หนุ่มซาตานที่รัก

ลำดับตอนที่ #1 : วันแรกที่เจอ..

ฮ้าว....!! กี่โมงแร้วเนี้ย....??

"จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"

ตึง ตึง ตึง

"โอ๊ย....!!! "

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"ยัยเรียวเปนอะรัยรึป่าว"

"ไม่เปนรัย" ชั้น เรียว สาวแสนสวยวัยเพียง 17 ปี มีผู้น่าตาอันน่ารักน่าชังคนนี้ ผิวขาวเนียนอมชมพู ริมฝีปากเรียวยาว เข้ารูป จมูกโด่งอย่างกับลูกครึ่ง ตากลมโตนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อน ผมยาวถึงกลาง ตัดทรงเข้ากับรูปหน้า

"เร็วๆ หน่อยนะ ชั้นจะไปรร.แร้ว" ส่วนมนุษย์ต่างด้าวที่ยืนพูดยู๋หน้าห้องก้อ ริว พี่ชายของเรียว สูงยาว เพราะเปนนักกีฬาของรร. แถมมีน่าตาอันหล่อเหลาเอาการ จนบางครั้ง ยังคิดจะจีบพี่ชายตัวเอง เพราะว่าหล่อเหลือเกิน... - -

"ชั้นฝันอะรัยของชั้นเนี้ย....?"

...โรงเรียน...

ชั้นเดินเข้ารร.อย่างมั่นจัย เพราะชั้นสวยอ่ะน่ะ อิอิ

"ยัยเรียวววววววววววววววววววว" เสียงแบบนี้ไม่ต้องเดาว่าเปนคัย อิม เพื่อนสุดที่เลิฟของชั้นเองแระนะ

" - - มีรัยย่ะแก"

"ทำมั้ยแกมาสายจังฟ่ะ"

"มันเปนปกติของคนสวยยู๋แร้นน... ^_^^^"

"นี้รู้ป่าว..."

"รู้รัยอ่ะ อ่อ...!!! UFO มันตกที่รร.เรางั้นหรอ"

"ยิ่งกว่า UFO ตกซะอีกนะแก"

"แร้วมันอะรัยล่ะ หรือว่า มนุษย์สามารถบินได้แร้ว...โอ้ววว...!!! เปนบุญของลูกเจ้าค่ะ"

"นี้ฟังชั้นก่อนได้ม่ะฮะ???" อ่ะๆ ฟังสักหน่อย มันทำท่าโหดซะแว้ว...

"มีนร.มาไหม่ เมื่อกี้ เข้าห้องผอ.ไป หล่อสุดๆไปเรยล่ะแก" เพื่อนชั้นคนนี้มันบ้าคนหล่อเอาการยู๋เหมือนกัน ก้อพอๆกะชั้นนั้นแหละน่ะ

"จิงหรอ ไหนๆ"

ชั้นกับยัยอิม ก้อรีบวิ่งไปที่ห้องผอ.ทันที แต่เด็กนักเรียนหญิง มุ่มเต็มไปหมดแถมห้องผอ.ยังมีผ้าม่านมาปิดกั้นความรักระหว่างชั้นกับนายคนนั้นอีก (เพ้อไปคนเดียว)

"ออกมาแร้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!! " สิ้นเสียงเด็กหญิงที่ไกล้ที่สุด ต่างคนต่างก้อกรี๊ดกร๊าด ไม่รู้จะกรี๊ดทำมั้ย เสียงแสบแก้วหู

"วูบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ" อ่ะนายคนนี้เดินผ่านชั้นไป แต่ทำมั้ยชั้นรู้สึกแปลกๆ เหมือนกับว่าเคยเหนนายคนนี้มาก่อนที่ไหน

"เปนรัยรึป่าว เรียว"

"ไม่เปนรัย กลับห้องเถอะ" ยู๋ดีๆ ชั้นก้อไม่อยากรู้จักนายคนนั้นขึ้นมาซะอย่างนั้น ๆทั้งที่ชั้น บ้าคนหล่ออย่างกับอะรัยดี

...ห้องเรียน...

"นักเรียนคะ วันนี้มีนร.ไหม่มาเรียนกับเราเพิ่มอีกคน แนะนำตัวด้วยจ๊ะ" สิ้นเสียงครูลินลี้ นร.ทั้งชายและหญิงต่างฮือฮา คิดกันว่าจะเปนนายคนนั้นรึป่าว?

"หวัดดี ผมเคียว (_ _)" นายนี้หล่อมั๊ก ๆ ๆ

"ไปนั่งตรงนั่นนะจ๊ะ" ครูลินลี้พูดจบพลางชี้มาที่โต๊ะข้างๆชั้น - -

เคียวค่อยๆเดินเข้ามาไกล้ๆ สายตาหลายคู่กำลังเคลิ้มไปกับความหล่อ บางคู่ก้อกำลังอิจฉาคนสวยๆอย่างชั้น ที่จะได้นั่งข้างคนหล่อสุดๆในห้องตอนนี้ 55555

"หวัดดี เราเรียว" ชั้นแนะนำตัวพอเปนพิธีของการเปนมิตรภาพ แต่เคียว กับหันมามองหน้า แร้วก้อหันกลับไป ไม่พูดอะรัยสักคำ คนบ้ารัยฟ่ะ!!!!

