สาวสุดเปิ่น อลวลรักหนุ่มสุดฮอต

ลำดับตอนที่ #1 : รู้ตัวว่ารัก

“เฮ้ ทำไมเทอเพิ่งมาล่ะ”เพื่อนสนิทของฉันถามขึ้น

“แล้วนายมานานแล้วหรอ”ฉันถามกลับ

“อืม นานแล้ว”

“หรอ”

“อืม แล้วทำไมเทอเพิ่งมา ปกติเทอมาเช้ากว่าฉันอีกนะ”

“ก้อปกตินายมาสาย แต่วันนี้นายมาเช้า เลยทำให้นายคิดว่าฉันสาย”ฉันบอกกับเพื่อนสนิทของฉัน แล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ

“ยัยบ๊อง”

“นายว่าใคร”ฉันถามอย่างอารมณ์เสีย

“ว่าเทอนั่นแหละ”ไมค์พูดแล้วเอามือมาขยี้หัวฉัน

            ใช่แล้วค่ะ ผู้ชายคนนี้เป็นเพื่อนของฉัน เราสนิทกันมาก  พี่กอล์ฟ  พี่ชายของไมค์กับหวาน พี่สาวของฉันรู้จักกันมานานเหมือนกัน แต่ปัญหาเดียวคือ ฉันก้อเริ่มมองเพื่อนของฉันในฐานะ ผู้ชายเอาซะมากมากเลย หรือว่าฉันจะหลงรักเค้าเข้าแล้ว TT^TT คงไม่จิงหรอกมั้ง

“อย่ามาเล่นหัวฉันนะ”ฉันพูดแล้วตีมือไมค์

“อื้ม ไม่เล่นก้อได้ แค่นี้ก้อต้องหวง”ไมค์พูดงอนๆ

“เฮ้ แฟนนายมาแล้ว”ฉันพูดล้อๆ

“เฮ้ย ไม่ใช่นะ เทอช่วยเปนแฟนฉันทีสิ”ไมค์รีบปฎิเสธใหญ่เลย แล้วขอให้ฉันช่วยนาย ไม่มีทางซะหรอก ชิ

“-/////-”

“เฮ้ เทอเป็นอะไร”

“ป่าว แล้วทำไมฉันต้องช่วยนายด้วยล่ะ”

“เพราะเทอเป็นเพื่อนฉัน”

“ไม่ ฉันไม่ช่วยนาย”

“งั้นเทอไม่ต้องช่วยก้อได้ เป็นแฟนฉันนะ”

“-//////- ตาบ้า”    

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”ไมค์หัวเราะฉัน

“ไมค์ค่ะ”เสียงของผู้หญิงคนนึงดังขึ้น สงสัยจะเป็นแฟนคลับไมค์แน่ๆ

“ครับ”ไมค์ตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก

“ไมค์จำพี่ได้มั๊ยค่ะ”ยัยนั่นถามไมค์ยิ้มๆ หวานตายล่ะ แหวะ คิดว่าตัวเองน่ารักรึไงยะ

“จำไม่ได้ครับ”ไมค์พูดเสร็จแล้วก้อจูงมือฉันออกไปนอกห้อง แต่ยัยนั่นก้อตามออกมาถึงข้างนอกจนได้นะ ยัยบ้า ผู้ชายเค้าไม่สนใจ ยังจะตามมาอีก

“ไมค์จำพี่ไม่ได้หรอ”ยัยนั่นยังคงเซ้าซี้

“ครับ ผมจำไม่ได้ ขอโทดฮะ”ไมค์พูดอย่างสุภาพ แต่จิงๆ ฉันรู้ว่าไมค์อยากไล่ยัยนั่นใช่มั๊ยล่ะ สายตาของนายมันฟ้องนะยะ

“พี่ชื่อ ฮันนี่ไง จำเอาไว้นะ”ยัยพูดพลางเกาะแขนไมค์

“เอ่อ ครับ พอดีว่าพี่ช่วยเกรงใจแฟนผมหน่อยด้ายมั๊ยฮะ แฟนผมเค้านั่งอยู่ฮะ”ไมค์พูดพลางส่งสายตาอ้อนวอนมาที่ฉัน ปามานว่า –ข้าวฟ่าง ช่วยฉันด้วยนะ- ประมาณนี้ฉันเลยต้องเข้าไปช่วย

“เอ่อ ไมค์จะไปยัง”ฉันพูดแค่นั้น แต่ไมค์นี่สิไม่ใช่แค่นั้น ลากฉันเข้าไปนั่งตักเค้า อ๊ายยยย ตาบ้า ถ้าฉันไม่ช่วยนาย ฉันจะเตะนาย คอยดู

“ไปสิจ้ะ”ไมค์พูดกับฉัน หน้าเราห่างกันแค่คืบเดียว อีกนิดเดียวไมค์ อีกนิดเดียว ถ้ามีใครมาผลักหน้านายตอนนี้  นายคงจะหอมแก้มฉันไปแล้วแหละ ตาบ้า!!!

“เอ่อ ไมค์ ปล่อยข้าวฟ่างเหอะ -/////-”ฉันพยายามพูดเพราะๆกับตานี่ เพราะปกติมันไม่ใช่ตัวฉัน

“พี่ฮันนี่ครับ นี่ไงครับแฟนผม ช่วยเกรงใจเทอด้วยนะครับ”นายไมค์พูดแล้วจูงมือฉันออกห่างปล่อยให้ยัยนั่นกรี๊ดดๆๆๆๆ น่ารำคาญชะมัด แล้วเพื่อนของยัยนั่นก้อเดินมา รู้สึกว่ายัยฮันนี่ ฮันเน่าอะไรนั่นอ่ะ จะพูดอะไรกับเพื่อนของเทอ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย

“นี่นาย ปล่อยมือฉันได้แล้ว”ฉันบอกพลางสะบัดมืออก

“ทำไมล่ะ ฉันยังอยากจับอยู่เลย”นายนั่นพูดแล้วยิ่งกำมือฉันแน่น ‘นายกำลังทำให้ฉันหลงรักนายนะ ตาบ้า’ ฉันได้แต่คิดในใจ แต่ก้อไม่ได้พูดอะไร

“ฉันไม่อยากจับมือกับนายหนิ”ฉันพูด

“ทำไม ฉันมันน่ารังเกียดนักหรอ”

“ป่าว แค่รู้สึกแปลก เพราะปกติมันไม่เคย”

“อืม”ไมค์พูดแล้วปล่อยมือฉันออก ตานี่จะโกดฉันมั๊ยเนี่ย