Secret Comment {۞รับวิจารณ์นิยาย۞}

ลำดับตอนที่ #25 : {ส่ง} Dark Light เตรียมมัดใจยัยพี่เลี้ยง {วิจารณ์โดยSilverBullet}

 ชื่อเรื่อง : Dark Light เตรียมมัดใจยัยพี่เลี้ยง

ลิงค์นิยาย http://writer.dek-d.com/pung-jame/writer/view.php?id=749444

มาวิจารณ์นิยายให้แล้วนะคะ : )

เราวิจารณ์ไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่นะคะ ถ้าผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วย

คะแนนเต็ม 80 คะแนน

ชื่อเรื่อง (7/10 คะแนน)

Dark Light เตรียมมัดใจยัยพี่เลี้ยง พี่อ่านแล้วยังรู้สึกเฉยๆอยู่นะคะ เพราะเนื้อเรื่องไม่ได้บอกอะไรไปมากกว่านี้เลย อีกอย่างชื่อภาษาอังกฤษกับภาษาไทยมันก็ไม่คล้องกันด้วย น้องน่าจะเพิ่มความสนใจให้มากกว่านี้หน่อยนึง

พล็อตเรื่อง ความน่าสนใจของเนื้อหา (6/10 คะแนน)

พี่อ่านไปสองตอน (เรื่องนี้ไม่มีบทนำ) พี่มีความรู้สึกว่าการดำเนินเรื่องของน้องยังดูขัดๆและกระโดดช่วงค่ะ ยิ่งไปในบทที่ 1 พี่อ่านไม่รู้เรื่องเลย เพราะน้องแสดงแต่ว่าพระเอกรีบกลับๆๆ ซึ่งมันเป็นการเปิดเรื่องที่ค่อนข้างงุนงงและสับสน อีกอย่างน้องเจอปัญหาในเรื่องการบรรยาย การสนทนาที่ยังแปลกๆ ซึ่งพี่จะขอเขียนไว้ในแต่ละช่วงนะ เนื้อเรื่องไม่มีอะไรโดดเด่นเท่าไหร่นักนะตามความคิดพี่

การบรรยาย (6/15 คะแนน)

-บทแรกเป็นบทที่สำคัญมากนะคะ ถ้าหากน้องเริ่มต้นบทแรกได้ไม่น่าสนใจพอ ไม่มีใครเขาอยากจะอ่านตอนต่อไปกันหรอกค่ะ พี่แนะนำอยากให้น้องเกริ่นนำวง Dark Light ขึ้นมาก่อนเลย หากน้องเคยอ่านนิยายหลายๆเรื่องซึ่งเขียนเกี่ยวกับวงดนตรี น้องจะเห็นว่าเขาจะขึ้นชื่อวงและบรรยายลักษณะของวงนั้นๆ ตามด้วยชื่อสมาชิก ลักษณะนิสัยของเขา พี่ไม่ได้แนะนำให้ลอกวิธีการเขียนมานะคะ แต่พี่อยากให้น้องไปลองศึกษาดูและลองมาปรับใช้ในนิยายของน้องค่ะ

พี่งงกับบรรยายของน้องมากค่ะ ไม่เข้าใจว่าที่เขียนมานี่จะบรรยายคืออะไรอะไร เช่น

-หนุ่มน้อยผู้แสนร่าเริงของสมาชิกวง  Dark  Light  ผู้ที่มีเสียงเป็นเลิศ  ว่าเนเวลมือเบสของเราเลิศหนุ่มน้อยขี้เล่นของเราเลิศกว่าอีก ฮ่าๆๆ การบรรยายจุดนี้ไม่สมดุลกับประโยคด้านหน้าเลยค่ะ ถ้าพี่จะเขียนพี่จะเขียนประมาณนี้นะ

          “ฉันกลับบ้านล่ะน่ะ” หนุ่มน้อยผู้แสนร่าเริงของสมาชิกวง Dark  Light ผู้ดำรงตำแหน่งเป็นนักร้องนำเอ่ยขึ้นพร้อมกับคว้ากระเป๋าเป้ของตัวเองขึ้นสะพายไหล่ ทำท่าเตรียมจะเดินออกจากห้องแต่ถูกอีกเสียงหนึ่งดังถามขัดขึ้นเสียก่อน (บรรยายการกระทำและลักษณะของตัวละครเพิ่มค่ะ)

          “ทำไมกลับไวจังล่ะ” หญิงสาวคนหนึ่งถามด้วยน้ำเสียงสงสัย

          “เออน่า... ฉันไปล่ะ บายๆ”  ชายหนุ่มไม่ตอบคำถาม เขายกมือโบกล่ำลาเพื่อนๆในห้องก่อนจะเดินออกไป

