คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 4 เธอคือเฮร่าที่ผมไม่เคยรัก
ตอนที่ 4
เธอคือ เฮร่า ที่ผมไม่เคยรัก
(Part ยง จุนฮยอง)
ผมได้เดินออกมาคุยโทรศัพท์กับ เฮร่า เพื่อนรุ่นเดียวกันกับผมเอง เธอเป็นผู้หญิงที่แรงนะ หน้าอย่างหลังอย่างประมาณนี้นะ เธอทำตัวดีในสายตาผมตลอด แต่เธอไม่เคยรู้เลยว่า ผมรู้หมดแล้วว่าเธอนะ เป็นผู้หญิงที่ลับหลังผมแล้วเธอทุเรศจริงๆ มีครั้งนึง ตอนนั้นเป็นช่วงเย็นที่ผมกำลังจะเดินกลับห้องของตัวเอง ตอนนั้นผมอยู่ปี 2 ผมเดินไปตามทางเดินเรื่อยๆ จนไปได้ยินเสียงผู้หญิงคนนึงกำลังด่าใครอยู่ ผมฟังเสียงก็ว่าทำไมคุ้นๆ ผมก็เดินตามเสียงไปเรื่อยๆ ก็ไปเจอ เฮร่า ยื่นอยู่กับเพื่อนของเธออีก 2 คน แล้วกับผู้หญิงรุ่นน้องปี 1 ที่เธอกำลังยื่นด่าอยู่ น้องปี 1 คนนี้ผมพอจะรู้ว่าเธอแอบชอบผม เธอซื้อของและทำข้าวกล่องให้ผมตลอด ผมก็ยื่นฟัง เฮร่า ด่ารุ่นน้องอยู่ เธอด่าว่าอะไรบ้างเราไปฟังกัน
‘นี้แก!!! ชอบพี่จุนฮยองใช่ไหม ห๊ะ!!!’ นั้นคือเสียงของ เฮร่า คนที่ผมเคยคิดจะเป็นแฟนด้วยในตอนนั้น (แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้วนะ)
‘พี่ค่ะ! หนูเจ็บนะ’ เฮร่า บีบแขนของรุ่นน้องคนนั้น และพร้อมที่จะด่ารุ่นน้องคนนั้นอย่างไม่แค่หน้าตาตัวเองเลย
‘เจ็บหรอ!!! เจ็บมากนักใช่ไหม เหอะ!!! รีบๆตอบมา แก!!!ชอบพี่จุนฮยอง ใช่ไหม!!!’ เฮร่า ด่ารุ่นน้องพร้อมกับบีบแขนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้รุ่นน้องร้องไหออกมา
‘ฮื้อ...! ชะ ชะ ใช่ค่ะ หนูชอบพี่เขา!’ รุ่นน้องคนนั้นตอบไปอย่างไม่อายปากหรือจะกลัวโดนทำร้ายเลย เพราะเธอรู้ตัวดีว่าต่อให้เธอปฏิเสธไป ยังไงเธอก็ไม่รอดอยู่ดี
เพี้ยะ!!!
‘โอ๊ย!!!’ รุ่นน้องคนนั้นโดนตบไปแล้ว แต่ผมไม่สามารถที่จะช่วยเธอได้ ผมอาจจะเห็นแก่ตัวนะ แต่ผมจะดูต่อไปว่าหลังจากนั้นแล้ว เฮร่า จะเป็นคนยังไงต่อไป
‘ห้ามแก!!! ไปเจอกับพี่จุนฮยองอีก แล้วก็ไอ่ของเน่าๆของแก่ด้วย ห้าม!!!เอาไปให้พี่เขาอีก !!! ไปเหอะพวกเรา ปล่อยให้มันร้องไหตายไปตรงนี้แหละ คนอะไรหน้าตายังกะปลวกแล้วไปชอบพี่จุนฮยอง เหอะ!!!’ เฮร่าเดินจากไปแล้ว เหลือเพียงรุ่นน้องคนนั้นที่นั่งร้องไหอยู่
ผมสงสารเธอมากเลยนะ ถึงเธอหน้าตาจะไม่ได้ดี แต่เธอเป็นคนน่ารักนะ ดูแลผมมาตลอด ดูแลผมดีกว่า เฮร่า ซะอีก ผมรักเธอแบบน้องสาวนะ เธอเป็นน้องสาวที่ดีกับผมมากเลย
ผมเดินตรงไปหารุ่นน้องที่นั่งร้องไห พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า “ทำไม ทำไม!!!” ผมเดินลงไปนั่งยองๆตรงข้างๆเธอ จนเธอมองขึ้นมาแล้วตกใจ ที่ผมมานั่งใกล้ๆเธอ
