ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อยากเรียน...อักษร!!!

    ลำดับตอนที่ #9 : อย่า!!! ประเมินตัวเองต่ำ....

    • อัปเดตล่าสุด 27 ธ.ค. 49


    ...และก็อย่าประเมินตัวเองสูงเกินไป

    ก่อนอื่นขอให้น้องลองอ่านกลอนที่พี่เขียนไว้ วันสอบตรง

       ตึกใหญ่บันไดสูง       ช่วยชักจูงเข้าไปหา
    ข้อสอบเข้าแพรวตา      คัดเพชรมาเพื่อเข้าเรียน

       ฉันยืนมองบันได     หน้าตึกใหญ่นาคแผ่เศียร      
    เข้าได้ก็เป็นเซียน     คนพากเพียรได้รางวัล

    สถาบันแห่งนี้           อาจไม่มีที่ของฉัน
    สูงมากยากเอื้อมทัน    สูงเกินนั่นจะไขว่คว้า

    ฉันเป็นแค่นักเรียน   ที่พากเพียรการศึกษา
    เป็นเด็กธรรมดา     เป็นคนบ้าอุดมการณ์

    อยากเรียนภาษาไทย    ประจักษ์ไว้ให้สืบสาน
    เป็นกวีที่สร้างงาน    เพื่อประสานความเป็นคน

    แต่เข้าก็คงยาก    มันลำบากมากเหลือล้น
    เข้าได้สักกี่คน   ใครจะร่น ใครจะรุก?

    ฉันสู้จนหมดยก    แม้น้ำตาตกนั่งจุก
    ลุกได้ฉันก็ลุก    ฉันจะบุกให้สุดใจ

    ถ้าทำได้เท่านี้    ก็ยังดีกว่าไหนไหน
    ดีกว่าหนีไกลไกล     ดีกว่าใครที่ไม่กล้า

    อยากขึ้นบนตึกใหญ่      หนทางไปลำบากหนา
    ตึกแก้วพร่างแพรวตา       เดินขึ้นมาอย่างไรหนอ?      
    (8.00 น. 26 ตค. 48 อาคารพินิจประชานารถ คณะนิติศาสตร์ สอบตรง) 

    พี่ประเมินตัวเองว่า อย่างพี่ อักษรจุฬามันสูงไป สอบตรงไม่ติดหรอก
    แม้จะประเมินตัวเองและข้อสอบได้ว่า มันทำได้ก็ตามที 
    หันไปมองข้างๆ...เด็กเตรียม เด็กสาธิตนี่หว่า.....โอย....
    แล้วฉันที่มาจากโรงเรียนบ้านนอกจะเหลืออะไร?

    หลังวันสอบสัมภาษณ์ พี่เครียดมาก กลัวจะถูกเขี่ยตกไป ร้องไห้หนัก เพราะประเมินตัวเองว่าไม่คู่ควรกับเทวาลัยที่สูงเสียดฟ้าขนาดนั้น 

    แต่ทว่าพี่ประเมินตัวเองผิดไปถนัด....
    พี่พบว่า พี่สามารถทำในสิ่งที่ตนเองหวังได้สำเร็จแล้ว 
    แสดงว่าเราประเมินตัวเองต่ำไปจนเครียด เสียสุขภาพจิตไปเยอะเลยนะนี่.....

    ในสถานการณ์แบบนั้นก็เข้าใจนะว่า มันจะลุ้นๆน่ะ เครียดได้ง่ายๆเลย 
    ดังนั้น....พี่คิดว่า ตราบใดที่ผลยังไม่ออก เราก็มีสิทธิ์หวัง.... 

    ในเมื่อเราทำดีที่สุด เต็มที่ที่สุด ณ ช่วงเวลาที่สอบแล้ว
    ผลจะออกมาเป็นอย่างไร เราก็ต้องยอมรับได้
    เพราะเราทำสุดกำลังแล้วจริงๆ ถ้าไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร สอบไม่ติดใช่ว่าจะตายสักหน่อย
    แล้วก็อย่างที่บอก อย่าประเมินตัวเองสูงเกินไป สิ่งนี้อาจเป็นอันตรายยิ่งกว่าการประเมินตัวเองต่ำก็เป็นได้ มันจะทำให้เราประมาท อย่าคิดว่านี่ของง่ายๆ เราก็ทำได้ อย่าเพิ่งไปคิด ทำเสียก่อน ถ้าไม่ได้ก็คือไม่ได้ ยอมรับความจริงแล้วแก้ไข

    หากน้องได้เรียนโรงเรียนที่มีการสอนแบบคุณภาพสูงๆ ก็อย่าเพิ่งทะนงตัวไป
    เพราะถ้าน้องเจอคนขยันเข้า น้องก็จอด
    พี่ขอเตือนว่า ในสนามสอบ เราจะประมาทใครไม่ได้ แม้แต่ตัวเราเอง

    ถ้าหากรู้ศักยภาพของตัวเองล่ะก็ การประเมินตัวเองก็ไม่ใช่เรื่องยาก
    อยู่ที่ว่าเรารู้จักตัวเองดีแค่ไหนค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×