หนุ่มซาตานที่รัก

ลำดับตอนที่ #2 : นายคือคัย...?

...เลิกเรียน...

ชั้นยังไม่เหนนายเคียวเข้ามาเรียนเรยแม้แต่วิชาเดียว นายนี้คงจะโดดไปแร้วล่ะมั้ง 5555

"ชั้นกลับก่อนนะ" ยัยอิมสะพายเป้ก่อนจะโบกมือบ๊ายบาย ก่อนจะออกจากห้องไป ตอนนี้เหลือชั้น กับเพื่อนอีกไม่กี่คนเพราะกำลังทำเวรยู๋ แร้วยู๋ๆ นายเคียวก้อเดินเข้ามา

"เคียว เทอไปไหนมาหรอ ไม่มาเข้าเรียนเรย" ยัยเปรี้ยว ที่ว่าสวยแต่น้อยกว่าชั้นนิดหน่อยเอ่ยถามเมื่อเหนหน้าเคียว

"................." ไร้ซึ่งคำตอบนายเคียวเดินผ่านเปรี้ยวมาน่าตาเฉย ทำเอาเปรี้ยวหน้าแตกเปนเสี่ยงๆ

"จะกลับแร้วหรอ" ชั้นเอ่ยถามเมื่อนายเคียวเดินมาที่โต๊ะ

"อืม"

"กลับด้วยกันมั้ยล่ะ" เอาแร้วสิ โรคบ้าคนหล่อกำเริบ เอิ๊ก ๆ ๆ

"อืม ชั้นรอข้างล่างน่ะ" อุ้ย!!!! กลับด้วย โห...พระเจ้า...เข้าข้างลูกคนสวยๆคนนี้เจงๆ ๆ  ^_^

ชั้นรีบๆ ทำเวรแร้วก้อรีบลงมาข้างล่าง เพราะว่าสุดหล่อของชั้นเค้ากำลังรอชั้นยู๋ แต่ยู๋ดีๆนายนั่นก้อไปไหนก้อไม่รู้

"อ้าวไปไหนแร้วอ่ะ" ชั้นมองไปรอบๆที่ตอนนี้ในรร.ก้อกำลังจะปิดประตูไหญ่ยู๋แร้ว

"พี่ค่ะๆ" มีรุ่นน้องคนนึงวิ่งมาหาชั้น

"เรียกชั้นหรอ"

"มีพี่คนนึงฝากไว้ไห้ค่ะ"

"คนไหนหรอ"

"ไม่รู้คะ แต่หล่อมั๊ก ๆ เรย" น้องคนนี้ทำท่านึกคิด ชั้นก้อพอจะเดาได้ว่าคือคัยอ่ะน่ะ.....? (พอดีชั้นเก่ง)

>>>ขอโทดน่ะ<<< เคียว

ชั้นอ่านข้อความก่อนจะขยับทิ้ง แร้วก้อกลับมาที่บ้าน

...บ้าน...

"กลับมาแร้ว" ชั้นตะโกนบอกคนในบ้านทั้งๆที่ตอนนี้ไม่มีคัยยู๋ในบ้าน แต่ประตูมันเปิดนี้หว่า...

>>>ไปนอนบ้านเพื่อน พุ่งนี้กลับ<<< ริวคุง (สุดหล่อ)

ไอพี่บ้ามันไปนอนมันเพื่อนอีกแร้ว ทิ้งคนสวยๆยู๋บ้านคนเดียว น่ากัวชะมัด - -"

แต่... มันออกไปข้างนอก แร้วเปิดบ้านไว้มั้ยฟ่ะ อยากโดนขโมยของรึงัย ฮึ้ย...!!!

"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!! " ชั้นเกือบจะเปนลมแร้วเปนลมอีก หลายรอบๆ ก้อไม่รู้คัยมานอนยู๋บนเตียงของชั้นนะสิ

"คัยอ่ะ" ชั้นพยายามตั้งสติแร้วก้อรีบคว้า ไม้เบสบอลของริว ขึ้นมา (มันมายู๋ห้องชั้นอ่ะ)  นายที่นอนยู๋ค่อยๆหันหน้ามา แร้วชั้นก้อต้องตกจัยทวีคูณขึ้นไปอีก ก้อเพราะนายคนนี้คือ....

"หวัดดีตอนหัวค่ำ"

"นาย"

"ไม่ต้องถามอะรัยมาก" เคียวนั่นเอง มันมายู๋บ้านชั้นได้ไงเนี้ย

"นายมาได้ยังงัย แร้วนายมายังงัย นายตามชั้นมาหรอ แร้วมีธุระอะรัยถึงมาบ้านชั้น หรือว่าจะมาขโมยของหรือว่า..."