-เสียงหญิงสาวผู้เราเพิ่งกล่าวถึงไปเมื่อกี้ก็โวยวายออกมา  เมื่อพบว่าเพื่อนรักเพื่อนรวมวงของเธอจะกลับบ้าน -และด้วยความมานะและความอดทนอดกลั้นก็จบลงเมื่อ รถออสดี้สีดำเพลิงมาจอดสนิทอยู่ในบริเวณบ้านหลังนี้โดยที่มีบุคคลที่ฉันขาดหมายลงมารถ  พี่จะลองบรรยายเป็น และความอดทนอดกลั้นของฉันก็สิ้นสุดลงเมื่อดออสดี้สีดำเพลิง (แดงดีกว่ามั้ง) มาจอดสนิทอยู่บริเวณหน้าบ้านหลังนี้โดยมีบุคคลที่ฉันคาดหมายจะเจออยู่ตอนนี้เดินลงมาจากรถ

-และแล้วที่ที่เคยมีหนุ่มขี้เล่นยืนอยู่กลับว่างเปล่าอย่างไร้ร่องรอย  เพราะเจ้านั้น (ต้องเป็นนั่น)มันเผ่นขึ้นห้องนอนไปแล้วน่ะซิ  

-พระเอกเคยเจอนางเอกครั้งแรกใช่มั้ย? แต่ทำไมในประโยคล่างๆของบทที่ 1 ตอนน้องเขียนบรรยาย แต่มันนี้ (ต้องเป็นวันนี้)มันกลับถูกรวมขึ้นไว้อย่างลวกๆโดยเจ้าตัวเอง ใช้คำเหมือนว่าพระเอกเคยเจอนางเอกมาก่อน ถ้าไม่เคยเจอจะใช้คำว่าวันนี้ไม่ได้ค่ะ เพราะเพิ่งเจอกันครั้งแรก ถ้าจะบรรยายลองเป็น นางเอกมีผมสีช็อคโกแลตมันถูกมัดรวบขึ้นอย่างลวกๆ เผยให้เห็นต้นคอขาวๆ...

-น้องควรเพิ่มการบรรยายลักษณะของตัวละครว่ามีใครเป็นลักษณะอย่างไร และชื่อยังไง เพราะเท่าที่พี่อ่านมาพี่งงมากค่ะว่าสรุปในวงนี้มีทั้งหมดกี่คน (เฉพาะ1) เพราะน้องใช้หลายชื่อมากจนพี่สับสนไปหมด

-ฝึกการเว้นวรรคประโยคบรรยายให้ดีๆ บางประโยคต้องเขียนติด บางประโยคต้องเว้น ดูดีๆนะคะ

-น้องพิมพ์บางคำตกนะคะ เช่น อันเป็นรัก ต้องเป็น อันเป็นที่รัก

                                 เด็กไร ต้องเป็น เด็กอะไร

-รวมขึ้นไว้ พี่ว่าน่าจะใช้ รวบขึ้นไว้

-น้องเขียนเหมือนว่าพระเอกน่าจะกลัวนางเอกนะ แต่มาตอนที่พระเอกกลับบ้านยังกล้าหยอดใส่นางเอกอีก นางเอกก็น่าจะด่าหรือไล่ตามไป แล้วหน้าร้อนผ่าวๆนี่มันอะไรอ่า คือบรรยายเสร็จค่อยมารู้สึกหน้าร้อนผ่าวๆพี่ว่ามันแปลกๆนะ พี่ว่าน่าจะให้พระเอกหยอดแล้ววิ่งหนีขึ้นไป ส่วนนางเอกก็ด่าตามแต่ก็รู้สึกหน้าร้อนผ่าวๆ

-ก็อย่างที่บอกไปค่ะ พี่ยังจับอารมณ์พระเอกไม่ถูก ซึ่งเรื่องนี้พี่ก็เป็นอยู่ เราต้องรักษาลักษณะของพระเอกไว้ให้ดีๆนะ อย่าหลุดเด็ดขาด

บทสนทนา (7/15 คะแนน)

น้องยังเว้นวรรคคำพูดในประโยคไม่ค่อยถูกนะคะ เปิดมาบทแรกก็เจอเลย พี่ขอยกตัวอย่างนะ

“เออ น่าไปละ บายๆ” มันน่าจะเป็น “เออน่า... ฉันไปละ บ้ายบาย”

