Application form

ลำดับตอนที่ #7 : Dangerous womem

Application

"ฉันไม่เข้าใจนายเลยนะโกคุ ยัยนั่นมีอะไรสู้ฉันได้ด้วยหรอ?"

➳ ชื่อ :: แองเจเลีย คริสเทียน่า | Angelia Cristiana

➳ ชื่อเล่น :: แองจี้ | Angie

➳ อายุ :: 22

➳ สัญชาติ :: อิตาลี

➳ ลักษณะภายนอก :: แองเจเลียเป็นหญิงสาวที่น่าดึงดูดและน่าค้นหา ด้วย

รูปร่างระหงที่เห็นส่วนโค้งเว้าชัดเจนทรวงอกอวบอิ่ม และช่วงเอวที่ไม่หนา

หรือบางจนเกินไป เธอมีผิวสีน้ำผึ้งรับกับเรือนผมสีน้ำเงินเข้ม โครงหน้าสวยคม ดวงตาโตสองชั้น จมูกโด่งเป็นสัน และริมฝีปากอวบอิ่มเป็นกระจับ

ส่วนสูง : 165 cm.

น้ำหนัก : 50 kg.

➳ นิสัย :: 

     แองเจเลียเป็นผู้หญิงที่ถ้ามองจากภายนอกจะดูหยิ่งและเข้าถึงยาก เพราะ

เธอเป็นคนหน้าดุและมีดวงตาที่ค่อนข้างคม ทำให้หลายคนที่จะสบตาต้องรีบหันหน้าหนีอยู่เป็นประจำ บวกกับนิสัยตรงไปตรงมา แรงมาแรงกลับ ทำให้เผลอตอบคำถามนักข่าวด้วยประโยคที่รุนแรงอยู่บ่อยครั้ง ทำให้ไม่ค่อยมีเพื่อนในวงการกล้าเข้ามาตีสนิทด้วยเท่าไรนัก

     แต่ในความจริงแล้ว แองเจเลียเป็นผู้หญิงที่น่าคบหามากทีเดียว เพราะถึง

แม้เธอจะพูดจาตรงและแรงไปบ้างในบางครั้ง แต่นั่นก็มาจากความจริงใจของเธอล้วนๆ และถ้าหากเป็นเพื่อนกับเธอแล้วก็จะเห็นได้ว่า แองเจเลียมีมุมน่ารักแบบเด็กๆซ่อนอยู่ไม่น้อย เนื่องจากเธอเป็นคนที่ขาดช่วงชีวิตที่อบอุ่นในวัยเด็กไป ทำให้เธอมักจะเผลอแสดงพฤติกรรมแบบเด็กๆออกมาเมื่ออยู่กับ

คนที่ไว้ใจ

     แองเจเลียเป็นผู้หญิงฉลาดและอ่านคนออก เพียงแค่จ้องตาเล็กน้อยก็รู้

ความคิดของฝ่ายตรงข้ามจนหมดสิ้นทั้งยังเป็นผู้หญิงที่ทำงานเก่งและมีระ

เบียบวินัยในการทำงานสูงมาก ทำให้ได้รับคำชมจากผู้จัดหรือผู้กำกับอยู่บ่อยครั้ง

     แองเจเลียเป็นคนพูดน้อย บ่อยครั้งที่รู้อะไรหลายๆอย่างแต่ก็เลือกที่จะไม่

พูดให้ใครได้ฟัง หากแต่เลือกที่จะเก็บไว้กับตัวเองเสียมากกว่า

     นอกจากนี้ แองเจเลียยังเป็นคนที่มีเสน่ห์และแรงดึงดูดทางเพศสูง เพราะ

รูปร่างที่เห็นสัดส่วนชัดเจนของเธอ ประกอบกับน้ำเสียงที่ค่อนข้างทุ้มต่ำน่า

ค้นหา นอกจากนี้ เธอยังเป็นผู้หญิงที่มีมารยาสูง และรู้จักบริหารเสน่ห์กับคน

ที่ตัวเองสนใจอยู่เป็นประจำ

➳ ประวัติ

ครอบครัว ::

