Daydream Online

ลำดับตอนที่ #8 : ดูดกลืน

ขอขอบคุณ ◊ >SQWEEZ


ลมคราม : ตอบผิดครับ ฟิกเกอร์ที่โต๊ะผมคือพี่ลอว์ต่างหาก เลยอัพเย็นวันนี้(เพราะว่าง) ตอนแรกว่าจะอัพเช้า 
เริ่มรู้สึกว่า.... เมื่อไหร่แมวน้อยเราจะได้ภารกิจครองโลกหนอ

=====================



เหนือเมฆดูดซับธาตุต่างๆเข้าตัว...


ในใจเขาคิดเพียงแต่ว่าต้องการพลังงาน ร่างกายแลสัญชาตญาณเบื้องลึกจึงดูดกลืนช่วงชิงให้ตนเองรอดตาย แผ่สัมผัส หลอมรวมและดูดกลืนไร้สิ้นสุดราวกับแก้วไร้ก้น

ร่างสีขาวลอยขว้างอยู่กลางอากาศรอบกายเต็มไปด้วยสายพลังสีต่างๆหมุนวนรอบตัวและซึมซับเข้าร่างกาย 

ก่อนจะค่อยๆตกลงมาอย่างนิ่มนวลแสงดับวูบลงไปพร้อมๆกับประกายผลึกหินต่างๆจำนวนหนึ่งจางหายไปเช่นกัน กลายเป็นผลึกธรรมดาๆ



เหนือเมฆค่อยๆลืมตาช้าๆ เขารู้สึกสบายตัวเหลือเกินทั้งยังรู้สึกผ่อนคลายและปลอดโปร่งอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

เจ้าแมวขาวลุกขึ้นนั่ง ทวนความจำของตัวเอง เขาจำได้ว่าถูกขังในห้องเก็บแร่(และตอนนี้ก็ยังอยู่) หิวไส้แทบขาด(ไม่ก็ขาดไปแล้ว) หลังจากนั้นอะไรดลใจไม่ทราบเขาก็คลานไปกอดก้อนแร่และคิดว่าถ้าดึงพลังงานด้านในมากินได้ก็คงดี...

หลังจากนั้นก็หมดสติไป...

เหนือเมฆขมวดคิ้ว เขาสันนิษฐานกับตัวเองว่าเขาอาจจะดูดพลังงานเข้ามาในตัวเองจริงๆก็เป็นได้เพราะมีภาพสะลืมสะลืออยู่เหมือนกัน

ทั้งยังรู้สึกได้ถึงธาตุต่างๆไหลเวียนอยู่ในตัว มันมีปริมาณมหาศาลแต่ไม่ได้อึดอัดราวกับหลอมเป็นส่วนหนึงของเขาไปแล้ว 

เจ้าแมวลองไหลเวียนพลังธาตุทั้งเจ็ดสายที่สัมผัสได้ง่ายๆก่อนทีละสาย เมื่อไหลเวียนพลังธาตุจนครบเขาก็เริ่มทดลองโดยดัดแปลงวิธีทำมาจากเกมอื่นๆ...

เขาลองดึงพลังและเก็บพลังไปทีละสายลองผิดลองถูกจนกระทั่งผ่านไปครึ่งวันเจ้าแมวขาวก็สามารถกลายร่างได้....

ยามเขาผสานพลังธาตุดินเข้ากับขนและกายเนื้อขนแปรเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลสามารถทนทานความเจ็บปวดและการโจมตีต่างๆ(ทดลองโดยจับหินทุ่มใส่ตัวเองเป็นจำนวนมาก) และสามารถเรียกใช้ดินได้อย่างคล่องแคลว(ระดับหนึ่งขึ้นอยู่กับการฝึกฝน)ทั้งยังดำลงไปในดินได้

เมื่อผสานเข้ากับธาตุน้ำขนก็กลายเป็นสีฟ้าสวยไหลลื่นดุจสายน้ำ(จนเขาคิดว่าเขาคงไม่ใช่แมวอีกแล้ว แต่ดูเหมือนสไลม์แมวมากกว่า) สามารถกลั่นน้ำออกมาจากอากาศได้(ลำบากพอควร) 
(สันนิษฐานว่าตนเองน่าจะว่ายน้ำได้อย่างอิสระ)

