หากเราจะรัก......กัน

ลำดับตอนที่ #5 : chapter 5

คนนึง...ในนั้น

"เฮ้ยสู้ๆ สาวมาเชียร์ตรึม ชายไทยไร้ที่ยืนแล้วรู้ป่าว"นอตบอก    แข่งวันนี้คนเยอะมากถึงไม่ใช่แมทใหญ่แต่อาจเพราะโรงเรียนคู่แข่งก็อึดไม่แพ้กัน  แต่บีมดูเฉยๆไม่ตื่นเต้นกับสาวๆบนสแตนนัก ไม่แม้จะสนใจเงยไปมอง.......

"พี่บีมๆ"  เสียงเชียร์จากกลุ่มเพื่อนเนทน้องสาวนอต    บีมหันมองส่งยิ้มให้น้องสาวเพื่อน

"ว้าแข่งใกล้เสร็จพอดี"  ออยบ่น

"แล้วแกจะลากชั้นมาทำไมเนี้ยจะหมดเวลาอยู่แล้ว"ปุ้ยบ่นเพราะเพื่อนสาวไปลากเธอมาเปนเพื่อนอย่างไม่เต็มใจมานักแถม ยังแข่งที่มหาลัยพี่รัฐอีกกลัวเจออีตานั่จะตาย....... 

".มาดูใครเนี่ย"

ปรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนกหวีดหมดเวลาตอนจะหย่อนก้นนั่งเซงป่าว  

"โน้นไงบีม"  ออยพูดไม่หันมองหน้าเพื่อน "เดี๋ยวมานะ"   อ่าวแล้วก้อทิ้งเพื่อนเลย  คนหน้าสวยมองตามหลังเพื่อนเดินไปสมทบกลุ่มรุ่นน้องโรงเรียนเดียวกันที่พากันไปสนใจคนตัวสูงในสนาม

"ชิ นึกว่าใครที่แท้คนซื่อบื้อที่โดนนอควันนั้น..เสน่ห์แรง ขี้หลี  ดูสิยังยิ้มโปรยเสน่ห์ น่ารักตาย"

ปุ้ยคิดในใจเพราะหมั่นไส้ แต่ก้อแอบยิ้มเพราะนึกถึงตอนที่เห็นสาวหมวยร่างสูงซุ่มซ่ามโดนลูกบาสกระแทกหัวสลบเมื่อตอนนั้นไม่ได้....  "แต่ก็น่ารักดี"  ยิ้มมุมปากคิดอยุ่คนเดียว

( อั้นแน่บีมแอบปิดทองหลังพระเพราะกลัวเค้ามีแฟนแล้ว แต่ก้ออยากดูแลเค้าอยู่สินะ

ส่วนปุ้ยทำเปนหมั่นไส้แอบคิดไรรึป่าวถึงจำกันได้  ...)

  " น้องบีมๆ กรี๊ดๆน่ารักจัง" เสียงวี๊ดว้ายของรุ่นพี่สาวๆในคณะ 

" ฮอตตลอดสก ไม่เหลือที่ให้พระรองอย่างพวกกู แต่ไงก้อขอบใจแกนะเว้ยที่สละสิทธิ์จากมหาลัยดังมาเรียนที่นี่กับชั้นกับไอ้ฌอร์น"นอตบอก

ช่วงรับน้องผ่านไปอย่างสนุกสนาน แต่ที่บีมรอคอยคือวันนี้การรับน้องรวมของมหาลัย...รอจะได้เจอเธอ  บีมแลกจนได้มาอยู่กลุ่มนี้แต่ก้อไม่กล้าไปใกล้ปุ้ยได้แต่อยู่ห่างๆ ได้แต่ลอบดูเวลาปุ้ยร้องเพลง หัวเราะ เต้น  คอยแอบยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ตอนหน้าเลอะแป้งเข้าตามอง เพราะคิดว่าเค้าไม่เห็น,,,,,

"ขอบใจนะ" บีมหันไปมองตามเสียง "เราซักแล้วจะฝากออยมาคืนให้ "พร้อมชูผ้าเช็ดหน้าขึ้นให้บีมดู

ปิดไฟในห้องล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยล้ามาทั้งวัน แต่สมองเจ้ากรรมดันไม่ยอมไม่ยอมหยุดคิด      

"มีควมสุขจังเลย  เมื่อคิดถึงรอยยิ้ม เห็นใบหน้า ปุ้ย"

.

.
.
.
.
.
.
.
.

