ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 8 หึง หวง
หอเอพิงค์
"นี่พวกเธอ มีใครรู้บ้าง ว่า ฮายอง เป็นอะไร อนนี่ เห็นนั่งซึมตั้งแต่บนรถแล้ว" โชรงสังเกตุเห็ว่าฮายองดูไม่ค่อยร่าเริง
"นั่นสิ ตอนแรกยังยิ้มแย้ม อารมณ์ดี ก็วันนี้ ไปเดทกับรุ่นพี่ยูริมาตั้งแต่เช้ายันบ่าย" อึนจีพูด
"ฉันว่า ต้องเกี่ยวกับรุ่นพี่ยูริแน่เลย ไม่งั้นฮายองไม่ซึมแบบนี้หรอก" โบมีกล่าว
"หนูก็คือเหมือน โบมี อนนี่นะค่ะ อาจจะทะเลาะกับรุ่นพี่ยูริก็ได้ นาอึน อนนี่ คิดว่าไงค่ะ" นัมจูเห็นด้วยกับโบมี และหันไปถามนาอึนบ้าง
"ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เดี๋ยวฉันจะลองเข้าไปคุยกับฮายองเองล่ะกัน" นาอึน ตอบ
"ดีมากนาอึน อนนี่ไม่สบายใจเลย เห็นฮายองไม่ร่าเริงแบบนี้ อนนี่เป็นห่วง" โชรงกล่าว
"งั้นพวกเราฝากความหวังไว้ที่เธอนะ นาอึนอ่า ดูแลน้องด้วย รู้เรื่องยังไง อย่าลืมมารายงานล่ะ ไปพวกเราแยกย้าย" โบมี ฝากฝัง นาอึน ก่อนเดินเข้าห้องไป
ณ ห้องนอน นาอึน กับ ฮายอง
ตอนนี้ทั้งสองสาวอาบน้ำเสร็จเรียบร้อย เตรียมตัวเข้านอนกัน ฮายองนอนอยู่บนเตียง จ้องมองโทรศัพท์มือถือในมือ หมุนไปมา เหมือนรออะไรบางอย่าง สีหน้าท่าทาง ดูไม่ค่อยดี
"ฮายองอ่า อนนี่ขอคุยด้วยหน่อยสิ" นาอึน เริ่มเปิดประเด็น
"มีอะไรค่ะอนนี่" ฮายองหันมาตอบ เชื่องๆ
"อนนี่ต้องถามเรามากกว่า ว่ามีอะไรรึเปล่า หรือไม่สบายตรงไหน ทำไมถึงดูไม่สดใส เหมือนฮายองคนเดิมของอนนี่เลย"
"หนูไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อยค่ะ หนูสบายดี อนนี่คิดมาก" ฮายองตอบและส่งยิ้มให้
"ถึงเธอจะยิ้มให้อนนี่ แต่ตาเธอมันไม่ได้ยิ้มด้วยนะ มีอะไรในใจอย่าเก็บไว้คนเดียว มันจะอึดอัดเปล่าๆ เล่าให้อนนี่ฟังก็ได้ อนนี่จะได้ช่วยเราได้ไง เล่ามาเถอะ" นาอึน พยายามคาดคั้น
"หนูเล่าให้อนนี่ฟังก็ได้ แต่อนนี่สัญญาก่อนว่าจะไม่เล่าให้ใครฟัง"
"อนนี่สัญญา สรุปเราเป็นอะไร เล่ามาสิ อนนี่พร้อมฟังแล้ว"
"วันนี้อนนี่รู้ใช่ไหมว่า ยูริ อนนี่ มารับหนูตอนเช้า และก็ได้ที่ตึกพร้อมกัน"
"ใช่แล้วยังไงต่อ"