     แองเจเลียเกิดในครอบครัวที่คนภายนอกล้วนแต่มองว่าสมบูรณ์แบบ เพราะทั้งพ่อและแม่ของเธอต่างก็เป็นเจ้าของบริษัทขนาดใหญ่ในประเทศทั้งคู่ แต่ความจริงกลับไม่ได้สวยงามอย่างนั้น เพราะพ่อและแม่ของเธอแต่งงานกันเพียงเพราะผลประโยชน์ทางธุรกิจ และด้วยนิสัยอีโก้สูงและไม่ยอมคนของทั้งคู่ทำให้พวกเขาทะเลาะกันแทบจะทุกวัน ในตอนที่แองเจเลียอายุสิบปี เธอมักจะตื่นขึ้นมากลางดึกพร้อมกับภาพพ่อและแม่ด่ากันอย่างสาดเสียเทเสีย เธอได้แต่มองภาพนั้นทั้งน้ำตา ก่อนที่พี่เลี้ยงจะเดินมาหา เช็ดน้ำตาให้เบาๆแล้วอุ้มเธอไปนอนเหมือนทุกๆวัน

     หลังจากนั้นไม่ถึงปี พ่อกับแม่ของแองเจเลียก็หย่ากัน ต่างฝ่ายต่างก็แยก

ย้ายกันไปแต่งงานมีครอบครัวใหม่ ทำให้เธอที่ต้องย้ายไปอยู่ที่บ้านของพ่อที

แม่ทีกลายเป็นส่วนเกินมากขึ้นเรื่อยๆ เธอจึงตัดสินใจขอพ่อและแม่ไปอยู่

โรงเรียนประจำเพื่อตัดปัญหาทั้งหมดพวกเขาอนุญาตอย่างง่ายดาย ซึ่งก็คง

เป็นเพราะพวกเขาไม่ได้ต้องการเธออยู่แล้วนั่นเอง

     แองเจเลียเข้าเรียนที่โรงเรียนประจำเป็นครั้งแรกตอนอายุสิบสองปี เธอ

เป็นเด็กผู้หญิงที่เป็นที่รักของคุณครูและเพื่อนๆ เพราะนิสัยส่วนตัวที่เป็นคนสบายๆ ยังไงก็ได้ บวกกับความเป็นเด็กฉลาดเรียนรู้เร็ว ทำให้คุณครูทุกคนต่างก็พากันเอ็นดูเธอเป็นพิเศษ ในขณะนั้น แองเจเลียได้แต่พยายามทำงานพิเศษตั้งแต่เช้ายันค่ำในวันเสาร์และอาทิตย์ ตั้งแต่การเป็นพนักงานเสิร์ฟไปจนถึงการแคสงานโฆษณาต่างๆ นั่นก็ว่าเพราะเธอไม่ต้องการจะใช้เงินของพ่อและแม่แล้วนั่นเอง

     หลังจากถ่ายงานโฆษณาไปได้สองสามงาน ความสวยคมและพูดจาฉะฉานของแองเจเลียก็ตกเป็นที่ชื่นชมของทุกคน ทำให้เธอเริ่มมีผลงานมากขึ้นและเข้ามาในวงการบันเทิงอย่างเต็มรูปแบบ นั่นทำให้เธอสามารถอยู่คนเดียวได้โดยไม่ต้องพึ่งเงินของพ่อและแม่อีกต่อไป

     ด้วยประสบการ์ณชีวิตที่ผ่านมา มันสั่งสอนให้แองเจเลียเป็นคนที่สู้คนและ

ไม่ยอมแพ้ เธอมีระเบียบวินัยในการทำงานจนได้รับคำชื่นชมปากต่อปากจาก

บรรดาผู้กำกับ และใช้ชีวิตอยู่ในวงการบันเทิงมาจนถึงทุกวันนี้

ความรัก ::

