ปิ๊งยัยแสบรักแนบใจ

ลำดับตอนที่ #3 : ฝันไปมั๊ยเนี่ยเรา

When you love someone......everything around you can feel the warmth of your love.

"แม่จ๋า..."ไอซ์เรียกแม่แต่เช้า
"เพื่อนแกมารอแต่เช้าแล้วนะยัยบ๊อง"แม่บอกไอซ์
". . ."ไอซ์ตาโตด้วยความงง ใครจะมาเช้าป่านนี้
"หวัดดี"เสียงผู้มาเยือนทำให้ไอซ์ช็อคไปแปปนึง
". . ."
"ไปก่อนนะครับคุณแม่เด๋วผมจะดูแลยัยนี่เอง"
ผู้มาเยือนนี้ไม่ใช่ใคร บลูนี่เอง

"นี่..เธอไปโรงเรียนสายอย่างงี้ทุกวันหลอ"บลูถาม
 "ป่าวววว"ไอซ์ตอบเนือยๆ
"กินข้าวเช้ารึยังล่ะ"บลูถามผู้ที่ขึ้นชื่อว่าแฟน
"ยางงงงง"ไอซ์ตอบพร้อมมองหน้าบลูแบบอ้อนๆ
"5555+เด๋วจะพาไปกินละกันนะ"บลูยิ้มให้ไอซ์แล้วเอามือเขี่ยจมูกแฟนสาว
"...."ไอซ์แก้มแดงระเรื่อ ไม่เคยมีความรูสึกอย่างนี้มาก่อนเลย หรือว่าชอบบลูเข้าแล้วจริงๆนะไอซ์เนี่ย
ไอซ์มองออกไปนอกกระจกรถเพื่อปกปิดความเขินอาย ส่วยบลูก็ยิ้มน้อยๆที่มุมปากทอดสายตาไปตามถนน

วันนี้ก็อีกเช่นเคยที่สาวๆจะต้องมองบลูก็แหมหล่อซะขนาดนั้น เม่าที่รู้นะไม่มีผู้ชายคนใหนรูปหน้าเพอร์เฟคเท่านี้เลย เท่าที่เคยเห็นมา ใบหน้าเรียว ขาว ใส ดวงตาเป็นประกายเวลาโดนแสงส่อง รอยบุ๋มที่แก้มซ้ายเวลายิ้ม ริมฝีปากอวบอิ่มเป็นสีชมพูได้รูปรับกับฟันขาวที่เรียงตัวเป็นระเบียบที่โชว์เวลายิ้ม อย่างนี้จะไม่ให้มองก็ไม่ไหวแล้ว

เสียงซุบซิบของสาวๆแฟนคลับของบลูเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆหลังจากที่บลูเดินเข้ามาพร้อมกับไอซ์ บ้างก็ว่าไอซ์อยากดังมั่งล่ะ บ้างก็ว่าดูน่ารักดี แต่ยังไงซะไอซ์ก็ไม่รุ้สึกดีเลย วันนี้เป็นวันที่ไอซ์ไม่มีความมั่นใจมากที่สุดก็ว่าได้

"เธอเรียนห้องใหน. . .เด๋วชั้นไปส่งนะ"บลูไม่แคร์สายตาคนรอบข้างแต่กลับแสดงความเป็นแฟนให้เห็นอีกด้วย หรือว่าบลูจะชอบไอซ์จิงๆนะเนี่ย

"ไม่เป็นไร...ไปเองดีกว่าน้า"ไอซ์บอกแบบเกร็งๆ

"งั้นเอาเป็นว่า..."บลูพูดไม่จบแต่กลับโน้มตัวลงจูบแก้มไอซ์ต่อหน้าเหล่าแฟนคลับและคนในโรงเรียน

"ไม่ต้องกลัวนะ ชั้นจะปกป้องเธอเอง"บลูกระซิบข้างหูไอซ์ที่กำลังอึ้งบวกกับเขินอายด้วความรู้สึกแปลกๆ

