คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ย้อนยุค 0 (Rewrite)
ย้อนยุค 0
จุดเริ่มต้นมันก็เหมือนกันนั่นแหละ
กาลครั้งหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้ หญิงสาวใสซื่อและบริสุทธิ์ (?) คนหนึ่งได้รับข้อเสนอบางอย่างจากยมทูต
ยมทูตเอื้อนเอ่ยว่า "โชคชะตาของเจ้าช่างน่าสนใจนัก หากยอมเลิกยึดติดไปเกิดใหม่แต่โดยดี ในอนาคตข้างหน้าที่รออยู่ย่อมมีแต่ความสดใส"
วิญญาณสาวผู้ซึ่งเพิ่งถูกรถเสยจนร่างแหลก "...ตลกเหรอไอ้แก่"
ยมทูตยกมือปิดปาก "..." โคตรหยาบคาย
ถึงวิญญาณเป้าหมายที่ได้รับจะสันดานหยาบช้า แต่ด้วยหน้าที่การมันค้ำคอ ยมทูตหน้าดำจึงต้องฝืนกล้ำกลืนต่อไป เขาหลอกล่อวิญญาณอาฆาตด้วยทักษะทั้งหมดที่มี ตั้งแต่การตอแหลจนไปถึงขายตรง แม้แต่บันทึกโชคชะตายังควักออกมา "ในนี้เขียนไว้ว่าเจ้ามีดวงชะตาต้องไปสานต่อในอีกภพหนึ่ง ข้าทำงานมาร้อยปีเพิ่งเคยเห็นอะไรแบบนี้เป็นครั้งแรกเลยนะ!"
หญิงสาวเอียงคอ “ภพใหม่...แบบที่ย้อนไปสิงร่างคนอื่น?”
ยมทูตนิ่งค้างไปชั่วครู่ก่อนพยักหัว “อ้อ ใช่ ๆ!”
วิญญาณสาวร้อง "ว้าว"
"อยากไปแล้วสินะ!"
"ไม่อยาก"
"..."
เห็นคุณยมทูตทำหน้าเหมือนอยากจะด่า วิญญาณสาวแค่นหัวเราะ ลดสายตามองเหยียดเจ้าหน้าที่ปรโลก “คิดว่าชีวิตคนเรามันอยู่ง่ายนักเหรอ ให้ไปสิงร่างคนอื่นต่อทั้งที่ไม่มีข้อมูลหรือความทรงจำเลยเนี่ยนะ?" ขืนชะตาที่ว่าสุ่มไปยุคสงครามแล้วสาวสวยอย่างเธอจะเอาอะไรไปสู้
สวดบทเมตตาธรรมให้ฝ่ายศัตรูฟัง?
"แต่เจ้าจะได้ยืนอยู่เหนือคนนับแสนเลยนะ!"
"อยู่ที่นี่ก็อยู่เหนือทุกคนได้เหมือนกัน" เพราะว่าผีทุกตนมีสกิลที่เรียกว่าลอยได้ยังไงล่ะ!
"ถ้าเช่นนั้น..." ยมทูตไม่ยอมแพ้ พลิกหน้ากระดาษบันทึกโชคชะตา “ถ้าเป็นแบบนี้ล่ะ เขาคนนั้นคือผู้ที่บุรุษมากมายต่างหมายปองเพื่อที่จะได้อยู่เคียงคู่!”
"อะไรนะ"
วิญญาณสาวทำท่าคล้ายสนใจ ยมทูตเริ่มใจชื้น “ว่าอย่างไร? ลาภลอยชิ้นใหญ่เช่นนี้ไม่ได้เกิดขึ้นง่าย ๆ หรอกนะ คราวนี้คิดจะไปได้แล้วหรือยัง”
“เรื่องจริงเหรอ?” เธอลังเล
"จริงแท้แน่นอน เจ้ามีหน้าที่แค่ไปสานชะตาของเขาในภพนั้นต่อ ขอบอกเลยว่ามันยิ่งใหญ่จนข้ายังตกใจเลยล่ะ!" ยมทูตรีบตีเหล็กเมื่อยังร้อน ขณะที่มือก็เเอบไขว้นิ้วไว้ด้านหลังเล็กน้อย
เธอนิ่งเงียบ นึกถึงนิยายที่อ่านสมัยยังมีชีวิตอยู่แล้วแอบปาดน้ำลาย ลืมเรื่องการตายของตัวเองไปซะสนิท
เหล่าตัวละครเอกชายที่พากันมายื้อแย่งจีบหญิงสาวผู้ทะลุมิติมาเกิดเพียงผู้เดียว
แผ่นอกแน่นตึงนับสิบที่พร้อมจะเอามาปกป้องหญิงสาวที่ตนรัก
โอ้! มาย! ก็อต!
