ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : vibranium,adamantium
ขอบคุณ
◊ SQWEEZ
ลมคราม: เป็นนักเขียนที่ดีอัพนิยายทุก2วัน...
เริ่มกังวลถึงตัวละครตัวต่อไปจะมีใครหาว่าลอกเรื่องอื่นมาไหมน่อ (แท้จริงแล้วเป็นคาร์แร็คเตอร์ของคนเขียนกับคนข้างกายคนเขียนครับ)
(ให้เดาแล้วกันว่าเหนือเป็นคาร์แร็คเตอร์จากผมหรือข้างกาย)
ปล.แล้วผมจะชงสโนว์เหนือทำไม lol
ปล.2 เรื่องนี้ไม่ใช่เกมจีบแมวแต่อย่างใด และไม่ใช่เกมจีบหนุ่ม(/สาว)ด้วย
ปล3.เหนือต่อกันดั้มถูกแล้วคร้าบ!!!
============================
ผ่านมา3วันหลังการ"ตื่น"(ออนไลน์)ครั้งที่2ของเหนือแล้ว ซึ่งมีบรรดาแมวๆมาเฝ้ากันเต็มรอบเตียง ด้วยความที่กลัวว่าเขาจะไม่ตื่นขึ้นอีกเหมือนประชากรแมวเกือบ40%
ในที่สุดเจ้าแมวขาวก็ได้พักเพราะฝึกเรียบร้อยแล้ว และสโนว์ก็ว่างจากหน้าที่วันนี้เช่นกัน
วันแรกและวันที่2เหนือเมฆฝึกเรื่องสมุนไพรการปรุงยาและเรื่องพิษต่างๆซึ่งฝึกต่างจาก เหล่านักปรุงยาค่อนข้างมาก เพราะเจ้าแมวขาวฝึกแบบแมวๆ โดยใช้การดมการสัมผัส(รวมทั้งชิมสำหรับอันที่ทราบว่าไม่อันตราย) ว่าอันไหนมีพิษไม่มีพิษดีต่อร่างกายด้านไหน เมื่อเอาสิ่งไหนผสมกับสิ่งไหนจะได้ออกมายังงไมีฤทธิ์ยังไง
และวันที่3เขาฝึกเรื่องทั่วไปจดจำข้อมูลเกี่ยวกับโลกมนุษย์และอื่นๆปลีกย่อย
"อ๊ะ"
เจ้าแมวขาวร้องออกมาเบาๆ หลังจากถูกช้อนตัวขึ้นอุ้มขณะคิดอะไรเพลินๆ ศรีษะเล็กๆหันไปมองตัวเต้นเหตุ
ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งผิวสีขาวจัดราวกับหิมะ เส้นผมสีเงินยาว นัยน์ตาสีน้ำเงินเข้ม ใบหน้าหล่อเหลาคมคายจนติดสวย สวมใส่ชุดคล้ายยูคาตะสีขาวสะอาด ใช้นิ้วเรียวของตัวเองลูบไล้ขนแมวขาวเบามือ
"พอใจรึยังเจ้าแมวน้อย"น้ำเสียงคุ้นเคยที่ระบุได้ดีว่าเป็นใครพูดขึ้น
ตาสองสีกระพริบปริบๆ เจ้าของร่างยกอุ้งเท้าหน้าขึ้นมาปิดตาก่อนจะเปิด พร้อมร้องตะโกน
"สวยสวดยอด!!!"
"อะ...อะไรของเจ้า..." แก้มขาวอย่างแมวหิมะขึ้นสี สะบัดหนีไปอีกทาง
"เปล๊าาาาา"เจ้าแมวขาวลากเสียงสูง ใช้อุ้มมือตัวเองจิ้มๆแก้มอีกฝ่าย
"เปล่าเลยไม่มีอะไร...นอกจาก....แมว-เขิน"
เหนือเมฆล้ออมยิ้มอย่างชอบใจที่ได้แกล้งคน(แมว)
"..."สโนว์นิ่งอึ้งก่อนจะรีบปรับสีหน้าตัวเองอย่างรวดเร็ว
"เจ้ามัน...."หิมะเงินได้แต่พูดแค่นั้นเมื่อสบตาสองสีที่ไม่มีวันโกรธลง
"ไม่มีอะไร เฮ่อ... พรุ่งนี้จะไปแล้วใช่หรือไม่"
"อื้ม! แต่ท่านหัวหน้าบอกว่าจะให้ของติดตัวเหมือนคนอื่นๆน่ะ...สโนว์เลือกอะไรมาหรอ"
"ของข้าคือดาบหิมะเงินกับอาภรณ์เซียนหิมะ"
สโนว์ตอบยิ้มให้เจ้าแมวขาว ก้าวเท้าเดินเล่นไปเรื่อยๆ
"ของในคลังเผ่าเราเยอะขนาดนั้นเลยหรอ?"