     แองเจเลียเจอกับโกคุครั้งแรกในคลาสเรียนการแสดงตอนที่เธอมีอายุ

ได้สิบห้าปี เขาเป็นเด็กหนุ่มที่ดูร่าเริงและมีประกายอยู่ตลอดเวลา นั่นทำให้

เธอสนใจในตัวเขาอยู่ไม่น้อย และแน่นอนว่าถ้าคนอย่างแองเจเลียสนใจใคร

แล้ว เธอจะไม่ปล่อยให้เขาหลุดมือไปง่ายๆ และเธอจะทำทุกวิถีทางเพื่อจีบ

เขาอย่างแน่นอน

     "ฉันชอบนายนะโกคุ.. ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่อยากบอกไว้เฉยๆน่ะ" แอง

เจเลียพูดกับโกคุเดระในขณะที่กำลังเก็บของหลังจบคลาสเรียนด้วยกัน อีก

ฝ่ายหันมามองเล็กน้อยด้วยใบหน้าที่ปรากฏสีแดงระเรื่อ บอกให้เห็นว่าเขาก็

คงจะสนใจเธออยู่ไม่มากก็น้อยเช่นกัน แต่หลังจากนั้นโกคุเดระก็สะบัดหัวเบาๆก่อนจะเดินออกไป คงเป็นเพราะเขาไม่เชื่อว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นเป็นความจริง เธอจึงได้แต่ตะโกนตามแผ่นหลังของชายหนุ่ม

     "ฉันพูดจริงๆนะ! ถ้านายไม่เชื่อ จะให้ฉันจีบนายก็ได้นะ.."

     "ฉันเชื่อแล้วน่า" โกคุเดระหันมายิ้มให้เธอเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป

     หลังจากวันนั้น แองเจเลียก็เดินหน้าจีบโกคุเดระเต็มที่อย่างที่เคยพูดไว้จริงๆ ไม่ว่าจะเป็นการชวนไปทานข้าว ดูหนัง หรือทำทุกอย่างที่คนเป็นแฟนทำกัน ถึงแม้ว่าเขาและเธอจะยังไม่ได้เป็นแฟนกันจริงๆก็ตาม

     "ฉันได้ตั๋วหนังมาฟรีน่ะ ไปดูด้วยกันมั้ยโกคุ?" แองเจเลียพูดพลางยกตั๋ว

ภาพยนตร์ในมือขึ้นมาโชว์ ก่อนจะเดินไปกอดแขนอีกฝ่ายอย่างออดอ้อน

     "อ่า.." โกคุเดระมองหญิงสาวข้างตัวเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้ารับเบาๆ

พร้อมรอยยิ้ม "ก็ได้.. ไปกันเถอะ"

     "เออนี่.. แองจี้"

     "หืม?" หญิงสาวหันหน้าไปตามคำเรียกของชายหนุ่ม

     "พรุ่งนี้ไปทานข้าวกันไหม.. ฉันจองร้านอาหารไว้แล้วน่ะ"

     "อ่า.." แองเจเลียนิ่งไปเล็กน้อยเธอช้อนตาขึ้นมองอีกฝ่ายด้วยแววตา

ประหลาดใจ เพราะโกคุเดระไม่เคยชวนเธอไปไหนก่อน จะมีก็แต่เธอที่มักจะ

เป็นฝ่ายออดอ้อนเขาให้ไปนู่นไปนี่เป็นเพื่อนเสียมากกว่า คำพูดของเขาจึงทำ

ให้เธอดีใจมากทีเดียว แต่เธอก็ได้แต่เก็บอาการดีใจไว้เงียบๆ ก่อนจะตอบตก

ลงกับชายหนุ่มพร้อมพยักหน้ารับรัวๆ

     "ตกลงจ้ะ!"

