คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ♥ Episode 1
Episode 1
“ เฮ้ย พวกมึงกูสอบติดแล้วค่ะ >< “ 
เสียงเจื้อยแจ้วของฉันตะโกนร่าขัดจังหวะกลุ่มเพื่อนสนิทที่กำลังนั่งคุยกันอยู่อย่างเมามันสในยามเช้า
ฉันที่เพิ่งมาถึงโรงเรียนจึงรีบวิ่งปร้อมาบอกข่าวดีของฉันให้เพื่อนสุดที่รักฟัง><
“ จริงดิ กูว่าแล้วมึงต้องติด ก็แม่งนั่งทำนั่งอ่านทั้งคาบ ไม่ยอมเรียนวิทย์เลยสักกะจิ้ด “
ไอ้ดรีมเพื่อนท่าทางทอมบอยพูดขึ้นมา
“ ไอ้มิกกี้มันสอบคณิตได้ ศูนย์เต็มสี่สิบกูฮาชิบหายเลย กินไข่ทั้งใบอิ่มมั้ยหล่ะมึง
นังส้มเช้งเพื่อนสนิทฉันที่สุดพูดขึ้นมา แหมอีนี่ได้ข่าวว่ามึงได้แค่ 5 นะ ต่างมากเลยสินะ หึ 
พวกมันพูดกันเองแล้วก็ขำกันเอง สรุปคือพวกมันกำลังด่าฉันอยู่ว่าไม่เรียนหนังสือ!!! =______,=
แต่ฉันมีเหตุผลนะค่ะ คือฉันตั้งใจจะสอบเข้าเรียนต่อม.4 ในมหาลัยชื่อดังทางด้านดนตรีแห่งหนึ่ง
ฉันเป็นคนชอบเล่นดนตรีมากค่ะ จึงตั้งใจจะทำงานเกี่ยวกับดนตรี หนูจะเป็นนักดนตรีค่ะม๊า 
แล้วก็ไปสอบ ผลก็คือติดแหละค่ะ และอีกไม่กี่เดือนก็ต้องแยกย้ายจากเพื่อนที่โรงเรียนมัธยมแล้ว เศร้าT_T
ส่วนตัวฉันชื่อมิ้กกี้ อายุ15เป้ะ กำลังใสๆวิ้งๆ*0* เป็นเด็กสาวธรรมดาๆคนหนึ่งในกรุงเทพนี่แหละค่ะ^______^
‘ เป็นเด็กสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง ในกรุงเทพนี่แหละค่ะ ‘
‘เป็นเด็กสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง … ‘
‘ แต่ต่อไปมันจะไม่ธรรมดาแล้วน่ะสิ .. ‘
5 เดือนต่อมา
เดือนเมษายน ในมหาวิทยาลัย ณ ต่างจังหวะแห่งหนึ่ง
ฮึบบบบบบบบบบ !
เสร็จล้ะของทั้งหมด ที่นี่ก็เตรียมตัวเข้าหอได้ อึ้ยยยตื่นเต้นจัง
“พ่อไปก่อนนะลูก จะกลับบ้านที่กรุงเทพเมื่อไหร่ก็โทรมานะ ดูแลตัวเองดีๆนะ บ้ายบาย~”
“บ้ายบายค่ะ ^^ “
โบกมือลาพ่อที่เพิ่งขับรถมาส่งฉันที่หอพักเสร็จฉันก็ปิดประตูห้องตัวเอง
พร้อมลากสัมภาระทั้งเสื้อผ้าหนังสือเรียนของกระจุ้กจิ้กทั้งหลายเข้าห้องตัวเอง ถึงเวลาจัดห้องแล้ว><
อ๋อ ลืมบอกค่ะว่าห้องที่ฉันพักอยู่ไม่ได้อยู่คนเดียวเน้อ มีรูมเมทอีกสามคนแน่ะ อยากรู้จังจะเป็นคนแบบไหนบ้าง
ตอนนี้ขอจัดของก่อนดีกว่า เดี้ยวจะมืดสักก่อนเนอะ
……..