"ก็เยอะพอที่คนจะเรียกขานกันว่า"แมวขโมย"นั่นแหละ...อีกอย่างหัวหน้าเผ่าเราทุกรุ่นมักเป็นนักสะสม"
เหนือเมฆพยัคหน้าขึ้นลง พิงอกอีกฝ่ายหามุมสบายไม่ต่างกับเจ้านาย
"นัดกับท่านหัวหน้าตอนไหนหรือ"
"ตอนที่สโนว์อยากให้ข้าไปจากท่านแหละ"เจ้าแมวขาวตอบอมยิ้มสบตาสีน้ำเงิน
ท่านหิมะเงินผู้ยิ่งใหญ่กระตุก...
...ช่างสรรหาใช้คำจริงๆ... ชวนให้เข้าใจผิดเหลือเกิน แบบที่เรียกได้ว่าเจ้าเล่ห์หลอกล่อคนอย่างบริสุทธิ์ใจ...
สโนว์คิดในใจ
แต่ทำไงได้เล่า....เหมือนเขาเองก็ติดบ่วงแมวขาวนี่ไปซะแล้ว....
สโนว์หัวเราะหึๆในลำคอแผ่วเบา คล้ายจะขันตัวเอง ลูบศรีษะ ลูบนวดๆแก้วเจ้าแมวขาวไม่หยุดมือ
เจ้าแมวที่โดนปรนเปรอครางเบาๆในลำคออย่างสบายอกสบายใจ ไม่ได้รับรู้ถึงความลำบากใจของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย
"งั้นกลับกันเถอะ"สโนว์พูดออกมาอย่างยากเย็น
"สโนว์ไม่อยากอยู่กับเราหรอ อยากไล่เราไปขนาดนั้น?"
เจ้าแมวขาวถามอย่างไม่คิดอะไร (จริงๆก็คิด แต่คิดว่ากำลังสบายอยู่เลยมีคนอุ้ม แถมลูบจุดสบายผ่อนคลายต่างๆของแมวให้ เพราะงั้น(เจ้าทาส)อย่าพึ่งรีบหนีไปสิ)
"เปล่า..."สโนว์ตอบสั้น ก่อนจะพูดกับตัวเองเผ่วเบาจนแทบจะเป็นการคิดในใจ "แต่เดี๋ยวข้าจะไม่ยอมปล่อยเจ้าอีก..."
"เปล่าแล้ว?"
"ไม่มีอะไร...ข้าให้นี่กับเจ้า"แมวหิมะปฏิเสธ แล้วหยิบกระดาษเขียนวงเวทวงหนึ่งส่งให้เจ้าแมวขาว
"อะไรหรือ?"เหนือเมฆรับมาแล้วพลิกดู
"คัดลอกลงบนหนังสือประจำตัวเจ้าเถอะ มันเป็นวงเวทเรียกข้า พอเจ้าอัดพลังลงไปข้าจะสามารถวาปไปหาเจ้าได้ แต่เดิมมันเป็นเวทโบราณแบบง่ายที่แค่เขียนชื่อของคนถูกเรียก กรณี้คือข้าก็สามารถใช้ได้แต่ มันยากตรงการจะรู้ว่า"ชื่อ"ของตัวเองคืออะไรนี่แหละ"
"แล้วชื่อพวกนี้รู้ได้ยังไงหรือ?"