"แต่ตอนที่พวกเรากำลังจะกลับกัน ตอนที่เรากำลังลง ลิฟต์ ก่อนที่ลิฟต์จะปิด หนูเห็น ยูริ อนนี่ กับ รุ่นพี่เจสสิก้า เดินควงแขนกัน เดินไปทางลานจอดรถของตึก เค้าสองคนต้องคบกันอยู่แน่ๆเลย"
"หึงหรอ?" นาอึนถาม
"ฮายอง ไม่มีสิทธิ์หรอกอนนี่" T_T
"ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ล่ะ ฮายองคบกับรุ่นพี่ อยู่นิ"
"เปล่าค่ะ ดราแค่คุยกันแบบพี่น้อง แต่ฮายองผิดเองที่คิดมากเกินกว่านั้น"
"ฮายองอ่า อย่าเพิ่งคิดมาก เค้าสองคนอยู่วงเดียวกัน เดินไปไหนมาไหนด้วยกันอย่างสนิทสนมก็ไม่แปลกนิ"
"แต่จากที่หนูเห็นสายตาเค้าสองคนที่มองกัน มันไม่น่าใช่เพื่อนสนิทกันธรรมดา และแฟนคลับก็ชอบคู่ของพวกเค้ามาก"
"บางทีสิ่งที่เห็น กับความจริง มันอาจจะไม่เหมือนกันนะ ฮายองอ่า ทำไมเธอไม่ถามรุ่นพี่ยูริไปตรงๆเลยนะ"
"เรื่องเค้าสองคนหรอค่ะ หนูไม่กล้าหรอกค่ะ หนูกลัวคำตอบ"
"แต่ถ้าเธอไม่ถามเค้า เธอก็ต้องมาทนนั่งเสียใจร้องไห้อยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆน่ะหรอ อนนี่ ว่ามันไม่เข้าท่าเลย เชื่ออนนี่สิ ถามเค้าไปเลยตรงๆ เธอเองก็จะได้ทำตัวถูกด้วย"
"ค่ะนาอึน อนนี่ ฮายองจะลองถามยูริอนนี่ แต่ปัญหาคือ ตั้งแต่ที่หนูเห็นเค้าออกไปกับรุ่นพี่เจสสิก้า ยูริ อนนี่ ยังไม่อ่านและตอบkakaoของฮายองเลย"
"เดี๋ยวเค้าก็ตอบมา รุ่นพี่เค้าอาจจะไม่ว่าง หรืออาจจะทำงานอยู่ก็ได้ ฮายองก็น่าจะรู้นิ ว่ารุ่นพี่เค้าดังกันจะตาย ตารางงานก็ต้องแน่นเป็นธรรมดา" นาอึนปลอบน้อง
"แต่ยูริอนนี่ บอกฮายองว่า วันนี้มีงานแค่ที่MBCที่เดียวนะค่ะ แสดงว่ายูริอนนี่กับรุ่นพี่เจสสิก้า เค้าสองคนต้องออกไปเที่ยวกันแน่ๆเลย"
"ฮายองอ่า ใจเย็นๆนะ บางทีรุ่นพี่ยูริ อาจจะแบตหมดก็ได้นะ"
"โถ่ อนนี่ ก็ฮายองร้อนใจนิค่ะ"
"อนนี่ ว่า ฮายองนอนหลับพักผ่อนก่อนดีกว่านะ ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้พวกเรามีงานแต่เช้า นอนน้อยตาช้ำขึ้มมา โดน โชรง อนนี่ดุ อนนี่ไม่ช่วยด้วยนะ"
"ค่ะ หนูนอนก็ได้ค่ะ ขอบคุณนาอึนอนนี่มากนะค่ะที่เป็นห่วงหนู และก็ให้คำปรึกษากับหนู ตอนนี้หนูเริ่มสบายใจแล้วแระ"
"จ้า นอนได้แล้ว โอ ฮายอง ฝันดีนะ" นาอึนสั่งยิ้มๆ และลูบหัวฮายองเบาๆ
