หนึ่งคำล้นใจ

ลำดับตอนที่ #4 : chapter : 4 I Love Your Smile

“ฐากลับมาแล้วคร่า......สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่”    ฐาบอกด้วยน้ำเสียงเหนื่อย ๆ วันนี้เจอแต่เรื่องที่ทำให้เหนื่อยทั้งกาย  เหนื่อยทั้งใจ  สู้รบกับสาวร่างสูงแรงช้างที่ฉุดกระชากเธอเมื่อกลางวัน  แถมยังมาเหนื่อยปั้นหน้าให้ชายหนุ่มจับจดที่เพิ่งจะมาส่งเธอเมื่อสักครู่

“มาแล้วหรอแม่ตัวแสบ  มา ๆ ทานข้าวกันลูกวันนี้มีของโปรดของหนูด้วยนะ”  คุณแม่ของฐาเรียกลูกสาวตัวแสบให้มานั่งทานข้าวด้วยท่าทางยิ้มแย้มแบบผู้ใหญ่ใจดี  ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเหนื่อยใจเรื่องอะไร

“มา ๆ มาทานข้าวลูก  วันนี้พ่อมีเรื่องจะคุยกะหนูด้วยนะ”  คุณพ่อฐาเตรียมเปิดประเด็น

“ฐาขอโทษนะคะคุณพ่อ  คุณแม่  วันนี้ฐาเหนื่อยมาทั้งวันเลย  ฐาขอตัวขึ้นไปนอนก่อนนะคะ  วันนี้ฐาไม่ทานข้าวเย็นนะคะ”  พูดจบก็เดินไปหอมแก้มคุณพ่อ  และคุณแม่คนล่ะฟอดก่อนบอกฝันดี

“ฝันดีค่ะ  คุณพ่อคุณแม่”  ว่าแล้วก็เดินดุ่ม ๆ ขึ้นห้องของตัวเอง

หลังจากอาบน้ำอาบท่าชื่นใจเป็นที่เรียบร้อย  ฐาก็เดินออกมาพร้อมชุดนอนพลิ้ว ๆ ตัวบางสั้น ๆ แบบปนเซ็กซี่หน่อย ๆ เดินไปนั่งบนเตียงแสนนุ่มให้ห้อง  เช็ดผมที่เปียกหมาด ๆ  พลางคิดถึงเรื่องเมื่อกลางวัน  (แหมมมมมม เซ็กซี่ทุกอิริยาบทจิง ๆ นะ .....”เค้าป่าวคิดไรน๊า อิอิ”)
.
.
.
.
.

“ปุ้ยกลับมาหากอล์ฟแล้วจริง ๆ .................................. อย่าทิ้งกอล์ฟไปอีกนะ” 

.
.
.

“ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงเรียกเราว่าปุ้ย!!!  แล้วคนชื่อปุ้ยเป็นอะไรกับผู้หญิงคนนั้นน๊า” 

“จะว่าไป  ผู้หญิงคนนั้นเท่จัง  ตาตี่ ๆ ๆ นั่นดู ๆ แล้วก็น่ารักดีนะ  นี่ถ้ายิ้มทีจะน่ารักขนาดไหน”

“.................บ้าจิง นี่เราเป็นอะไรเนี่ย  ทำไมต้องเขินด้วยแล้วอีกอย่าง  นั่นก็ผู้หญิงนะฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ เลยยัยฐาเอ๊ยยยย!!! “  ฐาทันทีที่หลุดจากภวังค์ก็รีบบอกกับตัวเองทันที  ความรู้สึกแปลก ๆ ที่พุ่งรี๊ดติดจรวดเข้ามาให้หัวใจ  ทำให้สาวน้อยขี้สงสัยคนนี้ก็อดรู้สึกแปลก ๆ กับตัวเองไม่ได้เหมือนกัน

“รีบนอนดีกว่า  พรุ่งนี้ต้องโดนรับน้องแต่เช้า  ฉันจะผจญกับอะไรบ้างเนี่ย  เฮ้อออออออ!!!” 

.

.
.
.
.
.
.

