[FIC B.A.P] All of my B.A.P short fictions

ลำดับตอนที่ #1 : [Ficlet] Scent & Savour [BangZelo]

Title: [Ficlet] Scent & Savour

Author: kyosama

Couple: Yongguk / Zelo 

Rate: PG-13

BGM: http://www.youtube.com/watch?v=k5SE5Ds8d9w 

Author’s note: อย่าคาดหวังงง (ลากเสียงยาว)

- Baby baby you're caramel macchiato

Still near my lips, your scent is sweet -

โมบายล์รูปดาวเหนือประตูร้านส่งเสียงดังกรุ๋งกริ๋ง

ชายหนุ่มในชุดเสื้อยืดสีเทากับยีนส์สีเข้มธรรมดา ทว่าก็ยังดูดีอยู่มากด้วยรูปร่างสูงโปร่งดุจนายแบบก้าวเข้ามาในร้าน มือหนึ่งยกขึ้นขยี้เรือนผมสีเข้มชื้นละอองฝนให้แห้ง ส่วนอีกมือหนึ่งก็ปล่อยประตูที่ดึงรั้งไว้ให้ปิดกลับเข้าที่เดิม

ฝนข้างนอกกำลังเทกระหน่ำ

เขาหุบร่มเก็บ วางพิงไว้ข้างประตูรวมกับร่มอีกสองสามคันที่วางไว้ก่อนแล้วของลูกค้าคนอื่น

กลิ่นกาแฟคั่วหอมอบอวลทั่ว บาริสต้าสองคนของร้านส่งยิ้มให้เขาจากหลังเคาท์เตอร์ ชายหนุ่มโค้งศีรษะตอบกลับน้อยๆอย่างคนมารยาทดี ร้านนี้จัดได้ว่าเป็นตัวอย่างของร้านกาแฟที่น่านั่งมากที่สุดร้านหนึ่งเท่าที่เคยพบมา

ในความคิดเขา ร้านกาแฟที่ดีต้องมีองค์ประกอบทั้งหมดสามส่วน หนึ่งคือที่นั่งที่จัดแบ่งเป็นสัดส่วนชัดเจน สองคือกลิ่นหอมของเมล็ดกาแฟชั้นดี และสามคือบรรยากาศเงียบสงบคลอเสียงเพลงเพราะๆ ถูกรสนิยม

และร้านนี้ก็มีทุกอย่างที่ว่ามาครบถ้วน

ร่างสูงฮัมเพลงตามเพลงที่เปิดในร้านอย่างถูกใจ เขาสั่งเมนูโปรดเสร็จก็สาวเท้าไปยังที่นั่งที่เล็งไว้ตั้งแต่แรก เป็นที่ที่ใกล้ลำโพงเสียงมากที่สุด เคยเป็นเรื่องตลกที่เอามาล้อกันเล่นในกลุ่มเพื่อนว่าเขาเสพติดเสียงเพลงยิ่งกว่าพวกคนติดยาเสพยา เขาทั้งฉิวทั้งขำ แต่ก็ยอมรับ แต่ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าตัวเองจะเป็นได้หนักขนาดนี้เหมือนกัน หรือบางทีอาจจะเป็นเพราะลิสต์เพลงของร้านนี้เองล่ะ เปิดมากี่เพลงก็ตรงแนวของเขาหมด แล้วมันผิดตรงไหนถ้าเขาจะอยากได้ที่นั่งดีๆที่ได้ยินเพลงที่ชอบชัดๆบ้าง ก็เท่านั้นเอง

นั่งรอเพียงไม่นาน ออเดอร์ที่สั่งไว้ก็ถูกยกมาเสิร์ฟ

เขารับถ้วยกระเบื้องสีขาวปลอดมาจากบริกร พิจารณาลวดลายสีน้ำตาลทองของคาราเมลที่วาดไว้เป็นลายตาข่ายบนฟองนมสีขาวอย่างสนใจ ก่อนจะยกกาแฟขึ้นจิบ ปล่อยให้ลิ้นสัมผัสกับความหอมนุ่มของฟองนมด้านบน ผสมกับความหวานของไซรัป และตามมาด้วยรสชาติเข้มข้นของช็อตเอสเพรสโซ รวมกันเป็นความกลมกล่อมกำลังพอดีอย่างที่เขาต้องการ