 เมื่อเรียกใช้ธาตุลม ขนก็ปรับเป็นสีควันบุหรี่ ล่องลอยได้อย่างอิสระ เคลื่อนไหวนรวดเร็ว และแฝงตัวเข้ากับสายลมได้ สามารถใช้และควบคุมลมได้ดังใจนึก
 
 ธาตุไฟเปลี่ยนขนเขากลายเป็นสีเพลิง สามารถควบคุมไฟได้แต่ความสามารถอื่นๆเจ้าแมวขาวไม่รู้ว่ามีอะไรอีกบ้าง(เนื่องจากแถวนั้นไม่มีไฟให้ทดลอง นอกจากจุดไฟจากอากาศ)

 ธาตุสายฟ้า ขนแมวกลายเป็นสีเหลืองมีประจุไฟฟ้าแล่นเปรี้ยะตลอดเวลา ทำให้เขาอดคิดไม่ได้ว่าตัวเองคือปิกกาจู(เลยทดลองช็อตไฟฟ้าแสนโวตซะเลย) 

 ธาตุแสงนั้นเจ้าแมวโปร่งแสงไปจริงๆ... และคาดว่าตัวเองมีพลังมายา และการรักษา

 ธาตุความมืดนั้นย้อมเจ้าแมวขาวกลายเป็นแมวดำ มีพลังในการทำลายล้างมากกว่าปกติ และหายเข้าไปในเงาและความมืดได้ รวมทั้ง 'จัมพ์'ระหว่างเงาได้ (เขาทดลองแค่ระยะสั้นๆ) นอกจากนี้คิดว่าตัวเองน่าจะสามารถความคุมความมืดได้ 

 เหนือเมฆพบกว่าการกลายสภาพเป็นธาตุนั้นๆจะไม่เสียพลังธาตุไป รวมถึงการใช้คุณสมบัติของธาตุนั้นๆด้วยหากแต่ถ้าใช้พลังควบคุม ธาตุนั้นๆเมื่อไหร่จะสูญเสียพลังธาตุไปและต้องดูดกลืนใหม่ (ซึ่งเขาเติมเต็มถังไปเรียบร้อย) 

 เมื่อเสร็จสิ้นการทดลองเจ้าแมวจึงงีบเพื่อตื่นมาทดลองขั้นต่อไป...


 เมื่อพักจนหายเหนื่อยเหนือเมฆจึงลองดูดกลืนสิ่งอื่นนอกจากพลังธาตุบ้าง ครั้งนี้เขาดูดกลืนพลังชีวิตและเวลา...

 ดูเหมือนเขาจะใช้พลังดูดกลืนได้คล่องแคลวสมใจนึกเสียแล้ว...

 การทดลองนี้ประสบผล เมื่อท้องหิวเหนือเมฆจึงดูดกลืนธาตุแบบ"กัดกิน"เป็นพลังงาน (ซึ่งเขายืนยันว่าต้องการกินด้ยวยวิธีนี้มากกว่าดูดเข้าร่างเลยมันไม่รู้สึกเหมือนได้"กิน"อะไร)

 หลังจากเล่นจนเบื่อ เจ้าแมวก็ไปฝึกการแยกแยะแร่ธาตุและเสริมพลังที่หลุดรอดจากการกลืนกินของเขา (เหลืออยู่70%จากเดิม ซึ่งถือว่าหายไปเป็นจำนวนค่อนข้างมาก) เพื่อให้แยกแยะแร่ต่างๆได้อย่างเชี่ยวชาญและดูดเวลาของผลึกเปล่าจนหมดสิ้นเพื่อให้มันสลายไป (ทำลายหลักฐาน) จนเริ่มรู้สึกอึดอัด

 เหนือเมฆคิดว่าอยากจะถ่ายเวลาที่ตัวเองดูดเก็บไว้ออกไป แต่ไม่อยากปล่อยทิ้งไปเปล่าๆ เลยมาร์กกับตัวเองไว้ในใจว่าต้องหาไอเทมอะไรสักอย่างมาคอยรองรับพลังนี่ ซึ่งเขาคิดเอาไว้แล้วว่าต้องเป็นนาฬิกาพก(รสนิยมส่วนตัว)




เจ้าแมวถูกขังอยู่ในห้องเป็นเวลา7วัน....