จัดของเข้าที่เข้าทางเสร้จแล้วค่ะพี่น้อง>< ห้องมิกกี้นี่มันน่าร้ากกจริงๆเลย <3
เหนียวตัวจังไปอาบน้ำก่อนดีกว่า แล้วเดี้ยวค่อยไปหาอะไรกินนอกวิท’ลัย
ซ่า~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
“คันนนนหู้วววววววววววววววววม่ายรู้วววววววววววววววเป็นอะร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
สบายยยสบายยยยอาบน้ำสบายยยยยย อ้าสสสสสสสส 
ระหว่างที่มิกกี้กำลังอาบน้ำอยู่ …
แกร้ก! เสียงประตูห้องดังขึ้น กุญแจจากภายนอกถูกไขเข้ามาอย่างง่ายดาย
พร้อมกับผู้ที่ก้าวเท้าเข้ามาในห้อง…
“โธ่เว้ย ลืมเอาผ้าเช้ดตัวเข้ามาในห้องน้ำอีกล้ะ ขี้เกียจออกไปเอาจัง"
ดีนะล้อคประตูไว้แล้วเลยโป๋ได้ โป๋จริงๆนะเนี่ยฉัน>< ถ้าใครมาเห็นอายตาย-0-
“เอ๋ในตู้เสื้อผ้าก็ไม่มี เราเตรียมไว้แล้วนี่หว่า อยุ่ไหนเนี่ยยยห้า”
“ผืนนี้รึเปล่าครับ ? “ 
“จะผืนไหนอีกล้ะห้า ก็ฉันบอกอยู่ว่าหาไม่เจอเนี้ย !! โง้ยยยยยย”
“เห้ยเดี้ยว เสียงใครพูดว้ะ “
“ทางนี้ครับ คนสวย^^ “
“กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!"
“เออ ห่มผ้าก่อนดีมั้ยอ่ะ เข้าใจว่าเป็นคนเปิดเผยนะ แต่ห่มผ้าก่อนสิไม่หนาวบ้างหรอ”
“นายนายนายยยยยยยยย! นายเป็นใครเนี่ยเข้ามาได้ยังไง ไอ้โรคจิตตตช่วยด้วยค่ะช่วยด้วยย ”
อยู่ๆก็มีผู้ชายร่างบางเข้ามาในห้องฉัน ได้ไงเนี่ย!? แล้วเห็นฉันในสภาพโป๋เปื่อยแบบนี้ ไอ้บ้าไอ้โรคจิต
ฉันตกใจมากทั้งตัวก้เปื่อยเปล่า ทรุดลงไปนั่งหน้าห้องน้ำพร้อมกับเอามือปกปิดร่างกายเท่าที่จะทำได้!
“ช่วยยยยด้วยยยยยย มีใครอยู่แถวนี้บ้างมั้ยยยยยช่วยหนูด้วยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“เฮ้ยๆๆๆ ใจเย็นดิเธอ ฉันไม่ใช่โรคจิตนะ เอ้าห่มผ้าก่อนเร้ว “
นายคนนั่นเดินเข้ามาใกล้ฉันแล้วทำท่าจะห่มผ้าให้ฉัน อร้ายยยยยยยไอ้บ้าแกจะแอบดูจุดซ่อนเร้นฉันใช่มั้ย!!
“ไม่ๆๆๆๆ นายถอยไปเลยนะวางผ้าห่มไว้ตรงนั้น อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ ไอ้โรคจิต! “
“นี่ ก็บอกแล้วไงไม่ใช่โรคจิต ฟังฉันอธิบายก่อนสิ แล้วก็ห่มผ้านี่เร็วเข้า….”
“เดี้ยวจะหนาวแล้วไม่สบายเอานะครับ รู้เปล่า”
ฉันเผลออึ้งกับคำพูดอ่อนโยนของนายนี่ เผลอไปสบตากับเขา ทำไมมันรู้สึกแปลกๆแฮะ
อ้ะ ! รู้ตัวอีกทีนายนี่ก็ฉวยโอกาสเอาผ้าห่มมาคลุมไหล่ฉัน อย่างอ่อนโยน
“นายถอยไปเลยนะ ไอ้โรคจิต แล้วเข้ามาห้องฉันได้ยังไงห้ะ ต้องการอะไรห้ะ ข่มขืนฉันหรอไอ้บ้า!?”
