หากเราจะรัก......กัน

ลำดับตอนที่ #1 : chapter 1

ครั้งนั้น.....เชียงใหม่

ด้วยลีลาอันพลิ้วไหวงดงาม..มันตราตรึงในความรู้สึกให้เฝ้ามองตามไม่ให้คลาดสายตาเพียงแม้ชั่ววินาที  บีม...ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองนัก..มองเพราะสนุก  ดูดีงดงาม   รึอย่างอื่นที่งดงามตรึงสายตาของเธอเอาไว้

จนแม้การแข่งขันจะจบลง....จนเพื่อนมาสะกิด

“เฮ้ย..เค้ากลับบ้านกันหมดแล้วจะนั่งละเมอไปถึงพรุ่งนี้เลยเหรอไอ้บีมโค้ชให้มาตามไปซ้อมแล้วพรุ่งนี้มีแข่งต่อนะมึง”

บีมถึงรู้ตัวว่า...บื้ออะไรอยู่ตรงนี้ว่ะ

เชียงใหม่อากาศดีอากาศเย็นฤดูหนาวของที่นี่สดชื่นดอกไม้บานสะพรั่งสวยงามแต่คงสู้...เธอไม่ได้

กีฬานักเรียนนักศึกษาแห่งประเทศไทย บีมวัย15เป็นนักกีฬาบาสตัวแทนกรุงเทพเธอเลือกเล่นกีฬามุ่งมั่นเพื่อให้มันเป็นทางออกพาเธอให้มีโอกาสออกมาสู่โลกใหม่ๆและการเดินทางเพื่อพบกับคนใหม่ๆ แต่นับจากนี้ไม่ใช่แค่คนใหม่ๆเท่านั้น  เธอคนนั้นจะเปลี่ยนชีวิตบีมไปสู่โลกใหม่จริงๆ.....

“ปุ้ย...เธอชื่อปุ้ย”  น๊อตเพื่อนซี้เธอบอกลอยๆ    

“อะไรว่ะ”   บีมถาม   

“อย่ามาไก๋ไอ้บีมกูเห็นมึงละเมออยู่ริมสนามแข่งลีลาศ  ส่วนคู่เต้นเค้าหนะ  พี่ชายเค้าโว้ย......สบายใจได้.....ที่สำคัญเค้านั่งอยู่ตรงนู้น...แน่จริงก็ละเมอเดินไปคุยกะเค้าซี”

“ไอ้บ้าน๊อต...ไป๊ไปซ้อมต่อ..พูดมาก.....”

“แหมทำเปนมึนไม่สนใจเนียนให้ตลอดนะมึงเค้าแข่งเสร็จพรุ่งนี้กลับกรุงเทพมึงอาจไม่มีโอกาสเจอแล้วนะมึงไอ้บีม.........”

--จริงเหรอ.....................ไม่มีโอกาสแล้วไม่สิไม่ใช่.....ไอ้น๊อตบ้าเราไม่ได้คิดอะไรอย่างน้นซักหน่อย........มาบิ้วเราให้เขวทำไมเนี้ย  พรุ่งนี้กลับแล้วเหรอ...ไม่ได้เจอแล้วเหรอ.... --

“เฮ้ย..ไอ้บีมรับ.........โว้ย...ไอ้บีม..”

แล้วถูกอย่างก้อดับวูบลง....ภาพสุดท้ายเธอคนนั้น..กะลังยิ้มคุยกะเพื่อน

อยากรู้ใช่ไหม บีมของเราโดนลูกบาสน็อคซีจ๊ะก้อเล่นเหม่อ ตาก้อมัวแต่แอบแหล่สาว...จบกัน