"หวัดดีจ๊ะ ชั้นชื่ออิม ยินดีที่ได้รู้จักนะเคียวคุง" ยัยอิมพูดพร้อมกับยื่นมือออกไปหวังจะจับมือนายเคียวล่ะสิ _ _"

"อืม" สิ้นเสียงที่จะได้ยินออกมา เสียงนายนี้นุ่มสุดๆไปเรย

เริ่มเรียนวิชาแรก นายนี้ก้อแสดงฤทธิ์ด้วยการนอนหลับ แถมมีกรน อีกต่างหากนะ

"นี้ๆ" ชั้นเอามือไปจิ้มๆที่แผ่นหลังอันกว้างไหญ่ไพศาล

"ฮือ..................." เคียวค่อยๆลืมตาขึ้น จ้องมองมาที่ชั้น เหมือนกำลังจะด่าชั้น ทางสายตาว่า เทอปลุกชั้นทำมั้ย ทำนองนั่น

"คะ...คือว่าเรียน"

"ขอบจัย" แร้วเคียวก้อหลับต่อ บ้าชะมัด เมื่อคืนมันอดหลับอดนอนรึงัยนะ มารร.ถึงได้หลับได้หลับดีแบบนี้เนี้ย.....- -

...พักกลางวัน...

พอหมดวิชาพละ ยัยอิม กำลังจะชวนเคียวไปทานข้าวด้วยกัน แต่นายนั่นกลับหายตัวไปไหนก้อไม่รู้ เมื่อกี้ยังเหนนอนยู๋ใต้ต้นไม้ยู๋เรย

"อ้าว เคียวหายไปไหนแร้วล่ะแก"

"??? ชั้นจะไปรู้หรอย่ะ ???" ยัยนี้จะห่างกันหน่อยไม่ได้หรองัยน่ะ

"ช่างเถอะ ไปกินข้าวกัน..." ชั้นรีบลากยัยอิมไปที่โรงอาหาร ก่อนที่มันจะบ้าไปมากก่านี้...

พอกินข้าวเส็ดปุ๊บ ๆ ที่ๆประจำของชั้นก้อคือที่ใต้ต้นซากุระหลังรร.ที่ผอ.เค้าปลูกไว้เยอะแยะมากมาย ไม่รู้จะปลูกทำมั้ยอ่ะน่ะ มันเปนที่นอนตอนกลางวันชั้นเยี่ยมของชั้น แต่พอก้าวจะเข้าไปไกล้ๆ มันรู้สึกเหมือนมีคนมาแย่งที่ๆของชั้น
 
ชั้นก้าวเข้าไปดูไกล้ๆ ก้อกลายเปนนายเคียว กำลังนอนหลับพริ้มยู๋ นายนี้มันอะรัยของมัน หลับเก่งชะมัด ชั้นยืนจ้องหน้านี้นายยู๋นานพอสมควร จนคนสวยละลายไปหมดแร้ว เพราะความหล่อของนายคนนี้ ทั้งตื่นทั้งนอน หล่อโคดๆอ่ะชนิดว่าหล่อสุดๆ สุดๆหล่อ ทำนองนั่น

"จะยืนจ้องอีกนานม่ะ..?" อ่ะจึ๋ย!!!!

"เออ..คือ..." นายเคียวค่อยๆลืมตาขึ้นมา จ้องหน้าชั้น

"ชั้น...ป่าวน่ะ"

"อยากจะนอนก้อมานอนสิ" นายนี้พูดเหมือนรู้ดี แต่ชั้นก้อไม่ได้ทำตามที่เคียวบอกหรอกนะ

"ไม่เปนรัย" ชั้นกำลังจะเดินออกไป แต่ยู๋ดีๆ นายเคียวก้อมายืนขวางหน้าชั้น ทั้งๆที่นายนั่นยังไม่ได้ขยับตัวเรยแม้แต่นิด

"จะรีบไปไหน จะมานอนไม่ไช่หรอ" นายเคียวจ้องดวงตากลมโตของชั้น เหมือนจะจ้องทะลุทะลวงเข้าไปข้างในอย่างนั้นแหละ

"นายรู้ได้งัยว่า ชั้นจะมานอน"

"ชั้นรู้ของชั้น" นายเคียวยืนเอามือล่วงกระเป๋ากางเกง ยืนพิงต้นซากุระที่ตอนนี้กำลังปลิวลงสู่พื้นดินตามแรงลม หล่อเปนบ้าเรยฟ่ะ...^_____________^

"ไม่เปนรัย รบกวนนายป่าวๆ" ชั้นพูดพร้อมกับเดินต่อ

"งั้นก้อตามจัย" ชั้นหันกลับไปมอง เหนนายนั่น ไปนอนต่อที่ท่าเดิม ทั้งๆที่เมื่อกี้เค้ายังยืนเก๊กยู๋ข้างต้นนี้ยู๋เรย นายนี้ไวอย่างกับลิงแหน่ะ...- -*



^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^3^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^