ณ  ลานกิจกรรมหน้าคณะ

“อ้าววว  น้อง ๆ ทุกคนมาถึงแล้วก็ลงชื่อแล้วก็เดินไปให้รุ่นพี่ทางด้านโน้นเจิมกันด้วยนะครับ”  ณอร์ณบอกพร้อมกับชี้ไปทางอีกด้านที่มีรุ่นพี่คอยบรรจงแต่งแต้มสีสันบนใบหน้าให้รุ่นน้องกันอย่างสนุกสนาน  โดยมีน็อตและชิน  ตีกลองร้องเพลงเต้นกันอย่างเมามันส์

“หื้ยยยยย  แกทำไงดี  ฉันอุตส่าห์ประโคมเครื่องสำอางจัดเต็มขนาดนี้  นี่เอาสีไรมาป้ายหน้าแบบนี้  สิวขึ้นทำไงเนี่ยย”  เจนบอกกระปอดกระแปด

“ก็ใครใช้ให้แกโบ๊ะซะขนาดนั้นล่ะ”  ฐาได้แต่สายหัวเบา ๆ อมยิ้มกับความเรื่องมากของเพื่อนสาว

“เฮ้ยๆๆๆๆ......ฐาดูนั่นดิ  คนนั้นอ่ะ  คนเมื่อวานที่ทักแกผิดอ่ะ   นี่เค้าเป็นรุ่นพี่คณะนี้ด้วยหรอ”

เสียงทักจากเพื่อนเรียกความสนใจจากฐาได้เป็นอย่างดี  ร่างเล็กรีบหันไปมองร่างสูงที่กำลังแกล้งรุ่นน้องละเลงทั้งสีและแป้งอย่างสนุกสนาน  เผยให้เห็นรอยยิ้มหวานพร้อมตาตี่ ๆ มีเสน่ห์  รอยยิ้มแบบนี้เรียกใบหน้าของฐาให้ขึ้นสีอย่างเห็นได้ชัด  จังหวะหัวใจที่เต้นผิดปกติ  (ประมาณเพลงพี่บี้เดอะสกา.....ไม่ใช่แระ  บี้เดอะสตาร์สิ) 

“อ่อ............!!!!.......อืมมม ชะใช่”  ฐาตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเล็กน้อย  ประหนึ่งควมคุมสติให้เป็นปกติที่สุด

“อ้าว...น้องคนเมื่อวานนิน่า....สวัสดีจ๊ะสาว ๆ ลงชื่อด้านนี้เสร็จแล้ว  ก็ไปด้านโน้นเลยนะจ๊ะ  เด๋วเราจะได้เริ่มทำกิจกรรมต่อ”  ณอร์ณบอกสองสาว  เมื่อทั้งคู่ลงชื่อและเดินไปอีกด้านหนึ่ง  ชิน  ณอร์ณ  และน็อตก็สุมหัวกันทันที

“มึงว่าวันนี้ไอกอล์ฟจะเพ้ออีกมั้ยวะ?”  น็อตเปิดประเด็นถามเพื่อนซี้ทั้งสอง

“คงไม่หรอกมั้ง”  ชินตอบ

“ไงก็สแตนบายไว้เลยนะมึง...เกิดไรขึ้นรีบคว้าไอกอล์ฟออกทันที”  ณอร์ณบอกพร้อมกับมองไปทางอีกด้านที่กอล์ฟและน้ำชายืนอยู่  ก่อนจะพูดออกมาอีกประโยคว่า  “หน้าเหมือนมาก ๆ โลกนี้แม่งอยู่ยากขึ้นทุกวัน”

ว่าแล้วฐาก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้ากอล์ฟ  น้ำชา  ทั้งคู่เมื่อเห็นฐาต่างก็ตกใจเพราะไม่คิดว่าเราจะได้เจอกันอีก  น้ำชาที่หวั่น ๆ ว่าจะเกิดเรื่องอีกได้แต่มองฐา  และกอล์ฟสลับไปมาอยู่หลายที 

“สวัสดีค่ะ....เราเจอกันอีกแล้วนะคะ”  ฐาทักกอล์ฟพร้อมส่งยิ้มหวานตามแบบฉบับผู้หญิงยิ้มสวยให้ร่างสูงที่ตอนนี้ยืนอึ้งอยู่  (บางทีฐาก็ลุกเกินไปนะ   แอบน่ากัวในตอนกลาง ๆ เรื่องนะจ๊ะ  อุ๊ป!!!!!!!  หลุด ๆ ๆ อย่าใส่ใจคำพูดไรท์)

“เอออออ....สวัสดีค่ะ  เรื่องเมื่อวานพี่ต้องขอโทดด้วยนะคะ  พอดีพี่ทักคนผิดเลยเผลอทำไม่ดีไป  พี่ต้องขอโทดด้วยนะ”  กอล์ฟได้สติก็บอกขอโทดพร้อมกับยิ้มตาหยี่ให้ร่างเล็ก  ทั้งคุ่ยิ้มให้กันอยู่นานพอสมควรจนน้ำชาต้องทำลายภวังค์นั้น

“อ๊ะแฮ่มมม!!!!!....” 