ชายหนุ่มเขย่าถ้วยกาแฟเบาๆเพื่อให้ชั้นของน้ำเชื่อมวานิลลาด้านล่างสุดละลายขึ้นมาข้างบน แล้วจึงวางทิ้งไว้บนโต๊ะ ตั้งใจจะปล่อยให้มันค่อยๆคลายความร้อนลงอีกสักนิด เขากำลังคิดว่าจะลุกไปเข้าห้องน้ำอยู่แล้วเชียว ตอนที่เสียงอินโทรของเพลงหนึ่งที่แสนจะคุ้นหูดังขึ้น.. แค่ดนตรีเปล่าที่เริ่มมาไม่กี่ช่วงทำนองก็ขัดให้ลมหายใจของเขาสะดุดได้แล้ว

..เพลงนี้มัน..

คิ้วเข้มขมวดมุ่น พลางเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ

ดนตรีบรรเลงด้วยกีตาร์โปร่งไม่กี่จังหวะ ประสานกับเสียงร้องสไตล์บอสซา กลายเป็นเพลงหวานๆฟังสบาย..

เพลงโปรดของใครคนหนึ่ง ซึ่งเขาไม่ได้ยินมานานมากแล้ว

ชวนให้นึกถึงใครคนหนึ่ง ซึ่งก็ไม่ได้มีโอกาสนึกถึงมานานมากแล้วเช่นกัน

.

.

สายฝนด้านนอกยังคงโปรยปราย

ร่างสูงยกยิ้มมุมปาก

น่าแปลกที่ไม่ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ เราก็ยังจำคนที่เคยสำคัญได้เสมอ

ภาพของใครคนหนึ่งค่อยๆประกอบขึ้นจนชัดเจนในความคิด เรือนผมสีน้ำตาลเข้มล้อมกรอบดวงหน้าขาว นัยน์ตากลมโตคมขลับ จมูกโด่งรั้น กับริมฝีปากอิ่มเต็มสีส้มพีช ที่เจ้าตัวมักจะยกขึ้นมาแซวตัวเองบ่อยๆว่าเป็นจุดที่เซ็กซี่ที่สุดในร่างกาย

ความทรงจำของทั้งคืนวันที่สุขและทุกข์หลั่งไหลกลับเข้ามาไม่ขาดสาย ตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอกันเพราะความบังเอิญ จนถึงวันสุดท้ายที่ตัดสินใจเลิกราเพราะความไกลห่าง ทั้งด้วยระยะทางและด้วยความห่างของใจเอง

เขาเคยเชื่อว่าเวลาจะช่วยเยียวยาทุกอย่างได้ แต่พอถึงตอนนี้ก็ต้องยอมรับว่าตลอดสี่ปีที่ผ่านมา เวลาไม่ได้ทำให้เขาลืมใครคนนั้นได้เลย แค่เพียงนึกถึงวันเวลาเก่าๆที่เคยมีร่วมกัน ความรู้สึกที่เคยคิดว่าจางหายไปหมดแล้วก็ตีตื้นกลับขึ้นมาจนแน่นไปหมด และถึงแม้จะเข้าใจดีว่าทุกอย่างจบลงแล้ว ก็ยังอดอยากรู้ไม่ได้ว่าวันเวลาที่ผันผ่าน เปลี่ยนแปลงให้อีกฝ่ายกลายเป็นอย่างไร.. คงจะสูงขึ้นมาก จะผอมหรือจะอ้วนกว่าเดิมไหม จะกำลังเรียนคณะศิลปกรรมหรือภาควิชาที่เกี่ยวกับการออกแบบอย่างที่ชอบ หรือจะบินไปเรียนต่อต่างประเทศแล้วจริงๆอย่างที่เคยประชดไว้เมื่อตอนทะเลาะกันครั้งโน้นก็ไม่รู้

