คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : [Ficlet] A Starry Night Blue [BangZelo]
Title: [Ficlet] A Starry Night Blue
Author: kyosama
Pairing: BangZelo
Please listen to: A Thousand Years - Clara C & Legaci cover
Notes: อ่านเรื่อง ล้านปีแสง by Jeehunz ก่อนนะคะ
La noche está estrellada, y tiritan, azules, los astros, a lo lejos.
The night is starry and the stars are blue and shiver in the distance.
- Pablo Neruda
หิมะหยุดตกแล้ว
ความจริงคืนนี้อากาศเย็นจัด.. พยากรณ์อากาศรายงานว่าน่าจะอยู่ที่สักลบสิบสององศาเห็นจะได้
หากบรรยากาศของการเฉลิมฉลองที่ประดับประดาอยู่ทั่วทุกสารทิศ กลับทำให้คนที่ตกอยู่กลางวงล้อมรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาได้อย่างเหลือเชื่อ
ชายหนุ่มพรูลมหายใจออกเป็นควันขาว สองมือล้วงลงในกระเป๋าเสื้อโค้ท มองภาพคู่รักที่เดินควงคู่กันผ่านไปมาอย่างน่าอิจฉา ภาพครอบครัวสุขสันต์ และภาพกลุ่มเพื่อนที่ส่งเสียงหัวเราะเฮฮากันอยู่เบื้องหน้าด้วยรอยยิ้ม
คริสต์มาสคือช่วงเวลาแห่งความสุข.. คืออีกวันที่ความรักจะอบอวล..
ไม่มีใครอยู่ตัวคนเดียวในวันที่น่ายินดีเช่นนี้.. อย่างน้อยก็คงไม่มีใครคิดอยาก
..อาจจะเว้นเขาไว้สักคนหนึ่ง
ชายหนุ่มเคยมีช่วงชีวิตที่ดีที่สุดช่วงหนึ่ง เป็นช่วงเวลาที่แสนสั้น แต่ก็คุ้มค่านัก
เขาเคยได้พบกับคนที่อาจเรียกได้ว่าเป็นความสุขที่แท้จริงของชีวิต
เคยวาดหวังจะให้ใครคนนั้นอยู่เคียงข้างกันตลอดหนทางที่ทอดยาวออกไปข้างหน้า
ทว่า ความจริงก็คือ มนุษย์ไม่สามารถสมหวังได้ในทุกสิ่งที่ปรารถนา
เขาจึงต้องผิดหวัง
เมื่อในวันนี้คนที่รอ ไม่อาจมาร่วมกุมมืออยู่เคียงกันดั่งใจ
มือหนายกขึ้นแตะสร้อยกางเขนฝังพลอยสีน้ำเงินเม็ดใหญ่ที่กึ่งกลางตัวเรือนอย่างแผ่วเบา
มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มอ่อนโยน
หากสายตาที่ก้มมองกลับทอดอาลัย
..จากไปแล้ว
คนคนนั้น.. ดาวดวงนั้น.. หรือจะเรียกว่าอะไรก็แล้วแต่.. จากไปแล้วอย่างเงียบเชียบ ไม่ต่างจากตอนที่ก้าวเข้ามาในชีวิต
จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างไร้ที่มา
จู่ๆก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
เหมือนกับเป็นเพียงภาพฝัน.. เลือนลางเหมือนจะจับต้องไม่ได้
เพียงแค่ลืมตาตื่น ทุกอย่างที่เคยเห็นว่ามีก็พลันหายไป
ยงกุกจำได้ วันที่ได้พบกับเด็กคนนั้นครั้งแรก
คนแปลกหน้าที่พบกันโดยบังเอิญ บอกว่าตัวเองคือดวงดาวซึ่งมาจากที่ไกลแสนไกล หมดสิ้นอายุขัยแล้ว และกำลังรอวันจะสูญสลายไป
แรกทีเดียวยงกุกไม่เชื่อน้ำคำเด็กหนุ่ม
ในสารานุกรมที่เคยร่ำเรียนมาตลอดชีวิต ไม่มีเล่มไหนเคยระบุไว้ว่าดวงดาวมีรูปร่างอย่างมนุษย์ พูดได้ รับรู้สัมผัส ..มีความรู้สึก อย่างดวงดาวเบื้องหน้าเขานี้
..มีน้ำตา
เขาไม่เคยเห็นดาวร้องไห้
ทว่าทันทีที่นัยน์ตาสะท้อนภาพหยดน้ำหล่นร่วงกระทบผิวแก้ม ชายหนุ่มก็รับรู้ได้ถึงประกายบางอย่างอันเป็นเอกลักษณ์ของดวงดาว
ประกายนั้นพร่าพราย ชวนให้คนมองใจสั่น และลุ่มหลงด้วยเหตุผลซึ่งไร้เหตุผล
มันทำให้เขานึกถึงแสงระยิบระยับบนท้องฟ้ายามค่ำคืน ซึ่งทรงเสน่ห์ตรึงใจจนกระทั่งคนหลงทิศยังไม่อาจละสายตา
'ได้โปรด.. อย่าเสียใจ'
ดวงดาวพูดกับเขาทั้งรอยยิ้ม ใบหน้าหวานละมุนเผือดซีดจนน่ากลัว เขายื่นมือออกไป หมายจะเช็ดน้ำตาบนแก้มเนียนให้
หากทันทีทันใดที่ปลายนิ้วแตะสัมผัสผิวเนื้อเย็นเฉียบ
ร่างนั้นก็หายวับไป
'..ไม่มีทางเสียใจ'
จำได้ว่าเขาเคยรับปากเอาไว้
ดวงดาว.. ย่อมมีวันดับแสง
ชีวิต.. ย่อมมีวันหมดลม
สรรพสิ่งล้วนแต่มีกำหนดระยะเวลา.. ทุกอย่างถือกำเนิดขึ้นมาเพื่อสิ้นสุดลงในสักวันหนึ่ง
ยงกุกเฝ้าแต่ย้ำเตือนตัวเองเช่นนั้นจากวันเป็นเดือน.. จากเดือนเป็นปี.. ปิดตายความรู้สึกที่เคยมี จนเกือบลืมไปแล้วว่าช่วงชีวิตหนึ่งตนเองเคยเป็นอย่างไร
ดังนั้น เขาจึงรู้สึกแปลกใจ ยามที่สายลมหนาวในคืนนี้พัดผ่าน กอบเอากองหิมะบนพื้นให้ปลิวกำจายขึ้นในอากาศ
ชายหนุ่มแหงนมองตามเกล็ดพิสุทธิ์ขึ้นไปบนผืนฟ้า ราตรีนี้พราวระยับด้วยหมู่มวลดารา
ดาวดวงหนึ่งเปล่งประกายสีน้ำเงินเข้มอยู่ ณ เส้นขอบฟ้า.. ราวกับกำลังส่งยิ้มอ่อนโยนให้
เขารู้สึกหน่วงลึกในอก
และรู้สึกถึงหยดน้ำอุ่นร้อน ที่รินไหลจากปลายหางตา
..น่าแปลกที่ความรักไม่เคยจากไปไหนเลย
FIN.
แต่งตอนตีหนึ่ง๕๕๕๕๕๕ ไม่รู้จะโทษใครดีระหว่างสติตัวเอง จีฮุน เพลงนี้ หรือทวิตพี่บัง ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
ความคิดเห็น