คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : EP10 ความลับแตก
(AKEES)
“แสนรั อยู่ไหนออมาเอันหน่อยสิ” ผมวัโทรศัพท์โทรหาเธอทันที
ที่ออมานอลับไ้
“วันนี้ไม่ไ้นะ ันมีธุระ” ปลายสายอบมา และผมะเื่อเธอไปแล้ว
ถ้าไม่เห็นว่าเธอเินเ้ามาับไอ้นาวิ ศรูู่อาาอผม ทั้สอเินมา้วยันอย่าสนิทสนม
พอเห็นันั้นผมึรีบหลบหลัเสา้นหนึ่ เพื่อรอูว่าเธอะโหอะไรผมอี
“มีธุระอะไรเหรอ” ผมแล้ถามไปามสายพร้อมับเฝ้ามอปิิริยาอเธอไป้วย
“้อไปประุมเรื่อที่ะเลือโรเรียนน่ะ” แสนรัเรียนะรุศาสร์ เป็นรูมีารออสัเารและ้อไปฝึสอนหนึ่ปีเ็ม แ่็นั่นแหละอนนี้เธอเรียนปีสี่อยู่เลยะรีบเลือโรเรียนไปไหนแล้วนี่็เพิ่ะเปิเรียนมาไ้แ่สอเือนเอ้วย
“แ่เธอออฝึสอนั้ปีหน้าไม่ใ่เหรอ”
“็ใล้แล้วไ แ่นี้่อนนะ ัน้อไปแล้ว บาย” ยัไม่ทันที่ผมะไ้พูอะไร
ปลายสาย็ถูัไป ะที่เธอับไอ้นาวิเินผ่านรที่ผมยืนอยู่ ทัูู้่สนิทสนมันมา
มันเอามือลูบหัวเธอและเธอ็เยหน้ายิ้มให้มัน
อะไรันว่ะไอ้บ้านี่มันแย่แฟนอผมั้นเหรอ หรือว่าผมโนสวมเาันแน่วะ
ผมยืนำหมัแน่น ะที่ผมำลัะเินออไปหาทัู้่นั่นเอ บุลที่สาม็ปราึ้น
ยัยายาั้นเหรอเธอมาทำอะไรที่นี่
ายาเินเ้าไปหาทัู้่ แล้วไอ้นาวิ็ึเธอเ้าไปอ
“ะหวานเวอร์ไปไหน” แสนรัพูาหยอเย้าับสอนนั้น
“นนี้ัวริ” ไอ้นาวิพูพร้อมับับมืออายาไว้แน่น
ส่วนายา็มอหน้าแสนรัอย่าเินๆ
“พอหวานใมา เพื่อนสนิทอย่าัน็หมวามหมายเลยั้นสิ”
แสนรัว่าพลาทำปายื่น ท่าทาแสนอน
“เธอเป็นเพื่อนหมายเลหนึ่อยู่แล้วล่ะน่า”
“ไปีว่า ี้เียูนสวีทัน”
“แสนรั็ว่าไปโน่น แบบนี้ายา็อายแย่” วระอายั้แ่อับมันแล้วนะ
ผมมอารระทำอทั้สามน ่อนะั่ใว่าวระออไปี
หรือแล้ทำเป็น
ไม่รู้ไม่เห็นี
แ่พอเห็นมันมีวามสุ
ผม็ทนไม่ไ้สุท้ายผมเลยเินออไปหาทั้สอน
หลัาที่แสนรัเินเ้าไปในลับแล้ว
“สวีทันริเลยนะ” ผมมอมันั้แ่หัวรเท้าไปเบนสายาลับไปที่หน้าอมัน
และเห็นว่ามันำลั้อหน้าผมเม่นอยู่
“มึะไปไหน็ไปวันนีู้ไม่อยามีเรื่อ” มันบอผมมาแบบนั้น ่อนะันัวายาไปแอบไว้้าหลั
พร้อมับยืนวาายาเอาไว้ เพื่อันไม่ให้ผมเ้าไปถึัวเธอไ้
“มึไม่้อป้อันนานั้น็ไ้”
พอเห็นว่ามันทำท่าหวายานานั้นผม็รู้ทันทีว่า
ผู้หินนี้มันเอาริ อย่านี้สิี หวเ้าไป หวให้มาๆ รัให้มาๆ
เวลาที่มันรู้ว่าแฟนมันย้ายมาอยู่ับผมมันะไ้เ็บมาๆ
“ายาเ้าไป้าใน” ไอ้นาวิมันหันไปหาายาและูมือเธอให้เินไปับมัน
ระหว่าที่มันหันหลัให้ผมนั่นเอผม็ทำในสิ่ที่อยาะทำมาที่สุ
“ะหวอะไรนัหนา ผู้หินนั้นน่ะย้ายมาอยู่ับันแล้ว
มึหวไป็ไม่มีประโยน์”
พอสิ้นประโยนั้นอ ผมมัน็หันลับมามอผม้วยสายาเลียั
และเียแ้น
“มึว่ายัไนะ” น้ำเสียเี้ยวราถามลับมา
มันปล่อยมือาายาในทันที
ผัวะ!!!