บ้านอยู่ไกลมหาลัยแล้วบีมก็มักจะขี่เจ้าซุปเปอร์ไบค์มาเรียนทุกวันให้สาวๆกรีีดโดยไม่ได้ตั้งใจ 

"เฮ้ย...บีมเลิกซ้อมบาสแล้วเด๊๋ยวไปแวะหาน้ำชาที่คณะนู้นกัน..สาวๆคณะโน้นเค้าอยากได้คู่ซ้อม"

"ได้สิ"  บีมรับคำ  

"นั่นสงสัยคู่ซ้อมเราจะมากันแล้ว "  ได้ยินเสียวมอไซด์จอดหน้าสนามซ้อม ชากล่าวกับเพื่อนในทีม ปุ้ยหันมองตามเสียงน้ำชาที่ตะโกนทักบีมกับเพื่อนๆ

"เฮ้ยทางนี้พระเอก"

"แหมน้ำชาเราเพื่อนกัน ขอเป็นผู้ช่วยนางเอกก็พอ"  นอตกล่าวแล้วทำปากบุ้ยใบ้ไปทางบีมกับฌอร์น  "ส่วนพระเอกเรายกให้ไอ้สองตัวนั่น"   

" เพื่อนๆจ๊ะนี่หนุ่มๆเพื่อนชาเอง จะมาช่วยซ้อม เพลาๆให้สาวๆเราหน่อยนะ "

บีมแอบลอมองสาวหน้าสวยที่ไม่แสดงอารมณ์ใดๆกับการมาของพวกเธอเลย ผิดกับคนอื่นที่แสดงออกเห็นได้ชัดว่าปลื้มบีมอยู่

"เฮ้ยไอ้บีมเค้าให้บลอกบอลเว้ยไม่ใช่ให้กอด....ยังงั้นเค้าจะเล่นยังไง"  นอตตะโกนแซวเพื่อนที่เข้ากันปุ้ยจนใกล้ชิดจนออกนอกหน้า  

"ชาครับเพื่อนนอตว่าเราเล่นทีมละสี่คนพอ เพราะเซนเตอร์ทีมนี้กับการ์ดทีมชาเค้าคงเล่นกันสองคน555555"  นอตหัวเราะทำหน้าทะเล้นอย่างอารมณืดี นานๆจะได้โอกาสของเพื่อน  ว่าไม่ทันขาดปากไม่รู้อะไร

"ว้าย"    ปุ้ยร้องเสียงหลงแล้วล้มคะมำไม่เปนท่าเพราะสะดุดขาตัวเองพาเอาคนที่ยืนป้องอยู่ข้างหลังเสียหลักล้มไปด้วยแต่บีมไวกว่าประคองร่างเล็กแล้วเอาตัวลงไปรองคนตัวเล็กไว้ไม่ให้ได้เจ็บ   ตามองตา หน้าแนบไปตามแรงดึงดูดโลก จนกลายเป็นว่าบีมหอมแก้มโดยไม่ตั้งตัวตั้งใจ

ปุ้ยทำตาเขียวลุกขึ้นยืนสะบัดมือจากคนตัวสูงเปนการเตือน บีมได้แต่ยืนทำหน้าเก้อด้วยความเขิน

"พูดมากกูไม่ซ้อมต่อนะโว้ย อย่านอกเรื่องปากพล่อยไอ้นอต "  ปากก้อด่าแต่ใจชักเต้นแรงแกว่งๆคิดกับตัวเอง  "เราออกนอกหน้าขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ"  แล้วได้แต่มองตามคนตัวเล็กทำหน้างอเดินออกไปนั่งข้างสนามแล้วไม่กลับเข้ามาซ้อมอีกเลย

แสดงออกว่าไม่พอใจ หงุดหงิดแต่ข้างในสิ ไม่รู้สิใจมันเต้นแรงมากมาย คนบ้านี่ทำคนอื่นแซวไม่หยุดเลย

หลังเลิกซ้อมบีมวิ่งตามคนตัวเล็กที่เดินงุดๆไปไม่เหลียวมา

" เธอๆ   เราขอโทษนะ เพื่อนเรามันปากไม่ดี เราไม่ได้ตั้งใจอย่างที่มันคิดนะ"  ปุ้ยหันมามองหน้าแล้วเดินจากไปไม่พูดกับบีมสักคำ

       
.....................................................
ไรท์ลงเรื่องนี้ให้  2 ตอนเลยนะคะยังไงฝากผลงานการแต่งฟิคของไรท์มือใหม่ "รัตติกาล" ไว้ด้วยนะคะ
ติดตามเป็นกำลังใจให้เรื่องนี้ด้วยนะคะ อีกไม่กี่ตอนคงได้เตรียมแปะเมล์กันแล้วสำหรับ " ฉากผู้ใหญ่ " 
ขอบอกว่าบีมจัดหนักจิง ๆ เอาหัวไอ้เรืองเป็นประกัน (ผิดเรื่องแระเรา 55555)