“อื้มม .. หึ ใช่ๆ ฉันมาข่มขืนเธอหนะ เธอยอมให้ผมข่มขืนเปล่าหล้ะครับ “
นายนั่นพูดเสียงแผ่วพร้อมก้มลงเขยิบเข้ามาใกล้ฉันจนชิดประตูห้องน้ำ หน้าของเขาอยู่ตรงหน้าฉัน
ดูใกล้ๆหน้าของเขาคล้ายผู้หญิงเลยแฮะ คงจะเป็นผู้ชายหน้าสวยอะไรอย่างนี้รึเปล่า
คนตาก็ยาวตาสีน้ำตาลสวย ผมซอยสั้นที่ระต้นคอสีน้ำตาลเข้ม กับร่างที่ดูเบาะบางแต่สูงชะลูด
ปากเรียวอมชมพู แก้มใสแดงระเรื่ออย่างกะผู้หญิง จมูกโด่งสวยอีก …
เห้ยยย นี่ฉันกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย !!!
“เฮ้ย! ถอยไปนะเว้ย ไปไกลๆจากฉันเดี้ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะร้องดังๆให้คนช่วยเลย แจ้งตำรวจด้วยนะเอาสิ!!”
ฉันจ้องตาเขม้งใส่เขา พร้อมเถิบตัวเองให้รอดพ้นจากแขนยาวๆของหมอนั่น
“เธอนี่ง่องแงงขี้โวยวายยจริงๆเลยนะ โอเคๆฉันไม่แกล้งเธอแล้วก็ได้ว้ะ “
“นายพูดเรื่องอะไร แกล้งอะไรห้ะ”
“เธออยู่ห้องนี้สินะ ฉันก็อยู่ห้องนี้ เพราะงั้นเราคงเป็นรูมเมทกัน ... เธอหยุดโวยวายสักที”
“จะบ้าหรอ!!! นี่มันหอผู้หญิงนะ นายประสาทป้ะเนี่ย พูดจาก็ไม่รู้เรื่อง”
“ฉันก็เป็นผู้หญิงเหมือนเธอนะค่ะ ” 
“ฉันไม่เชื่อ ผู้หญิงอะไรท่าทางเหมือนผู้ชายแล้วยังทรงผมนี่อีก พิสูจน์สิว่านายเป็นผู้หญิง.. เหวอออ O[]O “
“เดี้ยวสิ นี่นายทำอะไรหน่ะ!! “ O//////O 
เขาเขาเขา!! เขาหอมแก้มฉัน! โธ่หอมแก้มเองหรอกหรอ เสียดาย-3- เอ้ยไม่ใช่ๆๆ>< มาหอมแก้มฉันได้ไงเนี่ย!
มันเร็วมาก เร็วจนฉันไม่รู้สึกตัว ไอ้บ้านี่อ้ายเล๊วววววววววววววววววววววววววววววววว
“แก้มเธอนิ่มดีนะ หอมซะด้วย^^ อ้ะนี่ บัตรประชาชนฉัน ดูซะยัยแก้มนิ่มติ้งต๋อง “
ฉันดึงบัตรประชาชนนายนี่มาดูทันทีค่ะ เอ๋ เกิดวันที่ 25 กันยายน .. บ้านอยู่ที่… อายุ 15 ..
