ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Daydream Online

    ลำดับตอนที่ #10 : vibranium,adamantium

    • อัปเดตล่าสุด 21 มิ.ย. 57


    ขอบคุณ
    SQWEEZ
    ลมคราม: เป็นนักเขียนที่ดีอัพนิยายทุก2วัน...
    เริ่มกังวลถึงตัวละครตัวต่อไปจะมีใครหาว่าลอกเรื่องอื่นมาไหมน่อ (แท้จริงแล้วเป็นคาร์แร็คเตอร์ของคนเขียนกับคนข้างกายคนเขียนครับ)
    (ให้เดาแล้วกันว่าเหนือเป็นคาร์แร็คเตอร์จากผมหรือข้างกาย)

    ปล.แล้วผมจะชงสโนว์เหนือทำไม lol
    ปล.2 เรื่องนี้ไม่ใช่เกมจีบแมวแต่อย่างใด และไม่ใช่เกมจีบหนุ่ม(/สาว)ด้วย 
    ปล3.เหนือต่อกันดั้มถูกแล้วคร้าบ!!!
    ============================

    ผ่านมา3วันหลังการ"ตื่น"(ออนไลน์)ครั้งที่2ของเหนือแล้ว ซึ่งมีบรรดาแมวๆมาเฝ้ากันเต็มรอบเตียง ด้วยความที่กลัวว่าเขาจะไม่ตื่นขึ้นอีกเหมือนประชากรแมวเกือบ40% 

    ในที่สุดเจ้าแมวขาวก็ได้พักเพราะฝึกเรียบร้อยแล้ว และสโนว์ก็ว่างจากหน้าที่วันนี้เช่นกัน 

    วันแรกและวันที่2เหนือเมฆฝึกเรื่องสมุนไพรการปรุงยาและเรื่องพิษต่างๆซึ่งฝึกต่างจาก เหล่านักปรุงยาค่อนข้างมาก เพราะเจ้าแมวขาวฝึกแบบแมวๆ โดยใช้การดมการสัมผัส(รวมทั้งชิมสำหรับอันที่ทราบว่าไม่อันตราย) ว่าอันไหนมีพิษไม่มีพิษดีต่อร่างกายด้านไหน เมื่อเอาสิ่งไหนผสมกับสิ่งไหนจะได้ออกมายังงไมีฤทธิ์ยังไง

     และวันที่3เขาฝึกเรื่องทั่วไปจดจำข้อมูลเกี่ยวกับโลกมนุษย์และอื่นๆปลีกย่อย 

     "อ๊ะ"

     เจ้าแมวขาวร้องออกมาเบาๆ หลังจากถูกช้อนตัวขึ้นอุ้มขณะคิดอะไรเพลินๆ ศรีษะเล็กๆหันไปมองตัวเต้นเหตุ

     ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งผิวสีขาวจัดราวกับหิมะ เส้นผมสีเงินยาว นัยน์ตาสีน้ำเงินเข้ม ใบหน้าหล่อเหลาคมคายจนติดสวย สวมใส่ชุดคล้ายยูคาตะสีขาวสะอาด ใช้นิ้วเรียวของตัวเองลูบไล้ขนแมวขาวเบามือ 

    "พอใจรึยังเจ้าแมวน้อย"น้ำเสียงคุ้นเคยที่ระบุได้ดีว่าเป็นใครพูดขึ้น 

     ตาสองสีกระพริบปริบๆ เจ้าของร่างยกอุ้งเท้าหน้าขึ้นมาปิดตาก่อนจะเปิด พร้อมร้องตะโกน

    "สวยสวดยอด!!!"

    "อะ...อะไรของเจ้า..." แก้มขาวอย่างแมวหิมะขึ้นสี  สะบัดหนีไปอีกทาง 

    "เปล๊าาาาา"เจ้าแมวขาวลากเสียงสูง ใช้อุ้มมือตัวเองจิ้มๆแก้มอีกฝ่าย

     "เปล่าเลยไม่มีอะไร...นอกจาก....แมว-เขิน"

     เหนือเมฆล้ออมยิ้มอย่างชอบใจที่ได้แกล้งคน(แมว) 

     "..."สโนว์นิ่งอึ้งก่อนจะรีบปรับสีหน้าตัวเองอย่างรวดเร็ว

     "เจ้ามัน...."หิมะเงินได้แต่พูดแค่นั้นเมื่อสบตาสองสีที่ไม่มีวันโกรธลง 

     "ไม่มีอะไร เฮ่อ... พรุ่งนี้จะไปแล้วใช่หรือไม่"

     "อื้ม! แต่ท่านหัวหน้าบอกว่าจะให้ของติดตัวเหมือนคนอื่นๆน่ะ...สโนว์เลือกอะไรมาหรอ"

     "ของข้าคือดาบหิมะเงินกับอาภรณ์เซียนหิมะ"

     สโนว์ตอบยิ้มให้เจ้าแมวขาว ก้าวเท้าเดินเล่นไปเรื่อยๆ

     "ของในคลังเผ่าเราเยอะขนาดนั้นเลยหรอ?"