"มีหลายวิธีวิธีที่ง่ายสุดคือจ่ายตังแล้วดูที่ระบบหรือทำสัญญากับอะไรบางสิ่งชื่อเราจะปรากฏต้องจำไว้ดีๆ หรืออ่านให้ได้"
เหนือเมฆพยักหน้าให้
"ขอบคุณนะ"
น้ำเสียงใสๆตอบ หอมแก้มแมวหิมะเบาๆ อย่างขอบคุณไม่ได้คิดอะไรเป็นพิเศษ (เพราะคิดว่าเป็นแมว)
"อื้ม...."ท่านนายพลผู้หมดความเคร่งขรึมหน้าแดง...
"ใช่ทุกเผ่าพันธ์จะมีภารกิจประจำเผ่าให้ลูกเผ่าออกไปทำ เจ้ารู้หรือไม่เผ่ามังกรมีภารกิจอะไร"ท่านหัวหน้าเผ่าตัวเคืองถามยิ้มเจ้าเล่ห์
"อะไรหรือครับ?" เหนือเมฆที่เห็นรอยยิ้มนั้นก็รู้ได้ทันทีว่าเดาไม่ออกแน่ๆ
"ไว้ข้าจะบอกแล้วกัน เจ้าดูของที่ชอบเถอะ"
...ยะ...อยากรู้เลย..... อยากรู้ชะมัด....
เหนือเมฆร่ำร้องในใจ ด้วยต่อมอยากรู้อยากเห็นถูกกระตุ้น แต่ดูท่าแมวน้ำตาลเจ้าเล่ห์จะไม่บอก...
เหนือเมฆใช้เวลาสองชั่วโมงในการดูของไปเรื่อยๆทว่ายังไม่เจออะไรถูกใจ จนกระทั่ง....
"ท่านฟิล เจ้านี่คืออะไรหรือครับ"
เจ้าแมวขาวชี้ไปทาง "โลหะ"เหลวที่ไหลไปมาอยู่ในหลอดทดลองขนาดใหญ่ ด้านใต้มีวงเวทสองวงคลุมอยู่
"อ่ออ... เจ้าจะลองไหมล่ะเหนือเมฆ"แมวน้ำตาลตัวอ้วนถามยิ้มๆมีเล่ห์นัย "ไม่มีคนสนใจมันมานานแล้วนะเนี่ย"
"อะไรหรือครับ?"เจ้าแมวขาวกลั้นใจถามอีกครา
"เป็นVibraniumผสมAdamantiumเหลวน่ะ ข้าขโมยมาเองแหละ ลองไหมละเหนือ"
"ลอง?"
"ใช่ยัดใส่ลงไปในร่างกายเจ้าไงล่ะ เปลี่ยนกระเล็บและกระดูกของเราให้กลายเป็นเจ้าโลหะนี่... มันเป็นโลหะผสมที่แข็งแกร่งที่สุด แข็งกว่าอดาเมนเทียมและมีพลังดูดซับแรงของไวเบรเนียม"
"ไม่ดีมั้ง...."
"ดีสิ เจ้าสามารถดูดซับเวลาได้นี่ก็เท่ากับ สามารถฟื้นฟูตัวเองได้ เอาละมาลองกันเถอะ"
จ้าวแมวสีน้ำตาลพูดยิ้มกว้างคว้าหลังคอของเจ้าแมวขาวไม่ให้หนี
"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
===========================
อยากให้อ่าน
ตอบเม้นครับ
-เรื่องนี้จะวายหรือไม่นั้น อยากขอให้ติดตาม (แอ๊ะยังไง) อย่าลืมนะครับว่าตอนนี้ยังไม่มีใครรู้เพศของ"เหนือ"นะครับ รู้แต่เพศของ "เหนือเมฆ (จริงๆเคยพิมพ์ไปในตอบเม้นตั้งแต่ตอนแรกแล้วครั้งหนึ่ง...) แต่จะให้ผมเปิดเผยก็ได้ครับ
-ถ้าสังเกตุผมจะเขียนฉากอ้อนผู้หญิงและผู้ชายให้เท่ากัน (ลูกหว้า) เพียงแต่ท่านแมวหิมะเด่นเกิ๊นนน ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เด่นเองโดยธรรมชาติ รู้ตัวอีกทีก็เผลอพิมพ์ฉากสองคนนี้อีกแล้ว
-ที่ให้เหนืออ้อนได้ทุกเพศเพราะจะแสดงออกว่าเจ้าเหนือมัน อ้อนไม่สนหน้าอินหน้าพรหม จะสาวแก่แม่ม่ายชายหนุ่มคุณน้าคุณอา ก็หลงเจ้าแมวนี่ได้ (และอย่าลืมพลังจิตของเหนือ ซึ่งที่ผ่านมายังไม่ได้สรุปสถานะเหนือเลย อีกตอนสองตอนมีแน่ครับ)
-การอ้อนไปทั่วเพ่อผลประโยชน์ของเจ้าเหนือเดี๋ยวมีแน่ครับ เหนือเป็นคนที่ถ้าเป็นคนใกล้ตัวจะไม่คิดอะไร(อ้อนไม่รู้ตัวบ้างไม่ได้ตรีตรองคิดบ้างทำเอาคนอื่นเดือดร้อน(หัวใจ)ไปตามๆกัน) แต่กับคนไม่รู้จัก อันนี้ตั้งใจปล่อยสกิล "หลอก"เลยแหละครับ
◊ SQWEEZ
ลมคราม: เป็นนักเขียนที่ดีอัพนิยายทุก2วัน...