"หยุด" นายนั่นพูดพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้

"ตอบมาสิว่างัยล่ะฮะ ไม่งั้นชั้นตีหัวนายแตกแน่ๆ" ชั้นพูดพร้อมกับยกไม้เบสบอลขึ้น

"ชั้นแค่แวะมาดูเฉยๆ"

"แวะมาดูเพื่อรัย จะมาขโมยล่ะสิ ออกไปเรยนะ"

"อืม" เคียวลุกขึ้น ยู๋ดีๆประตูห้องก้อเปิดออกเองแร้ว นายเคียวก้อเดินออกไป แร้วก้อปิดเอง เหมือนกับว่าคนนี้มีพลังจิตอย่างงั้นแระ

"จ๊ากกกกกกกกก!!!! ผีหลอก" ชั้นวิ่งเข้าไปซุกที่ผ้าห่ม จนเพ้อหลับไป

-------------------------------------------------------------------------

"นายเปนคัยนะ" ชั้นยืนถามคนเบื้องหน้าที่เค้าไม่หันหน้ามาคุยกับชั้นเรย

"ชั้นบอกเทอไม่ได้"

"ทำมั้ยล่ะ"

"ชั้นบอกได้แค่ว่า ชั้นต้องดูแลเทอ"

"ดูแลชั้น?" อะรัยของมัน ดูแลทำมั้ยฟ่ะ แร้วมันเปนคัย หน้าก้อไม่หันมา

"ชั้นบอกเทอได้แค่นี้"

"หันหน้ามาคุยกันหน่อยได้ม่ะเนี้ย...?"

"ได้สิ" นายคนนั้นค่อยๆหันหน้ามา... แต่....

--------------------------------------------------------------------------

ก๊อก ก๊อก ก๊อก... เสียงประตูดังขึ้น ทำเอาชั้นตื่นจากภวังค์อันสับสน

"เรียว" เสียงนี้ไม่ไช่คนอื่นคนไกลเร้ย... ริวนั่นเอง

"ตื่นก่อนสิฟ่ะ ยัยเรียว" ริวเข้ามาเขย่าตัวชั้น ทั้งๆที่ชั้นก้อกำลังจะตื่นเนี้ย เขย่าทำมั้ยฟ่ะ เจ็บนะว้อย!!!!

"มี...ราย...ง่า" ชั้นตื่นขึ้นมาพูด พร้อมกับบิดขี้เกียด

"พี่จะไปเที่ยวทะเลสัก 2-3 วันดูแลบ้านด้วยนะ" ริวสั่งๆ

"เออ จะไปก้อไปเหอะจะนอน" ชั้นล้มตัวลงนอนต่อ

"ฟังพี่พูดก่อนเด่ะฟ่ะ"

"มีรายอีก"

"เฝ้าบ้านดีๆนะเฟ้ย"

"เออ รู้แร้วนะ ไปๆชิ้วๆ " ชั้นไล่พี่ชายสุดที่เลิฟก่อนจะนอนหลับต่อ แต่ก้อนอนไม่หลับซะแร้ว ชั้นเรยตื่นขึ้นมาพร้อมกับนึกถึงฝันที่ พักนี้ชั้นมักจะฝันอะรัยประหลาดๆ ยู๋บ่อยๆ  เฮ้อ ท่าจะเพี้ยนแร้วช้าน...T^T

5555555 แต่วันนี้วันเสาร์นอนตีพุงยู๋บ้าน สบายจัยสุดๆเรยฟ่ะ

ติ้ง หน่อง ติ้ง หน่อง คัยมากดกริ้งทำลายความสุขชั้นตอนนี้ฟ่ะ

"หวัดดีค่ะมาหา....คะ.." นายเคียวอีกแร้ว...มาทำมั้ยฟ่ะ

"หวัดดี" นายนี้ทำหน้าตาเฉยเมยมั๊ก ๆ ๆ

"มาทำมั้ยอีก" ชั้นพูดแต่ไม่เปิดประตูหรอกนะ กัวอ่ะคนสวยกัวแร้ว...

