ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic t-ara Eunyeon รักปากร้าย นายเย็นชา(YURI)

    ลำดับตอนที่ #4 : chapter 3 My sister(NC minso) 100%

    • อัปเดตล่าสุด 17 มิ.ย. 55


     Chapter 3 My sister(NC minso)

    ณ บ้านตระกูลปาร์ค

    "พี่ยอน ทำอะไรอยู่เหรอ"ฮโยมินทำเสียงอ้อนโซยอน พร้อมกับทำหน้าแบ๊ว ตาแป๋วเข้าไปคลอเคลียเหมือนลูกหมา


    "อะไรของแก จะมาไม้ไหน จะอ้อนเอาอะไรอีก หือ"โซยอนลูบหัวฮโยมินแล้วถาม


    "เอ่อ มินมีเรื่องจะรบกวนพี่ยอนหน่อยนะ อิอิ"ฮโยมินทำเสียงหวานต่อ


    "มีอะไำร หือ"โซยอนตอบรับแบบเอ็นดู


    "เอ่อ จะเป็นอะไรไหมถ้ามินจะกอดพี่ยอนหน่ะ"ฮโยมินอ้อนร่างบาง


    "ก็ได้ซิ ก็เราเป็นพี่น้องกันหนิ"ร่างบางพูดพร้อมทำท่าอ้าแขนรับฮโยมินเข้ามากอด พอเห็นดังนั้นฮโยมินก็เข้าไปกอดทันที แต่ไม่กอดอย่างเดียว ร่างสูงแอบกระซิบที่ข้างหูเพื่อให้ร่างบางหวั่นไหวอีกด้วย


    "มินรักพี่ยอน"ร่างสูงบอกความรู้สึกจากใจจริง ร่างบางได้ฟังก็อึ้งไปสักพัก ก่อนที่จะทำสีหน้าเป็นปกติแล้วตอบ


    "พี่ก็รักมิน ก็เราเป็นพี่น้องกันหนิ ก็ต้องรักกันอยู่แล้ว"ร่างบางพูดเองก็เจ็บเอง ทั้งๆที่ดีใจ แต่เราเป็นพี่น้องกัน ยังไงก็เป็นไปไม่ได้


    "ทำไมพี่ยอน ถึงไม่เข้าใจมินเลยนะ มินรักพี่ยอนแบบที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะรักผู้หญิงคนหนึ่งได้ ไม่ใช่ความรักแบบพี่น้อง พี่ยอนเคยเข้าใจความรู้สึกมินบ้างไหม"ฮโยมินปล่อยร่างบางออกจากอ้อมกอดแล้วจับไหล่ร่างบางเขย่าเพื่อเค้นหาความจริง ร่างบางที่รู้ดีอยู่แล้วว่าฮโยมินหมายถึงอะไร แต่เทอก็พยายามหลอกตัวเองเพราะยังไงเทอกับมินก็เป็นพี่น้องกัน จะรักกันได้ยังไง ร่างบางคิดแล้วก็เจ็บที่ใจอย่างบอกไม่ถูก


    "ชั้นจะรักกับเทอได้ยังไงมิน เราเป็นพี่น้อง ได้ยินไหมเราเป็นพี่น้องกัน"ร่างบางสะเทือนใจอย่างมาก แล้วไงหล่ะ รู้ว่ารัก รู้ว่าใจตรงกัน แต่ทำไม เทอจะทำอะไรได้ ในเมื่อความรักระหว่างสายเลือดเป็นสิ่งต้องห้าม ถึงจะรักถึงจะรู้สึกขนาดไหนก็ไม่อาจสมหวังได้


    "งั้นเทอก็ควรจะยอมรับความจริงซะ"ฮโยมินรู้สึกโกรธขึ้นมาทันที


    เทอผลักร่างบางล้มลงและขึ้นคร่อมร่างบางทันที โซยอนขัดขืนดิ้นอยู่ใต้ร่างฮโยมิน มือก็ปัดป้องไปทั่ว ก็ไปข่วนหน้าฮโยมินเข้าเลือดซึมออกมาตามรอยข่วนนั้น โซยอนตกใจกับการกระทำของตน ฮโยมินจึงดึงเข็มขัดตัวเองออกมารัดแขนทั้งสองข้างของโซยอนไว้เหนือศ๊รษะ จากนั้นก็ตบริมฝีปากโซยอนด้วยจูบที่ดุดัน โซยอนดิ้นรนหากแต่ไม่สามารถต้านทานฮโยมินได้ แม้นี่จะเป็นจูบที่โซยอนรอคอยมาตลอด แต่เทอก็ไม่อยากได้รับมันในสภาพนี้ ฮโยมินซุกไซร้ใบหน้าไปยังซอกคอขาวและฉีกทึ้งเสื้อผ้าของโซยอนออก เสื้อของโซยอนหลุดตามแรงมือของฮโยมินและบราตัวจิ๋วก็เป็นรายต่อไป