เริ่มกังวลถึงตัวละครตัวต่อไปจะมีใครหาว่าลอกเรื่องอื่นมาไหมน่อ (แท้จริงแล้วเป็นคาร์แร็คเตอร์ของคนเขียนกับคนข้างกายคนเขียนครับ)
(ให้เดาแล้วกันว่าเหนือเป็นคาร์แร็คเตอร์จากผมหรือข้างกาย)
ปล.แล้วผมจะชงสโนว์เหนือทำไม lol
ปล.2 เรื่องนี้ไม่ใช่เกมจีบแมวแต่อย่างใด และไม่ใช่เกมจีบหนุ่ม(/สาว)ด้วย
ปล3.เหนือต่อกันดั้มถูกแล้วคร้าบ!!!
============================
ผ่านมา3วันหลังการ"ตื่น"(ออนไลน์)ครั้งที่2ของเหนือแล้ว ซึ่งมีบรรดาแมวๆมาเฝ้ากันเต็มรอบเตียง ด้วยความที่กลัวว่าเขาจะไม่ตื่นขึ้นอีกเหมือนประชากรแมวเกือบ40%
ในที่สุดเจ้าแมวขาวก็ได้พักเพราะฝึกเรียบร้อยแล้ว และสโนว์ก็ว่างจากหน้าที่วันนี้เช่นกัน
วันแรกและวันที่2เหนือเมฆฝึกเรื่องสมุนไพรการปรุงยาและเรื่องพิษต่างๆซึ่งฝึกต่างจาก เหล่านักปรุงยาค่อนข้างมาก เพราะเจ้าแมวขาวฝึกแบบแมวๆ โดยใช้การดมการสัมผัส(รวมทั้งชิมสำหรับอันที่ทราบว่าไม่อันตราย) ว่าอันไหนมีพิษไม่มีพิษดีต่อร่างกายด้านไหน เมื่อเอาสิ่งไหนผสมกับสิ่งไหนจะได้ออกมายังงไมีฤทธิ์ยังไง
และวันที่3เขาฝึกเรื่องทั่วไปจดจำข้อมูลเกี่ยวกับโลกมนุษย์และอื่นๆปลีกย่อย
"อ๊ะ"
เจ้าแมวขาวร้องออกมาเบาๆ หลังจากถูกช้อนตัวขึ้นอุ้มขณะคิดอะไรเพลินๆ ศรีษะเล็กๆหันไปมองตัวเต้นเหตุ
ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งผิวสีขาวจัดราวกับหิมะ เส้นผมสีเงินยาว นัยน์ตาสีน้ำเงินเข้ม ใบหน้าหล่อเหลาคมคายจนติดสวย สวมใส่ชุดคล้ายยูคาตะสีขาวสะอาด ใช้นิ้วเรียวของตัวเองลูบไล้ขนแมวขาวเบามือ
"พอใจรึยังเจ้าแมวน้อย"น้ำเสียงคุ้นเคยที่ระบุได้ดีว่าเป็นใครพูดขึ้น
ตาสองสีกระพริบปริบๆ เจ้าของร่างยกอุ้งเท้าหน้าขึ้นมาปิดตาก่อนจะเปิด พร้อมร้องตะโกน
"สวยสวดยอด!!!"