"ฝันดีค่ะ ฮายอง รัก นาอึน อนนี่ที่สุดเลย" ฮายอง โผเข้ากอดนาอึน และหอมแก้ม
"อนนี่ก็รักฮายองจ๊ะ ทีนี้ก็นอนได้แระมักเน่ยักษ์ของอนนี่"
แล้วทั้งสองก็ปิดไฟเข้านอน ฮายองเหนื่อยจากการร้องไห้ จนเพลียและหลับไป
ด้านนอก
"อย่างงี้นี่เอง ว่าแล้วต้องเกี่ยวกับรุ่นพี่ยูริ" โชรง โบมี อึนจี และนัมจู แอบมายืนฟัง นาอึนกับฮายอง คุยกันตั้งแต่เริ่มนั้นเอง
ทุกคนล้วนแต่ห่วงมักเน่ฮายองกันทุกคน
"สองคนนั้นปิดไฟนอนกันแล้ว คงคุยกันเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็แยกย้ายกันไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้มีงานเช้า ใครตื่นสาย โดนแน่" โชรงสั่ง สาวๆทั้งหมดให้ไปนอน
"ค่ะโชรง อนนี่ ฝันดีค่ะ"
Yuri part :
หนังโรงหนัง
"สิก้าดูเรื่องอะไรดีค่ะ" ตอนนี้เราอยู่หน้าโรงหนังกัน
"เรื่องนี้แล้วกันยูล" เจสสิก้าชี้ไปมั่วๆ
"แน่ใจนะ งั้นยูลไปซื้อตั๋วก่อนนะ รอแป๊บนึง"
"ค่ะ รีบมานะ สิก้าไม่อยากยืนคนเดียวนานๆ"
"รับทราบครับผม" ยูริทำท่า ตะเบะ แบบตำรวจใส่
ได้เวลาเข้าโรงหนังแล้ว ที่นั่งที่เราเลือกคือ VIP แบบโซฟายาว ที่นั่งสองคนค่ะ ส่วนมากคนที่นั่งแบบนี้จะเป็นคู่รักกันนั่งค่ะ
หนังเริ่มฉาย ทำให้เจสสิก้ารู้ตัวว่า เลือกหนังผิด ก็เพราะเธอชี้เลือกไปมั่วๆ ไม่คิดว่าจะเป็นหนังผี ซึ่งเธอไม่ชอบดูที่สุด เพราะว่าเธอกลัวผีมาก
"กริ๊ดดดดดดดดดดดด......." เจสสิก้า โผกอดยูริ เอาหน้าซุกแขนยูริ
"กลัวแล้วจะเลือกดูเรื่องนี้ทำไมล่ะ สิก้า"
"ก็เค้าชี้ไปมั่วๆนิ ไม่คิดว่าจะเป็นหนังผี กริ๊ดดดดดดดด" ตอบเสร็จ ผีก็โล่มาอีก
"งั้นเราออกกันเลยไหม ไม่ต้องดูแล้ว" ยูริเสนอ
"ไม่เป็นไร สิก้าอยากดูต่อ" เจสสิก้า อยากใช้เวลาอยู่กับยูริ จึงเลือกที่จะอยู่ดูต่อ และจะได้กอดยูริเนียนๆ
"โอเคค่ะ ดูต่อก็ได้ ถ้าไม่ไหวก็บอกนะ"
"ค่ะ แต่สิก้าขอกอดยูลแบบนี้ได้ไหม สิก้ากลัว"
"ถึงยูลบอกว่าไม่ สิก้าก็กอดยูลไม่ปล่อยอยู่ดีจริงไหม 555"
"ก็รู้นิ ถามไปงั้นแระ"
เจสสิก้ากอดยูริ ดูหนังจนจบเรื่อง
"น่ากลัวชะมัด สาบานว่าต่อไปจะไม่ดูหนังผีอีก" เจสสิก้าบ่น
