่นั่งอยู่ข้างหลังนั้นมันเป็นไอ้หมอนั่นอีกแล้วน่ะสิ จึงภาวนาในใจว่าขอให้งานนี้จบลงได้ด้วยดีและจบเร็วๆที แต่โอ้พระเจ้า! นี่มัน2ชั่วโมงกว่านะ ทำไมเขาพูดต่อความยาวสาวความยืดได้นานขนาดนี้เนี่ย?
และตอนนี้เหน็บกินไปครึ่งขาแล้ว เหงื่อแตกพลั่ก ขนาดนั่งคุกเข่านานๆยังไม่รู้สึกเหนื่อยขนาดนี้เลย อาจเป็นเพราะว่าเรากลัวเขารู้ความลับที่กำลังเกิดขึ้นในเย็นนี้ก็ไำด้
ผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง นักเรียนออกจากห้องประชุม และเข้าห้องเรียนของตัวเอง พวกเราเข้าไปที่ห้องปวช.1/10แล้วเลือกที่นั่ง แต่โชคดีที่เรากับเขานั่งไกลกันถึงริมห้องของทั้งสองฝั่งซ้าย-ขวา(แต่แถวเดียวกัน) ส่วนเจ้านั่นมันนั่งอยู่ข้างหลังผมใกล้ๆเลย ไม่รู้ว่าจะติดกหันเป็นแพอีกนานแค่ไหนกัน แต่ก็ดีอีกที่ว่าเรียนจริงน่ะวันพรุ่งนี้ วันนี้กลับบ้านก่อนน่ะก็เลยมีเวลากับ ' สิ่งนั้น' ได้นานอีกหน่อย และเป็นไปอย่างที่คาดไว้ นั่นไง! มันเดินเข้ามาทักแล้วไงล่ะนั่น
" ดีจังเลยนะได้เรียนที่เดียวกันด้วย^^ " " ไม่เห็นเป็นเรื่องน่าดีใจตรงไหนเลย - - "
" โทยะ เลิกแล้วนี้เราไปที่ร้านเลยป่ะ " " โทษที ฉันไม่ว่าง "
" งั้นตอนไหนถึงไปได้ล่ัะ? นายไม่ได้ไป3วันแล้วนะ " " ตอน3โมงเย็นละกัน "
" จะมาแน่นะ? " " เออสิมาแน่ นายรอได้เลย "
เมื่อออกจากประตูวิทยาลัย เรากับฮารุกิก็ได้ไปสถานที่ๆมีคนนัดเอาไว้ แล้ววันนี้พวกเราจะเอาเพลงอะไรดีนะ?
" เฮ้ยไอ้น้อง ทางนี้เว้ยทางนี้! " " ครับรุ่นพี่! "
" วันนี้เรามีสมาชิกใหม่นะ มันเป็นรุ่นพี่ปี2ที่พวกนายเรียน ชื่อว่า ' วายะ โยชิทากะ ' นะ "
" อะ ฝะ...ฝากตัวด้วยนะ....-///- " " ดีจังเลยนะครับที่มา ขอต้อนรับเข้าร่วมวงครับ^^ "
รุ่นพี่โยชิทากะน่ะ เขาเล่าให้ฟังก่อนเข้าวงเมื่อวานนี้ว่าเขาเกลียดเรามาก แต่เมื่อมาคุยกันแล้วกลับถูกคอมาก เพราะว่าพวกเรามันคอดนตรีเหมือนกันเขาจึงมาร่วมวงบอยแบนด์ใต้ดินกับพวกเราหลังจากได้ทดสอบฝีมือ(เราแอบดูเขาเล่น)ให้เราดูเมื่อ3วันที่แล้ว
อ้อ! ลืมบอกไปอีกอย่าง ว่าที่นี่เป็นสถานที่รวมตัวกันของสมาชิกวง ' KNighT ' แล้วคนที่เรียกเรารวมตัวกันนั้นคือรุ่นพี่ที่อยู่ปี3 คิริฮาระ นาโอยะ และก็โฮมิโนะ เรย์มิ หรือที่วงการเพลงใต้ดินที่เรียกเขาว่า ' แรมโบ้ ' นั่นเองครับ (ไม่ใช่แรมโบ้ระเบิดขวดนะ-*- ) และเป็นเกียรติมากที่เขามาอบรมพวกเราเองในวันนี้
