"ยัยตัวร้าย"กับ"นายสุดฮอต"

ลำดับตอนที่ #8 : ศึกระหว่างฉันและยัยสัตว์ป่าสงวน!!!

“อ๋อ แกเข้าห้องไปก่อนนะ”ฉันบอกอ๋อ แล้วยัยอ๋อก้อพยักหน้ารับ แลบ้วเดินเข้าห้องไปทันที

“พี่กอล์ฟรอเดี๋ยวดิ”ฉันตะโกนเรียกพี่กอล์ฟ

“มีอะไรหรอ”พี่กอล์ฟถามฉันอย่างสงสัย

“ขอคุยกับพี่กอล์ฟสองคนนะ”ฉันบอกพี่กอล์ฟ

“อืม ได้สิ แต่ไว้วันหลังนะ ตอนนี้ไม่ว่างอ่ะ”พี่กอล์ฟพูด

“อืมๆ สัญญานะ”ฉันยิ้มให้พี่กอล์ฟ แกล้งทำตาหวานเยิ้มใส่ เพื่อให้ยัยเฟิร์นเข้าใจผิด

“กอล์ฟ ทำไมต้องคุยกันสองคนด้วย เฟิร์นไม่มีสิทธิ์รู้เลยใช่มั๊ย”ยัยสัตว์สงวนมีนอตวาดใส่พี่กอล์ฟอย่างอารมณ์เสีย

“ใช่ เธอไม่มีสิทธิ์รู้ ยัยสัตว์ป่าสงวนมีนอ จำใส่สมองที่มีแต่ขี้เลื่อยของเทอเอาไว้ด้วยนะ ว่าเรื่องนี้มีแต่ฉันกับพี่กอล์ฟเท่านั้นที่รู้เรื่อง เทอไม่มีวันได้รู้หรอก จำไว้”ฉันตวาดใส่ยัยสัตว์สงวนอย่างเต็มที่ จนพี่กอล์ฟยังงงๆกับเรื่องที่เกิดขึ้น แล้วก้อคงจะสงสัยมากมาก ว่าฉันจะพูดอะไรกันแน่

“บายค่ะพี่กอล์ฟ”ฉันลาพี่กอล์ฟแล้วรีบเดินออกมา เพราะรำคาญเสียงกรี๊ดของยัยสัตว์สงวนมีนอ แล้วฉันก้อเดินเข้าห้องไป

กรื๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง....

เสียงออดดังขึ้น ด้ายเวลากลับบ้านแล้วๆ ยะฮู้!!!!

“กลับบ้านกัน”ยัยอ๋อชวนฉันกลับบ้าน

“อื้อๆ”

            ฉันรีบเก็บของและเดินออกไปจากห้องทันที โดยมียัยอ๋อเดินตามออกมาติดๆ

“กอล์ฟไปส่งเฟิร์นนะ”เสียงพี่กอล์ฟพูดกับยัยเฟิร์น

“ไม่ต้อง เฟิร์นกลับเองได้”ยัยเฟิร์นยังคงงอนพี่กอล์ฟอยู่ สะใจโว้ยยยย

“เฟิร์นอย่างอนกอล์ฟสิ”พี่กอล์ฟยังคงง้อเฟิร์นต่อ

“ไม่”เฟิร์นตอบสั้นๆแต่ได้ใจความ

“เฟิร์นให้กอล์ฟทำอะไรกอล์ฟยอมหมดเลยนะ”พี่กอล์ฟยังง้อต่อไป

“จิงๆครับ ให้ทำแบบนี้ก้อได้นะ”พี่กอล์ฟพูดแล้วหอมแก้มยัยเฟิร์น

“กอล์ฟบ้า”เฟิร์นพูดอย่างเขินๆ