ซึ่งตอนแรกเหนือเมฆแปลกใจว่าทำไมตนเองไม่ถูกตัดออฟไลน์เสียที ได้แต่คิดว่าห้องนี้คงเป็นห้องแบบพิเศษ

ประตูบานใหญ่ถูกพลักออก พร้อมร่างของแมวขาวหิมะเงินพุ่งเข้ามาในห้อง

ก่อนที่เหนือเมฆจะทันตั้งตัวก็ถูกยกขึ้นอุ่มพร้อมกับถูกเช็ดด้วยน้ำผ้าชุบน้ำร้อนอุ่นๆ

"เป็นอะไรมากไหมเจ้าแมวน้อย"

เจ้าแมวขาวสะบดหัวปฏิเสธออดอ้อนอีกฝ่ายเป็นการใหญ่

...ไม่ได้สัมผัสอะไรนุ่มๆตั้งนานแหน่ะ!!!.... 

เหนือเมฆคิดในใจ 

"ข้าเป็นห่วงเจ้ามากนะพอตื่นมา ข้าก็ออกตามหาเจ้าตามสัญญาจนเจอกับแม่มาลี เขาบอกว่าขังเจ้าเอาไว้เพื่อการฝึก... เหนื่อยไหม... การฝึกอดอาหารและดูดกลืนธาตน่ะน้อยตัวนักจะทำสำเร็จทั้งยังหาตัวที่มีลักษณะฝึกได้ยาก ในเผ่าเรามีเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น....

เก่งมากนะเหนือเมฆ"

เสียงทุ้มเย็นที่ปรับให้นุ่มพูดอธิบายกับเจ้าแมวพร้อมชม

"ใช่ ข้าต้องขอโทษเจ้าด้วยนะแมวน้อย ท่าจะลำบากมาก แต่ข้าจำเป็นเพื่อให้เจ้าแข็งแกร่งและพร้อมออกไปเผชิญโลกภายนอก โกรธข้าไหม?"

แม่มาลีพูดขึ้นหลังจากเดินตามหลังเข้ามาสมทบกับสโนว์

"ไม่ครับ"

เหนือเมฆตอบทันทีไม่ต้องหยุดคิด แต่เดิมเขเาป็นคนโกรธคนยากอยู่แล้วแถมทั้งหมดที่ทำ มาลีต้องมีเหตุผลแน่นอน และต้องรู้สึกผิดเช่นกันไม่อย่างนั้นไม่นั่งรอเขาที่หน้าห้องตลอดเวลาหรอก

"ขอโทษนะ"แม่นมแมวยิ้มอย่างอบอุ่นลูบหัวเจ้าแมวน้อยอีกครั้ง

"งั้นแม่มาลีทำข้าวให้ข้ากินเยอะๆเลยนะ ส่วนสโนว์ท่านกลายร่างให้ข้าดูทีสิ"

"ได้!"แม่มาลีตอบ "งั้นข้าไปเตรียมของนะ" พร้อมกับหายไป

 สโนว์ทำหน้ายุ่งเล็กน้อยก่อนจะตอบ

"ก็ได้... แต่ต้องออกไปป่าข้างนอกก่อน ทำในนี้ไม่ได้หรอก... ไว้ข้าพาเจ้าออกไปเดินเล่นนะ"

 "ครับ สโนว์น่ารักที่สุด"เจ้าแมวขาวตอบคลอเคลียขนนุ่มๆที่แผงคออีกฝ่าย

 "อ๊ะ...อื้ม....."

หิมะเย็นแห่งกองทัพกระตุกหน้าแดงเล็กน้อย หันหน้าไปอีกทางแล้วออกเดินพาเจ้าแมวไปพักไม่ตอบคำอะไรอีก...

 

..............................
 

หลังจากที่เหนือเมฆฉลองกับทุกคนอย่างอิ่มหมีพีมัน(ท่านหัวหน้าเผ่าเองก็มีเอี่ยว) ดึกดื่นค่อนคืนจึงบอกทุกคนว่าถึงเวลาจำศีลแล้ว 

หิมะเงินนายพลผู้เคร่งครึมที่ดูเหมือนจะผันตัวเองเป็นผู้ปกครองเจ้าแมวขาวจึงอาสาพาร่างของเหนือเมฆไปนอนพักที่ห้อง(ซึ่งแน่นอนว่าติดกับห้องของตัวเอง)