“เห้ย  !!  เบไปดื่มกันวันนี้ฉันเลี้ยง” มันน่าจะเป็น “เฮ้ยเบ! ไปดื่มกัน... วันนี้ฉันเลี้ยงเอง”

ประมาณนี้นะคะ

การใช้วรรณยุกต์บางคำน้องยังใส่ผิดอยู่นะ เช่น

“ฉันกลับบ้านล่ะน่ะ” ต้องเป็น ฉันกลับบ้านล่ะนะ”

เท่าที่พี่เห็นนะ น่ะ ต้องเป็น นะ (ในบางประโยค)

          เช่น “อะไรนะ” จะไม่มีไม้เอก แต่ถ้าเป็น “พูดอย่างนี้หมายความว่ายังไงน่ะ” อันนี้จะมีไม้เอก

                 ว่ะ ต้องเป็น วะ (ในบางประโยค)

          เช่น “จะบ้าหรือไงวะ” จะไม่มีไม้เอก แต่ถ้าเป็น “ไม่รู้เหมือนกันว่ะ” อันนี้จะมีไม้เอก

                 ห่ะ ต้องเป็น ฮะ

‘เอ่อ...นี่เบอร์ฉันน่ะค่ะ  และที่สำคัญฉันขอตารางเรียนของคุณด้วย  ฉันจะได้จัดเวลาให้คุณถูก  อีกอย่างไม่ว่าคุณจะไปไหนต้องกลับบ้านก่อนตีสาม  มิฉะนั้นคุณจะได้ไปลงนรกก่อนกำหนด  อ่อ ! อีกอย่าง  ฉันขอเบอร์คุณด้วย  และต่อไปนี้กรุณาเชื่อฟังฉันเพราะตอนนี้ฉันอยู่ในฐานะพี่เลี้ยงของนาย J’

น้องสังเกตคำที่พี่ลงสีแดงนะ ต้นประโยคน้องใช้คุณ แต่สุดท้ายน้องเขียนเป็นนาย หากจะให้ดีใช้นายมาตั้งแต่แรกเลยดีกว่าเพราะดูเหมือนเธอจะออกแนวโหดๆหน่อยๆใช่มั้ยล่ะ หรือไม่ก็ใช้คุณไปทั้งประโยคเลยก็ได้

คำผิด (2/10 คะแนน มีคำผิด 1 จุดหัก 0.5 คะแนน)

คำผิดน้องเยอะมากจริงๆค่ะ บางคำผิดซ้ำซาก ลองดูดีๆนะคะ เจอคำผิดแล้วมันจะเสียอารมณ์ในการอ่านมากค่ะ

เห้ย ต้องเป็น เฮ้ย

นินทรา ต้องเป็น นินทา

ช้าว่ากำหนด ต้องเป็น ช้ากว่ากำหนด

ซอบ ต้องเป็น ซอย

สไลค์ ต้องเป็น สไลด์

มันนี้ ต้องเป็น วันนี้

ที่เดี๋ยว ต้องเป็น ทีเดียว

ตอยน ต้องเป็น ตอน

ไอเด็กคนนี้ ต้องเป็น ไอ้เด็กคนนี้

อุส่าห์ ต้องเป็น อุตส่าห์

นายนี้ขี้เล่น ต้องเป็น นายนี่ขี้เล่น

ขาดหมาย ต้องเป็น คาดหมาย

หมอนี้ ต้องเป็น หมอนี่

ไอหมอนี้ ต้องเป็น ไอ้หมอนี่

ป่น ต้องเป็น ปน

จดแล้วจดรอด ต้องเป็น จนแล้วจนรอด

รูปแบบการตกแต่งบทความ (8/10 คะแนน)

การตกแต่งตรงหน้าบทความแรกเรียบดีค่ะ แต่ในแต่ละตอนแนะนำให้มีพื้นหลังบ้างเพื่อเพิ่มความน่าสนใจค่ะ

** อ่านรายละเอียดเริ่มต้นน้องยังมีพิมพ์ผิด / พิมพ์ตกด้วยนะคะ โปรดดูด้วย แม้แต่ในโปสเตอร์ก็มี **

คะแนนพิเศษ (8/10 คะแนน)

สิ่งที่น้องควรฝึกคือเรื่องการบรรยาย บทสนทนาที่ดูวกวน การใช้วรรณยุกต์ ลองเอาที่พี่แนะนำไปพิจารณาดูนะคะ อายุน้องยังน้อย ยังพัฒนาได้อีกเยอะค่ะ พี่เอาใจช่วยนะ สู้ๆจ๊ะ : )

คะแนนรวม : 44/80

 รับคำวิจารณ์เรียบร้อยแล้ว

Shalunla