เพราะแม้แต่ตัวเขาเองก็ยังเปลี่ยนแปลงไปมากเหลือเกิน ประสบการณ์จากการทำงานหล่อหลอมให้เด็กวัยรุ่นอารมณ์ร้อนในวันวาน เติบโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ที่ใครๆต่างก็ชื่นชมว่าทั้งใจเย็นและสุขุม อย่างที่ลบภาพเก่าทิ้งไปหมดจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม.. แล้วน้องที่เคยงอแงและเอาแต่ใจตัวเองตามประสาเด็กมัธยมที่ไม่เคยต้องคิดอะไรมากล่ะ เมื่อได้ก้าวขึ้นมาลองใช้ชีวิตในสังคมที่กว้างขึ้นอย่างมหาวิทยาลัยแล้วจะได้เรียนรู้อะไรมากแค่ไหน

และถ้าน้องเองก็เติบโตขึ้นเช่นกัน

มันก็น่าคิดว่า

ในวันนี้ที่ต่างก็มีความคิดอ่านมากขึ้นแล้วทั้งคู่ หากได้พบกันอีกครั้ง จะมีโอกาสได้แก้ไขสิ่งที่ทำผิดพลาดไปในความรักครั้งก่อนบ้างไหม

กาแฟบนโต๊ะเริ่มจะชืดแล้ว ฟองนมแฟบลงจนดูจับกันเป็นก้อนแข็ง ถ้าปล่อยให้เย็นลงกว่านี้อีกคงไม่ใช่แค่รสชาติเปลี่ยน แต่อาจจะถึงขั้นเลี่ยนจนกินไม่ได้เลย มือหนายกถ้วยกระเบื้องขึ้นจรดริมฝีปาก หลับตาลง ซึมซับกลิ่นหอมและรสชาติเข้มข้นที่เข้ากันดีอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของกาแฟสูตรนี้

คาราเมล มัคคิอาโต

ทั้งเข้มและหวาน เหมือนกับความทรงจำของรักแรก.. ที่แม้ว่าบัดนี้จะกลายเป็นเพียงอดีตไปแล้ว แต่ก็ยังทำให้รู้สึกดีได้ทุกครั้งที่นึกถึง

ท่วงทำนองที่คุ้นเคยจบลง

พอดีกับที่โมบายล์หน้าร้านส่งเสียงกรุ๋งกริ๋งขึ้นอีกครั้ง

เขาตื่นจากภวังค์ เงยหน้าขึ้นประสานสายตากับผู้มาใหม่อย่างไม่ตั้งใจ.. ร่างโปร่งบางในชุดนักศึกษาเปียกปอนตั้งแต่ศีรษะจรดเท้าก้าวเข้ามาในร้าน.. ซ้อนทับกับภาพของคนในความทรงจำที่เพิ่งนึกถึงไปเมื่อครู่นี้..

เป็นช่วงหนึ่งที่รู้สึกได้ว่าจังหวะหัวใจกระตุกวูบ

คล้ายมากเหลือเกิน.. หากก็มีหลายอย่างที่ต่างออกไปจากที่เคยจำได้ ทั้งส่วนสูงที่เพิ่มขึ้นมาก รูปร่างที่ดูเหมือนจะผอมลง สีผมที่ย้อมเปลี่ยนเป็นสีทองขับดวงหน้าขาวจัดให้โดดเด่นสะดุดตา.. ความลังเลบังเกิดขึ้นแวบหนึ่ง.. ก่อนจะจางหายไปอย่างรวดเร็ว เมื่อสัมผัสได้ถึงอารมณ์บางอย่างที่สะท้อนตอบกลับมาจากนัยน์ตากลมโตคู่นั้น ที่ช่วยย้ำให้ได้มั่นใจ

บางครั้งยงกุกก็รู้สึกว่าโชคชะตาช่างขยันล้อเขาเล่นเหลือเกิน

ริมฝีปากหนาวาดออกเป็นรอยยิ้มกว้าง            

แล้วเขาก็ลุกขึ้น..

 

END

 

 

 

THE★FARRY