     "ก็เยอะพอที่คนจะเรียกขานกันว่า"แมวขโมย"นั่นแหละ...อีกอย่างหัวหน้าเผ่าเราทุกรุ่นมักเป็นนักสะสม"

     เหนือเมฆพยัคหน้าขึ้นลง พิงอกอีกฝ่ายหามุมสบายไม่ต่างกับเจ้านาย

     "นัดกับท่านหัวหน้าตอนไหนหรือ"

     "ตอนที่สโนว์อยากให้ข้าไปจากท่านแหละ"เจ้าแมวขาวตอบอมยิ้มสบตาสีน้ำเงิน

     ท่านหิมะเงินผู้ยิ่งใหญ่กระตุก... 

     ...ช่างสรรหาใช้คำจริงๆ... ชวนให้เข้าใจผิดเหลือเกิน แบบที่เรียกได้ว่าเจ้าเล่ห์หลอกล่อคนอย่างบริสุทธิ์ใจ...

     สโนว์คิดในใจ

     แต่ทำไงได้เล่า....เหมือนเขาเองก็ติดบ่วงแมวขาวนี่ไปซะแล้ว....

     สโนว์หัวเราะหึๆในลำคอแผ่วเบา คล้ายจะขันตัวเอง ลูบศรีษะ ลูบนวดๆแก้วเจ้าแมวขาวไม่หยุดมือ

     เจ้าแมวที่โดนปรนเปรอครางเบาๆในลำคออย่างสบายอกสบายใจ ไม่ได้รับรู้ถึงความลำบากใจของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย 

     "งั้นกลับกันเถอะ"สโนว์พูดออกมาอย่างยากเย็น

     "สโนว์ไม่อยากอยู่กับเราหรอ อยากไล่เราไปขนาดนั้น?"

     เจ้าแมวขาวถามอย่างไม่คิดอะไร (จริงๆก็คิด แต่คิดว่ากำลังสบายอยู่เลยมีคนอุ้ม แถมลูบจุดสบายผ่อนคลายต่างๆของแมวให้ เพราะงั้น(เจ้าทาส)อย่าพึ่งรีบหนีไปสิ) 

     "เปล่า..."สโนว์ตอบสั้น ก่อนจะพูดกับตัวเองเผ่วเบาจนแทบจะเป็นการคิดในใจ "แต่เดี๋ยวข้าจะไม่ยอมปล่อยเจ้าอีก..."

     "เปล่าแล้ว?" 

     "ไม่มีอะไร...ข้าให้นี่กับเจ้า"แมวหิมะปฏิเสธ แล้วหยิบกระดาษเขียนวงเวทวงหนึ่งส่งให้เจ้าแมวขาว

     "อะไรหรือ?"เหนือเมฆรับมาแล้วพลิกดู

     "คัดลอกลงบนหนังสือประจำตัวเจ้าเถอะ มันเป็นวงเวทเรียกข้า พอเจ้าอัดพลังลงไปข้าจะสามารถวาปไปหาเจ้าได้ แต่เดิมมันเป็นเวทโบราณแบบง่ายที่แค่เขียนชื่อของคนถูกเรียก กรณี้คือข้าก็สามารถใช้ได้แต่ มันยากตรงการจะรู้ว่า"ชื่อ"ของตัวเองคืออะไรนี่แหละ"

     "แล้วชื่อพวกนี้รู้ได้ยังไงหรือ?"

     "มีหลายวิธีวิธีที่ง่ายสุดคือจ่ายตังแล้วดูที่ระบบหรือทำสัญญากับอะไรบางสิ่งชื่อเราจะปรากฏต้องจำไว้ดีๆ หรืออ่านให้ได้"

     เหนือเมฆพยักหน้าให้ 

    "ขอบคุณนะ"

     น้ำเสียงใสๆตอบ หอมแก้มแมวหิมะเบาๆ อย่างขอบคุณไม่ได้คิดอะไรเป็นพิเศษ (เพราะคิดว่าเป็นแมว)

     "อื้ม...."ท่านนายพลผู้หมดความเคร่งขรึมหน้าแดง...


    --------------------------
     
    "ลองหาอะไรที่เจ้าชอบในนี้ไปดูจะเอาไปเท่าไหร่ก็ได้"ท่านหัวหน้าเผ่าผู้ใจปล้ำเกินคาดพูด

    เหนือเมฆอยู่ในคลังสมบัติของเผ่าแมว ที่สมกับเป็นคลังสมบัติและจัดวางอย่างเป็นระเบียบ 

    เจ้าแมวขาวครุ่นคิดในใจ เขาคงไม่เอาเสื้อผ้าไปเพราะกว่าจะเป็นร่างคนได้ก็อีกนานโข จะให้ใส่ชุดแมวเดิน2ขามันก็ไม่คล่อง(และไม่ชอบส่วนตัว) แถมไปหลอกปล้นคนอื่นไม่ได้ 

    พวกอาวุธคงยากจะพกเนื่องจากหนักและเขาเป็นพันธ์ขาสั้นตัวเล็กพิเศษ เก็บเอาไว้ในหนังสือคงไม่ถนัดที่จะใช้

    "หลังจากเจ้าเลือกแล้วข้าจะบอกภารกิจประจำเผ่าให้เจ้า"

    ท่านหัวหน้าเผ่าพูดขึ้นขัดความคิดเจ้าแมวขาว

    "ภารกิจประจำเผ่าหรือครับ?"