“เออออ....พี่ชื่อกอล์ฟนะคะ”

“ชื่อฐาค่ะ  ^^  ยินดีที่ได้รู้จักนะคะพี่กอล์ฟ” 

“…….^^…….” 

ทั้งคุ่สบตากันอีกครั้ง  ณ  ตอนนี้เรียกได้ว่าทั้งลานกิจกรรมหน้าคณะ  เต็มไปด้วยมดแมลงตอมความหวานกันให้พรึบ  รอยยิ้มของทั้งคู่หยุดทุกสิ่งทุกอย่างให้หยุดนิ่งในทันที  หัวใจที่เคยเหือดแห้งของกอล์ฟ  ตอนนี้มันเริ่มกลับมาเต้นไม่เป็นจังหวะอีกครั้ง  ความรู้สึกแปลก ๆ แล่นเข้ามาหลังจากที่ปุ้ยจากไป  กอล์ฟก็กลายเป็นคนที่ไม่ค่อยยิ้มแย้มเท่าไร  ถึงจะยิ้มก็ยิ้มไปตามมารยาท  แต่เวลานี้มันเกิดอะไรขึ้นกับหัวใจของกอล์ฟ  ฐาเองก็คงรุ้สึกไม่ต่างกัน  เธอไม่ใช่คนที่ชอบหรือมีรสนิยมรักชอบผู้หญิงด้วยกัน  แต่เวลานี้เธอกลับรู้สึกดีกับผู้หญิงร่างสูงคนนี้  ความรู้สึกนี้คืออะไร  เธอเริ่มตั้งคำถามให้กับตัวเองอีกเช่นเดิมตามประสาสาวน้อยขี้สงสัย

“เอิ่มมมม  พี่ขอโทดนะคะ”  ว่าแล้วกอล์ฟก็เอาทั้งสีและแป้งละเลงใบหน้าฐาซะจนจำแทบไม่ได้

“โหหหหห  พี่กอล์ฟ  จัดเต็มไปแล้วนะคะเนี่ย”  ฐาบ่นทั้งแป้งและสี  เข้าปากเข้าจมูก

“555555555  ฐา  แกตลกอ่ะ  5555555”  เจนขำเพื่อนทั้งที่สภาพตัวเองตอนนี้ก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไร

“55555555.....เรียบร้อย  ยังสวยอยู่เลย  555555  เด๋วสองสาวไปนั่งรอตรงโน้นก่อนนะ  เด๋วเราจะได้เริ่มกิจกรรมกันต่อ”  กอล์ฟบอกทั้งที่ตัวเองก็ยังขำอยู่

เมื่อสองสาวเดินไปแล้ว  น้ำชาก็เริ่มแซวกอล์ฟทันที

“แหมมมมมมมมม  หัวเราะร่าเลยน๊า....ฉันดีใจนะที่เห็นแกคนเดินกลับมา”  น้ำชาพูดพร้อมกับจับแขนกอล์ฟเบา ๆ

กอล์ฟไม่ตอบอะไร  ได้แต่ยิ้มให้น้อย ๆ เพราะเธอเองก็ไม่เข้าใจความรู้สึกนี้เหมือนกัน

........................................................................
วันนี้ไรท์ลงให้สองตอนเลยนะ  นอน ๆ อยู่หัวแร่นเลยรีบ ๆ ปั่นให้
เริ่มฟินกันแล้วใช่ม๊าาาา  ความจริงฐาไม่ได้เป็นคนเซ็กซี่เลยจิง ๆ นะ *_*  อิอิ
ไรท์จะไม่ได้มาลงให้หลายวันหน่อยนะคะ  ไงก็ติดตามกันอย่าลืมกันน๊าาา
กลับมาคราวนี้รับรอง  จะเอา  NC  มาฝาก 555555  รอไรท์ด้วยนะ
รักรีดเดอร์ทุกคนเลยค่ะ