‘=[]=!!!พี่จุนฮยอง!’ ตาเธอบวมมาก และแก้มของเธอยังเป็นรอยมือของผู้หญิงที่เลวมากอย่าง เฮร่า เธอชังหน้าสงสารจริงๆ
‘เธอไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม พี่ต้องของโทษแทนยัยนั้นด้วย’ ผมตอบหน้านิง
‘ไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ พี่จุนฮยองไปเถอะค่ะ เดียวพี่เฮร่ามาเห็นจะเป็นเรื่องใหญ่เอานะค่ะ’ เธอเป็นคนดีจริงๆนะ ถ้าเธอเซ็กซี่ และน่าตาสวยกว่านี้ผมจะรักเธอเลยแหละ แต่ผมมันแบดบอยเกินไปนะ แถมผมยังจะเย็นชาซะด้วยสิ (ตอนนี้ยังไม่เห็นหรอก ต้องตอนที่ผมของขึ้นนะ)
‘มา! ลุกขึ้นซะ จะได้ไปส่ง’ ผมยื่นมือให้เธอ แต่เธอไม่ตอบรับกับสิ่งที่ผมจะทำเลย
‘ไม่เป็นไรค่ะ เดียวหนูกลับห้องเองก็ได้ ขอบคุณมากนะค่ะ ^^’ ตัวเองจะไม่รอดอยู่แล้วยังจะยิ้มอีก
‘ถ้างั้นก็กลับดีๆล่ะ เดินไปที่มีคนเยอะๆนะ เฮร่า จะได้ทำอะไรไม่ได้นะ’
‘ค่ะ!!!ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ’ ผมเดินออกมาตอนที่เธอพูดเสร็จ ถ้าผมอยู่ต่อนะมีหวัง ผมได้ของขึ้นแน่
ระหว่างทางที่ผมเดินมาเรื่อยๆ ผมก็คิดได้ว่าผมจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น จนกว่าเธอจะทำอะไรขึ้นที่ผมรักขึ้นมาสักคน เฮร่า เธอได้ไม่ตายดีแน่ค่อยดูแล้วกัน
กลับสู่ปัจจุบัน
เรื่องของ เฮร่า มันมีอีกเยอะนะ แต่ผมขี้เกียจพูดแล้ว ยิ่งพูดยิ่งเซ็งกับผู้หญิงคนนี้ คนอะไรต่อหน้าก็น่ารักดี พอลับหลังเลวสุดๆ
ตอนที่ผมคุยโทรศัพท์กับ เฮร่า นะหรอ เธอจะโทรหาผมทุกวันนั้นแหละ ชวนไปเที่ยวตลอด ไปทำโน่น ทำนี้ หน้าเบื่อมาก ผมต้องทนทำตามแผ่นของผมต่อไป จนกว่าเธอจะทำร้ายคนที่ผมรัก แผ่นของผมก็จะสำเร็จ ถึงแผ่นผมมันจะเห็นแก่ตัวนะ แต่ผมก็ทำได้แค่นี้จริงๆนั้นแหละ
ตอนที่ผมคุยโทรศัพท์กับเฮร่า
“ฮัลโหล!ว่าไง เฮร่า” นั้นคือเสียงของผมเอง ตอนนั้นผมกำลังคิดว่า เธอจะชวนผมทำอะไรอีก
“(พี่ค่ะ!วันนี้เฮร่าอยากออกไปกินอาหารเย็นกับพี่ที่ร้านเดิมที่เราไปกันนะค่ะ ที่จะไปด้วยได้รึป่าวค่ะ)” เธอทำเสียงน่ารักตลอดเวลาที่คุยกับผม แต่กับคนนี้เธอ หึ!!! มันคนล่ะเรื่องนะ
“ก็เอาสิ!”
“(รักพี่ที่สุดเลย งั้นเจอกัน 2 ทุ่มนะค่ะ ที่ร้านเลยนะค่ะ)” อย่าทำเสียงสตอเบอร์รี่มาได้ไหม รำคาญ
“อืม...งั้น 2 ทุ่ม เจอกันแค่นี้แหละ”
“(โอเคค่ะ เจอกันนะค่ะ จุ๊บ^^)”
“อืม...”ผมรีบกดว่างสายเลย ให้ได้อย่างนี้สิ คนเรา เฮ้อ!
ไรเตอร์งานเยอะจริงๆ
ยังไงจะทำให้ดีที่สุดเพื่อทุกคนนะ
ขอบคุณจ๊ะ
ความคิดเห็น