"อะ...อะไรของเจ้า..." แก้มขาวอย่างแมวหิมะขึ้นสี สะบัดหนีไปอีกทาง
"เปล๊าาาาา"เจ้าแมวขาวลากเสียงสูง ใช้อุ้มมือตัวเองจิ้มๆแก้มอีกฝ่าย
"เปล่าเลยไม่มีอะไร...นอกจาก....แมว-เขิน"
เหนือเมฆล้ออมยิ้มอย่างชอบใจที่ได้แกล้งคน(แมว)
"..."สโนว์นิ่งอึ้งก่อนจะรีบปรับสีหน้าตัวเองอย่างรวดเร็ว
"เจ้ามัน...."หิมะเงินได้แต่พูดแค่นั้นเมื่อสบตาสองสีที่ไม่มีวันโกรธลง
"ไม่มีอะไร เฮ่อ... พรุ่งนี้จะไปแล้วใช่หรือไม่"
"อื้ม! แต่ท่านหัวหน้าบอกว่าจะให้ของติดตัวเหมือนคนอื่นๆน่ะ...สโนว์เลือกอะไรมาหรอ"
"ของข้าคือดาบหิมะเงินกับอาภรณ์เซียนหิมะ"
สโนว์ตอบยิ้มให้เจ้าแมวขาว ก้าวเท้าเดินเล่นไปเรื่อยๆ
"ของในคลังเผ่าเราเยอะขนาดนั้นเลยหรอ?"
"ก็เยอะพอที่คนจะเรียกขานกันว่า"แมวขโมย"นั่นแหละ...อีกอย่างหัวหน้าเผ่าเราทุกรุ่นมักเป็นนักสะสม"
เหนือเมฆพยัคหน้าขึ้นลง พิงอกอีกฝ่ายหามุมสบายไม่ต่างกับเจ้านาย
"นัดกับท่านหัวหน้าตอนไหนหรือ"
"ตอนที่สโนว์อยากให้ข้าไปจากท่านแหละ"เจ้าแมวขาวตอบอมยิ้มสบตาสีน้ำเงิน
ท่านหิมะเงินผู้ยิ่งใหญ่กระตุก...
...ช่างสรรหาใช้คำจริงๆ... ชวนให้เข้าใจผิดเหลือเกิน แบบที่เรียกได้ว่าเจ้าเล่ห์หลอกล่อคนอย่างบริสุทธิ์ใจ...
สโนว์คิดในใจ
แต่ทำไงได้เล่า....เหมือนเขาเองก็ติดบ่วงแมวขาวนี่ไปซะแล้ว....
สโนว์หัวเราะหึๆในลำคอแผ่วเบา คล้ายจะขันตัวเอง ลูบศรีษะ ลูบนวดๆแก้วเจ้าแมวขาวไม่หยุดมือ
เจ้าแมวที่โดนปรนเปรอครางเบาๆในลำคออย่างสบายอกสบายใจ ไม่ได้รับรู้ถึงความลำบากใจของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย
"งั้นกลับกันเถอะ"สโนว์พูดออกมาอย่างยากเย็น
"สโนว์ไม่อยากอยู่กับเราหรอ อยากไล่เราไปขนาดนั้น?"
เจ้าแมวขาวถามอย่างไม่คิดอะไร (จริงๆก็คิด แต่คิดว่ากำลังสบายอยู่เลยมีคนอุ้ม แถมลูบจุดสบายผ่อนคลายต่างๆของแมวให้ เพราะงั้น(เจ้าทาส)อย่าพึ่งรีบหนีไปสิ)
"เปล่า..."สโนว์ตอบสั้น ก่อนจะพูดกับตัวเองเผ่วเบาจนแทบจะเป็นการคิดในใจ "แต่เดี๋ยวข้าจะไม่ยอมปล่อยเจ้าอีก..."
"เปล่าแล้ว?"