"มายู๋เปนเพื่อน"

"ไม่ต้องย่ะชั้น...เออ...พี่ชั้นยู๋"

"พี่เทอไม่ได้ยู๋"

"รู้ได้งัยฮะ"

"พี่เทอไปข้างนอกไม่ไช่หรอ" นายนี้มันรู้ได้งัยฟ่ะ

"นายรู้ได้งัย นายเฝ้าดูยู๋หรองัย"

"ไช่" O_O จ๊าก!!!! มันเปนโจรที่กำลังวางแผนบุกบ้านชั้นๆแน่

"ไม่ต้องเข้ามานะ จะไปไหนก้อไป" ชั้นพูดพร้อมกับปิดม่านแร้ว มานั่งในบ้าน แต่ก้อต้องอึ้ง เมื่อนายเคียวเข้ามายู๋ในบ้านชั้น...

"เฮ้ย!!!! เข้ามาได้งัยฟ่ะ" 

"ก้อบอกจะมายู๋เปนเพื่อน"

"ไม่ต้องการย่ะ ออกไปเรยนะ" ชั้นฉุดแขนนายเคียวขึ้น นายนี้ตัวเย็นเปนบ้าเรย เย็นยิ่งกว่าน้ำแข็งซะอีกแถมตัวก้อหนัก

"เสียแรงป่าวนะ" นายนั่นสะบัดมือออก พร้อมกับเปิดทีวีดู

"นี้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

"ไม่เหนื่อยหรองัย"

"อะรัยย่ะ"

"พูดเก่งจิงๆ"

"เรื่องของชั้น แต่นายควรจะออกไปเด๋วนี้"

"ไม่" นายนั่นพูดพร้อมกับล้มตัวนอนลงบนโซฟา ชั้นก้อฉุดแขนขึ้นอีกครั้ง แต่นายนี้แรงเยอะจิงๆ ดึงไม่ขึ้นเรย จนชั้นหมดแรงเรย....

"ตามจัย" ชั้นพูดพร้อมกับกระแทกเท้าน้อยๆของชั้นขึ้นชั้นบน

"หึ... มนุษย์คนนี้อะรัยนะ" เคียวพึมพำเบาๆในลำคอ

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!" สิ้นเสียงของเรียว เคียวก้อรีบไปหาทันที ไม่ถึง 3 วิ - -

"อะรัย"

"นาย แมลงสาปอ่า"

"ไหนอ่ะ"

"ห้องน้ำ" เคียวค่อยๆเดินเข้าไปในห้องน้ำ เหมือนกับไม่มีตัวน่าเกียดน่ากัวยู๋ในห้องน้ำ แร้ว....

"5555 ยู๋ในนั่นไปล่ะกันนะนายเคียว" เรียวพูดพร้อมกับล็อคกลอนจากด้านนอกขังนายเคียวไว้

"ทำอะรัยนะ"

"แบร่.....!! ช่วยไม่ได้นะ ชั้นต้องป้องกันตัวเองไว้ก่อนยู๋ในนี้ ไปก่อนล่ะกัน" พอชั้นเดินลงมาข้างล่าง ก้อเห็นนายเคียวกระดิกส้น Teen ยู๋ด้านล่าง

"ออกมาได้งัยง่ะ O_o" อึ้ง + อึ้งสุดๆ ว่ามันออกมาได้งัย ชั้นล็อคกลอนกับมือของชั้นเอง

"เทอไม่มีวันทำรัยชั้นได้"

"นายเปนคัยอ่ะ"

"เทอไม่ควรรู้หรอก"

"บอกมาเด๋วนี้นะ" ชั้นจ้องลึกเข้าไปในดวงตา แต่เคียวกลับหลบสายตา

"ไม่บอก" นายนั่นพูดพร้อมกับนอนหันหลังไห้ชั้น ชั้นยืนมองแผ่นหลังที่ค่อนข้างจะคุ้นตายู๋มากทีเดียว แร้ว....ก้อนึกออก

"นาย คนที่ชั้นฝันเมื่อคืน"

"เทอเปนคนเรียกชั้นมาเอง"

"อะรัยน่ะ" ตอนนี้ชั้นงงสุดๆไปเรย

"เทอเรียกชั้นมา" นายนี้พูดทั้งๆที่ยังหันหลังไห้ชั้น

"นายเปนคัย"

"สักวันเทอจะรู้" นายเคียวพูดพลางลุกขึ้น พร้อมกับเดินมาไกล้ๆชั้น

"บอกได้ม่ะ...?"

"แร้วเทอจะรู้ เมื่อถึงเวลา" เคียวพูดพลาง ลูบหัวชั้นหนึ่งทีก่อนจะเดินออกจากบ้านไป
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^3^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^