"ก็ยูลถามสิก้าแล้ว ว่าแน่ใจนะ สิก้าก็ยืนยันว่าจะดู"
"ก็ทำไมยูลไม่พูดล่ะ ว่ามันเป็นหนังผีอ่ะ" เจสสิก้าพูดงอนๆ
"โอ๋ๆ สิก้าไม่งอนน้า ไปหาอะไรกินกันก่อนกลับดีกว่า ถือว่ายูลเลี้ยงไถ่โทษล่ะกันนะค่ะ"
"ก็ได้ แต่สิก้าไม่ได้เห็นแก่ของกินนะ เห็นยูลตั้งใจอยากจะเลี้ยง กลัวเสียน้ำใจหรอก"
ยูริกับเจสสิก้า แวะทานอาหารกันก่อนกลับหอ ทานเสร็จก็มุ่งตรงกลับหอทันที เพราะมันดึกมากแล้ว เริ่มจะง่วงแระ
"สิก้า ฝันดีนะค่ะ ยูลขอตัวไปอาบน้ำนอนก่อนนะ ง่วงนอนแระ"
"ค่ะยูล ฝันดีเหมือนกันนะ ขอบคุณนะที่พาสิก้าไปดูหนัง"
ทั้งสองต่างแยกกันเข้าห้องของตัวเอง
เจสสิก้า ตอนนี้อาบน้ำเสร็จเตรียมตัวนอน ลวงหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าขึ้นมาชาร์ตแบต
"เอ๊ะ !! นี่มันโทรศัพท์ของยูลนิ ทำไมมาอยู่ในกระเป๋าเราล่ะ สงสัยยูลเอามาฝากใส่ไว้แล้วลืม"
เจสสิก้า กำลังจะเดินเอาโทรศัพท์ไปให้ยูริ แต่เมื่อนึกขึ้นได้ จึงแอบดูซะหน่อย อยากรู้ว่าตอนนี้ยูริกำลังคุยกับใครอยู่รึป่าว
-ใส่รหัส- ลองกดดู ยูริยังใช้รหัสเดิม คือ วันเกิดของเจสสิก้า ทำให้นางแอบยิ้ม แสดงว่า เจสสิก้ายังสำคัญกับยูริอยู่
กดเข้า kakaotalk ~hayoung
นี่ยูริกำลังคุยกับเด็กที่ชื่อ ฮายอง มักเน่ของเอพิงค์ ฉันจำได้ ก็เด็กคนนี้ คือ คนที่ปลื้มยูริ และวั้นนั้นยูริของฉันก็เข้าไปกอดเธอ ฉันถึงจำได้ แต่เท่าที่ฉันรู้ ฮายอง ยังเป็นเด็กมัธยมอยู่เลยนิ นี่ยูล เธอจะกินเด็กหรอ ไม่กลัวคุกหรือไง
เซ้นฉันแรงไหมล่ะ ว่าแล้วเชียวว่าต้อง เมมเบอร์ของวงเอพิงค์ แต่ไม่คิดว่า จะเป็น มักเน่เด็กน้อยคนนี้ เธอเด็กเกินไป
ยัยเด็ก ฮายอง นี่คงจะเป็นสาเหตุ ที่ทำให้ยูลเปลีายนไป มีเวลาให้ฉันน้อยลงสินะ
แต่ฉันคงจะไม่ทำอะไรรุนแรงแบบตอนยัยซึงยอนหรอกค่ะ เพราะฮายอง เธอยังเด็ก และที่สำคัญ ดูเหมือนยูลจะเป็นฝ่ายเข้าหาเธอ แล้วเมื่อเช้าที่ยูลหายไปแต่เช้าคงจะไปหาเด็กฮายองนี่แน่ๆ
ฉันหวงยูลนะ พูดเลย แต่ก็ทำอะไรได้ล่ะ ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกัน และเราก็เลิกกันนานแล้ว งั้นฉันจะมองอยู่ห่างแล้วกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น