" เอ่อ..ขอโทษครับ ผมสมัครเป็นมือกลองของวงนี้ได้มั้ยครับ? "
พวกเรามองตาค้าง เมื่อชายร่างสูงโปร่งผิวขาวเสียงเข้มเดินเข้ามาหาพวกเราเพื่อจะมาเป็นมือกลองของวงของเรา ซึ่งวันนี้เป็นวันแรกที่เราป่าวประกาศในเว็บวงดนตรีใต้ดินว่ารับสมัครมือกลอง ไม่ถึง2วันเขาผู้นั้นก็มาแล้วล่ะครับ
" ได้สิน้อง ไหนลองแสดงฝีมือการตีกลองให้ดูหน่อยสิ " " ได้เลยครับ "
แล้วการตีกลองของเขาสามารถดึงดูดโสตประสาทของผู้ฟังได้ไม่ใช่น้อย เสียงที่ดูหนักแน่นและเต็มพลังนั้นมันสะกดใจอารมณ์ของผู้ฟังให้รู้สึกตามท่วงทำนองได้ทันที ไม่ว่าใครทั้งที่อยู่ด้านในและด้านนอกห้องนั้นก็ต่างตะลึงไปตามๆกัน
" ตกลง พวกเรารับนายเข้ามาร่วมวง " " ขอบคุณมากครับ "
ผมว่านะ หน้าตาที่คมเข้ม แววตาที่ดูนิ่งสงบ ส่วนสูงที่แซงหน้าเด็กม.ปลายไปหลายราย(ประมาณ180ขึ้นมั้ง ) รูปร่างที่เหมือนนายแบบ เสียงทุ้มนุ่มสุภาพเรียบร้อย เขากินขาดแน่นอน พวกเราต้องนับถือถึงฝีมือและทุกอย่างในตัวเขาจริงๆ
" ตอนนี้มีสมาชิกวงครบแล้วใช่มั้ย รายงานตัวมาซิ! "
" สึซึมิยะ ฮารุกิ หน้าที่ร้องนำครับ " " โทยะ อากิระ รับหน้าที่เป็นมือกีตาร์ครับ "
" วายะ โยชิทากะ รับหน้าที่มือเบสครับ " " อาซาฮินะ มิสึรุ รับหน้าที่เป็นมือกลองครับ "
" เอาล่ะ! เริ่มแสดงฝีมือวันพรุ่งนี้อย่างเป็นทางการ เดินหน้าอย่างเต็มกำลัง! สู้ไม่สู้? " " สู้! "
" สู้สิสู้! " " สู้! สู้! สู้! "
" ส่งเสียง ' เยส ' ! " " เยส! โอ้....เยส! "
" ดีมาก การรวมพลจบกันแค่นี้ ทุกคนมารวมตัวกันที่หน้าลานน้ำพุตรงสวนเวลานี้นะ เข้าใจมั้ย? "
" ครับผม! "
เมื่อทีมมีสมาชิกครบแล้ว นัดรวมพลที่ลานน้ำพุหน้าสวนสาธษรณะหน้าสถานีรถไฟใต้ดิน เมื่อคิดเรื่องนั้นแล้ว ใจแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แต่เหมือนเราลืมอะไรไปเลยนะ?
และเมื่อดูที่นาฬิกาข้อมือ ก็พบว่านี่มันเวลา15.15น.แล้ว
" อ๊ะ! นี่มันเลยเวลาไป15นาทีแล้วนี่นา ต้องรีบแล้วเรา! "
แล้วอย่างนี้....เราจะแก้ตัวยังไงดีหว่า...............?
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น