Secret Comment {۞รับวิจารณ์นิยาย۞}

ลำดับตอนที่ #103 : {ส่ง}Tragedylove โศกนาฎกรรมรักของยัยติ๊องต๊อง{วิจารณ์โดยSilverBullet}

cinna mon     
ชื่อเรื่อง : Tragedylove โศกนาฎกรรมรักของยัยติ๊องต๊อง

ลิงค์นิยาย http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=898421

มาวิจารณ์นิยายให้แล้วนะคะ : )

เราวิจารณ์ไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่นะคะ ถ้าผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วย

คะแนนเต็ม 80 คะแนน

ชื่อเรื่อง (7/10 คะแนน)

Tragedylove โศกนาฎกรรมรักของยัยติ๊องต๊อง สำหรับชื่อเรื่องนี้นะคะ อ่านดูแล้วมันสะดุดว่านิยายเรื่องนี้เป็นแนวไหนกันแน่นะ? คำว่าโศกนาฎกรรมนึกถึงพวกเรื่องที่สุดท้ายต้องมีใครตายสักคนไม่พระเอกก็นางเอก ต้องเป็นเรื่องที่สะเทือนใจเอาเรื่องแน่ๆ แต่พอชื่อเรื่องต่อท้ายคือยัยติ๊งต๊อง หันกลับมาคิดกับตัวเองว่า หรือเรื่องนี้จะเป็นเรื่องกุ๊กกิ๊กเหมือนนิยายวัยรุ่นทั่วไปกันแน่? อยากจะแนะนำว่าถ้าจะให้ชื่อนิยายของตัวเองมีความโดดเด่นสะดุดตา ใช้คำที่แปลกแตกต่างจากคนอื่นได้ แต่ก็ต้องควรคำนึงด้วยว่าชื่อเรื่องนั้นมีความเหมาะสมกับตัวนิยายด้วยหรือเปล่านะคะ

พล็อตเรื่อง ความน่าสนใจของเนื้อหา (7/10 คะแนน)

สำหรับพล็อตเรื่องคือมินิโคล่อนขอมาอาศัยบ้านออร์แกนนิกเพราะต้องการจะหนีแฟนคลับ ซึ่งพล็อตเรื่องโดยทั่วไปนั้นยังถือว่าไม่มีอะไรโดดเด่นมากนัก การเปิดฉากสำคัญอย่างการเจอกันดูจะไม่ค่อยน่าตื่นเต้น การคำนึงถึงหลักความเป็นจริงก็สำคัญนะ ทั้งสองคนเป็นคนดังทั้งคู่ (แต่กลับไม่รู้จักกัน) มินิโคล่อนเป็นดาราซึ่งการมีแฟนคลับตามถือเป็นเรื่องปกติมาก น่าจะเท้าความสักนิดว่าทำไมเธอถึงไม่ชอบให้แฟนคลับตาม เพราะโดนบังคับให้มาเป็นดารา ไม่ได้ชื่นชอบการทำงานแบบนี้อยู่แล้ว (คือถ้าศิลปินหรือดาราที่ตามทำท่าหยิ่งๆ ไม่สนใจ หรือไม่ชอบแฟนคลับ ไม่น่าจะมีแฟนคลับคนไหนทนตามกรี๊ดอยู่ได้นาน) บรรยายในส่วนของมินิโคล่อนเยอะกว่านี้หน่อย จะได้เข้าใจว่าเธอเป็นอย่างนี้ๆนะ // ในนิยาย 1 ตอน ส่วนมากถ้าแต่งในเวิร์ดอย่างน้อยก็ 5 หน้าขึ้นไปน่าจะพอเหมาะสม (ยกเว้นบทนำ) สำหรับที่อ่านมันดูสั้นไปนิดหนึ่ง ซึ่งน้องสามารถเอาตอนที่ 2 กับ 3 มารวมเป็นบทเดียวกันยังได้เลย ส่วนมากที่เขาแยกบทโดยใช้ชื่อตอนเดียวกันแต่มีเป็นพาร์ท 1 พาร์ท 2 นี่คือเนื้อหาจะมีความยาวมากๆ และยังคงเกี่ยวเนื่องกันอยู่ถึงแยกออกมานะ

การบรรยาย (9/15 คะแนน)