"แฮ่ม" วิญญาณสาวกระแอมไอ “ในเมื่อท่านพูดซะขนาดนี้ ปะ ไปก็ได้ค่ะ”
บอกไว้ก่อนว่าที่ยอมไปเกิดไม่ได้เป็นเพราะอยากสร้างฮาเร็มอะไรเลยนะ แต่มันคือโชคชะตาที่ถูกกำหนดไว้ ถ้าไม่ทำเดี๋ยวคุณพี่ยมทูตก็ซวยกันพอดี
ตายครั้งนี้ไม่เสียเปล่าแล้ว อย่างน้อยก็ยังมีแผ่นหลังกว้างบวกกล้ามหกลอนรอคอยเราอยู่!
“ดี! ดี! งั้นรีบเตรียมตัว ข้าจะพาวิญญาณเจ้าไปเดี๋ยวนี้” พูดจบยมทูตก็กวาดมือลงเป็นแนวตรง รอยแยกมิติสีดำสนิทปรากฏขึ้นกลางอากาศ วิญญาณกลืนน้ำลายเอื้อกก่อนเดินตามหลังผู้นำทางของปรโลก ทว่าขณะที่กำลังจะก้าวผ่านประตู เธอพลันนึกถึงเรื่องสำคัญที่สุดขึ้นมาได้จึงคว้าคอเสื้อยมทูตจนอีกฝ่ายร้องแอ้ก!
“เดี๋ยวก่อน”
“ยังมีเรื่องอะไรอีก?!”
“คือ...” วิญญาณสาวหันไปมองเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่อยู่ห่างไปออกไปไม่ไกล แม้ว่าใบหน้าจะไม่แสดงอารมณ์แต่แววตาที่ว่างเปล่าบ่งบอกว่าเขากำลังแตกสลายแค่ไหน
ยมทูตมองตามสายตาของวิญญาณก่อนเอ่ยเตือน "เจ้ากับเขาอยู่คนละภพแล้ว"
นั่นสินะ
วิญญาณสาวหลุบตาลง ขณะที่ยมทูตคิดจะเปิดปากเรียก ใบหน้าเละเทะก็เงยขึ้น ความเศร้าหมองพลันหายไปเหลือเพียงความมุ่งมั่นสดใสราวกับคนที่หมดอาลัยตายอยากเมื่อครู่ไม่ใช่เธอ
"ไปกันเถอะค่ะ"
"อะ อ้อ"
หนึ่งยมทูตหนึ่งวิญญาณก้าวผ่านประตูปรโลกไปพร้อมกัน
เรื่องราวของวิญญาณสาวตนหนึ่งที่ถูกล่อลวงด้วยกล้ามหกลอนก็เปิดม่านขึ้น
และแล้วหลังจากนั้นไม่นานวิญญาณผู้น่าสงสารก็รู้ซึ้งว่าไม่ควรหน้ามืดตามัวเรื่องผู้ชาย...เพราะว่าบนโลกใบนี้มียมทูตสารเลวบางคนใช้ประโยชน์จากความโลภนี้หลอกลวงชาวบ้านอยู่!
...............
#เป้าหมายของข้าคือharem
.
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งมานานแล้วค่ะ เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่อยากแต่งให้จบมากกกก แต่พอมานั่งอ่านก็แทบเอาหัวโขกกำแพงตายในความบ้งหลายอย่าง 555555 ตอนนี้เลยต้องกลับมานั่งแก้ใหม่ยกแผง แก้แล้วแก้อีก แก้จนอยากเทอีกรอบ (อ้าว?)
เอาเป็นว่าขอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมแขนด้วยนะคะ! ????
ความคิดเห็น