     "ใช่ทุกเผ่าพันธ์จะมีภารกิจประจำเผ่าให้ลูกเผ่าออกไปทำ เจ้ารู้หรือไม่เผ่ามังกรมีภารกิจอะไร"ท่านหัวหน้าเผ่าตัวเคืองถามยิ้มเจ้าเล่ห์

    "อะไรหรือครับ?" เหนือเมฆที่เห็นรอยยิ้มนั้นก็รู้ได้ทันทีว่าเดาไม่ออกแน่ๆ

     "ไว้ข้าจะบอกแล้วกัน เจ้าดูของที่ชอบเถอะ"

     ...ยะ...อยากรู้เลย..... อยากรู้ชะมัด.... 


    เหนือเมฆร่ำร้องในใจ ด้วยต่อมอยากรู้อยากเห็นถูกกระตุ้น แต่ดูท่าแมวน้ำตาลเจ้าเล่ห์จะไม่บอก...


    เหนือเมฆใช้เวลาสองชั่วโมงในการดูของไปเรื่อยๆทว่ายังไม่เจออะไรถูกใจ จนกระทั่ง....

    "ท่านฟิล เจ้านี่คืออะไรหรือครับ"

     เจ้าแมวขาวชี้ไปทาง "โลหะ"เหลวที่ไหลไปมาอยู่ในหลอดทดลองขนาดใหญ่ ด้านใต้มีวงเวทสองวงคลุมอยู่

     "อ่ออ... เจ้าจะลองไหมล่ะเหนือเมฆ"แมวน้ำตาลตัวอ้วนถามยิ้มๆมีเล่ห์นัย   "ไม่มีคนสนใจมันมานานแล้วนะเนี่ย"

     "อะไรหรือครับ?"เจ้าแมวขาวกลั้นใจถามอีกครา

     "เป็นVibraniumผสมAdamantiumเหลวน่ะ ข้าขโมยมาเองแหละ ลองไหมละเหนือ"

     "ลอง?"

     "ใช่ยัดใส่ลงไปในร่างกายเจ้าไงล่ะ เปลี่ยนกระเล็บและกระดูกของเราให้กลายเป็นเจ้าโลหะนี่... มันเป็นโลหะผสมที่แข็งแกร่งที่สุด แข็งกว่าอดาเมนเทียมและมีพลังดูดซับแรงของไวเบรเนียม"

    "ไม่ดีมั้ง...."

    "ดีสิ เจ้าสามารถดูดซับเวลาได้นี่ก็เท่ากับ สามารถฟื้นฟูตัวเองได้ เอาละมาลองกันเถอะ"

     จ้าวแมวสีน้ำตาลพูดยิ้มกว้างคว้าหลังคอของเจ้าแมวขาวไม่ให้หนี

    "ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"


    ===========================

    อยากให้อ่าน


    ตอบเม้นครับ

     -เรื่องนี้จะวายหรือไม่นั้น อยากขอให้ติดตาม (แอ๊ะยังไง) อย่าลืมนะครับว่าตอนนี้ยังไม่มีใครรู้เพศของ"เหนือ"นะครับ รู้แต่เพศของ "เหนือเมฆ (จริงๆเคยพิมพ์ไปในตอบเม้นตั้งแต่ตอนแรกแล้วครั้งหนึ่ง...) แต่จะให้ผมเปิดเผยก็ได้ครับ

    -ถ้าสังเกตุผมจะเขียนฉากอ้อนผู้หญิงและผู้ชายให้เท่ากัน (ลูกหว้า) เพียงแต่ท่านแมวหิมะเด่นเกิ๊นนน  ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เด่นเองโดยธรรมชาติ รู้ตัวอีกทีก็เผลอพิมพ์ฉากสองคนนี้อีกแล้ว

    -ที่ให้เหนืออ้อนได้ทุกเพศเพราะจะแสดงออกว่าเจ้าเหนือมัน อ้อนไม่สนหน้าอินหน้าพรหม จะสาวแก่แม่ม่ายชายหนุ่มคุณน้าคุณอา ก็หลงเจ้าแมวนี่ได้ (และอย่าลืมพลังจิตของเหนือ ซึ่งที่ผ่านมายังไม่ได้สรุปสถานะเหนือเลย อีกตอนสองตอนมีแน่ครับ)

    -การอ้อนไปทั่วเพ่อผลประโยชน์ของเจ้าเหนือเดี๋ยวมีแน่ครับ เหนือเป็นคนที่ถ้าเป็นคนใกล้ตัวจะไม่คิดอะไร(อ้อนไม่รู้ตัวบ้างไม่ได้ตรีตรองคิดบ้างทำเอาคนอื่นเดือดร้อน(หัวใจ)ไปตามๆกัน) แต่กับคนไม่รู้จัก อันนี้ตั้งใจปล่อยสกิล "หลอก"เลยแหละครับ




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×