ในส่วนของการบรรยาย อ่านมาบทแรก ขึ้นต้นด้วยคำว่าอะจึ๋ยและได้บรรยายต่อไปอีกว่าได้ยินเสียงทุ้มๆ ซึ่งตรงนี้แนะนำว่าควรมีบทสนทนาก่อนหน้ามาก่อนนะคะ ไม่งั้นไม่สามารถจะรู้ได้เลยว่าเสียงทุ้มๆที่ว่าพูดเรื่องออะไร การบรรยายยังน้อยไปหน่อยในความรู้สึก เพราะอ่านแล้วไม่ค่อยจินตนาการได้ว่าตัวละครกำลังทำอะไรอยู่บ้าง เดี๋ยวพี่จะลองบรรยายเป็นในแนวของพี่ดู เผื่อจะสามารถเอาไปปรับใช้ในนิยายได้บ้างนะคะ (ไม่แนะนำให้ก็อปตาม อ่านพอเป็นแนวทางเฉยๆนะ)

- ฉันที่ยืนหันหลังอยู่สะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงทุ้มของใครบางคนดังแทรกความเงียบขึ้นมา แต่ดูเหมือนว่าเสียงที่ได้ยินนี้คงไม่ใช่เสียงของผีบ้านผีเรือนหรอก แต่น่าจะเป็นเสียงเจ้าของบ้านหลังโตที่ฉันกะจะมาขออาศัยอยู่นี่มากกว่า ดีล่ะ... ฉันจะได้ฝากเนื้อฝากตัวขออยู่ที่นี่ด้วยซะเลย

- ฉันหันหน้าไปมองเขาอย่างยิ้มแย้ม กำลังจะเอ่ยปากทักทายเจ้าของบ้าน แต่เมื่อเห็นเขาฉันกลับอ้าปากค้าง ผู้ชายตรงหน้าหล่อเหลามากเล่นเอาผู้หญิงที่ไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหนอย่างฉันถึงกับมองตาไม่กะพริบ! (มีการเว้นวรรค ใส่ … ใส่ ! เพื่อเพิ่มอารมณ์ของตัวละคร)

- เสียงเหมือนเหล่าฝูงยุงกำลังวิ่งอลหม่านอย่างกับวงไพ่แตกเมื่อเห็นตำรวจยังไงก็ไม่รู้ ประโยคนี้ การเปรียบเทียบไม่ค่อยเข้ากันสักเท่าไหร่ รู้ๆกันอยู่ว่า ฝูงส่วนมากบิน ถ้าจะเปรียบแบบนี้ลองเป็น เสียงฝูงยุงบินหวี่ๆข้างหู อย่างกับพวกนักพนันวงแตกกำลังวิ่งหนีตำรวจทำให้ฉันรำคาญเป็นอย่างมาก

- การไล่บรรยายลักษณะของตัวละครควรไล่ตั้งแต่หัวลงมา หรือไม่ก็ลองเพิ่มบรรยายสนทนาคั่นบทบรรยายดูบ้างเพื่อให้เหตุการณ์ประติดประต่อกันหน่อย เพราะอย่างที่อ่านมา จะบรรยายรวดนึง แล้วก็ไปบทสนทนาต่อ ซึ่งอาจจะดูว่ามันเว้นระยะห่างกันมากไปหน่อย

- ระวังเรื่องการใส่วรรณยุกต์ผิดตำแหน่ง เพราะบางคำมันไม่ต้องมีไม้เอก แต่บางคำต้องมีไม้เอก เช่น ยะ กับ ย่ะ สองคนใช้ได้เหมือนกันแต่ใช้ต่างสถานการณ์กัน เช่น “ใครจะไปรู้ล่ะยะ” กับ “รู้แล้วย่ะ!” แบบนี้ มันจะใช้ไม่เหมือนกันซึ่งน้องยังใช้ผิดตำแหน่งอยู่ในบางประโยค ลองอ่านดูดีๆ ทวนก่อนเอานิยายลงนะคะ

- การลากเสียงยาว เช่น กรี๊ดดดด ม่ายยยยย พลี้สสสสส ตามมาตรฐานใช้แค่ 3 ตัวพอ เช่น กรี๊ดดด ม่ายยย พลีสสส แบบนี้นะคะ

 บทสนทนา (10/15 คะแนน)

- บทสนทนาดูน้อยและรวบรัดตัดตอนไปหน่อยเช่นเดียวกับบทสนทนา ซึ่งในแต่ละฉากเหตุการณ์ยังสามารถเพิ่มการพูดคุยระหว่างตัวพระ-นางได้มากกว่านี้ อ่านแล้วเหมือนมันยังไม่สุดเท่าไหร่นะคะ ดูค้างคา