"ไม่มีอะไร...ข้าให้นี่กับเจ้า"แมวหิมะปฏิเสธ แล้วหยิบกระดาษเขียนวงเวทวงหนึ่งส่งให้เจ้าแมวขาว
"อะไรหรือ?"เหนือเมฆรับมาแล้วพลิกดู
"คัดลอกลงบนหนังสือประจำตัวเจ้าเถอะ มันเป็นวงเวทเรียกข้า พอเจ้าอัดพลังลงไปข้าจะสามารถวาปไปหาเจ้าได้ แต่เดิมมันเป็นเวทโบราณแบบง่ายที่แค่เขียนชื่อของคนถูกเรียก กรณี้คือข้าก็สามารถใช้ได้แต่ มันยากตรงการจะรู้ว่า"ชื่อ"ของตัวเองคืออะไรนี่แหละ"
"แล้วชื่อพวกนี้รู้ได้ยังไงหรือ?"
"มีหลายวิธีวิธีที่ง่ายสุดคือจ่ายตังแล้วดูที่ระบบหรือทำสัญญากับอะไรบางสิ่งชื่อเราจะปรากฏต้องจำไว้ดีๆ หรืออ่านให้ได้"
เหนือเมฆพยักหน้าให้
"ขอบคุณนะ"
น้ำเสียงใสๆตอบ หอมแก้มแมวหิมะเบาๆ อย่างขอบคุณไม่ได้คิดอะไรเป็นพิเศษ (เพราะคิดว่าเป็นแมว)
"อื้ม...."ท่านนายพลผู้หมดความเคร่งขรึมหน้าแดง...
--------------------------
"ลองหาอะไรที่เจ้าชอบในนี้ไปดูจะเอาไปเท่าไหร่ก็ได้"ท่านหัวหน้าเผ่าผู้ใจปล้ำเกินคาดพูด
เหนือเมฆอยู่ในคลังสมบัติของเผ่าแมว ที่สมกับเป็นคลังสมบัติและจัดวางอย่างเป็นระเบียบ
เจ้าแมวขาวครุ่นคิดในใจ เขาคงไม่เอาเสื้อผ้าไปเพราะกว่าจะเป็นร่างคนได้ก็อีกนานโข จะให้ใส่ชุดแมวเดิน2ขามันก็ไม่คล่อง(และไม่ชอบส่วนตัว) แถมไปหลอกปล้นคนอื่นไม่ได้
พวกอาวุธคงยากจะพกเนื่องจากหนักและเขาเป็นพันธ์ขาสั้นตัวเล็กพิเศษ เก็บเอาไว้ในหนังสือคงไม่ถนัดที่จะใช้
"หลังจากเจ้าเลือกแล้วข้าจะบอกภารกิจประจำเผ่าให้เจ้า"
ท่านหัวหน้าเผ่าพูดขึ้นขัดความคิดเจ้าแมวขาว
"ภารกิจประจำเผ่าหรือครับ?"
เหนือเมฆอยู่ในคลังสมบัติของเผ่าแมว ที่สมกับเป็นคลังสมบัติและจัดวางอย่างเป็นระเบียบ
เจ้าแมวขาวครุ่นคิดในใจ เขาคงไม่เอาเสื้อผ้าไปเพราะกว่าจะเป็นร่างคนได้ก็อีกนานโข จะให้ใส่ชุดแมวเดิน2ขามันก็ไม่คล่อง(และไม่ชอบส่วนตัว) แถมไปหลอกปล้นคนอื่นไม่ได้
พวกอาวุธคงยากจะพกเนื่องจากหนักและเขาเป็นพันธ์ขาสั้นตัวเล็กพิเศษ เก็บเอาไว้ในหนังสือคงไม่ถนัดที่จะใช้
"หลังจากเจ้าเลือกแล้วข้าจะบอกภารกิจประจำเผ่าให้เจ้า"
ท่านหัวหน้าเผ่าพูดขึ้นขัดความคิดเจ้าแมวขาว
"ภารกิจประจำเผ่าหรือครับ?"
"ใช่ทุกเผ่าพันธ์จะมีภารกิจประจำเผ่าให้ลูกเผ่าออกไปทำ เจ้ารู้หรือไม่เผ่ามังกรมีภารกิจอะไร"ท่านหัวหน้าเผ่าตัวเคืองถามยิ้มเจ้าเล่ห์
"อะไรหรือครับ?" เหนือเมฆที่เห็นรอยยิ้มนั้นก็รู้ได้ทันทีว่าเดาไม่ออกแน่ๆ
"ไว้ข้าจะบอกแล้วกัน เจ้าดูของที่ชอบเถอะ"
...ยะ...อยากรู้เลย..... อยากรู้ชะมัด....