หมัหนัๆ อมันถูส่รมายัหน้าอผม และผม็สวนหมัลับไปหามันทันทีเ่นัน
เราสอนเป็นพวเสพิวามเ็บปว วามแ้นที่มีมา มันวน้ำ ้ำๆไม่มีที่สิ้นสุ
ถ้าผมไม่เริ่ม่อน ไอ้นาวิ็ะเป็นนเริ่ม่อน ุนวนวามแ้นมาเรื่อยๆ
ินระยะเวลาเือบหปี ใ่เราสอนเป็นแบบนี้มาเือบหปี เรื่อมันเิึ้นาวามไม่รู้อผม แ่อนนั้นผมยัเ็ยัไม่เ้าใอะไร แ่มันลับิแ้นไม่เลิ
และเรา็ามอเวรันไม่หยุ ถ้าฝ่ายหนึ่ฝ่ายใเห็นอีฝ่ายมีวามสุึ้นมาเมื่อไหร่ เมื่อนั้นนวนสรามะถูุึ้นทันทีเหมือนวันนี้ไ
“่วย้วย ใร็ไ้มาห้ามสอนนี้ที” ายาะโนเรียให้นอื่นมา่วย
ผัวะ!!
หมัอผม่อยเ้าที่หน้าอมันอย่าั หน้าอไอ้นาวิหันไปามแรหมั
เลือสีแสๆไหลออมาาปาและมูอมัน
ผัวะ!!
มันหันหน้าลับมาแล้ว่อยผม ่อนะบ้วนเลือในปาทิ้ หน้าอผมหันไปามแรหมัอมัน และรับรู้ถึลิ่นาวเลือในปาาอัวเอ ผมบ้วนเลือทิ้
และสวนหมัลับไป เราสอนแลหมัันอยู่นาน นมีเลือไหลหยลมาามืออผมับมัน เลือรหาิ้วเ้าานผมมอเห็นไม่่อยั เราสอนเริ่มหอบลมหายใถี่เพราะวามเหนื่อย แ่ถึอย่านั้นเราสอน็ไม่มีใรยอมใรอยู่ี
“พวนายสอนทำบ้าอะไรันวะ” วันวานลาัวผมับไอ้นาวิให้แยออาัน
และล็อแนอผมไว้
“เอาอีแล้วนะเว้ย เอันไม่ไ้ ัันเหมือนหมา” แอรีสที่ล็อัวนาวิอยู่พูึ้นบ้า
“เมื่อไหร่ะบว่ะ”
มาร์สพูึ้นอย่าหัวเสีย
ผมรู้ว่าพวมันลืนไม่เ้าายไม่ออับวามสัมพันธ์ระหว่าผมับไอ้นาวิ
“แอรีสเอานาวิึ้นห้อไป แล้วเรียแสนรัมาทำแผลให้มัน้วย”
มาร์สหันไปสั่แอรีส
“ไม่เป็นไรันทำเอ”
ายาเินไปหานาวิอีน
“เธอเป็นใร” มาร์สหันมามอายาอย่าไม่เ้าใเล็น้อย
“แฟนันเอ” ไอ้นาวิเป็นนอบำถาม
“อ๋อ นนี้นี่เอ”
แอรีสับมาร์สพูพร้อมันพลาพยัหน้าเ้าใ ไป้วย
“ั้นเธอ ่วยทำแผลให้มัน้วยนะ
ส่วนล่อประถมพยาบาล็อยู่ในห้อมันนั่นแหละ”
มาร์สึบอให้ายาทำแผลให้ไอ้นาวิแทน
“ส่วนอาีส มาเี๋ยวันะทำแผลให้นายเอ” มาร์สเินเ้ามาหาผม
“ไม่เป็นไร ันะลับแล้ว”
ผมบอปัมันออไป
“ลับไ้ยัไวะ สภาพยัับศพแบบนี้ ืนับรถ รถ็ไ้ว่ำายหรอ”
แล้วมัน็ทำเสียหุหิใส่ผม
“เี๋ยวันไปับอาีสเอ”
วันวานพูึ้น
“ันไป้วย พวนายไม่้อห่วนะ”
แล้วทอย็อออาสาึ้นมาอีน
“เออเอาั้น็ไ้” แอรีสพยัหน้ารับ ่อนที่พวมันะเินเ้าไปในลับ
และผมถูวันวานับทอยลาออมา มันเป็นแบบนี้บ่อยรั้
บ่อยนเป็นเรื่อปิอพวเรา แ่เพื่อน็ือเพื่อน
สอแฝไม่ไ้เลิบับผมเพราะผมมีเรื่อับไอ้นาวิ วามสัมพันธ์อผู้ายมันับ้อนมาว่านั้น
ความคิดเห็น