เพศ หญิง .. !! ห้ะ เพศหญิงง O-o
“ เฮ้อ เดี้ยวฉันไปยกของหน้าห้องมาก่อนนะ เธอรีบใส่เสื้อผ้าซะ เดี้ยวเป็นหวัดเอานะ”
พูดจบนายนั่นเอ้ย! นายไม่ได้แล้วสิ เธอ-/////- เธอก็เดินดุ่กๆๆๆ ออกไปหน้าห้อง
ฉันจึงหายแวบหยิบเสื้อผ้าของตัวเองรีบใส่มันให้เรียบร้อยก่อนที่ยัยทอมนั่นจะกลับเข้ามาในห้องอีก
ทำไงดีล้ะ นี่ฉันมีรูมเมทเป็นทอมหรอเนี้ยะ
ไม่เป็นไรๆๆๆ (-0-) เพื่อนที่น่ารักอีกสองคนคงเป็นผู้หญิงน่ารักสวยอ่อนโยนสมกับเป็นสตรีน่าทะนุถนอม>.<
“ นี่เธอ ว่าแต่เธอชื่ออะไรล่ะ ฉันมินนี่นะ เรียกมินก็พอ “
เสียงยัยทอมตะโกนออกมาจากนอกห้องน้ำ ในขณะที่ฉันอยู่ในห้องน้ำ
นั่น -_-** ชื่อยังเสือกคล้ายฉันอีก ฉันชื่อมิกกี้ยัยทอมนั่นชื่อมินนี่ ฮืออออออออออ ร้องไห้ค่ะ
ฉันเลยตะโกนกลับออกไปพร้อมเก็บข้าวข้องกำลังจะออกจากห้องน้ำ
“บังเอิญจังเลยนะ ฉันชื่อมิกกี้หนะ “
ฉันทำหน้าบู้ -3- พร้อมเดินผ่านหน้าเขาไปนั่งแหมะอยู่บนเตียงฉัน ซึ่งทั้งหมดมีสี่เตียงนะค่ะ
“ เฮ้ย! จริงดิ เธอชื่อมิกกี้จริงดิ แหมโครตบังเอิญเลยเนอะเธอว่าไหม 
ยัยนั่นพูดไปยิ้มไป แล้วลากเก้าอี้ตัวเล็กมานั่งตรงข้างหน้าฉัน จะจ้องฉันทำไมเนี้ย คนมันเขินเป็นนะ!-////-
บ้าบ้าบ้า ฉันไม่เขินยัยทอมไม่หล่อนี่หรอก หึ (กัดฟันพูดค่ะ) -_-;
“ เอ้อ เธอรู้จักคนชื่อ พรมป้ะ คนที่ทำให้ฉันมาเจอเธอได้เนี้ย “
ยัยนั่นเขยิบเก้าอี้เข้ามาใกล้แล้วก็ทำหน้าทำตาสงสัยในคำถาม 
“ พรมไหนอ่ะ ไม่มีหนิ =3= “
ฉันคิดไปนิดนึงว่าใครคือพรมว้ะ แต่ไม่มีจริงๆนะ ไอ้คนชื่อพรมเนี่ย ถ้ารู้ว่าคนชื่อพรมพายัยนี่มารู้จักฉัน
ฉันจะไปฆ่ามันให้ยีราฟกิน - -‘
ยัยนั่นเขยิบเข้ามาใกล้พร้อมลุกขึ้นและก้มลงมองฉันเกือบติดหัวฉัน เพราะยัยนี่มันตัวสูงกว่าฉันเยอะ
แต่แบบนี้ .. ไม่ค่อยดีเลยง้ะ -/////- ไปไกลๆได้มั้ยเนี้ย
“ก็ พรม.. พรมหลิขิตที่พาให้เราได้มาเจอกันไงครับผม ^^ “
“ ..............................”
“ ฮ่าๆๆๆ อึ้งเลยสิมุขนี้ ฉันยังมีอีกหลายมุขนะ ถ้าเธอสนใจล่ะก็บอก
เดี้ยวไปสำรวจข้างนอกหอหน่อยนะ เดี้ยวมาแปป”
แล้วมันก็เดินออกจากห้องไปค่ะ ทิ้งให้ฉันนั่งอยู่บนเตียงอาย(นิดเดียวนะ!)และอึ้งกับคำตอบของยัยนั่น ..
พอสักที วันนี้ฉันคิดบ้าอะไร เลิกคิดได้แล้ว
บางทีนี่อาจเป็นแค่ฝันนะ พรุ่งนี้ฉันตื่นขึ้นมา คงไม่เจอยัยทอมนี่อีกแล้วแหละ มันเป็นฝันร้ายเท่านั้น
ขอให้มันเป็นอย่างนั้นล่ะนะ เฮ้อ ..
_________________________________________________________________________________________
ตอนแรกเป็นยังไงกันบ้างค่ะ แฮะๆๆ เรื่องนี้อาจจะคล้ายๆหนัง yes or no บ้างเนอะ
แต่ก็คล้ายแค่เป็นรูมเมทกัน แต่เรื่องนี้มีรูมเมทตั้งสามคนแถมเป็นสาวหล่อ(มาก) ซะด้วย-.,-
ยังไงก็ติดตามแล้วก้เม้นบอกด้วยเน้อ ลาล่ะคร้าบบบบ
ความคิดเห็น