     วันต่อมา โกคุเดระก็มารับแองเจเลียไปทานข้าวอย่างที่นัดเอาไว้ แน่นอนว่าเธอแต่งตัวด้วยชุดที่สวยที่สุดในตู้ ฉีดน้ำหอมที่คิดว่ายั่วยวนที่สุด เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับเดทแรกของเขาและเธอ

     แองเจเลียนับการไปทานอาหารครั้งนี้เป็นเดทแรก เพราะเป็นครั้งแรกที่อีก

ฝ่ายเอ่ยปากชวนเธอก่อน และนั่นทำให้เธอมั่นใจว่า การไปทานอาหารค่ำด้วยกันครั้งนี้จะไม่ใช่เรื่องธรรมดา

     "รอนานไหมแองจี้?" โกคุเดระพูดระหว่างที่กำลังลุกออกจากรถไปเปิด

ประตูรถอีกฝั่งให้แองเจเลียนั่ง

     "ไม่นานหรอก ฉันเองก็พึ่งมารอนี่แหละ" หญิงสาวตอบเสียงหวานก่อน

จะหันไปมองโกคุเดระแล้วพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเหมือนที่เธอชอบ

ทำเป็นประจำ

     "ทำไมอยู่ๆถึงนัดฉันมาทานข้าวล่ะโกคุ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?"

     "เดี๋ยวเธอก็รู้เองแหละ" อีกฝ่ายหันมายิ้มให้เล็กน้อยก่อนจะขับรถต่อไป

     หลังจากที่รถสปอร์ตคันหรูของโกคุเดระจอดลง แองเจเลียก็ได้แต่เบิกตา

กว้างด้วยความตื่นเต้น เพราะร้านอาหารที่อยู่ตรงหน้าเธอเป็นร้านอาหารริมน้ำที่มีวิวทิวทัศน์สวยงาม อีกทั้งยังมีเพลงบรรเลงคลอเบาๆจนเธออดยิ้มออกมาไม่ได้

     "สวยจังเลย.. ขอบคุณนะโกคุ" แองเจเลียยิ้มให้ชายหนุ่มก่อนจะเดินตามเขาเข้าไปในร้าน บรรยากาศภายในถูกตกแต่งอย่างสวยงาม โกคุเดระพาเธอเดินเข้าไปในโซนไพรเวทของร้าน ซึ่งนั่นทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นอีกครั้ง เพราะด้านในถูกตกแต่งด้วยเทียนนับร้อยเล่มที่เรียงต่อกันเป็นรูปหัวใจ โกคุเดระยิ้มให้เธอเล็กน้อยก่อนจะส่งช่อดอกกุหลาบช่อใหญ่ไปให้

     "ฉันขอจีบเธอได้ไหม?" ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ แต่เธอก็สัมผัส

ได้ถึงความจริงใจในน้ำเสียงนั้น

     "นึกว่าจะขอเป็นแฟน.. แค่ขอจีบเนี่ยนะ" แองเจเลียพูดพลางหัวเราะเบาๆ

จนโกคุเดระได้แต่ยกมือขึ้นลูบท้ายทอยของตัวเองเบาๆ ก่อนจะตอบเธอด้วยประโยคที่เธอไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากของเขา

     "ก็เธอจีบฉันมานานแล้ว.. ให้โอกาสฉันจีบเธอบ้างสิ.."

     "ไม่ต้องจีบก็ได้น่า.. ฉันยอมคบกับนายตอนนี้เลย" แองเจเลียยิ้มกว้างก่อน

จะเดินเข้าไปกอดอีกฝ่ายเบาๆ "ฉันชอบนายมากนะโกคุ ชอบมานานแล้วด้วย.. ขอบคุณที่ยอมเป็นแฟนกับฉันนะ"

     "ยัยบ้า.." โกคุเดระหัวเราะเบาๆ "ฉันต้องเป็นคนพูดประโยคนั้นไม่ใช่หรอ?"

     "ใครพูดก็เหมือนกันนั่นแหละ" แองเจเลียผละตัวออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่มก่อนจะพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงชวนขนลุก "อย่าคิดนอกใจฉันนะ ไม่งั้นนายตายแน่!"

     ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ก็ผ่านมาห้าปีแล้ว เธอยังรักเขาเหมือนเดิม แต่แอง

เจเลียไม่ใช่ผู้หญิงโง่ที่จะดูไม่ออกว่าโกคุเดระเปลี่ยนไปขนาดไหน.. แต่นั่นไม่

ใช่เรื่องที่ผู้หญิงอย่างเธอจะต้องมานั่งคิดมาก คนที่ควรจะคิดมากคือโกคุเดระกับผู้หญิงที่มาแย่งแฟนของเธอต่างหาก

     แต่คิดจะมาแย่งแฟนของแองเจเลียนี่.. บอกไว้เลยนะว่าเธอคนนั้นคิดผิด..

เพราะคนอย่างเธอ ร้ายทั้งในจอและนอกจอ ตบมาตบกลับไม่โกง!

     "โกคุ.. ช่วงนี้นายมีอะไรปิดบังฉันหรือเปล่าน่ะ?" แองเจเลียตัดสินใจถาม

แฟนหนุ่มของเธอตรงๆ เพราะเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เธอดันไปเห็นแชทไลน์ของ

เขากับรุ่นน้องนักแสดงในวงการเข้า แต่เธอก็ได้แต่หสังว่าทั้งหมดนั้นมันจะไม่

ใช่อย่างที่เธอคิด

     "หืม? ไม่มีนี่" อีกฝ่ายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงไม่ทุกข์ร้อน "เธอคิดมากไป

หรือเปล่าแองจี้.. แค่นี้ก่อนนะ ฉันมีถ่ายละครต่อ"

     "อืม.." แองเจเลียตอบรับในลำคอพลางมองไปที่ปกเสื้อเชิ้ตของโกคุเดระ

ที่อยู่ในมือของเธอ

     รอยลิปสติก..

     ตอนนี้ยังจับไม่ได้ก็ไม่เป็นไร..

     แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ฉันมีหลักฐานว่านายนอกใจฉันจริงๆแล้วล่ะก็.. 

     นายศพไม่สวยแน่!

➳ สิ่งที่ชอบ :: 

     อาชีพนักแสดง เพราะเป็นงานที่ทำให้เธอไม่ต้องใช้เงินจากพ่อและแม่ของ

เธออีกต่อไป และมันก็เป็นอาชีพที่เธอรักและมีความสุขที่จะทำอีกด้วย

     ดอกกุหลาบ เพราะเป็นสัญลักษณ์แห่งความโรแมนติก และเป็นดอกไม้ที่

โกคุเดระจัดเอาไว้ในวันที่ตั้งใจจะขอเธอเป็นแฟน

     เครื่องประดับแบรนด์เนม เพราะมันเป็นสิ่งที่ช่วยเสริมความมั่นใจให้กับบุค

คลในวงการบันเทิงอย่างแองเจเลีย

     สปาเก็ตตี้ เพราะเป็นอาหารที่โกคุเดระชอบ และทำให้เธอชอบตามเขาไป

ด้วย

➳ สิ่งที่ไม่ชอบ ::

     คนเห็นแก่ตัว เพราะแองเจเลียมองว่าพ่อและแม่ของเธอนั้นเห็นแก่ตัวมาก

ที่ไปใช้ชีวิตกับครอบครัวใหม่ได้อย่างมีความสุขโดยที่ไม่แคร์ลูกสาวอย่างเธอแม้แต่น้อย

     การนอกใจ เพราะแองเจเลียมองว่าความรักเป็นเรื่องของคนสองคน ไม่ควรจะมีบุคคลที่สามเข้ามาเกี่ยวข้อง หากอีกฝ่ายมีข้อเสียอะไร เธอคิดว่าควรจะพูดกันตรงๆมากกว่าไปนอกใจลับหลัง