"นี่มันหน้าโรงเรียนนะ"ไอซ์พูดออกมาเบาๆ

"แล้วไงล่ะ เราเป็นแฟนกันหนิ"บลูล้อเลียนคำพูดไอซ์แล้วจูงมือไอซ์เข้าไปในโรงเรียน

สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นสร้างความตกใจให้กับคนที่เห็นเหตุการณ์เป็นอย่างมาก รวมไปถึง เจฟ ที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากตรงนั้นนักทำสีหน้าเหมือนไม่พอใจอะไรซักอย่าง

"นี่...ไอซ์ ชั้นมีอะไรจะบอกเธอ"บลูพูดขึ้นหลังจากพาไอซ์มาบนดาดฟ้าโรงเรียน

". . ."

"ชั้นนนน.....ชอบเธอจริงๆนะ "บลูพูดขึ้นท่าทางจริงจัง

"แล้วชั้นก็ไม่ชอบเลยที่เพื่อนเธอมาบอกว่าชอบชั้น แล้วจะให้ชั้นคบกะเพื่อนเธอได่ไง ในเมื่อชั้นชอบเธอ"บลูพูดเหมือยระบายความในใจ

"..." ไอซ์พูดอะไรไม่ออกนอกจากอึ้ง นี่ชั้นฝันไปรึป่าวเนี่ย อีตาบลูเนี่ยนะชอบชั้น โหพระเจ้าจอร์จบอกทีเหอะว่ามันไม่จิ๊งงง
"เธอ..จะคบกับชั้นจริงๆได้มั๊ยแบบที่ไม่บังคับน่ะ"บลูยิงคำถามให้ไอซ์อีกที
"ที่นายพูดน่ะ จิงหลอ นายโกหกชั้นรึป่าว"ไอซ์ถามกลับอย่างตื่นเต้น
"เธอคิดว่าชั้นจะเอาเรื่องอย่างงี้มาล้อเล่นมั๊ยล่ะ"บลูเริ่มโมโหแล้ว
"ก็ถามดู ทำไต้องดุด้วยล่ะ"ไอซ์พูดเสียงอ่อยๆ
"แล้ว..."บลูจะถามซ้ำ
"ก็คบอยู่นี่ไง ถามหลายรอบอยู่ได้"ไอซ์ตอบแบบเขินๆหันหน้าหนีบลู
บลูเอามือโอบเอวไอซ์เข้ามาใกล้ตัวเองแล้วโน้มตัวลงจูบไอซ์อย่างแผ่วเบา ริมฝีปากทั้งสองปะกบกันนานพอสมควรความรู้สึกของไอซ์ล่องลอยไปเหมือนก้อนเมฆก่อนจะมีเสียงมาฉุดขึ้นจากภวังค์
"สัญญากับชั้นนะ เธอจะอยู่ข้างๆชั้น "
"ชั้นจะดูแลเธอเอง"บลูกระซิบข้างหูหญิงสาวที่ยังอู่ในอ้อมกอด วันนี้เป็นวันที่บลูมีความสุขที่สุดเลยก็ว่าได้
"...."
"นี่ ปล่อยชั้นได้ยังล่ะ ต้องไปเรียนนะ"ไอซ์เรียกสติกลับมาได้แล้วบอกบลู
"อ้อ..อือ"บลูปล่อยไอซแล้วจูงมือเธอไปส่งที่ห้องเรียนเธอ
"เด๋วตอนเที่งจะมาหานะ"บลูบอกไอซ์ก่อนจะโบกมือแล้วเดินจากไป
เฮ้อออ วันนี้เป็นอีกวันที่เกิดเรื่องแปลกๆทำให้ไอซ์ต้องตกใจ แต่ความรู้สึกบางอย่างในใจของไอซ์ที่มีต่อบลูนี่สิ มันยังไงๆอยู่ เป็นความรุ้สึกแปลกๆที่ไม่เคยเกิดขึ้นเลย รู้สึกดีด้วยที่ถูกกอด สงสัยจะชอบบลูเข้าซะแล้ว ขอโทษด้วยนะปอ