คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : SF : Still in love (อุ่นกวัง) 20%
“แอบชอบมาสามปี? เฮ้อ ไอ้อุ่นเอ๊ย~ ” เสียงถอนหายใจจากพี่ดูจุนทำให้ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆ ตอบกลับไปหลังจากเล่าความลับที่ปิดบังสองรุ่นพี่คนสนิทมานานถึงสามปี…
ความจริงมันก็คงจะเป็นความลับต่อไปถ้าวันนี้พี่ดูจุนไม่นึกคึกลากคอผมกับพี่จุนฮยองมานั่งเล่นที่ร้านกาแฟใกล้บ้านเป็นเพื่อนแล้วคะยั้นคะยอให้ผมสารภาพว่าชอบใคร..ไอ้ผมมันก็แพ้ลูกตื้อซะด้วยสิ =____=
“ว่าแล้วเชียว” พี่จุนฮยองพูดหลังยกกาแฟขึ้นมาจิบ ทำให้ผมเบิกตากว้าง
“พี่รู้อยู่แล้วเหรอ!?”
“เปล่านี่”
“เอ้า แล้วทำไม..”
“ฉันหมายถึงว่าแล้วเชียวว่ากาแฟร้านนี้หวาน -_-”
“…” กวงทีน
“ทำไมนายไม่บอกเค้าวะว่าชอบน่ะ”
“ถ้าผมกล้าผมจะมานั่งอมทุกข์อยู่นี่เหรอพี่” พี่ดูจุนพยักหน้าเบาๆ เป็นเชิงเห็นใจ
นั่นสินะ..ถ้าผมกล้าบอกพี่กีกวังว่าชอบคงจะไม่ต้องอึดอัดใจแบบนี้ แต่ปัญหาคือผมไม่กล้าน่ะสิ แค่มองหน้ายังไม่กล้าเลย(เข้าใจนะว่าผมขี้อาย!) -///-
“งั้นเดี๋ยวฉันช่วย! เราจะช่วยไอ้อุ่นกันใช่มั้ยจุนฮยอง~”
“ถ้ามันซื้อ*โอนิให้ฉันสักคู่ล่ะก็นะ”
“ไม่เป็นไรหรอกพี่ ผมว่ากะจะไม่ทำอะไร..จะว่าไปเป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว ขืนผมบอกพี่เค้าไปคงมองหน้ากันไม่ติด”
“แกนี่มันป๊อดชัดๆ”
ไม่ทันทีที่พี่ดูจุนจะต่อว่าอะไรผมอีก ประตูร้านกาแฟแห่งนี้ก็ถูกเปิดออกพร้อมกับเสียงกระพรวนใสที่แขวนเด่นอยู่หน้าร้าน ลูกค้าผู้เข้ามาใหม่ทำเอาทุกสายตามองตามกันไปเป็นตาเดียว ชายหนุ่มหน้าหล่อติดหวานนิดๆ นั้นเดินตรงไปยังเคาท์เตอร์ไม้ตัวใหญ่เพื่อสั่งกาแฟ แอร์ในร้านว่าเย็นแล้วเทียบไม่ได้สักนิดกับหัวใจของผมที่บัดนี้อาจจะกลายเป็นน้ำไปแล้วก็ได้..
ทำไมพี่กีกวังถึงมานี่ได้วะ T_____T!!!
เมื่อผมทำหน้าอยากจะร้องไห้พี่ดูจุนก็ได้ทีหยักคิ้วกวนๆ พร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วเสมองไปยังพี่กีกวัง ทำเอาผมหัวใจกระตุกวูบ!
“..อย่านะพี่”
“หึ!” สิ้นเสียงหึการคาดการณ์ของผมก็เป็นดั่งที่คิดเมื่อพี่ดูจุนลุกขั้นเดินไปหาพี่กีกวังพร้อมทักทายเสียงดัง
“ลีกีกวังงงงงงงง~” คิดผิดแท้ๆ ที่ยอมเล่าเรื่องนี้ออกไป TT______TT
พี่ดูจุนยืนคุยกับพี่กีกวังพักนึงก่อนกาแฟที่พี่กีกวังสั่งจะทำเสร็จ พี่ดูจุนจึงลากตัวพี่กีกวังมายังโต๊ะที่ผมและพี่จุนฮยองนั่งอยู่ทำเอาผมเบิกตากว้างทำตัวไม่ถูก
“นั่งเลยๆ”
“มีอะไรเหรอ” เสียงหวานถามพี่ดูจุนกลับ
“ไม่มีอะไรมากหรอก พอดีคนแถวนี้มีเรื่องจะบอกนาย ใช่มั้ยดงอุน ^^?” ฆ่ากันชัดๆ !!!
“..เอ่อ”
“ใช่หรือเปล่าเจ้าอุ่น” พี่ดูจุนกดเสียงต่ำเพื่อคาดคั้นผม ส่วนพี่กีกวังก็มองด้วยแววตาสงสัย โอ้พระเจ้า ลูกจะเป็นลม -///-
“บอกไปเลยดงอุน” แน่ะ! ยังไม่เลิก
ผมส่งสายตาอ้อนวอนขอความช่วยเหลือไปทางพี่จุนฮยอง ซึ่งผลก็คือเฮียแกแลบลิ้นให้ -*-
“นายมีอะไรกับฉันหรือเปล่า?” นางฟ้าตรงหน้ายังคงสงสัยท่าทีของผมขึ้นเรื่อยๆ... กดดันชิบ!
“คือ..ผม ผม”
“…?”
“ผมชอบ..” เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน!!
“…”
“ผมชอบพี่ฮยอนซึงครับ!!”
…เงียบ เงียบจนน่ากลัว
แง้~ ผมไม่ได้ตั้งใจนะ Y^Y
(20 Per. เดี๋ยวมาต่อนะ!)
______________________________
*โอนิสุกะ – เป็นชื่อรองเท้าจ้า~
ความคิดเห็น