- “งั้นบอกมาสิว่าเธอเป็นใคร มาทำอะไรในนี้ ทำไมต้องเป็นบ้านของฉัน แล้วทำไมฉันต้องเจอเธอด้วยฮ่ะ!” อ่านประโยคนี้แล้วค่อนข้างงงกับพระเอกนิดหนึ่ง ทำไมต้องเป็นบ้านของฉัน (อันนี้พระเอกต้องการจะสื่ออะไร?) แล้วทำไมฉันต้องเจอเธอด้วย (ก็เพราะว่านางเอกอยู่หน้าบ้านของเขา ถ้าเขากลับบ้านเขาก็ต้องเจอเธออยู่แล้ว มันเป็นประโยคคำถามที่คนตอบคงงงนะคะ)

- ในช่วงของประโยคสนทนา แทบไม่มีบรรยายเลย เหมือนน้องจะเขียนบรรยายส่วนหนึ่ง (โดยไม่มีบทสนทนา) แล้วก็มาเขียนบทสนทนา (โดยไม่มีบรรยาย) ลองบรรยายเพิ่มในบางประโยคเพื่อให้รู้ถึงอารมณ์ตัวละคร สีหน้าท่าทาง ณ ตอนนั้นจะดีมากค่ะ เช่น

          - “ฉันหนีแฟนคลับมา” ฉันบอกเขาไป และดูเหมือนผู้ชายตรงหน้าจะยังไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่เพราะคิ้วของเขาขมวดกันยุ่งเชียวล่ะ

          -“แฟนคลับ...?” เขาทวนคำนั้น กลอกตาไปมาเหมือนใช้ความคิดอย่างหนัก “เธอเป็นดาราหรือไง” ฉันตีหน้าผากตัวเองดังเพียะ รู้สึกเหนื่อยใจกับไอ้หน้าหล่อคนนี้ ฉันเพิ่งบอกเขาไปเองนะว่าฉันเป็นดาราของค่าย JYM น่ะ!

          - “แล้วทำไมต้องเป็นบ้านฉัน?” และเขาก็ถามขึ้นมาใหม่ ดูเหมือนจะมีปัญหาให้ฉันตอบมากมายซะเหลือเกินนะหมอนี่!

- จุดๆ ใช้แค่สามจุดพอนะ แบบนี้ “...”

คำผิด (8.5/10 คะแนน มีคำผิด 1 จุดหัก 0.5 คะแนน)

มีปัญหาเรื่องการพิมพ์วรรณยุกต์ตก ตรวจทานดีๆก่อนนะ

ซิกแพก เป็น ซิกแพค

เฟอร์เฟ็ก เป็น เพอร์เฟ็กต์

ไอ เป็น ไอ้

รูปแบบการตกแต่งบทความ (7/10 คะแนน)

มีการใส่โปสเตอร์ ใส่เพลง พื้นหลังสวย แต่ขอติเรื่องสีตัวอักษรนะคะ ใช้เป็นสีดำเถอะนะ อ่านแล้วปวดตามาก เพราะใช้เป็นสีม่วงไม่ค่อยถนอมสายตาคนที่เข้ามาอ่านสักเท่าไหร่และอาจทำให้หมดอารมณ์ในการอ่านไปเลยก็ได้นะคะ ตัวอักษรสำหรับนิยายที่จะนำมาลงเว็บแนะนำให้เป็น cordial New/UPC ขนาด 16 pt. แต่งในเวิร์ดใช้ 14pt. ได้ แต่ลงเว็บขอเป็น 16pt. ขนาดมาตรฐานหน่อยนะ อ่านสบายตาดี

คะแนนพิเศษ (7/10 คะแนน)

การเขียนนิยายเป็นการทำงานที่ต้องอาศัยระยะเวลา แน่นอนว่าไม่มีใครสามารถเขียนนิยายและตีพิมพ์ได้เลย นักเขียนดังๆเขาย่อมต้องผ่านการพัฒนาฝีมือ ล้มลุกคลุกคลานมาหลายต่อหลายครั้ง สิ่งที่แนะนำไปนี้ก็อยากจะให้ลองเอาไปปฏิบัติดูนะ เผื่อจะช่วยอะไรได้บ้าง สิ่งที่อยากให้ลองทำคือการอ่านทบทวน หรือไม่ก็ก่อนเอานิยายลงลองทิ้งนิยายไว้สักหนึ่งวันแล้วกลับมาอ่านต่อ น้องอาจจะพบกับข้อผิดพลาดและได้ปรับแก้เนื้อหาให้ดีขึ้น เอาใจช่วยค่ะ J

คะแนนรวม : 55.5/80

รับคำวิจารณ์เรียบร้อย