คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Can you smile ? [wonho x minhyuk]
ทำไมเราไม่เยรู้เลยว่ารัมันเริ่ม้นเมื่อไหร่
แ่เราะรู้เสมอว่ารัมันบลเมื่อไหร่
รอยยิ้มที่เยยิ้มให้ันมันะไม่มีอีแล้ว
ถ้อยำหวานๆ ที่เยออาปาอันและันมันะาหายไป
แผ่นหลัที่เยบำลัะเิน้าวออไป ทิ้นหนึ่นไว้เพียลำพั
สำหรับมินฮยอ
เารู้
และรู้มานานแล้ว
รู้ว่านรัอเาำลัะ้าวเินไป้าหน้า และสะบัมือที่รัุมอมินฮยอออไป
ฝืน
มินฮยอฝืนยิ้มมาลอ
ฝืน
มินฮยอฝืนลั้นน้ำาไว้ลอมา
รั
มินฮยอรัวอนโฮมาว่าสิ่ใ
เลีย
มินฮยอเลียทุสิ่ที่ำลัะพรานรัาเาไป
“วอนโฮ”
“…..”
“วอนโฮ…” มินฮยอเรียนรัอีรั้
“ุยโทรศัพท์อยู่ ไม่เห็นหรอ แปปนึสิ” วอนโฮเอ่ยราบเรียบ่อนะ้าวเท้ายาวเินหนีไป
“..รับ..”
“อ๋อ..เมื่อี้หรอ..เพื่อนหน่ะ ไม่มีอะไรหรอรับ”
แว่วเสียไลๆ อวอนโฮัมาถึในหูอมินฮยอ
น้ำาไหลริน้าๆอาบแ้ม แ่ไหลไ้ไม่นาน มินฮยอ็ยมือึ้นมาปาน้ำาเบาเบาบนใบหน้า
่อนะฝืนยิ้มให้แ่ัวเอ
ำพูที่ทำร้ายิใ
อยาเอ่ยปาถามว่า เานนั้นเป็นใร
แ่ไม่รู้ทำไมมินฮยอลับิว่าัวเอไม่มีสิทธิ์ที่ะถาม
มันเหมือนเาไม่มีวามสำัอะไร
เหมือนบาสิ่บาอย่าำลัหายไป...
“เป็นห่ว”
มินฮยอำมือัวเอแน่น เมื่อพบว่านรัอนเอเิบาแผลบนใบหน้า
“…..”
“ไปทำอะไรมา..”
สายานที่ำลัถูถามผลุบล่ำ เบื้อนหน้าหนี
“ยุ่”
่อนะ้าวาเินผ่านไป
ำห่วใย ที่เมื่อ่อนเยูมี่าอมินฮยอ
อนนี้มันูไร้่า
มันเปรียบเสมือนเศษระาษที่อนแรรวมัวันเป็นระาษอย่าี ่อนะถูีทิ้เป็นเศษเป็นส่วน
มินฮยอเินามนรัอเาไป
“นี่วอนโฮ” มินฮยอรั้วอนโฮ วอนโฮหยุะั ่อนะหันลับมาามเสียเรีย
“อะไร”
“ออหน่อย..”
“เี๋ย…”
ยัไม่ทันที่วอนโฮพูบ มินฮยอ็ึันพุ่เ้าไปอทันที
ไม่นาน็ปล่อยัวออมา ่อนะเอ่ยึ้นมาอีว่า
“อับมือหน่อยสิ..”
มินฮยอัมืออวอนโฮึ้นมาประบับมืออัวเอแล้ว้มหน้าุ
แหมะ ..
หยน้ำาอมินฮยอหยระทบลบนมืออทั้สอน
แหมะ แหมะ ..
และมัน็หยลอีเรื่อยๆ
“นี่ะเป็นรั้สุท้ายที่เราอันและับมือันแล้วนะ..” มินฮยอปาน้ำาพร้อมฝืนยิ้มออมา
“…”
“ผมะไม่รั้พี่ไว้ .. ผมรัพี่ที่สุนะ”
“…”
“ผมรัพี่ริๆ..”
“…”
“ผมไม่เป็นไรหรอ” เอ่ยปารั้สุท้าย่อนะฝืนยิ้มว้าออมาอีรั้
มินฮยอปล่อยมือทีุ่มวอนโฮไว้
่อนะหันหลัแล้ว้าวเินไปอย่ารวเร็ว
“ฮึ..ฮึ..”
ปวร้าว..
เาทำถูแล้วใ่มั้ย
มันถูที่สุแล้วใ่มั้ย
ถ้าทำแบบนี้วอนโฮะยิ้มไ้ใ่มั้ยถ้าเาไป ..
And, Can you smile? 니가 원하잖아 니가 바라잖아
내 맘 만으로는 널 잡을 수가 없는가봐
And, Can you smile? 마지막 너에게 난 이것 밖엔 못 주나봐
ความคิดเห็น