    "ไม่ มิน ได้โปรดหยุดเถอะ"ร่างบางอ้อนวอนทั้งน้ำตา หากแต่คนหน้ามืดก็ไม่สนใจฟัง ฮโยมินขย้ำอกอิ่มของโซยอนอย่างไม่ใยดี


    "โอ้ย ชั้นเจ็บ"โซยอนร้องอย่างเจ็บปวด ฮโยมินไม่ฟังเสียงใดๆทั้งนั้น เทอก็ก้มลงโลมเลียและดูดดื่มอย่างดุดัน โซยอนได้แต่ร้องไห้จากความเจ็บปวดและเสียใจหากแต่เทอก็มีอารมณ์ร่วมไปด้วยเนื่องจากเป็นการกระทำของคนที่เทอรักและต้องการเขามาตลอด เทอจึงไม่สามารถควบคุมให้ร่างกายไม่ให้รู้สึกตามสัมผัสของฮโยมินได้ ฮโยมินรุกรานไปยังขานวลขาวเนียนของร่างบางลงไปถึงส่วนล่าง แล้วถอดกางเกงของร่างบางออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะตามด้วยชั้นในตัวบาง หากแต่ร่างบางหุบขาเข้าทำให้ไม่สามารถถอดออกได้ เทอโมโหจึงฉีกมันขาดเป็นชิ้นๆแล้วใช้มือทั้งสองถ่างขาโซยอนออก แล้วซุึกหน้าลงไปยังหว่างขานั้น โซยอนเบือนหน้าหนีอย่างอับอายและเสียใจ ขณะที่ฮโยมินลิ้มรสความสาวของเทอ


    "อ่ะ ไม่ อ้า"แม้จะไม่เต็มใจแต่โซยอนก็ห้ามตัวเองไม่ให้รู้สึกไม่ได้ เทอจึงหลุดครางออกมาอย่างลืมตัว ก่อนที่ฮโยมินจะสอดนิ้วเข้าในส่วนที่ร้อนรุ่มของเทอ

    "อ่ะ อ้า อ้า อ้า"โซยอนสติิหลุดลอย ฮโยมินเองก็เร่งจังหวะตามอารมณ์ของร่างบาง ในที่สุดร่างบางก็เกร็งตัวพลางยกสะโพกขึ้นก่อนจะหอบอย่างหมดแรง เมื่อได้สติร่างบางก็ปล่อยโฮออกมา เทอร้องไห้อย่างเจ็บปวด ฮโยมินเมื่อได้ระบายอารมณ์จนสมใจก็ได้สติกลับมา เทอมองภาพร่างบางร้องไห้แล้วสะเทือนใจ


    "พี่ยอน ชั้นขอโทษ"ฮโยมินพูดพลางลุกจากร่างบาง เทอจึงพลิกตัวหลบหน้าร่างสูงด้วยน้ำตาที่ไหลริน


    "เทอพอใจแล้วใช่ไหม งั้นกลับไปอยู่ในส่วนของเทอซะ"ร่างบางพูดทั้งน้ำตา ร่างสูงรู้สึกเสียใจกับอารมณ์ของตัวเองมาก เทอจึงถอดเสื้อตัวนอกห่มให้ร่างบางและแก้เข็มขัดที่พันธนาการเทอออก พร้อมทั้งช่วยพยุงร่างบางลุกนั่ง ก่อนจะนั่งลงขอขมาร่างบาง


    "ชั้นขอโทษ ชั้นผิดไปแล้ว ชั้นเสียใจมาก ชั้นทนไม่ได้ที่เรื่องของเราต้อเป็นแบบนี้ ชั้นอยากบอกความรู้สึกของชั้นที่มีให้เทอรับรู้ ให้เทอยอมรับมันซะที"ฮโยมินอธิบาย


    "แล้วที่ทำนี่คิดว่าถูกแล้วเหรอ เราเป็นพี่น้องกันนะ"ร่างบางสะเทือนใจอย่างมาก


    "ความรักไม่มีคำว่าถูกหรือผิดหรอก ขอเพียงเรารักกัน อุปสรรคทุกอย่างก็สามารถผ่านพ้นมันไปได้"ฮโยมินตอบ


    "เรารักกันได้จริงๆใช่ไหม มิน"โซยอนพูดทั้งน้ำตา ทั้งสองสวมกอดกันด้วยความรัก ไม่ว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร พวกเทอก็ต้องผ่านพ้นมันไปให้ได้ ความรักไม่มีสิ่งตายตัว ขอเพียงได้รักก็สุขใจแล้วแต่ทั้งสองไม่รู้เลยว่าได้มีคนแอบมองทั้งสองอยู่ เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นจนจบ คือ จียอนนั่นเอง เทอรู้สึกอึ้งและแปลกใจว่าทำไมเทอถึงไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน แต่พอมาเห็นฉากรักของทั้งคู่แล้ว เทอก็นึกถึงอึนจองขึ้นมาว่าถ้าถึงเวลานั้น ร่างสูงจะรักเทอแบบที่พี่ๆของเทอทำกันไหมนะ ร่างบางคิดแล้วก็หน้าแดงออกมา