     แมลงและสัตว์เลื้อยคลาน เพราะเธอมองว่ามันน่ากลัว แถมยังอาจจะเป็น

อันตรายได้

➳ งานอดิเรก :: ซ้อมบทละคร,ดูหนัง,ไปเที่ยวกับโกคุเดระ

➳ ลักษณะการพูด :: แองเจเลียจะใช้คำพูดที่ค่อนข้างแรงและตรง ทำให้เผลอทำร้ายจิตใจของผู้ฟังอยู่บ่อยครั้ง แต่นั่นก็เพราะเธอเชื่อว่า คำพูดที่ตรงไปตรงมาจะเป็นประโยชน์ต่อผู้ฟังมากกว่าคำพูดที่ดูสวยหรูแต่เต็มไปด้วยความหลอกลวงและไม่จริงใจ เธอมักจะแทนตัวเองว่าฉัน แทนคนที่สนิทด้วยว่านายหรือเธอแต่ถ้าเป็นคนที่ไม่สนิทก็จะแทนว่าคุณ

     "คาราโอเกะหรอ? น่าสนใจนะ เธอไปรอก่อนได้เลย ถ้าฉันถ่ายละครเสร็จ

เมื่อไหร่จะรีบตามไปแล้วกัน"

     "ฉันกับโกคุหรอคะ?" แองเจเลียทวนคำถามของนักข่าวพลางปรายตา

มองพวกเขาเล็กน้อยก่อนจะตอบอย่างตรงไปตรงมา "ใช่ค่ะ.. เรากำลังคบกัน

อยู่"

     "มาแย่งแฟนคนอื่นนี่ไม่มีปัญญาหาเองหรือไง?" แองเจเลียถามอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเรียบนิ่งจนยากที่จะคาดเดาอารมณ์ว่าประโยคเมื่อครู่นี้เธอตั้งใจจะประชดประชันหรือต้องการจะถามจริงๆกันแน่

     "ชุดนี้มันสวยเกินไปสำหรับผู้หญิงอย่างเธอนะ" แองเจเลียพูดพลางมอง

หญิงสาวด้วยสายตาเหยียดหยาม

     "รักฉันคนเดียวไม่ได้หรอโกคุ ฉันยังดีไม่พออีกหรือไง?"

เพิ่มเติม ::

     1.แองเจเลียเป็นภาษาอิตาลี แปลว่าความดีงาม ส่วนคริสเทียน่าเป็นภาษา

อิตาลี แปลว่าสาวกของพระเยซูค่ะ

     2.แองเจเลียไม่ใช่คนไม่ยอมคนมาตั้งแต่เด็ก แต่ด้วยความที่ต้องโตมาคน

เดียว แถมยังเข้ามาอยู่ในวงการที่มีแต่ผู้คนที่แก่งแย่งแข่งขันกัน ส่งผลให้เธอ

ต้องแข็งแกร่งและร้ายขึ้นโดยอัตโนมัติ

Talk To Cho

ฮาโลวววววว สวัสดีจ้าาา เราไรท์โชเองงง ไม่ทราบว่าท่านผปค.ชื่ออะไรหรอคะ?

:: สวัสดีค่าา ชื่อของขวัญน้า เรียกขวัญเฉยๆก็ได้ค่ะ^^

ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้หรอคะ?

:: พล็อตน่าสนใจค่ะ ส่วนตัวชอบมากเลย อยากรู้ว่าสาวๆจะจัดการบรรดาแฟนกันยังไง55555

แล้วถ้าลูกสาวไม่ติดจะเผาบ้านไรท์ไหมค่ะ?----

:: ไม่เผาค่า แต่ก็เสียดายแหละะ 

ขอนิยามให้ลูกสาวของท่านหน่อยค่ะ ยาวๆก็ได้

:: ก็.. แองเจเลียนางเป็นผู้หญิงสายมั่นค่ะ โกคุมานอกใจนี่ก็ไม่รู้ว่าจะรอดตาย

มั้ย55555

ขอบพระคุณมากค่ะที่มาสมัครนิยายนักเขียนกากๆอย่างโช//กราบ----

:: ขอบคุณเหมือนกันค่ะ//ฝากลูกสาวด้วยนะคะ :)