เหนือเมฆร่ำร้องในใจ ด้วยต่อมอยากรู้อยากเห็นถูกกระตุ้น แต่ดูท่าแมวน้ำตาลเจ้าเล่ห์จะไม่บอก...
เหนือเมฆใช้เวลาสองชั่วโมงในการดูของไปเรื่อยๆทว่ายังไม่เจออะไรถูกใจ จนกระทั่ง....
"ท่านฟิล เจ้านี่คืออะไรหรือครับ"
เจ้าแมวขาวชี้ไปทาง "โลหะ"เหลวที่ไหลไปมาอยู่ในหลอดทดลองขนาดใหญ่ ด้านใต้มีวงเวทสองวงคลุมอยู่
"อ่ออ... เจ้าจะลองไหมล่ะเหนือเมฆ"แมวน้ำตาลตัวอ้วนถามยิ้มๆมีเล่ห์นัย "ไม่มีคนสนใจมันมานานแล้วนะเนี่ย"
"อะไรหรือครับ?"เจ้าแมวขาวกลั้นใจถามอีกครา
"เป็นVibraniumผสมAdamantiumเหลวน่ะ ข้าขโมยมาเองแหละ ลองไหมละเหนือ"
"ลอง?"
"ใช่ยัดใส่ลงไปในร่างกายเจ้าไงล่ะ เปลี่ยนกระเล็บและกระดูกของเราให้กลายเป็นเจ้าโลหะนี่... มันเป็นโลหะผสมที่แข็งแกร่งที่สุด แข็งกว่าอดาเมนเทียมและมีพลังดูดซับแรงของไวเบรเนียม"
"ไม่ดีมั้ง...."
"ดีสิ เจ้าสามารถดูดซับเวลาได้นี่ก็เท่ากับ สามารถฟื้นฟูตัวเองได้ เอาละมาลองกันเถอะ"
จ้าวแมวสีน้ำตาลพูดยิ้มกว้างคว้าหลังคอของเจ้าแมวขาวไม่ให้หนี
"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
===========================
อยากให้อ่าน
ตอบเม้นครับ
-เรื่องนี้จะวายหรือไม่นั้น อยากขอให้ติดตาม (แอ๊ะยังไง) อย่าลืมนะครับว่าตอนนี้ยังไม่มีใครรู้เพศของ"เหนือ"นะครับ รู้แต่เพศของ "เหนือเมฆ (จริงๆเคยพิมพ์ไปในตอบเม้นตั้งแต่ตอนแรกแล้วครั้งหนึ่ง...) แต่จะให้ผมเปิดเผยก็ได้ครับ
-ถ้าสังเกตุผมจะเขียนฉากอ้อนผู้หญิงและผู้ชายให้เท่ากัน (ลูกหว้า) เพียงแต่ท่านแมวหิมะเด่นเกิ๊นนน ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เด่นเองโดยธรรมชาติ รู้ตัวอีกทีก็เผลอพิมพ์ฉากสองคนนี้อีกแล้ว
-ที่ให้เหนืออ้อนได้ทุกเพศเพราะจะแสดงออกว่าเจ้าเหนือมัน อ้อนไม่สนหน้าอินหน้าพรหม จะสาวแก่แม่ม่ายชายหนุ่มคุณน้าคุณอา ก็หลงเจ้าแมวนี่ได้ (และอย่าลืมพลังจิตของเหนือ ซึ่งที่ผ่านมายังไม่ได้สรุปสถานะเหนือเลย อีกตอนสองตอนมีแน่ครับ)
-การอ้อนไปทั่วเพ่อผลประโยชน์ของเจ้าเหนือเดี๋ยวมีแน่ครับ เหนือเป็นคนที่ถ้าเป็นคนใกล้ตัวจะไม่คิดอะไร(อ้อนไม่รู้ตัวบ้างไม่ได้ตรีตรองคิดบ้างทำเอาคนอื่นเดือดร้อน(หัวใจ)ไปตามๆกัน) แต่กับคนไม่รู้จัก อันนี้ตั้งใจปล่อยสกิล "หลอก"เลยแหละครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น