    "บ้า ทะลึ่ง นี่เรากำลังคิดเรื่องลามกกับแฟนตัวเองอยู่เหรอเนี่ย แต่ยังไงก็ไม่กล้าบอกหรอกว่าอยากทำอย่างนั้นกับอึนจองบ้าง"ร่างบางคิดแล้วก็ท้อกับพฤติกรรมของตัวเองที่ฟอร์มเยอะเหลือเกิน



    อึนจองโหมด


    วันที่ 24/06/25**

    ถึง คุณไดอารี่

    วันนี้ไปขอคำตอบมาจากจี้น้อย ปรากฎว่าเราใจตรงกัน ไม่ต้องมานั่งเสียใจแล้วเย้ๆ ยิปปี้ ^^ แต่จี้น้อยก็น่ารักเกินไปนะ จนเผลอจูบไปแต่ต้องค่อยเป็นค่อยไปเนอะ แต่สักวันจี้น้อยเทอต้องเป็นของชั้น 555


    พอเขียนไดอารี่จบก็หน้าแเดงขึ้นมาเมื่อคิดถึงคนที่กำลังเขียนถึง


    "เทอกำลังทำอะไรอยู่นะจี้น้อย คิดถึงจังเลย"ร่างสูงพูดพร้อมทำหน้าเหม่อลอย

    จียอนโหมด

    หลังจากได้เห็นฉากรักของพี่ๆแล้ว เทอก็รู้สึกเข้าหน้าไม่ติด ไม่ใช่อะไรนะ พอเห็นหน้าพวกพี่ๆก็จะนึกถึงวันนั้นขึ้นมา ร่างบางคิดแล้วก็หน้าแดงขึ้นมาอีกครั้ง


    "จี้น้อย เป็นอะไรหรือเปล่าหน้าแดงเชียว ตัวร้อนหรือเปล่า"โซยอนถามพร้อมกับเอามือจับหน้าผากจียอนด้วยความเป็นห่วง


    "ก็ไม่ร้อนหนิ"โซยอนสงสัย ตัวก็ไม่ร้อนทำไมหน้าแดง ก็คงมีอยู่เรื่่องเดียว


    "หรือว่าจี้น้อย เมื่อวานเทออยู่บ้านหรือเปล่า"ฮโยมินถามแบบจับผิด


    "จี้ เอ่อ คือ คือ ก็กลับมาตอนเย็นหน่ะ"จียอนตอบแบบตะกุกตะกักทำให้ทั้งสองคนสงสัย


    "เย็นหน่ะกี่โมง ไหนบอกว่าจะกลับดึกไง"โซยอนซักต่อ


    "ประมาณ 4 โมงหน่ะ"จียอนตอบ ทั้งสองอึ้งไปชั่วขณะ


    "งั้นก็ต้องเห็นแล้วใช่ไหม"ฮโยมินถามเพื่อความแน่ใจ


    "เอ่อ คือก็นิดนึงอะ"จียอนตอบกลืนไม่เข้าคายไม่ออก


    "นิดนึงหน่ะแค่ไหน"ฮโยมินถาม


    "ตั้งแต่ต้นจนจบเลย" จียอนตอบทันที


    "นั่นไงว่าแล้วไม่น่าหล่ะถึงหน้าแดงเพราะเห็นตอนนั้นแล้วซินะ แล้วเทอไม่โกรธพวกพี่เหรอ"โซยอนถามความรู้สึกน้อง


    "ก็คงไม่โกรธหรอกพี่ ถ้าพี่จะรักกัน แต่หนูขอพูดหน่อยเถอะนะ ความรักแบบพี่น้องเนี่ยเป็นความรักต้องห้าม พวกพี่พร้อมที่จะเจอกับอุปสรรคต่างๆ คำติฉินนินทาแล้วใช่ไหม"จียอยถามด้วยความเป็นห่วง


    "พวกพี่พร้อมแล้ว ไม่ว่าจะเจออะไร พวกพี่ก็พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับมัน"ฮโยมินพูดอย่างมาดมั่น


    "งั้นหนูก็ไม่มีอะไรต้องห่วงแล้ว"จียอนยิ้มแบบโล่งใจ ก็ในเมื่อทั้งสองรักกัน เทอจะห้ามอะไรได้ ขอเพียงยังมีทั้งสองอยู่อย่างนี้ตลอดไป เทอก็พอใจแล้ว



    ไรเตอร์กลับมาแล้วจร้า มาต่อเป็นน้ำจิ้มก่อน ต่อไปเป็นเอ็นซีอึนยอนนะ ถ้าไม่มีคอมเม้นท์ ไรเตอร์จะไม่อัพนะจ๊ะ อีกหนึ่งอาทิตย์จะมาต่อจร้า ขอบคุณที่ติดตามไรเตอร์มาตลอด คัมซามีดา ^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×